New life

Onderwerp: New life ma 18 jun 2018 - 16:36

Hij bekeek het leven met een nieuwe blik. Een frisse blik. Hij moest er zijn voor zijn kittens, beschermen. Hij moest stoppen met de zwakke schakel zijn, met zijn negatieve gedachten en zijn miserabele leven. Het was tijd om Snowdrop achter hem te houden en in plaats daar van bezig zijn met nieuwe dingen. Voor zichzelf zorgen, niet zo onverzorgd eruit zien. Voor zichzelf opkomen, zoals hij dat nog nooit daarvoor had gedaan. Een nieuwe zelf. Dat had hij voor zichzelf neergezet. En het duurde even voordat hij in zijn rol kwam, maar op dit moment kon hij dat zeggen, hij was nu echt veranderd. Een nieuwe persoon, zonder enige zorgen aan z’n kop. En hij moest zeggen dat hij zich nu ook zo beter in zijn vel voelde zitten dan ooit tevoren. Gewoon de stem in z’n kop uitzetten en genieten van het leven, zoals hij nog bijna nooit eerder had gedaan. En niet alleen dat ging nu beter, nee, zelfs zijn jachten leken beter te gaan nu hij meer zelfverzekerd was dan ooit. Hij strekte zijn oudere lichaam wat uit en liet een gaap uit zijn bekje ontsnappen, voordat hij zich klaar zou maken voor een volgend slachtoffer voor op de prooistapel. Hoe saai dat soms ook mocht zijn in z’n eentje.

Tag: @Minnowspots

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life ma 18 jun 2018 - 16:47

Haar achterpoten trapten bladeren omhoog terwijl ze achter een klein veldmuisje aanzat. Dit was het leven, het beste gevoel ook, rennen door het woud, weten hoe je tussen de boomstammen heen moest zigzaggen, waar je je poten neer moest zetten, alsof je een windvlaag was die door de bomen heen raasde. Een kleine grijns verscheen op haar lippen toen de muis dichter en dichterbij kwam. Ze had haar amberkleurige ogen vernauwd, gefixeerd op de staart die voor haar op en neer deinde. Ze had hier echt haar voordeel met haar formaat. Minnowspots was klein, met een korte vacht. Ze bleef nergens achter haken en kon door kleinere gaten heen.

Dit maakte haar echter geen getalenteerd jager.

Minnowspots had zichzelf zo gericht op de muis voor haar dat ze helemaal geen rekening had gehouden dat er ook nog bewegende dingen in het woud waren, in plaats van enkel bomen. Toen een grote kater ineens in de weg liep kon ze ook nog maar net glijdend tot een halt komen. Bladeren fladderden omhoog door haar plotselinge noodstop en ze moest haar klauwen in de aarde zetten. De muis piepte nog even van triomf terwijl deze verdween tussen de struiken. "Oh, uhm, hoi, Jaytail" Pfoe, een paar muislengtes verder en ze was gecrasht tegen de kater. Ze knipperde eventjes verbijsterd.

Onderwerp: Re: New life ma 18 jun 2018 - 22:58

Het was een rustige dag, zonder enig probleem en gewoon een dag waarop goed gejaagd kon gaan worden… leek het dan tenminste. Alles leek een goede dag te zijn, totdat er snelle pootstappen opeens zijn kant op kwamen en hij even zijn oren spitste. Enig normale kat hield zowel de omgeving als de prooi in de gaten, dat probeerden ze je zo goed mogelijk te leren als apprentice zijnde. Maar… het bleek maar weer dat dat niet het geval was bij alle katten. Dat werd voor hem weer een keer bewezen, want zowat tegen hem aan was er een van de senior warriors tot een halt gekomen, met een sliding en al. Hij keek even met een geamuseerde glimlach naar de poes, waarna hij grinnikend zijn kopje schudde. ”Oh, uhm, hoi, Jaytai” klonk er van de gevlekte poes af, terwijl ze nog even verbijsterd knipperde. Hij kon het niet laten om naar de poes te grijnzen, zijn groen-gele kijkers op haar gele ogen gericht. ”Damn, dat gebeurt niet iedere dag dat er zo’n noodstop wordt gemaakt.” Sprak hij geamuseerd tegen de jongere poes. Oh, wat rude, hij had niet eens hallo terug gezegd. Hij moest wel een gentleman zijn tegenover een jongere poes, niet waar? ”Hey, Minnowspots.” sprak hij dan ook meteen zodra zijn gedachten hadden aangegeven dat hij iets was vergeten. Het was beter dan totaal niet meer, right? Al kon de geamuseerde glimlach niet van zijn kop af, het was niet iedere dag dat een poes zo charmant een noodstop maakte.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life wo 20 jun 2018 - 11:51

Minnowspots stond nog steeds een beetje ongemakkelijk naar voren geheld door haar noodstop. Eén klein duwtje en ze zou uit balans zijn geweest en op haar neus gevallen zijn. Vandaar ook dat ze zichzelf maar op haar achterwerk liet vallen om dit te compenseren. Ze krulde haar dunne staart netjes om haar voorpoten heen en gaf haar borstkas een paar vlugge likken om het stof eruit te krijgen en zichzelf weer iets een houding te geven. "Ik ook niet, maar ik ben blij dat ik nog niet zo oud ben dat ik de reflexen verloren ben ze te maken," miauwde de poes, waarna een lichtelijk plagerige glimlach op haar lippen verscheen. Ze keek omhoog naar Jaytail. Ze wist dat ze niet van formaat was, maar damn de tabby kater was wel heel groter. "Wat ben je aan het doen?" besloot ze maar te vragen. Beter dan hier zo awkward te blijven staan toch?

Onderwerp: Re: New life di 26 jun 2018 - 15:46

De poes stond nog iets voorovergebogen door de noodstop die ze had moeten maken om niet tegen hem aan te knallen. Het zag er zeer onstabiel uit, maar ze begon het zelf al op te lossen door te gaan zitten, waarna ze haar staart om haar voorpoten heen legde en haar borstkas een paar likken gaf. Tja, ze bleven katten. En katten waren toch dieren die zichzelf erg schoon probeerde te houden, zelfs als ze weer redelijk snel vies zouden worden. Vooral als het geregend had en het modderig was, dat was een hell om je dan schoon te houden, of je überhaupt weer goed schoon te maken. ”Ik ook niet, maar ik ben blij dat ik nog niet zo oud ben dat ik de reflexen verloren ben ze te maken,” klonk er van de poes af met een plagerige glimlach op haar gelaat. De kleine poes moest echt naar hem opkijken, maar hij probeerde er zo bij te staan dat het niet… té intimiderend was voor haar. Ze waren op dat opzicht echt het tegenovergestelde van elkaar. ”Wat ben je aan het doen?” klonk de vraag van de poes. Ah, ja natuurlijk. ”Ik was net van plan om te gaan jagen, tot er een schone poes opeens een noodstop maakte.” sprak hij met een charmant grijnsje tegen de driekleurige warrior, waarna hij even richting het open territorium keek. Hij was echt niet bang om een opmerking te maken over een mooie poes, waarom zou hij nog? Hij deed er geen kwaad mee, het was maar een complimentje. ”Het zou mij een eer zijn als de mooie poes mee zou gaan op jacht?” klonk het vervolg van zijn antwoord voor de poes.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life di 26 jun 2018 - 21:15

Minnowspots grijnsde breed naar Jaytail. Ze had er op zich geen moeite mee om zo klein te zijn. Ze kon overal mooi onder- en tussendoor en als ze ergens niet bij kon klom ze er wel bovenop. Zo had ze een heel aantal manen geleden een oudere warrior nog verrast. Die zat haar te plagen dat ze niet bij een stuk muis kon en hem hoog gehouden. Hij vond het vervolgens niet zo geslaagd dat ze bovenop zijn rug en vervolgens half op zijn kop was geklommen. Ten eerste was dat alsnog nogal zwaar en ten tweede, ze kon er toen helemaal prima bij. Ze giechelde wat nerveus van zijn complimenten. "Ik maak niet elke dag een noodstop gelukkig. Ik had je niet gezien aangezien ik zo op de muis lette," miauwde ze, in een poging om de conversatie weer wat luchtiger te maken. Head clear Minnow, hij bedoelde er waarschijnlijk niks mee. Maar toen kwam het volgende compliment alweer, complimenten waar ze stiekem toch oh zo gevoelig voor was. Minnowspots was een eeuwige romanticus die nog nooit de juiste had ontmoet en er toch genoeg over gedroomd had. Maar nee, ze moest er met haar kop bij blijven. Dit aws waarschijnlijk toch alleen maar plagerij. "Ik zou graag met je meegaan, heb je al enig idee waar je heen wil?" reageerde ze, toch iets breder glimlachend dan dat ze gewild zou hebben.

Onderwerp: Re: New life di 26 jun 2018 - 23:25

De ietwat jongere poes was zover hij wist wel redelijk goed in oplossingen bedenken. Hoe goed de oplossingen zelf waren was een tweede, maar ze probeerde tenminste om dingen op te lossen. Niet zoals de oude zelf jezelf alles te verwijten en maar zielig doen – want oh hij was toen toch zo zielig – nee zij bedacht zelf oplossingen en dat was al zeer respectabel in zijn ogen, want dat had hij vroeger nooit kunnen doen. Nu wel hoor, al dacht hij er eerst goed over na, zoals toen hij zijn leven compleet omgooide en niet meer echt gaf om de meningen van anderen. Woops daar ging het. De jongere poes giechelde wat nerveus op zijn complimenten, ach, een mooie poes mocht zeker wel weten dat ze een goede vangst was, niet waar? ”Ik maak niet elke dag een noodstop gelukkig. Ik had je niet gezien aangezien ik zo op de muis lette,” klonk er van de poes af, die duidelijk van zijn complimenten af wilde. Hij wist niet of het was omdat ze onzeker was op dat vlak of dat het gewoon niet leuk was, maar als het de eerste reden was dan vond hij dat doodzonde. Sommige poezen zagen niet in dat ze een vangst waren. ”Focus is wel een goede kwaliteit van een goede warrior.” sprak hij rustig tegen de poes. Het was wel een compliment, maar dit keer niet echt gefocust over hoe ze eruit zag, dit was een doodnormaal compliment toch? Het was eigenlijk gewoon een feit dat dat een goede kwaliteit was. ”Ik zou graag met je meegaan, heb je al enig idee waar je heen wil?” klonk er van de poes af, met een redelijk brede glimlach waar hij toch zeker geen nee zou kunnen zeggen, maar zeg nou eens eerlijk, wie wel? ”Ik zat eraan te denken om richting de Snakerocks te gaan, ik gok dat daar op dit punt van de dag genoeg prooi aanwezig zal zijn.” sprak hij met een kalme glimlach tegen de poes. Ze moesten wel uitkijken voor adders, maar na al die manen van training zal dat wel goed moeten komen, toch?

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life wo 27 jun 2018 - 14:44

Minnowspots volgde even kort met haar ogen een kevertje wat voorbij vloog, voordat haar aandacht weer teruggetrokken werd door Jaytail's stem. Oeps, over die focus gesproken. Ze wierp weer een nieuwsgierige blik op Jaytail. Ondanks dat ze allebei al vrij lang in Thunderclan rondliepen, hadden ze nooit super veel contact gehad. Allebei een andere groep katten om mee om te gaan waarschijnlijk. Niks mis mee, maar ze was nu toch wel ergens nieuwsgierig hoe Jaytail was. Ze grinnikte zachtjes door zijn opmerking. "Zolang ik niet tegen hele grote warriors opren," miauwde ze met een grijns, "Vooral als ze gespierd zijn, is het dan net alsof ik tegen een boom aanren." Ze keek omhoog met grote goudkleurige ogen. "Maar naar de Snakerocks gaan klinkt prima! Zolang jij maar niet door een adder gebeten wordt," miauwde ze met een speels gebaar. "Ik kan je niet bepaald terugdragen naar het kamp," Nee, waarschijnlijk, als de kater omviel, zou ze nog geplet onder hem worden ook in plaats van dat ze hem zou kunnen tillen.

Onderwerp: Re: New life za 30 jun 2018 - 20:43

Minnowspots volgde even een insectje die voorbij vloog, waardoor hij even met een glimlach zijn kopje schudde, nu was het deel over de focus dus totaal irrelevant.. dat bleek wel weer ehem. De blik in de gouden ogen van de poes was nieuwsgierig, naar wat wist hij niet, maar de poes had tenminste weer haar aandacht op hem en dat was voor hem op dit moment genoeg. Hij stelde vervolgens voor om bij de Snakerocks te gaan jagen, inmiddels zouden daar genoeg prooien moeten zijn om te kunnen gaan jagen. De gevlekte poes grinnikte even om zijn opmerking. ”Zolang ik niet tegen hele grote warriors opren,” klonk er met een grijns van de gevlekte poes af, waarop hij even speels naar haar grijnsde. ”Vooral als ze gespierd zijn, is het dan net alsof ik tegen een boom aanren.” Zijn grijns werd wat meer geamuseerd op die woorden, altijd fijn als er wederzijdse appreciatie was voor elkaar. ”Maar naar de Snakerocks gaan klinkt prima! Zolang jij maar niet door een adder gebeten wordt,” klonk er met een speels gebaar van de poes. Dat was hij niet van plan, om door een adder gebeten te worden. ”Ik kan je niet bepaald terugdragen naar het kamp,” Hij grinnikte even zachtjes en schudde zijn kopje even met een glimlach. ”Dat ben ik niet van plan, maar ik laat het je weten als dat wel is.” sprak hij met een knipoogje tegen de poes, waarna hij zijn oude lichaam nog maar een keertje uit rekte, beter even wat soepeler worden door wat te strekken voordat hij zo stroef zou gaan lopen, niet waar? ”Maar je mag ook altijd nog een keer tegen me aanbotsen, misschien val je dan wel voor me.” sprak hij met een plagende glimlach en een knipoog, waarna hij haar met zijn staart mee wenkte en rustig begon te lopen, praten konden ze onderweg ook nog wel naar de snakerocks.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life za 30 jun 2018 - 22:31

Minnowspots keek met grote ogen omhoog naar de warrior, zijn aandacht duidelijk op prijs stellend. Met zijn gevlei kwam hij duidelijk wel ergens op dit moment en stiekem zou ze meer zoete woorden ook niet erg vinden. Haar staart had ze netjes om zich heen gekruld en ze zat wat rechter op dan dat ze normaal zou zitten om toch iets groter te lijken. Maar toch, ergens in haar hoofd was nog wel dat stemmetje wat haar zei dat ze oop moest passen. Na al die manen kwam er niet ineens een prins op het witte paard voorbij alsof hij rechtstreeks vanuit Starclan neergedaald was, hoe graag ze het ook wilde. "Misschien laat ik je wel gewoon liggen dan, adders moeten ook eten," reageerde ze zoetjes, waarna een speelse grijns, de verlegenheid die ze voelde na zijn knipoog van zich af schuddend. Maar van zijn volgende opmerking liet haar toch wel iets warm voelen. Bedoelde hij dat nou echt? Minnowspots bleef eventjes zitten, duidelijk in de war, voordat ze omhoog schoot en met vlugge passen achter hem aan hobbelde. De grote vraag is.. val je dan ook voor mij. Ze schudde de gedachte van zich af. Hij zou vast haar alleen maar aan het plagen zijn. "En wat als ik voor je val?" reageerde ze plagerig, al zat er wel meer achter dan dat haar luchtige toon zou doen laten zien.

Onderwerp: Re: New life za 7 jul 2018 - 16:28

In een ander leven was Jay misschien een hele andere kat geweest, een andere kat die tenminste normaal om kon gaan met andere katten en die een echte partner had die nog liefdevol naast hem had gestaan, die niet bang was om ervoor uit te komen en waar katten geen enkele twijfel voor hadden dat het goed ging tussen de twee. Dat was een leven waar hij van had gedroomd, maar alles ging eerder de andere kant op. Hij ging niet normaal met katten om, had hij ook nooit gedaan, zijn partner was dood en zelfs hij had zo lang getwijfeld of de poes wel van hem hield. Hell, hij wist niet eens dat de eerste kittens van Snowdrop van hem waren terwijl de kittens gewoon al vijf manen oud waren. En ze hadden niet zo snel aan een tweede nestje moeten beginnen, daar was hij van overtuigd. Maar hij was zo blij want ze had voor hem gekozen. Niet Silverstar, maar hem. ”Misschien laat ik je wel gewoon liggen dan, adders moeten ook eten,” klonk er zoetjes van de gevlekte poes af met een speelse grijns. Jay liet een ademloze lach horen, waarna hij even zijn kopje schudde. ”Auw.” sprak hij overdramatisch tegen de poes. Bij zijn volgende opmerking bleef de poes nog even zitten voordat ze overeind kwam en zich snel naast hem voegde, waardoor hij even geamuseerd naar haar keek, tja. ”En wat als ik voor je val?” klonk er plagerig van de poes af, waardoor hij naar haar keek met een lichte grijns. Er waren zoveel goede antwoorden, maar toch sprong één antwoord er toch wel echt uit voor hem. ”Dan zijn we één grote hot mess, dat is zeker.” sprak hij met een geamuseerde grijns, waarna hij weer voor zich keek om niet tegen een of andere boom aan te gaan lopen, dat zou dan weer zo oncharmant zijn als wat.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life ma 9 jul 2018 - 11:26

Minnowspots haar staart stond in een tevreden krul boven haar rug en bewoog lichtjes heen en weer met interesse terwijl ze naar Jaytail keek. Haar goudkleurige ogen stonden licht hoopvol. Haar zusjes hadden haar wel eens geplaagd dat ze veel te snel voor katten viel, dat ze een overromantisch hart had en alleen maar voor verkeerde katten zou vallen als ze zo door zou gaan. Minnowspots had hun woorden echt wel in haar hoofd overdacht, maar haar hart dacht zoveel andere dingen. Zij op haar beurt had haar zusjes wel eens geplaagd met katers die achter hen aanliepen, geprobeerd ze te koppelen. Helaas was dat ook nooit een succesverhaal geworden.

Maar nu... Nee, het was te mooi om waar te zijn. Ergens zongen vogels nog alarmkreten in haar kopje. Ze liet zich veel te makkelijk inkapselen door zoete woordjes. Dit waren toch de dingen waarvoor haar familie haar gewaarschuwd had? Hier was ze, bijna vier jaarcirkels oud en alsnog.. Toch kon ze het niet laten breed te glimlachen op zijn overdramatische woorden. "Als je zo klein bent, moet je scherp zijn in je woorden," miauwde ze plagerig met een knipoog. "Zo'n grote kater als jij krijg ik immers niet ten gronden." Ze rekte zich even kort uit en richtte haar blik weer op Jaytail, een zekere nervositeit in haar ogen hebbend. Een korte stilte viel na zijn woorden. "Hoe bedoel je?" besloot ze te vragen, toch ietsjes verward.

Onderwerp: Re: New life wo 11 jul 2018 - 1:57

Vroeger had hij gestameld bij een knappe poes, was hij te verlegen geweest om normaal te praten, had hij een kat weg geduwd en gedacht dat hij niet dichtbij mocht komen door zijn ‘vloek’. Maar dat was niet meer het geval. Het was alsof de filter in zijn kop was weg gehaald en hij het eerste waar hij aan dacht eruit floepte met zelfvertrouwen als nooit te voren. Het was gewoon… boem. Het was een nieuwe persoonlijkheid waar hij meer van genoot. Waardoor hij meer van het leven genoot. De kleine poes glimlachte breed op zijn overdramatische ‘auw’ van de aanval op zijn gevoelens. ”Als je zo klein bent, moet je scherp zijn in je woorden,” klonk er plagerig van de driekleurige poes met een knipoogje, waardoor hij even een ademloze lach liet horen. Ze had een punt, een goed punt en daar moest ze ook zeker gebruik van maken. ”Zo’n grote kater als jij krijg ik immers niet ten gronden.” klonk er vervolgens van de poes af, waardoor hij even lichtjes grinnikte. ”Je mag het altijd proberen.” sprak hij met een geamuseerde glimlach op zijn gelaat. De poes rekte zich kort uit en hij zag de lichte glans van nervositeit in haar gelige ogen verschijnen. ”Hoe bedoel je?” klonk er van de driekleurige poes af als antwoord op zijn opmerking. Hij grijnsde even naar haar liet zijn schouders even kort rollen. ”Nou, dat als wij bij elkaar zouden komen we één hot damn koppel zouden zijn,” sprak hij met een charmante glimlach op zijn lippen, waarna hij haar recht in haar gele kijkers aan keek. ”en we zouden de hele clan freaking jaloers maken met hoe goed wij eruit zouden zien samen.” Hij keek na die woorden weer rustig voor zich, veel langer zou het niet hoeven te zijn naar de snakerocks en hij wilde wel eens zien wat de poes nog meer voor hem in petto had.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life wo 11 jul 2018 - 11:15

Minnowspots lachte zachtjes toen Jaytail aangaf dat ze het altijd mocht proberen, hem om te duwen. Ze zag het al helemaal voor zich. Hoe ze tegen hem aan zat te duwen in een poging er beweging in te krijgen, terwijl de kater geen krimp gaf. Dat zag er nou niet heel erg veelbelovend uit. Minnowspots liet lachje ontsnappen in een zachte zucht, waarna ze weer naar Jaytail keek. "Ik denk niet dat me dat gaat lukken met al dat gewicht wat je meedraagt," miauwde ze met een plagerig toontje, doelend op dat hij er zo dik uitzag met al die vacht. Hij zou vast wel gespierd zijn onder zijn vacht maar dat kon ze nu niet zien met hoe fluffy hij was. Zijzelf was echt what you see is what you get met haar korte vacht. Gelukkig maar dat haar vacht kort was ook, want anders was ze waarschijnlijk een bolletje op pootjes.
De volgende opmerking van de kater liet haar kop kort tollen en ze draaide haar oren wat naar achter. Ze voelden warm uit lichte verlegenheid, maar ook andere emoties toen de kater haar charmant toelachte. Ze was duidelijk in de war door dit gedoe. "Dat zeg je maar," stamelde ze, nu wel echt verlegen. Ze wist niet goed wat ze voelde. Hoop? Verlegenheid? Wilde ze dit? Waar ging dit heen? En het kon toch ook niet dat iemand daadwerkelijke interesse in haar had? Die optie had ze met al het oefenloos hopen toch stiekem ook wel uitgesloten? "Je zit me maar te stangen."

Onderwerp: Re: New life wo 11 jul 2018 - 15:40

De gevlekte poes lachte even toen hij had gezegd dat ze het altijd mocht proberen om hem tegen de grond aan te krijgen, al wist hij ook dat dat voor haar nog een aardige klus zou kunnen worden. Er was altijd een kans natuurlijk, maar de kans dat hij haar tegen de grond zou krijgen in verhouding met de kans dat zij hem tegen de grond zou krijgen had een aardig verschil. Maar, zoals hij al had gezien, was de kleine poes sneller en wendbaarder dan dat hij was, dat gaf haar in andere aspecten meer voordelen. Na een zacht lachje haar nog een keer ontsnapte in een zucht, keek de poes weer naar hem. ”Ik denk niet dat me dat gaat lukken met al dat gewicht wat je meedraagt,” klonk er met een plagering toontje van de poes af, waardoor hij even lachend zijn kopje schudde. ”Well, shit. Je bent er vandaag echt op uit om mijn gevoelens te kwetsen.” sprak hij met een gepijnigde expressie op zijn gezicht. ”Eerst word ik achtergelaten voor adders en dan noem je me nog dik ook, auw, Minnow, auw.” en natuurlijk was het meeste bij hem spier, want na de reis en het hele gedoe met Snowdrop.. had hij niet bepaald veel gegeten. Maar daar krabbelde hij steeds meer van op. Hij was al stuk minder mager dan dat hij was geweest door de reis, dat was altijd al een pluspuntje.

Op zijn volgende opmerking draaide de poes haar oren wat naar achteren, duidelijk dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelde bij zijn opmerkingen. ”Dat zeg je maar,” klonk er van de poes af, waarop zijn wenkbrauwtjes iets omhoog gingen, my lord, hij zei het niet zomaar. ”Je zit me maar te stangen.” Hij stopte met lopen en keek naar de poes, damn. Natuurlijk zat hij haar niet te stangen, ze zouden freaking prachtig zijn bij elkaar, als hij zijn hart al niet had vergeven aan een andere poes. ”Darling, je bent een prachtige poes, ik lieg niet als ik zeg dat wij samen er zo goed uit zouden zien dat niet alleen onze clan jaloers zou zijn. Hell, alle clans zouden jaloers zijn.” sprak hij tegen de poes met een glimlach. En als hij niet zijn liefde al had gehad, dan was hij er zeker ook voor gegaan, maar zijn hart was vergeven. Aan één en dezelfde poes, iemand die haar nooit kon vervangen. ”Je bent een plaatje Minnow, met een hart van goud, ik ben freaking verbaasd dat je je nog niet gesetteld hebt met een kater. Of een poes, ik sluit niks buiten.” sprak hij met een kalme glimlach. Ach, beetje moed inspreken bij de poes kon geen kwaad.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life do 12 jul 2018 - 13:49

Jaytail liet Minnowspots haar kop zwemmen met zijn lieve woorden en geflirt. Ze slikte eventjes en keek vervolgens weer op met een brede glimlach naar de grote kater die naast haar liep. Hij leek ook wel echt ontzettend gespierd, al was dat met een dikke vacht al snel gezegd. Ze zou het niet erg vinden om de rest van haar dagen met hem door te brengen.. Of liep ze nu wat te hard van stapel? Dat vond ze ook lastig om te zeggen, zeker nu hij haar kop zo in de war bracht met al die lieve woordjes. "Ik dacht, met zo'n dikke vacht, dan duurt het wel even voordat de woorden pijn doen, ze moeten immers door zo'n laag heen," miauwde ze met een triomfantelijk maar onschuldig glimlachje. Het was leuk om met Jaytail te praten, en niet alleen omdat hij haar zoveel complimentjes gaf. Hij was ook grappig en ietwat overdramatisch. Ze kon het wel waarderen.

Maar van zijn volgende woorden kon ze zichzelf niet helemaal meer beheersen. Haar oren gingen wat naar achter en als katten dat konden was ze zo rood als een tomaat van zijn woorden. Ze zouden er prachtig uitzien samen, ze was een plaatje met een hart van goud. Minnowspots lachte wat ongemakkelijk en verlegen en keek naar haar witte voetjes. Ze wist echt even niet wat ze moest zeggen en kwam niet uit haar woorden. "Uhm.. ik.. uhm.." miauwde ze, terwijl haar stem lichtjes trilde van verlegenheid. Misschien de laatste vraag maar, soort van de laatste opmerking eerder. "Ik.. eh.. Ik heb nog nooit de juiste ontmoet," miauwde ze, wat licht in haar hoofd. Wat móest ze hierop zeggen dan?

Onderwerp: Re: New life do 12 jul 2018 - 15:50

De poes glimlachte breed naast hem en dat een goed iets, want niets was beter dan een glimlachende poes. Het was altijd goed om te zien hoe goed poezen zich konden voelen door de complimenten die hij gaf. Niet alle poezen namen het even goed op maar hey, hij wilde ze gewoon goed laten voelen. En hij loog ook niet als hij zei tegen poezen dat ze onweerstaanbaar waren. ”Ik dacht, met zo’n dikke vacht, dan duurt het wel even voordat de woorden pijn doen, ze moeten immers door zo’n laag heen,” klonk er triomfantelijk van de poes af, maar met een oh zo onschuldig glimlachje op haar kopje. Pff. ”Dikke laag, maar een teder hartje.” sprak hij met een glimlach tegen de poes. En dat was misschien gedeeltelijk waar, want een tijd geleden had hij inderdaad een teder hartje, maar iets in hem was gewoon.. weg na Snowdrop’s dood. Alsof hij stil stond en met haar dood een stuk van hemzelf was verloren. En dat was hij basically ook.

Oef, daar ging hij misschien net iets te hard van stapel, de manier waarop de poes naar haar poten begon te kijken en een ongemakkelijke lach uit haar bekje kwam zeiden voor hem al genoeg. Sommige poezen hadden dat, dat ze zich af begonnen te sluiten zodra het teveel werd. Stapje terug, dan maar. ”Uhm.. ik.. uhm..” klonk er met een licht trillende stem van de jongere poes af, jep hij was zeker weten te ver gegaan. Het laatste wat hij wilde was dat de poes compleet dichtsloeg, daar was ook niks leuks meer aan. ”Ik.. eh.. Ik heb nog nooit de juiste ontmoet,” klonk er vervolgens van de poes af, waarop hij even rustig knikte en glimlachte naar haar. ”Hij zal er sneller zijn dan je denkt.” sprak hij met een glimlachje, waarna hij het territorium in tuurde. ”Net zoals dat ik denk dat ik sneller bij de Snakerocks ga zijn dan dat jij er gaat zijn.” sprak hij, waarna hij een lichte por tegen haar schouder gaf en met een grijns de kant van de snakerocks op begon te rennen.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life do 12 jul 2018 - 16:08

Minnowspots voelde haar gezicht warm worden onder haar vacht en zwiepte wat nerveus met haar staart. Jaytail verzekerde haar ervan dat ze de juiste snel zou vinden, sneller dan ze verwachtte. Minnowspots sloeg haar goudkleurige ogen opnieuw op naar Jaytail. Wat bedoelde hij daarmee? De kattin slikte wat nerveus en wist weer te glimlachen. Misschien wel. Misschien was hij het zelfs wel. Zij zou het in ieder geval niet erg vinden... De driekleurige poes schrok op toen Jaytail haar uitdaagde tot een race. Ze sprong overeind en stoof achter hem aan. Met haar korte pootjes moest ze wel twee stappen zetten voor elke sprong die Jaytail maakte, maar ze wilde hem wel een goede match geven! Ze had in ieder geval minder lucht weerstand. Maar toch, toen de Snakerocks in zicht kwamen moest ze het wel afleggen tegen Jaytail. Hard ademend kwam ze glijdend tot stilstand. "Dat was.. niet eerlijk," hijgde de poes, weer uit haar eerdere ongemak en verlegenheid getrokken, "Jij.. hebt.. veel langere.. poten.. dan ik.."

Onderwerp: Re: New life do 12 jul 2018 - 17:19

Wie weet of het zou werken, door haar uit te dagen zou ze misschien wel weer uit haar schulpje kruipen en weer een beetje in haar plagerige bui komen. Rond die bui was het beste om te blijven hangen want dat sprak gewoon uit dat ze zich comfortabel voelde. Dat ze zich comfortabel genoeg voelde om grapjes over hem te maken en plagend te beledigen, om dingen te zeggen die ze niet meende, dat was het beste om mee te stoppen, niet verder pushen dan dat. Liever dat een kat op zijn of haar gemak was, dan dat hij of zij compleet in hun schulpje trokken en een ongemakkelijk gesprek met je gingen houden. Hij moest zeggen dat het einde nog best spannend was en hell, ergens dacht hij dat Minnow met neuslengte nog had gewonnen maar op dit moment was niks zeker. Hard ademend kwam de poes glijdend tot stand, terwijl Jay steeds zachter liep en hijgend lachte. ”Dat was.. niet eerlijk,” hijgde de poes tegen hem, waardoor hij haar met een triomfantelijke grijns aan keek. ”Jij.. hebt.. veel langere.. poten.. dan ik..” Hij grijnsde breed naar haar en lachte even tussen het hijgen door. ”Nou.. ik wilde eens.. zien hoe snel.. je nou was.” sprak hij hijgend tegen haar. Zo snel was hij immers ook niet, zijn lange poten haalde hem daarin wat meer in en lieten het lijken alsof hij wat sneller was, maar echt snel was hij niet uit zichzelf. ”En je bent.. pittig snel..” vervolgde hij lachend, terwijl hij zijn kopje even schudde.

Ɓσ

Onderwerp: Re: New life do 12 jul 2018 - 17:28

Pfff, ze vond rennen nooit een probleem. Ze rendde vaak genoeg door het woud. Maar deze dollemansrace met Jaytail had haar toch wel even naar een sneller tempo dan normaal gepusht. Minnowspots keek Jaytail met een uitdagende glimlach aan toen deze aangaf dat ze pittig snel was. "Ik.. kan best.. heel hard.. rennen," verklaarde ze, al hijgend, waarna ze zich plat over de grond uitstrekte. Ugh. Nu was ze buiten adem en moe. Zelfs haar staart lag plat op de grond. Met haar korte vacht had ze op zich een voordeel in dit warme weer, maar dat had ook zijn grenzen. Dus voor nu was ze oververhit en moest ze eerst afkoelen voordat ze überhaupt iets anders wilde doen.

Onderwerp: Re: New life