Home is where the heart is {Crowfur}

En daar gingen ze weer. Terug op pad naar huis. Hij kon zich nog herinneren dat ze vol goede moed waren begonnen aan de reis naar de bergen. Of nou ja… Een aantal waren er met goede moed aan begonnen; hij had het vreselijk gevonden dat ze hun thuis achter hun moesten laten en Crowcall was er niet over te spreken. Maar hij had het idee dat hij veiliger kon verblijven op een andere locatie met zijn dochter aangenamer gevonden dan dat ze thuis rond zouden dolen en constant gevaar liepen. Blijkbaar was dat een mening dat niet meer gedeeld werd, want opeens was er radicaal besloten geweest dat ze weer terug zouden vertrekken. Aan de ene kant was hij blij om terug naar huis te gaan en verheugde hij zich erop om Crowcall’s blije gezicht te zien wanneer ze hun oude territories weer zouden zien, maar aan de andere kant was er een ongewone emotie in hem die hij koste wat het kost verborgen probeerde te houden voor zijn omgeving. Namelijk angst. Hij had schrik voor wat ze terug zouden kunnen vinden. Hij vermoedde dat het kleine resterende groepje katten dat was achter gebleven niet genoeg was om een hoop bloeddorstige BloodClanners en rogues die ongetwijfeld gebruik zouden maken van de gelegenheid tegen te houden. Hij had zo’n BloodClanner al eerder ontmoet, hij wist hoe gek ze in hun hoofd waren en welke ideeën ze wilden realiseren. De kans dat WindClan territory ingenomen was, was vrij groot. En voordat hij Leopardpaw had, zou hij gezegd hebben dat hij zonder angst zijn territory terug zou proberen te winnen. Maar nu had hij een dochter en een grote verantwoordelijkheid. Sure, Crowcall was er altijd nog als hij plotseling zou sterven, maar hij wilde zijn dochter niet zomaar achter laten. Er waren zaken waar hij eerst goed over na moest denken voordat hij drastische beslissingen nam. Het feit dat ze met een grote groep katten waren, stelde hem niet gerust. Er waren veel katten getroffen door de mysterieuze ziekte die de gedachten van velen leken te teisteren; katten waren verzwakt en geen match tegen de BloodClanners op dit moment. Crowfur probeerde zijn zorgen weg te slikken toen hij de bekende geur van zijn deputy rook, Bronzemask. Hij vroeg zich nog altijd af hoe zij tegenover heel het gebeuren van de openbaring van Leopardpaw’s bloed stond. Zou zij hem net zo hard afkeuren als een paar anderen leken te doen omdat hij een fout was begaan met een RiverClanner? De ravenzwarte kat kon het niet laten om zijn vacht een beetje defensief op te stellen toen zijn deputy hem naderde. En ook al zei hij niets, zijn ogen keken Bronzemask afwachtend aan.