Shadowclan Ceremonie [16-12-'17]

Shadowclan Ceremonie December

Een tijd lang had Tall hierover nagedacht, maar eindelijk was dan de beslissing gevallen. Bij gebrek aan anders zou het nu zo gaan. Hoewel het hem misschien open zou stellen tot nieuwe kritiek van bepaalde katten, kuch Butterstar kuch, kon het ook een kans zijn tot wat nieuws, bovendien verdienden die katten gewoon training.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen.” Mauwde hij uiteindelijk toch maar duidelijk, op een soort helling zijn gaan zittende, en de open plek rondkijkende. Een brede glimlach op zijn gezicht want hoewel hij ouder werd, deed hij niet aan opgroeien. Steeds meer begon hij in te zien waarom Shadowclan zich in het haar krabde met deze kat als leider.

"Beste katten," Mauwde hij, rondkijkend met de blik van vernieuwing in zijn ogen. "Ik zou willen beginnen met jullie allemaal bedanken voor de geweldige inzet om de clans te laten overleven, het wordt niet over het hoofd gezien.” Het was niet niets om plots voor meerdere clans te moeten jagen. Weer eens tijd dus de katten te bedanken. "Daarnaast zou ik jullie allemaal nog eens op het hart willen drukken om met vreemde symptomen naar de medicine cats te gaan, we kunnen geen risico lopen." En als klap op de vuurpijl barstte hij in een hoestbui uit, om na een seconde weer te stoppen en even ondeugend te glimlachen. "Grapje, maar zonder gekheid, met zoveel katten bij elkaar verspreiden ziektes zich makkelijker, dus eenieder is gewaarschuwd," Nu dan tijd om leuker nieuws te behandelen. ”Duskkit, jij hebt de leeftijd van zes maanden bereikt en bent nu oud en fit genoeg om apprentice te worden. Vanaf deze dag zal jij bekend staan als Duskpaw, totdat je warrior wordt. Jouw mentor zal Lizardfang zijn, die alle beschikbare kennis met je zal delen.” Hij gaf de twee de tijd elkaar te zien en begroeten, en ging toen verder.

“Dan rest ons nog het geven van nieuwe mentoren aan apprentices die dat nodig hebben.” Mauwde hij, nu wat serieuzer. ”Vanwege de druk met het jagen en de ziekte, is er echter geen nieuwe mentor beschikbaar, waardoor we het tot rustigere tijden even anders doen,” Daar kwam het dan, zijn leap of faith. ”Tot rustiger tijden zal ik de training van Serpentpaw, Moonpaw, Leafpaw én Willowpaw op mij nemen. We zullen in groepsverband trainen en elkaar beter maken, tot er meer mentoren beschikbaar zijn,” Hij keek de vier aan met een glimlach die zware trainingen beloofde. Om vervolgens weer iedereen te adresseren.

“Hierbij is deze ceremonie geëindigd.”

Lijstje:

Al een volle moon zat ze meer in de cave, dan dat ze er buiten aan het trainen was. Demonslayer had geen tijd en aandacht voor haar, bleek. Ze had wel het één en ander geleerd van hem, maar zo ging het dan ook. Één grote training met van alles in één en daar moest ze het dan maar mee doen. Ja, hallo, zo werkte het niet, zo kon ze niks verbeteren.
Er was veel aan de hand en hierdoor was Serpentpaw alleen. Ze tikte met haar poot verveeld tegen een mosbal aan, tot de stem van Tallshadow door de Cave heen galmde. Eens zien of er nu ook was nuttigs voor haar bij zat. Serpentpaw kwam dichterbij en luisterde eerst met half-oor maar vervolgens met beide oren naar de kater toe gericht naar zijn woorden. Wát, ging ze getraind worden door hem met nog drie andere apprentices? De achtmoon jonge apprentice staarde naar haar leider en kwam vervolgens dichterbij. Willowpaw gaf eerst een neusje aan Tallshadow en vervolgens volgde Serpentpaw haar voorbeeld. "Deze tijdelijke oplossing kon wel eens de beste oplossing ooit zijn," sprak Serpentpaw optimistisch. "Beter dan teken van de Elders afplukken, in ieder geval," vervolgde ze, schaamteloos over haar woorden. De elders verdiende het namelijk wel om verzorgd te worden naar al hun inzet van vroeger.