Die for something beautiful

Zijn pupillen verwijdde terwijl hij het visje volgde met zijn amber gekleurde ogen. Zijn nagels gleden uit zijn hulzen en hij liet zijn poot boven het water zweven. Het visje zwom niks vermoedend verder, steeds dichter naar Smokegaze toe. Er waren zat andere vissen omheen en misschien was er wel één die hij makkelijker had kunnen vangen, maar als er iets was wat Smokegaze had geleerd, was het om je focus op één vis te houden. Dan wist je zeker dat het goed kwam, tenzij de vis natuurlijk te ver weg bleef. Daar leek het echter niet op, want langzaam kwam het visje steeds dichterbij. De zon zorgde er voor dat de schubben van het visje ietwat oplichtte en toen de vis zich zo goed als onder zijn poot bevond, schoot Smokegaze zijn poot met een rotvaart naar beneden, het water in. Zijn nagels doorboordde de met schubben bedekte huid van de vis en zo schepte hij het visje uit het water. Opdat moment hoorde hij ook Chillybreath's haar stem. Smokegaze draaide zich om en sprong achter het visje aan het water uit. De andere vissen waren alweer tussen de bladeren en stengels van de lelies geschoten. Als eerste beet hij in de kop van het visje om er zeker van te zijn dat die dood was, vervolgens sprong hij, zonder waarschuwing recht op Chillybreath af, met zijn doorweekte lijf. "Gefeliciteerd, schoonheid," miauwde hij dan ook lachend, terwijl hij zijn natte lijf tegen die van haar drukte, in de hoop haar vacht ook goed nat te krijgen. Hij lachte en keek de poes met glinsterende ogen aan. De poes aan wie hij enkele momenten geleden nog de liefde had verklaard, de poes die hij wilde en nooit kwijt wilde raken. De poes waar hij zich o zo comfortabel bij voelde.

Oef, ze kwam precies op het goede moment, dat was wel iets wat ze zag. De kater schepte net een visje uit het water toen ze sprak dat ze gewonnen had en dat had ze zeker. De voorsprong die ze voor zichzelf had gemaakt had ze zeker benut, want tja, in de tijd dat de vissen tevoorschijn waren gekomen had zij al een muisje op het oog gekregen om te vangen. En daarmee had ze ook gewonnen. Een triomfantelijke blik was dan ook niet echt te ontkennen in haar blauwe ogen. Maar veel tijd om te genieten van haar winst had ze niet, want zodra de kater de vis doodde met een beet, sprong de kater opeens bovenop haar. Een geschrokken ”Iek!” had haar bekje verlaten toen de kater bovenop haar sprong. Ze keek met geschrokken ogen naar de kater, maar al snel begon ze te lachen, gek dat het was. ”Gefeliciteerd, schoonheid,” klonk er lachend van de kater af, terwijl de natte vacht tegen haar vacht werd aangeduwd en ze alleen maar harder moest lachen. Met haar poot duwde ze tegen de wang van de kater, wat best hopeloos was want no way dat ze ooit de kater van haar zou kunnen krijgen op deze manier. En natuurlijk met haar nagels in de hulzen, want het laatste wat ze wilde was de kater pijn doen. ”Ga van me af! Gek dat je er bent.” sprak ze lachend tegen de kater, ging ze op het land jagen en werd ze alsnog nat! Dat was niet de bedoeling geweest. Met haar andere voorpoot drukte ze tegen de borst aan van de kater, misschien had het iets nut, maar ze wist zelf ook dat dat waarschijnlijk niet het geval zou zijn. ”Zo beloon je mijn prachtige jachtkunst toch niet?” vervolgde ze met een dramatisch sip gezichtje.

Ɓσ

Oh, die prachtige, triomfantelijke blik ontging hem niet en ze had er recht op. Maar zo'n blik en haar acties hadden ook zeker consequenties. Daarom sprong hij ook recht op haar af, nadat hij zijn vis had gedood. Hij gaf geen voorteken en deed en dus ook hartstikke spontaan. Chillybreath zag het niet aankomen en liet een kreetje horen toen zijn lichaam met die van haar in contact kwam. Hij pinde haar tegen de grond aan en feliciteerde haar. Hij lachte en Chillybreath lachte ook. Smokegaze drukte zijn doorweekte lijf tegen die van haar aan. Je kon het zeker wel een payback noemen. Chillybreath drukte een poot tegen zijn wang aan, maar het had geen effect. Dit had hij in zijn voordeel; Smokegaze was groter, sterker en beter in dingen zoals dit. "Mag ik je niet terug pakken?" Vroeg hij dan ook gladjes en gaf haar een uitdagende glimlach, waarbij hij kort zijn tanden liet zien. Chillybreath drukte haar andere voorpoot tegen zijn borst, maar hij drukte zijn lijf alleen maar meer naar haar toe. "Nee, maar zo wel.." sprak hij waarna hij haar een tedere lik langs haar wang gaf. "Mooie vangst, Chilly," murmelde hij in haar oor, waarna hij ietsjes overeind kwam en haar recht in haar ogen aankeek; verliefd en ietwat speels op het zelfde moment. "Jij duwde mij in het water en ik vond toch écht dat ik het recht had om je terug te pakken," miauwde hij triomfantelijk, waarna hij weer lachte. Het mooie was dat de twee katten nu ook twee prooien hadden, dus wanneer ze tegen de avond weer terug zouden komen in het kamp, kwamen ze niet met lege poten.

Waarom was ze ook alweer zo klein en zwakker dan de andere kater? Hoe graag ze de kater nu gewoon op zijn plek wilde zetten want ze wilde niet nat worden! Dat was de hele reden geweest voor haar om op het land te gaan jagen in plaats van met haar poten in het water te zitten. Maar Smokegaze had andere plannen gehad en ze wist dat dit een eerlijke manier was om haar terug te pakken maar ze wilde het niet. ”Mag ik je niet terug pakken?” klonk er gladjes van de kater af en Chilly rolde haar ogen lachend. ”Wel origineel hoor, volgens mij dacht niemand anders eraan om iemand nat te maken.” sprak ze met een grijns tegen de kater. Toen ze haar andere poot tegen zijn borst aan zette drukte de kater zijn lichaam alleen maar meer tegen haar aan. Aaah, dat was niet de bedoeling! ”Nee, maar zo wel..” klonk er in haar oor waardoor ze het bloed zowat naar haar hoofd hoorde stromen. Een warme lik langs haar wang liet haar haar ogen sluiten met een zachte glimlach op haar kopje. ”Mooie vangst, Chilly,” klonk er zachtjes in haar oor en shit, ze hoorde gewoon haar hart bonzen. De kater kwam iets overeind en ze keek naar de ambere ogen van de kater. En ondanks alles wist ze vrijwel zeker dat ze dezelfde blik in haar ogen had als hij. Ze hoopte tenminste dat ze die blik had. Al zou er bij haar nog een lichte verlegenheid in schuilen, wat er bij de kater niet was. ”Jij duwde mij in het water en ik vond toch écht dat ik het recht had om je terug te pakken,” klonk er triomfantelijk van de kater af, waarop ze zachtjes lachte en haar kopje langzaam schudde. Ze haalde haar poten weg van de borst en de wang van de kater, waarna ze haar poten rond de nek van de kater sloeg om hem op zijn plaats te houden. ”Gemeen, ik deed niet eens wat.” sprak ze zo schijnheilig als ze kon tegen de kater met een glimlachje op haar gezicht. Al zou het natuurlijk niks uitmaken, maar ze kon het altijd proberen right? ”en ik gok dat ik jou ook credits moet geven voor het feit dat je ondanks het mankement nog een vis hebt gevangen,” sprak ze even terwijl ze weg keek met haar blauwe ogen. ”Dus ik denk dat je misschien toch wel redelijk goed kan jagen.” sprak ze tegen de kater met een plagende glimlach.

Ɓσ

Hij vernauwde enkel zijn ogen toen Chillybreath hem omslachtig aansprak op zijn originaliteit. "Origineel is mijn tweede naam," reageerde hij dan ook. Hij had Chillybreath tegen de grond gepind en stond over haar heen. Toen zij hem van haar af probeerde te duwen, bracht hij zijn lichaam alleen maar dichter naar de hare toe. Hij beloonde haar voor haar goede vangst en het feit dat ze gewonnen had door haar een lik over haar wang te geven, waarna hij zacht tegen haar zei dat het een mooie vangst was. Hij voelde zich ineens zo zeker van zichzelf en er leek even geen spoor van verlegenheid te vinden te zijn. Ook leek de spanning weg te zijn. De kater voelde zich fijn en het voelde goed om zo samen te zijn met haar. Hij keek haar verliefd en speels aan en hij meende te zien dat zij diezelfde blik droeg. Hij glimlachte en voelde een warme gloed door zijn lichaam heen vloeien. Toch daagde hij haar uit. Hij vertelde haar dat zij hem in het water geduwd had, wat hem het recht gaf haar terug te pakken. Plots sloeg Chillybreath haar poten om zijn nek, waardoor er een tinteling in zijn buik ontstond, waarop hij breder glimlachte. "Ik ben niet gemeen en je deed wel degelijk iets," murmelde hij. "Moet je nagaan, ik zou gewonnen hebben als jij mij niet het water in geduwd had," reageerde hij vervolgens toen ze hem een compliment had gegeven. Zijn stem klonk plagerig en zijn ogen sprankelden bij zijn woorden. Vervolgens lachte hij op haar volgende woorden en kwam hij weer wat meer overeind. "Redelijk? Dat is een understatement," miauwde hij lachend en gaf haar vervolgens een lik over haar neus. "Voor straf wil ik je uitnodigen om met mij het water in te gaan," sprak hij vervolgens, al bedoelde hij het meet romantisch dan uitdagend. Want een romanticus kon Smokegaze zeker wel zijn, op zijn eigen manier. Het was warm, het weer was perfect om een natte vacht te krijgen en ze waren toch écht Riverclan katten. En het was dan ook hartstikke romantisch om het water in te gaan bij zonsondergang, tussen de prachtige leliebloemen, die extra opvielen in het water die de vurige zonsondergang van de lucht deed weerspiegelen. Wist hij veel dat Chillybreath geen fan was van een natte vacht.

De kater vernauwde alleen zijn ogen toen ze hem vertelde dat hij lekker origineel was met zijn ding om haar terug te pakken. ”Origineel is mijn tweede naam,” klonk er van de kater af, waarop ze even met een glimlach met haar ogen rolde. De kater begon wat breder te glimlachen toen ze haar poten om zijn nek heen sloeg, ”Ik ben niet gemeen en je deed wel degelijk iets,” klonk er murmelend van de kater af. ”Moet je nagaan, ik zou gewonnen hebben als jij mij niet het water in geduwd had,” Ze kon het niet laten om iets te grinniken, ”Dat was geluk,” sprak ze met een geamuseerde glimlach. De kater lachte op de woorden dat hij redelijk kon jagen, waarna hij weer wat overeind kwam. ”Redelijk? Dat is een understatement,” klonk er lachend van de kater af, waarna de warme, natte tong over haar neus raspte. ”Voor straf wil ik je uitnodigen om met mij het water in te gaan,” klonk er vervolgens van de kater af, waardoor ze even haar kopje draaide naar het water. En dat terwijl ze zoveel moeite had gedaan om uit het water te blijven om droog te blijven. Maar ze zou maar haar ‘straf’ moeten ontvangen, of niet dan? Ze keek naar de kater met een glimlachje, waarna ze haar poten van zijn nek af liet glijden zich iets onder de kater uitrekte. ”Maar geen grapjes,” sprak ze met een glimlachje tegen de kater. Het laatste wat ze moesten hebben was dat één van hun vast zouden komen te zitten in de verraderlijke wortels van de lelies en andere waterplanten die hier in deze poel leefden.

Ɓσ

Hij nodigde haar voor straf uit het water in. Het was warm, ook al begon de zon nu zijn weg onder te vinden, wat dit alles een romantische sfeer gaf. Hij wilde die kans dus ook maar wat graag pakken. Hij wilde dat Chillybreath terug zou denken op deze avond en daarbij zou glimlachen. Hij stapte van Chillybreath af, met nog één lik over haar wang, waarna hij zich naar het water toe keerde. Toen ze vroeg of hij geen grapjes wilde maken lachte hij even. "Oké, geen grapjes," miauwde hij, waarna hij zich af vroeg of haar nat spetteren onder grapjes viel. Natuurlijk zou hij voorkomen dat één van hun vast kwam te zitten in de wortelen, dus als je niet al te gek deed, zou het ook wel goed komen. Ondertussen stapte Smokegaze dichter op het water af en liet vervolgens zijn lichaam in het zachte water glijden, waarna hij zich naar Chillybreath omdraaide en afwachten naar de prachtige poes keek. "Kom je nog?" Vroeg hij dan ook met een warme glimlach en sprankelende ogen, terwijl hij genoot van het likkende water langs zijn gespierde lijf. Wat nog het mooiste was, was hoe de oranje tinten van de lucht in het water weerspiegelde tussen de lelies door. Het was een prachtig beeld en deze pracht deelde hij maar wat graag met Chillybreath.

De kater was een echte romanticus, dat moest ze hem wel nageven. Maar was dat niet precies waarom ze voor hem was gevallen? Zo charmant als dat hij was. De kater stapte van haar af om nog een lik over haar wang te geven, voordat hij zich omdraaide naar het water. De kater was een echte Riverclanner, in hart en ziel. Dat had wel gebleken. Kon ook niet anders, met een echte riverclan leader als zijn moeder. Ze keek met een glimlach naar de kater, net een kitten. Al moest ze zichzelf wel afvragen of ze zich zo ook nu voelde, als een kitten. In ieder geval niet zoals zij kitten was geweest, dat was wel wat zeker was. ”Oké, geen grapjes,” beloofde de kater haar, waardoor ze even knikte. Goed, het laatste wat ze wilden waren problemen omdat ze liepen te grappen. De kater bewoog zich ondertussen verder naar het water toe, waarna hij zijn lichaam al voor de helft erin had zitten toen hij afwachtend naar haar omkeek met een warme glimlach en sprankelende ogen. ”Kom je nog?” De omgeving was prachtig geworden en even moest Chilly slikken, waarna ze warm begon te glimlachen en ook langzaam zich in het water begon te waden. Het water was heerlijk verkoelend voor haar langharige vacht en ze sloot even genietend haar ogen, waarna ze naar de kater keek met een glimlach. En dit was iets om op te slaan in haar kopje, want misschien was dit ooit het meest dichtbij een normaal leven wat ze ooit kon krijgen. Want er zouden nog problemen komen, waaronder de kittens, waar ze nog met Smoke over zou moeten praten. Maar voor nu wilde ze gewoon… genieten. Genieten van hem, genieten van de omgeving, gewoon.. Alleen hun twee. Onder deze prachtige lucht. Ze slaakte een zachte zucht van ontspanning, waarna ze naar de kater keek. ”Oke.. Dit was een goed idee.” murmelde ze met een zachte glimlach op haar gezicht.

Ɓσ

Aarzelde Chillybreath nou? Smokegaze bevond zich al voor de helft in het water, toen hij over zijn schouder keek naar Chillybreath en aan haar vroeg of ze nog kwam. Maar ze kwam, volgde hem het verkoelende, fijne water in. Smokegaze glimlachte breed toen hij zag hoe Chillybreath genoot op het moment dat ook zij het water in was gestapt. "Fijn hé?" Miauwde hij warm, terwijl zijn eigen lichaam dieper het water in trok. Het was fijn om zo zijn tijd met Chillybreath door te brengen en hij vond het ook essentieel. Hij was gek op haar, was van haar gaan houden, was verliefd op haar. Dit alles was in de bergen gebeurt en nu bevonden ze zich hier, terug in het Riverclan territorium, met Green Leaf in de lucht. Het was fijn, het was goed en dit was precies wat hij wilde en naar verlangd had. De angst die hij hiervoor had ervaren leek weg te trekken, mee te varen met het water om zijn lichaam heen. De omgeving was prachtig, perfect. Dit hele moment was perfect. Hij snorde toen Chillybreath tegen hem sprak. "Ik heb alleen maar goede ideeën," miauwde hij dan ook met een warme klank in zijn stem en zwom dichter naar Chillybreath toe om haar een lik langs haar wang te geven. "Ik dacht, laat ik een moment als deze met jouw delen, want dat verdien jij, Chilly," snorde hij en hij meende wat hij zei. Alles kwam er uit en daarmee leek een nieuwe zelfvertrouwen te komen. Misschien was het kater-eigen, maar hij wilde echt indruk maken op Chillybreath. Hij was er zeker van, meer dan zeker, maar hij wilde dat Chillybreath zijn partner ging worden. Nog niks was officieel, maar hij wilde met momenten als deze overtuigen dat hij de ware was voor haar en zij de ware was voor hem.

OOC: Zullen we geleidelijk dit topic afsluiten en dan weer een nieuwe beginnen?

De kater glimlachte wat breder toen ze het water in trad en ze begon te genieten van het water om haar lichaam heen. "Fijn hé?" klonk er warm van de kater af, waarna de kater dieper het water in begon te gaan. Ze sprak tegen hem dat dit een goed idee was, want ze kon hier zeker weten wel van genieten en dat was ze ook niet bang om te laten zien. "Ik heb alleen maar goede ideeën," klonk er met een warme stem van de kater af, waarna hij naar haar toe zwom om haar een lik langs haar wang te geven. "Ik dacht, laat ik een moment als deze met jouw delen, want dat verdien jij, Chilly," klonk er snorrend van de kater af, waarop ze even zachtjes glimlachte. Zelf wist ze niet echt of dat écht zo was, maar.. goed, ze wilde de sfeer niet verpesten. "Of je altijd een goed idee hebt weet ik niet," sprak ze met een zachte, plagende glimlach. "Maar dit is wel heel lief." vervolgde ze met een glans in haar blauwe ogen. En dat meende ze ook, het was ook heel lief, voor hoelang dit dan ook in stand bleef tussen hun. Ze drukte haar kopje zachtjes tegen die van Smoke, waarna ze verder het water in trappelde om even goed af te koelen, voordat ze er weer iets uit kwam. Ze hoefde niet heel lang te zwemmen, als ze eerlijk was, maar als het de andere kater blij maakte weet je.. Dan was zij ook blij.

Ɓσ

Yes is goed c:

Het moment zo was goed, fijn. Hij genoot. Een grapje hier, maar een hoop romantiek en warmte daar. Het moment was perfect, niet te intens, maar ook niet te luchtig. Het was goed. Samen lagen ze in het water, trappelend bij zonsondergang, wat een prachtige, vurige gloed over hun omgeving heen legde. Alles leek in vuur en vlam te zijn, net als zijn hart en warme ogen die hij regelmatig op de prachtige poes richtte. De bladeren, die langzaam hun kleur verloren door de naderende leaffall leken op te gaan in de kleuren van de ondergaande zon en tekende prachtige silhouetten af met de in vuur staande lucht. Het water weerspiegelde deze lucht prachtig, al waren het de rimpelingen die bij Chillybreath en Smokegaze vandaan kwamen in het water die een contrast tekende. Het moment was perfect en hoefde voor Smokegaze nooit voorbij te gaan. Helaas was zoiets niet mogelijk en kwam aan alles op ten duur een einde. Toen de lucht donkerder werd, er een zuchtje wind ontstond en de twee katten alweer opgedroogd waren, werd het tijd om terug te keren naar het kamp. Wie wist was dit het begin van iets nieuws, iets moois. Wie wist.

- Topic uit

Onderwerp: Re: Die for something beautiful