Mother nature

<sub>Firepaw keek met licht samengeknepen ogen naar het wilde water, dat met grote kracht benedenwaarts stroomde. Het was best interessant om naar te kijken, vond de jonge kater. Hij was hier in de eerste instantie heen gekomen om zijn jachttechnieken te oefenen, maar bij nader inzien was het veel leuker om gewoon naar het stromende water te kijken. Bovendien bakte hij er tot nu toe toch niks van, hoewel hij -natuurlijk- beter wilde worden. Maar nu even niet, nu was even de tijd om te relaxen. Dus daar zat hij dan, zijn oren gespitst, roerloos luisterend naar het water. Hij opende zijn bek even, en geuren stroomden bij hem binnen. Er was een prooidier in de buurt, maar wat voor een wist hij nog niet. Dat moest hij nog leren, maar alles op zijn tijd. Verder rook hij... zijn broertje! Meteen was de rode kater alert, en vestigde hij zijn aandacht dus op zijn omgeving. Daar, in de verte, zag hij Ice. Een zachte glimlach verscheen op zijn gezicht, en meteen stond hij op. "Icepaw!" riep hij naar de andere kater toe, waarna hij hem met zijn staart wenkte.

- Icepaw eerst c:</sub>

_{Het verbaasde hem wel een beetje dat Icepaw zijn kreet hoorde en naar hem toe wandelde. Nou ja, op zich, ze waren ook niet heel veel van elkaar verwijderd geweest. Maar toch, met de rivier naast zich, was het toch best wel knap. Zijn broertje begroette hem dus ook met 'schreeuwlelijk', en Fire zette een serieus gezicht op. "Mwah, we waren ook niet zo heel ver van elkaar vandaan. En anders had ik je wel op andere wijze benaderd." miauwde hij, met een lichte grijns op zijn gezicht. "Hoe gaat het met jou? En met de trainingen?" miauwde hij vervolgens, nieuwsgierig. Misschien kon Ice hem wel wat dingetjes bijleren, tenzij het ook net zo belabberd met zijn trainingen ging als met Fire's. Daar moest hij echt nog eens aandacht aan besteden.}

_{Het was fijn om te horen dat het wel goed met Icepaw's trainingen ging. Dan was er in elk geval één van hen die een beetje fatsoenlijk warrior kon worden. Firepaw daarentegen moest echt nog hard werken, maar hij had de tijd. En anders bleef hij maar wat langer apprentice, daar had de kater wel vrede mee. "Nou, uhm... ik bak er tot nu toe weinig van..." miauwde de oranje kat, iet wat somber, toen zijn broertje hem vroeg hoe het met zijn trainingen ging. "Het komt vast omdat ik teveel over alles nadenk, en dan soms zoveel denk dat ik te veel gedachtenkronkels krijg en dan de draad kwijt raak," miauwde hij, waarna hij Icepaw met een lichte glimlach aankeek. "Maar het is fijn om te horen dat jouw trainingen wel goed gaan, broertje." miauwde hij, waarna hij met zijn staart zwiepte. Misschien dat hij zelfs nog wat van zijn broertje kon leren, als hij dat oké vond.}

_{Firepaw was blij met zijn broertje. Hij was blij dat Icepaw naar hem luisterde, er voor hem was. En natuurlijk de advies die hij net gekregen had. Daar ging de jonge kater zeker gebruik van maken. Om eerlijk te zijn lag het ook een beetje aan Fire zelf -dat hij een ramp was in de trainingen op het moment-; hij was nou eenmaal nogal dromerig. Daar moest hij ook nog wat aan doen, want anders zou hij altijd een ramp blijven. Nou ja, hij had natuurlijk nog zijn karakter. Misschien dat hij zich daar nog mee kon redden. "Dank je voor je advies, Ice," miauwde hij met een glimlach op zijn gezicht, waarna hij met zijn kop tegen de schouder van zijn crèmekleurige broertje aan stootte.}