M 828 Actief "I swear I heard demons yelling"
| |
| Onderwerp: A graveryard of stars do 3 mei 2018 - 15:53 | |
| De zwarte tom had zich net buiten het kamp genesteld. De zon scheen warm op zijn pels en hij vond het tijd om even van het weer te genieten zonder dat iemand hem zou storen. De geklaag van de Elders werd hem beu en om nou in het midden van het kamp te gaan liggen werd niemand vrolijk van want dan lag hij altijd maar in de weg. Ravenfall blies een diepe zucht uit en sloot zijn blinde ogen om vervolgs zijn kop op de grond neer te leggen. Het geluister naar tjilpende vogels en het geraas van de rivieren in de verte maakte hem moe waardoor hij al snel in een rustige slaap viel. Hij werd pas weer wakker toen hij duidelijke pootstappen hoorde die zijn kant opkwamen en slaperig hief hij zijn brede belittekende kop. Zijn oren bewogen mee met de wind en zijn neus wiebelde toen hij de lucht opsnoof. Het was een clangenoot, ofcourse, die zijn richting opkwam. Maar als de kat nou opzettelijk naar hem toe liep of gewoon richting het kamp ingang toe wandelde kon hij niet vertellen. Ravenfall hoopte natuurlijk op het laatste.
tag: Icepaw
|
|
Julia 1022 Actief All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost
| |
| Onderwerp: Re: A graveryard of stars di 15 mei 2018 - 13:34 | |
| Het was zo vreemd, dit gebied. Hoe andere katten hier zo snel hun draai weer vonden, alsof ze nooit in de bergen waren geweest. Voor hem was dat anders. Hij was zijn hele kittentijd eigenlijk op reis geweest of in de bergen, in ieder geval niet hier. Niet in dit gebied die voor zijn oudtante en andere warriors zo vertrouwd voelde. Dan had de reis ook nog een grote impact op hem gehad. Het had veel van zijn krachten gevraagd, dus was de jonge kater heel snel moe. Daarom werd er nog niet zo veel van hem verlangd en was hij veel vrij. Ook nu had hij een klein rondje gelopen om even bezig te zijn, maar had de vermoeidheid hem al snel weer richting het kamp gedwongen. Zijn ademhaling was nu al versneld terwijl hij niet extreem ver weg was geweest. Doordat hij moe was lette hij niet goed op en viel daarom per ongeluk over Ravenfall heen. Hij rolde een stukje door en tilde toen geschrokken zijn kop op. “Ooh wat stom, sorry Ravenfall!” Riep hij beschaamd uit.
[Ik was dit topic helemaal vergeten, sorry!] |
|