|
| Now all the memories, they're haunted | |
| Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
| |
| Onderwerp: Now all the memories, they're haunted zo 12 maa 2017 - 20:41 | |
| Amberpaw sloot haar oogjes en liet de regen maar over haar heen lopen. Ze had geen zin om het water steeds maar weg te vegen want het bleef maar komen. De laatste dagen was het erg geweest; en dan eerst ervoor die droogte, dus iedereen was compleet geschrokken door de alsmaar vallende regen. Riverclan wreef nu vast in zijn poten, die hield van water alsof ze net zo vissig waren geworden als de vissen die ze aten. Windclan hield er in ieder geval niet zo van. Amberpaw wist niet wat ze nu erger vond; dat brandend droge gevoel in haar mond van uitdroging of wakker worden omdat er dunne straaltjes koud water in haar vacht stroomden. Geen van beiden was prettig. Het was allemaal zo veel beter geweest toen ze nog kitten was, toen ze in de warme vacht van haar moeder sliep en ze altijd melk van haar had gekregen..
+Crowfur
|
| | | Freedje 652 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Now all the memories, they're haunted ma 13 maa 2017 - 18:52 | |
| Oké, het was leuk geweest voor een paar dagen, maar nu begon hij zichzelf er echt aan te ergeren. Hoewel ze nu geen hulp meer nodig hadden van RiverClan en hij daar erg blij om was, was dit nu ook weer niet wat hij wilde. Ja, hij wilde dat WindClan weer fatsoenlijk kon drinken zonder afhankelijk te zijn van een andere Clan, maar dit was eigenlijk helemaal niet zijn bedoeling geweest. En hij dacht niet dat het ook maar iemands bedoeling geweest was. Voordat ze het wisten zouden ze met een boel overstromingen zitten en dan konden ze alsnog hulp gaan zoeken bij een Clan. Een voordeel was dat RiverClan zelf veel water had in haar territory en dat het dus een grote kans was dat zij zouden te maken krijgen met een overstroming. Wat dus wilde zeggen dat RiverClan voor de verandering hulp moest gaan zoeken bij een andere Clan. Het nadeel was dat ze dat dan waarschijnlijk bij de WindClan kwamen doen omdat deze hun nog wat verschuldigd was. Zijn klauwen schoten ongeduldig uit hun hulzen terwijl hij dacht aan alle problemen die zich steeds maar weer opstapelden. Hij had de brandlucht namelijk heus wel geroken en had even gevreesd dat hun territory de volgende zou zijn, maar gelukkig had de brand zich enkel beperkt tot de ThunderClan. Het was niet dat Crowfur de andere Clans allemaal rampen toewenste, maar om heel eerlijk te zijn zag hij het liever bij een andere Clan gebeuren dan die van zijn eigen. En hij dacht wel dat de meeste Clanmates van hem het daarmee eens waren. Hij wilde voor geen extra prooi dat Leopardkit iets zou overkomen door een brand die zonder controle over de open vlaktes zou gaan. Hij schudde zijn kopje. Daar moest hij zijn aandacht nu niet bij houden. Hij wilde nu wat water gaan halen voor zijn dochter. En dus ging hij in de richting van the Small Lake, maar zijn aandacht werd getrokken door een apprentice. Amberpaw. Hij kon zich herinneren dat zij samen een patrol hadden gedaan waarbij ze midden in de nacht op konijnen waren gaan jagen, maar voor de rest kende hij haar niet echt zo goed. ‘Amberpaw,’ sprak hij en hij gaf de apprentice een simpel knikje. ‘Ook aan het genieten van het feit dat we weer wat kunnen drinken?’ Geïrriteerd schudde hij met zijn kopje toen een druppel op zijn oor viel en legde het mos naast zich neer zodat hij deze kon vullen met water.
|
| | | Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
| |
| Onderwerp: Re: Now all the memories, they're haunted zo 23 apr 2017 - 11:49 | |
| De lichtbruine apprentice keek om toen ze haar naam hoorde maar reageerde verder niet echt op de begroeting. Ze snoof eens bij de geïrriteerde opmerking van de kater. Ja, inderdaad. Ze konden weer drinken. Dat was ongeveer het enige positieve aan deze hele natte boel. Amberpaw zuchtte even en richtte haar blik weer op het water. Ze kon haar weerspiegeling niet goed zien omdat het oppervlak altijd verstoord werd door de dikke regendruppels. Ze had hier geen zin meer in. Ze herinnerde zich nog hoe ze hier gestaan had met haar moeder, toen ze nog een kitten was. Eigenlijk had ze helemaal niet buiten het camp mogen zijn, maar haar moeder had haar meegenomen naar buiten. Uit schuldgevoel waarschijnlijk. Omdat ze wist dat ze hen toch ging achterlaten. Toen had ze het zo leuk gevonden, maar nu verachtte ze het. Haar moeder had nooit iets om de warriorcode gegeven, zoveel was duidelijk. En nu hing ze er niet meer aan vast. Wat ze altijd al had gewenst, zo leek het wel, al van toen ze jonge kitten was.
|
| | | Freedje 652 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Now all the memories, they're haunted zo 7 mei 2017 - 21:42 | |
| Crowfur trok verrast zijnde met zijn oortje toen Amberpaw hem enkel aankeek en verder niet reageerde op zijn begroeting. Hij kende de she-cat verder niet, maar ze had vrolijker gereageerd dan hem toen ze ’s nachts een patrol moesten leiden en was ook zeer gedreven geweest om aan de jacht te beginnen. Nu reageerde ze nauwelijks op hem, keek hem niet eens langer aan dan nodig was en hield haar blik de andere kant op. Er was iets. Dat vertelde zijn instinct hem. En zijn instinct was de laatste tijd naar meer katten gericht dan hij wilde. Te beginnen met Crowcall. Hij had meer losgelaten bij haar dan eerst de intentie was geweest, maar tot dusver leek de zwarte she-cat daar niets over losgelaten te hebben bij hun Clanmates en dus nam hij aan dat ze wel betrouwbaar was. Hoewel… hij wilde het nog afwachten. Zijn ex was in het begin ook heel erg betrouwbaar overgekomen, maar dat was ook al snel anders uitgedraaid. Hij liet het mos voor wat het was en draaide zijn lichaam een kwartslag zodat hij naar de apprentice kon kijken. Kleine waterdruppels gleden langs haar gezicht naar beneden en vormden een kleine poel onder haar poten, maar de she-cat reageerde zelfs daar niet echt op. “Amberpaw,” sprak hij met zijn zware stem zodat ze nog eens naar hem moest kijken. “Is er iets?” Hij twijfelde kort. “Ik ben misschien niet je vader en ook niet iemand die je goed kent, maar je moet weten dat als er iets is dat je dat altijd met me mag bespreken. Hoe stom het ook klinkt.” Hij kon het gewoon niet over zijn hart krijgen om zich niks aan te trekken van een apprentice die een probleem had. Als Leopardkit als apprentice zijnde ergens mee zat en hij was er niet, zou hij ook niet willen dat de katten in zijn Clan zich er niets van aantrokken.
|
| | | | Onderwerp: Re: Now all the memories, they're haunted | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |