In paradise

Onderwerp: In paradise zo 22 okt 2017 - 20:44

_{Coyotepaw was al overal geweest in de Mountains, overal behalve de Vulture's Drop. Dus, je raad het al, ging ze nu dan maar naar dat gedeelte van de Mountains toe! Want ze wilde alles hebben gezien. Alles. Ze trippelde naar het gebied waarvan ze had gehoord waar de Vulture's Drop zich bevond, was bijna al verdwaald, maar kwam nu toch uit bij de Drop. En wow, wat een uitzicht! Co keek haar ogen uit, want zo'n mooi uitzicht had ze nog noooit gezien. De apprentice wandelde langzaam wat dichterbij de rand, om nog meer van het uitzicht te kunnen genieten. Natuurlijk niet te ver; Coyotepaw genoot van haar huidige leventje en had nog niet veel zin om zich bij Starclan te voegen. Ze was zo druk bezig met kijken dat ze niet door had dat een andere kat gearriveerd was.

- OPEN voor wie wilt c:}

Onderwerp: Re: In paradise ma 23 okt 2017 - 21:07

De kater had eerlijk gezegd totaal geen zin om zijn nest te verlaten. Maar hier was hij dan, tussen een groep irritante kittens die aan zijn staart bleven trekken. Hij siste naar eentje voordat hij besloot beweging in zich te zetten. Ja, hij kon zich herinneren hoe hij als kitten was. Dat betekende niet dat hij zo blij mocht zijn om tussen ze te lopen. Zo naïef, zo dom. Zijn donkerblauwe ogen waren gericht op de uitgang van de grot. Zijn enige redding. Hij zwiepte een kitten van zijn staart af en maakte snel dat hij wegkwam.
Hij had eerlijk gezegd geen idee waar zijn hem poten hem wouden brengen. Zolang hij maar met rust gelaten werd was het best voor hem. Al had hij geen idee wat hem nu zou kunnen pakken. Een vos? Zo’n grote berg vogel? Ach, waarom ook niet. In zulke situaties zou hij het maar al te graag willen om gepakt te worden door zo’n enorm beest om vervolgens weggebracht te worden.
Nu pas merkte hij dat hij op zo’n halte zat. Nu nog de vogel. Maar in plaats van zo’n gevleugeld ding kreeg hij een apprentice voor zijn neus. Coyotepaw. Ja die kende hij wel, hij had nog niet met haar gepraat maar hij had haar naam wel her en der gehoord. De dochter van Butterstar, hm. Dat werd maar geduld en formeel gedrag.
Zonder iets te zeggen zat de kater neer naast de poes. Hah, heel geduldig en formeel. Sure.

Onderwerp: Re: In paradise za 28 okt 2017 - 12:39

_{Het duurde een tijdje voordat Coyotepaw het door kreeg dat er een kater naast haar was komen zitten. Het was Darkpaw, een paar moons oudere apprentice van haar Clan. Een beetje verbaasd keek de jonge poes naar de ander, en vroeg zich ondertussen af hoe lang hij daar naast haar had gezeten. Maar ach, wat deed het er ook toe, het was hartstikke gezellig dat ze nu gezelschap had! "Hallo Darkpaw," miauwde Co vrolijk, op een iets minder hard volume dan normaal. Ze schudde even haar vacht, en keek daarna nieuwsgierig naar de zwart-witte kater. Ze had gehoord dat niet heel veel katten naar de Vulture's Drop gingen, dus ergens vroeg ze zich wel af wat hem hier bracht.}

49

Onderwerp: Re: In paradise zo 5 nov 2017 - 7:57

Hij had het eerst overwogen, echt waar. Maar net toen hij wat wou zeggen was de poes hem al voor. "Hallo Darkpaw," dus ze kende zijn naam nog wel. Verrassend genoeg. Het was niet dat iedereen hier over hem aan het praten waren. Pas na een tijdje stilte merkte de kater dat hij ook wat terug moest zeggen. "Hm? Oh, hoi." Zei hij maar terug terwijl hij zijn blauwe ogen naar de kattin richtte. Het was al duidelijk dat hij geen praterig type was. Hij vond praten overbodig. Één verkeerd woordje en het kon al fout gaan. Het was ook niet handig dat hij altijd een kort lontje had. Al had hij geleerd om het voor langer in te houden, nog steeds kon het fout gaan. Bovendien had hij geen idee wat voor onderwerp ze konden bespreken. ’Hey, de trainingen zijn nogal saai, he?’ Nee. Hij wou liever over niets praten. Alles wat hij vroeg was wat rust, dat was niet moeilijk, toch? Hij kon ook gewoon weer weglopen.

Onderwerp: Re: In paradise zo 12 nov 2017 - 13:36

_{Om eerlijk te zijn, Darkpaw kwam nu best wel over als een vreemde snuiter. Hij was zo... stil. Het duurde ook echt een lange tijd voordat Co eindelijk een reactie kreeg, en ooh dat vond het kind erg onbeleefd. Ze keek de zwart-witte kater een beetje vragend aan, niet goed wetend wat ze moest doen. De kater had kennelijk geen zin in een gesprek, maar ze had er nu al eenmaal een gestart dus niks zeggen was in haar ogen nogal awkward. "Eh..." miauwde de jonge poes dus, niet echt goed wetende wat ze moest doen om Darkpaw aan het praten te krijgen.}

53

Onderwerp: Re: In paradise wo 15 nov 2017 - 10:27

_{Hoewel de Vulture's Drop erg hoog lag, waren er toch nog verscheidene stukken die goed als schuilplaats functioneerden te vinden. Er stonden immers bepaalde bomen die erg dik begroeide takken hadden, al waren de blaadjes niet zoals ze ze vaak zag. Ze waren dun en prikten. Toch schuilde Avidpaw hier nu in, en keek ze naar de twee RiverClanners die een gesprek hadden - al was 'gesprek' toch wel een groot woord voor de woordenwisseling die plaatsgevonden had. Het puntje van haar volle staart bewoog zacht in concentratie, en haar oren stonden vooruit om ieder geluid op te kunnen vangen. De apprentice was de anderen aan het besluipen. Er stond een klein, maar triomfantelijk, grijnsje op haar snuit. Want ze hadden haar nog niet door.}

Onderwerp: Re: In paradise