ITS SWEEPING TIME GOTTA SWEEP SWEEP SWEEP

In stilte keek ze toe hoe Brat wegdook onder een houten bouwwerk waar de twolegs om heen stonden en/of op zaten. Ze had haar een por gegeven om haar te volgen en was toen onder dat ding verdwenen. Zonder aarzelen sprong ze achter de rode kattin aan toen ze opmerkte dat de twolegs niet oplette en kroop naast Brat. Ze zag de metalen ding waar het rook vandaan kwam en vlees op lag te sidderen. Sappig likte ze haar lippen weer af. De honger als vermagerde ratten aam haar maag knagend. Toen gebeurde iets. Een plaat viel uit de klauwen van een mens toen een jonge twoleg cub voor de voeten van een vrouw liep en die over de uitgang van hun rare hol viel. De schaal waar vlees op lag denderen op de grond. Zonder veder over na te denken schoot Lethal onder haar schuilplaats vandaan en greep naar een stuk vlees. Het leek op een vogel maar dan kaal en groter. De kruidens die ze in haar mond kreeg toen ze het stuk gebraden vlees tussen haar tanden klemde smaakte fantastisch. Genieten sloot ze voor een milliseconde haar ogen en rende toen met snelste snelheid die ze aankon met haar wonden weg. De twolegs schreeuwde. Maar niet uit woede maar meer uit de schrik toen ze haar gezien hadden. Leghal sprong op de houten hek waar ze zonet ook gezeten had met Brat en wachtte tot ze zag dat de rode kattin in veiligheid was net zoals haar zodat ze met daarna met ze tweeën met een hazenpad er vandoor konden gaan.

blockquote>

note: Lethal heeft een gebradde kip te pakken

Ze zag Brat. Ze had een soort lange touw mee gegrist die gemaakt was van worstjes. Lethal dropte de kip achter de hek in een struik en wou net nog iets erbij proberen te grijpen kwa eten toen haar blik viel op de rode kattin die ineens oog in oog stond met een gigantische hond. Het was een zwarte bruine, met een kort hek uote staart. Ze herkende de hondenras. Een rottweiler. Ze had ze wel eens gezien op Windclan gebied. Haar hart zonk als een baksteen naar beneden. Shit! De hond opende zijn bek, zijn glimmende kwijlende tanden ontbloot. Nee! Nee! Nee! Ze was eindelijk bij Brat in de Bloodclan, ze zou haar nu niet kwijtraken. Grauwend schoten haar nagels uit haar hulzen en zonder er bij na te denken sprong ze de kop van de hond toen deze probeerde Brat aan te vallen. Haar klauwen bevraagde zich in de dikke hoofd van de stinkbeest. "Waag het niet!" Grauwde ze kwaad. "Je blijft met je stinkkop van der af" Ze siste en gromde en trapte met haar achterpoten zodat ze diepe krassen maakte bij de keel van de hond maar nog lange na niet genoeg om hem nou echt de strot om te doen. Deze honden waren niet makkelijk om om te leggen zelfs niet voor sterke katten zoals zij en Brat. Ze keek toe hoe Brat der zelf in veiligheid bracht en sprong toen van de hond af toen deze wild met zijn kop schudde. Lethal kwam verkeerd neer op en rolde een stukje over de grond heen. De pijn die door haar heen ging werd getoond met een pijnlijke gesis en gegrauw. Ze wou wegduiken toen de hond op haar af sprong maar de woeste beest werd gepakt bij zijn halsband door een twoleg. Lethal kroop overeind. De pijn die ze voelde voelde als duizende brandnetels. Net toen ze der zelf overeind gewerkt had werd ze ruw opgepakt. De massieve kat schreeuwde van de schrik en keek met kwade ogen naar het mens die haar opgepakt had. Het trok een walgelijk gezicht naar haar en leek zowat spijt te hebben dat hij haar opgepakt had toen hij eenmaal zag hoe verminkt ze er wel niet uitzag. Kwaad haalde ze uit met haar klauwen maar ze kon de twoleg niet pijn doen. Hij had namelijk een dik soort stof om zijn handen heen waar hij nagels in bleven vasthaken. Wat in starclan was dit!?

note De twoleg heeft ovenwanden aan

Haar ogen vingen de blik van Brat op. Ze zat op de hek wat dus betekende dat haar reddingsactie niet compleet mislukt was. Ze zuchtte opgelucht en probeerde te zeggen dat ze er vandoor moest gaan. Ze zou wel ontsnappen, het zou goed komen, Brat moest eerst veilig zijn maar inplaats van dat de rode kattin wegsprong rende ze terug de tuin in. Lethal klauwde wat om haar heen en probeerde der zelf uit de twolegs greep te worstelen maar elke keer als ze een spier bewoog wreef haar brandwonden tegen de rare handschoenen aan van de mens waardoor ze pijnlijk grauwde. "Brat! Wat doe je in hemels naam! Ga ervandoor" Het was haar fout. Zij wou deze mensen bestelen. Ze had gewoon naar der moeten luisteren. De massieve ex Windclanner gromde en siste kwaad naar de twoleg maar hij deed niks toen ze Brat hoorde schreeuwde dat ze moest oppassen. Huh? Een klap klonk en plots werd ze weer op de grond gedropt. Het geschreeuw van de twoleg klonk door haar oren samen met een sidderend geluid dat ze al eens eerder gehoord had: namelijk bij haar zelf toen haar huid verbrand werd. Geschrokken keek ze op. Haar ogen keken toe hoe de mens zijn verbrande pels eraf trok (kleding) maar lang bleef ze niet staren. Zo snel als ze kon sprong ze achter Brat aan over de hek en pikte snel nog haar kip uit de struiken voor ze zichzelf ergens in een stille steeg in veiligheid bracht. Phoe. Dat was nou echt op het nippertje. Lethal gooide de kip op de grond en drukte zich toen tegen Brat aan. Haar onderzoekend nakijkend als ze niet gewond geraakt was. "Ik had naar je moeten luisteren, sorry" Sprak de grote kattin vluchtig. "Ben je gewond?" Ze keek Brat aan.

De massieve kattin hield opgelucht adem toen Brat haar kop schudde, ze was niet gewond. Ze keek in haar cyaan blauwe ogen. Hoewel deze altijd vaak boos en grumpy stonden kon Lethal maar niet wegkijken van die mooie blik. Ze was haar bijna kwijt geraakt en het maakte haar lichtelijk zorgen dat ze nu al zo bezorgd was om de rode Elite kattin.Brat was haar verloren soulmate geweest en nu had ze haar weer terug, dit keer van plan om der niet weer kwijt te raken. Lethal schudde lichtjes haar kop toen Brat der zelf de schuld gaf en legde haar brede kop op die van de iets kleinere kattin toen ze naast haar ging zitten. "We zijn ontsnapt, en jij bent veilig, daar gaat het om." Het was de schuld van hun beide. "We waren beide koppig om toe te geven dat het niet z'n slim idee was"

Ze wist niet wat het was maar toen ze zichzelf tegen Brat aandrukte voelde zich weer helemaal compleet. Alsof ze al die tijd wat gemist had in haar leven. Lethal zuchtte zachtjes en sloeg haar staart om Brat heen. Ze had haar nu al bijna verloren maar ze had haar kunnen redden, ze hadden elkaar gered.. De grote kattin duwde zich nog wat meer tegen Brat aan en wachtte tot ze wat bijgekomen was van wat er net gebeurd was. Ze had voor het eerst in haar leven weer lichtelijk angst gevoeld. Wat in starclans naam deed Brat toch met haar? “Wil je vanavond buiten het kamp overnachten?” Vroeg ze toen plots. “Met mij” Voegde ze eraan toe met een kuchje.