Between River and Shadow [Tallshadow]

De gemoederen waren bedaard tussen de Shadowclan Warrior en de Riverclan Elder. Hoewel ze niet kon zeggen dat de bruine kater er zonder wonden vanaf was gekomen. Het was puur geluk geweest dat de Riverclanner niet door had gevochten zodra Oceanbreeze er tussen was gestapt en hem rustig had weg geduwd. De verrassing van haar komst had waarschijnlijk het meeste uitgehaald. Nu stond haar echter nog een taak te wachtten. Spreken met de Leaders. Hoewel ze natuurlijk nog steeds vier verschillende Clans waren was het niet de bedoeling dat er enige vijandigheid tussen de Clans zou komen. Er waren altijd oude wonden en daar was Oceanbreeze ook mee bekend. Immers was het gevecht tussen Riverclan en Windclan ook door leugens gesticht en zou het haar niet verbazen als er later nog meer problematiek door zou volgen. Toch was het nu geen tijd om oude gevechten op te rakelen en nieuwe te stichtten en daar zouden beide Leaders het waarschijnlijk ook mee eens zijn.

De hele dag had ze Tallshadow niet kunnen vinden. Ze wist dan ook wel dat elke kat het druk had met zijn of haar taken. Zeker als die kat ook Leader was. Daarbij was Tallshadow een prettig gestoorde kat, ze kon het prima met hem vinden. Al wist ze ook wel dat als Leader zijnde hij waarschijnlijk met zijn eigen Warriors af en toe ook problemen ervoer. Ze moest toegeven dat ook zij met haar benoeming tot Leader zo kort geleden er last van ondervond. Vele waren nog tevreden geweest met Everstar en het feit dat er nu twee Queens waren die een Clan onder hun hoede hadden genomen was volgens sommige waarschijnlijk een betuiging van zwakte. Terwijl iedereen wist dat Queens net leeuwen waren als het om hun jongen of hun Clan ging. Maak nooit een Queen boos, die zal namelijk in staat zijn flink wat schade aan te richtten als een ander zich niet naar behoren gedroeg. Met een zucht tikte ze de kater aan die ze moest spreken nadat ze op hem af was gestapt. "Tall, volg mij alsjeblieft." Mauwde ze, haar stem serieuzer dan ooit en haar gelaatsuitdrukking behoorlijk neutraal. Er waren zaken die ze moesten bespreken en regelen.

Het ene moment was je rustig een voorstelling aan het geven voor kittens met je staart als grote tegenstander, het andere werd je op de schouder getikt door een fellow clanleider die met een serieus gezicht meldde dat je haar moest volgen. Tall kon natuurlijk niet weigeren, en met een schouderophaal naar de kinderen volgde hij de poes op een drafje, en keek ietwat bezorgd opzij. "Is er iets serieus aan de hand?" Besloot hij, hoewel gedeeltelijk overbodig, toch te vragen. Het zou uitmaken met hoe hij de situatie zou aanpakken, en als er voorbereiding nodig was hoorde hij het liever nu dan zometeen. Bovendien had hij Ocean niet vaak zó serieus gezien, en dat wilde wat zeggen. Dat betekende dat het of neer zou komen op een clangevecht, of een persoonlijke aangelegenheid. Bij iets persoonlijks had de poes echter langer gewacht met het zeggen, tot na zijn voorstelling bijvoorbeeld, en dus ging de kater uit van het eerste. Daarnaast had ze hem gehaald, wat betekende dat een van zijn clangenoten erbij betrokken was. Tall onderdrukte de neiging met zijn ogen te rollen, soms waren zijn clangenoten dom.

Hoewel het er prachtig uit zag om de zogenaamde sterke Shadowclanner te zien spelen met kittens, en het haar hart goed deed de kleintjes vrolijk en energiek te zien. Was er nu wel wat anders dat haar aandacht trok, het gevecht tussen Riverclan en Shadowclan; ook al was het relatief klein geweest en had ze hen kunnen stoppen voordat de katten er ernstig letsel aan hadden overgehouden. Was het toch iets dat gemeld diende te worden, ze kon niet wachtten tot op het moment dat Tallshadow het van een ander zou horen. Met een schouderophaal draafde de kater achter haar aan, haar passen waren snel; zeker voor een kleine kattin waarna ze hem een nogal serieuze blik schonk. Hij leek de stille hint te snappen, en was meteen duidelijk op zijn hoede. Waarschijnlijk wou hij wel weten wat er mis was. Ze zou het niet onder bosjes en bladeren steken. Butterstar en Tallshadow waren al niet de beste vrienden en hoewel elk van hen het belang er wel van in zag dat er vier clans, vijf met Starclan erbij hoorden te zijn. Betekende het niet dat ze gewoon konden vechten wanneer ze er zin in hadden. "Is er iets serieus aan de hand?" Mauwde de kater, zodra ze op gehoorsafstand waren van de meeste katten. Hoewel het een overbodige vraag was, want natuurlijk was er wat aan de hand, was ze ergens opgelucht dat hij meteen to the point kwam. "Er was iets serieus aan de hand, dat nog best wel eens een staartje kan krijgen," mauwde ze duidelijk, haar stem kalm maar ergens ook lichtelijk geërgerd. De katten hadden in de Clan Cavern van alle plekken gevochten, de kans zat er dik in dat kittens de onrust hadden opgemerkt, het was al lastig met alle vier de Clans op een kluitje, laat staan als er ook nog vijandelijkheid richting elkander was. "Ik heb vandaag een Shadowclanner en Riverclanner uit elkaar gehaald. Blijkbaar heeft een van je warriors Blurryface geen respect getoond naar een Riverclan Elder en heeft die hem toen aangevallen. Hij heeft geluk dat hij er zonder al te ernstige wonden vanaf is gekomen. Omdat ik er tussen stapte. Ik denk dat het tijd wordt om als Leaders onderling te spreken. Dit soort gevechten maken katten rusteloos. Iets dat geen van ons kan permitteren." Mauwde ze haar stem kalm en wijs, maar duidelijk ook een tikkeltje vermoeid. Konden ze geen dag zonder drama! Haar oren wiebelde ze even waarna ze zuchtte. "Ik heb ze allebei aangesproken maar ze wouden niets van mij horen, want enkel de Riverclanleader en Shadowclanleader zouden ze op hun kop kunnen geven. Er was een pittige wat oudere zwarte Shadowclankater die Blurryface met hem mee nam en mij alles behalve mocht. Chivypaw en Tigergaze weten ook wat er plaats is gevonden. Ik heb de gemoederen zo goed mogelijk proberen te bedaren. De rest is aan jullie." Verklaarde ze waarna ze haar kop boog en haar staart even ongemakkelijk heen en weer zwiepte. Liever bemoeide ze zich niet met dit soort zaken maar veiligheid ging voor alles.

De poes maakte duidelijk dat het serieuze inmiddels voorbij was, en Tall moest zich inhouden om meteen onserieus te gaan doen in reactie daarop. In plaats daarvan knikte hij enkel rustig, en luisterde naar wat Ocean te vertellen had. Wat ze zei baarde hem zienderogen zorgen, zijn blik werd ietwat verbaasd, en zijn pose wat harder. Duidelijk dat hier een goed gesprek gevoerd zou moeten worden. Op het einde knikte de kater dan ook, en glimlachte even met een mondhoek. ”Dankjewel Ocean,” Hij meende het, het was niet altijd makkelijk zich te houden op de hele clan in dit soort situaties. ”Ik ga het er met ze over hebben, dit hoort niet,” Hij dacht even na, en kwam toen plots met de gedachte over zijn gesprek met Crowfur. ”Oh!” Riep hij dan ook uit, en keek de poes aan, ”Nu ik je toch spreek, ik moest ook nog wat met jou bespreken over een van jouw clangenoten,” Oke, dat klonk heftiger dan het was, maar Ocean zou daar snel genoeg achterkomen, vast.

De gestreepte en oudere kater knikte enkel zodra hij haar uitleg hoorde. Hoewel Oceanbreeze er niet voor was om eeuwig als vier Clans samen te blijven, had ze wel haar hart op de goede plek en zocht ze geen oorlog of ruzie. In plaats daarvan probeerde ze altijd de gemoederen wat te bedaren. Hoewel er vast katten waren die er anders tegen aan keken, wist ze ook wel dat er geen op zat te wachtten om familie te verliezen omdat er een paat leugens verspreid waren. Ze waren al een kat verloren door leugens, wel meerdere zelfs en dat maakte de jonge Leader voorzichtiger met mogelijke aannamens. "Dankjewel Ocean," Oceanbreeze knikte gemoedelijk waarna ze zuchtte. "Los het op met Butterstar, ze is misschien pittig maar wel erg reëel. Ze weet zelf ook wel dat we geen onrust kunnen gebruike ," Mompelde ze met een warme en rustige stem. Het geduld dat ze bezat was af en toe bijna legendarisch. Ze confronteerde katten wel met de waarheid, maar was ook geduldig genoeg om niet meteen verantwoording te eisen. Soms duurde het even, voordat alles soepel verliep en dan had ze maar te wachtten. "Ik ga het er met ze over hebben, dit hoort niet," Verklaarde de andere Leader. Ze glimlachte wrang voordat ze een maal knikte en zich weer omdraaide om haar andere taken op te pakken. Chivypaw zou Butterstar wel inlichtten, ze vertrouwde er op dat de Apprentice de ernst van de situatie wel door had. "Oh!" Riep de kater toen ineens waardoor de jongere kattin verrast stil bleef staan, een poot zwevend in de lucht terwijl haar blauwe ogen verward die van hem opzochten. "Nu ik je toch spreek, ik moest ook nog wat met jou bespreken over een van jouw clangenoten." Mauwde de kater waardoor ze even fronste en daarna zuchtte. "Ik hoop niet dat het slecht nieuws is." Mauwde ze enkel waarna ze hem gebaarde te spreken.

Het was grappig om te zien hoe goed deze rol bij de poes paste, hoewel ze jong was was ze er volwassener in dan de kater, en dat maakte dat het bijna rustgevend was om dit soort gesprekken met haar te voeren. Bovendien had ze goede ideeën, en soms ook van die apocalyptische gedachten. Zoals nu hij haar achternariep, en ze letterlijk meldde te hopen dat het geen slecht nieuws was. Tall rolde geamuseerd met zijn ogen. "Is het ooit goed nieuws?" Grapte hij, en schudde toen zijn hoofd. "Grapje, het is meer neutraal en gaat over Crowfur en zijn dochter," Hij wachtte even tot bij haar binnenkwam wie dat precies waren voor hij verder ging. "Zijn 'mate' komt uit Riverclan, maar dat is zijn ex en die schijnt best wel evil en weird te zijn, hij vreest voor zijn dochter nu we allemaal zo dicht op elkaar zitten, maar hij vreest ook voor jouw, namelijk dat je hen beide zult verbannen of iets dergelijks als je erachter zou komen dat de kitten halfclan was," Ofzo, daar kwam het ongeveer op neer volgens de kater.

Tall, de grotere kater leek haar opmerking behoorlijk amusant te vinden. Immers rolde hij met zijn ogen voordat hij al geinend sprak. "Is het ooit goed nieuws? Grapte hij waarna hij zijn kop schudde. Ocean keek hem met een geduldige en licht geamuseerde blik aan. "We kunnen blijven dromen," mompelde ze droogjes. Immers konden ze blijven hopen op goed nieuws ook als er keer op keer slecht nieuws werd gebracht. "Grapje,het is meer neutraal en gaat over Crowfur en zijn dochter," Verklaarde hij. Laatst had Oceanbreeze ook met Crowfur gesproken over zijn vroegere relatie met een Riverclanner, waaruit Leopardpaw was ontstaan. Ze knikte dus terwijl ze hoopte dat er niet nog meer nieuws over hem kwam. "Zijn 'mate' komt uit Riverclan, maar dat is zijn ex en die schijnt best wel wil en werd te zijn, hij vreest voor zijn dochter nu we allemaal zo dicht op elkaar zitten, maar vreest ook voor jouw, namelijk dat je hen beide zult verbannen of iets dergelijks als je erachter zou komen dat de kitten halfclan was," legde de kater uit. Oceanbreeze keek hem met toegeknepen ogen aan waarna ze droog mompelde. "Ben ik zo eng dan? Ik heb laatst met hem hierover gesproken. Hij zal enkel tijdelijk een straf ondergaan waarna hij gewoon in Windclan kan leven met zijn dochter. Toch vraag ik mij af waarom hij hiervoor vreest. Immers heb ik zelf ook een kitten opgenomen in mijn nest waarvan de bloedlijn niet geheel bekend is." Verklaarde ze met een zachte zucht. Hierna rekte ze haar lichaam eens goed uit waarna haar blik veranderde. "Zin in een gevechtstraining onderling? Als ik niet te eng voor je ben!" Mauwde ze met een speels en uitdagend glimlachje. Ze was totaal niet beangstigend maar als ze haar beangstigend wouden konden ze het krijgen ook. Daarbij moest ze in conditie blijven en wie wist waarneer ze zouden moeten vechten.

De poes leek het allemaal wat somberder in te zien dan hij, waardoor hij haar een vrolijk duwtje gaf en zijn nieuws mededeelde. De poes leek er niet van onder de indruk te zijn, wat hem kort verwarde tot ze begon te praten. Blijkbaar had Crow haar het nieuws zelf al verteld en hadden ze het er al over gehad. Op de vraag over of ze zo eng was tuitte Tall even zijn lippen en schonk haar een ondeugend twijfelende blik. Ja, Ocean was echt tien keer enger dan hij, maar dat hoefde niet erg te zijn. Bijvoorbeeld nu ze voorstelde een sparrondje te doen, even keek Tall verbaasd, hij was aanzienlijk groter dan Butter en kende bovendien vuile Shadowclan trucs. Maar als hij die niet zou toepassen zou dit erg gezellig kunnen zijn. Crow, de andere, zou zo trots op hem zijn. Dus knikte hij opgewekt. "Jij eng voor mij? Tsss, ik ben Everstar gewend," Mauwde hij met zijn tong uitgestoken, al voelde hij onbewust met zijn staart langs een bedekt litteken op zijn zij. Dat was een heftig gevecht geweest.

Onderwerp: Re: Between River and Shadow [Tallshadow]