We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ze vond het heerlijk om hier rond te dwalen, lekker tussen de bomen heen, opzoek naar een ongelukkige prooi. Het voelde goed weer terug te zijn in het territorium en weer te kunnen leven zoals ze ooit hadden gedaan. Geen andere clan of tribe of iets in die richting wat het kon verstoren, geen hevige regenval en brand die het lang kon opslokken. Nee, misschien konden de clans nu eindelijk weer terug naar hoe het vroeger was. De wit met zwarte kattin struinde langs de bomen, zetten zich af en sprong soepel op een van de lager hangende takken. Met haar sterke achterpoten zetten ze zichzelf af en sprong nog wat hoger. Nu was ze blij dat ze geen hoogtevrees had, maar het voelde geweldig om de wind door haar vacht te hebben terwijl ze zo boven de grond zat. Haar oortjes draaide mee met het geluid dat ze hoorde en haar licht blauwe ogen merkte de eekhoorn op die een poging deed om weg te komen. Rustig volgde de kattin waar de eekhoorn heen ging en toen het kleine beestje het idee had dat ‘ie niet meer achtervolgd werd, sloeg Lionleap toe. Ze maakte zich klein, voor zover dat lukte met haar dikke vacht, en sprong in de richting van de eekhoorn. Het was een niet heel goed gerichte sprong en met enige moeite wist de kattin het diertje te pakken te krijgen met diens staart. De eekhoorn begon te piepen, terwijl Lionleap moeite deed om footing te vinden. Haar klauwen stonden in een tak, terwijl een eekhoorn in haar bek bungelde en een poging deed om haar oor open te bijten. Met een snelle blik naar beneden, besloot ze om los te laten. Ze trok haar klauwen terug in en voelde hoe de zwaartekracht haar terug naar de grond trok. Tijdens de val, draaide ze zichzelf om en kreeg de eekhoorn beter te pakken. Met een snelle beet wist ze het beestje dood te maken en daarna, met een lichte klap in haar gewrichten, op de grond te landen. Ze gromde zachtjes, haar oor bloedde, maar ze had weer een prooi binnen gehaald voor de clan. Al was het moeizaam.
Hij was afgedwaald en zo ergens beland waar hij helemaal niet wilde zijn. De grote lange bomen om hem heen bezorgde hem kippenvel. Sommige vonden het prachtig, de rust, het licht dat in stralen door de bladeren scheen en de natuurlijke geluiden in plaats van de katten. Voor Nightpool was het niks, hij hield niet zo van deze stilte het gaf hem bijna een claustrofobisch gevoel. Ook omdat hier vrij weinig katten kwamen nam het kippenvel gevoel toe. De witte kater zuchtte en nam een snelle pas aan om zo snel uit dit verdomde bos te komen. Terwijl hij door de bomen trippelde zag hij in zijn ooghoeken een schim boven zijn hoofd. Het hart van de warrior sloeg om en hij kwam abrupt tot stilstand. Zijn instinct sloeg in en de witte kater kromde zijn rug terwijl zijn groene ogen door de bladeren scande. Er was bijna geen geluid, maar Nightpool was niet gek en wist dat hij een schim had zien bewegen, en geen prooi. Het was stil en hij begon iets rustiger te worden totdat hij gekraak boven zijn hoofd hoorde. Zijn hartslag sloeg op hol en de kater nam een aanval positie aan. Het was geen eng iets wat uit de boom viel, het was niet eens echt groot en al helemaal niet gevaarlijk of lelijk. "Starclan! Lionleap, je moest eens weten hoe blij ik ben jou te zien." Lachte hij schaapachtig toen de poes vanuit de bomen naar beneden was gesprongen.
Onderwerp: Re: Miscalculation zo 13 mei 2018 - 16:53
lionleap
even a hurt lion wants to roar
Lionleap voelde de schok van de sprong nog steeds in d’r poten, maar ze kon gelukkig wel overeind staan. Haar staart trilde een beetje en ze had haar kaken strakker om de eekhoorn gespannen dan dat de bedoeling was. Snel liet ze het diertje los en draaide zich om naar de oudere warrior die haar had aangesproken. Ze legde d’r oren in d’r nek. ”Sorry, ik wilde je niet laten schrikken, Nightpool,” mompelde ze zachtjes. Ze voelde een schuldgevoel naar boven kruipen en snel zetten ze een stap achteruit. Eventjes schoot haar blauwe blik in de richting van de eekhoorn. ”Ik, uh, ik had ruzie met de eekhoorn en verloor m’n grip op de tak,” legde ze rustig uit, terwijl ze met haar pootje tegen het lichaampje van de eekhoorn stootte. ”Nogmaals sorry,” zei ze daarna met een scheve glimlach op d’r gelaat. ”Wat deed je hier trouwens?” kwam er daarna nieuwsgiierg achteraan.
Onderwerp: Re: Miscalculation zo 13 mei 2018 - 19:46
Lionleap bood haar excuses aan, wat hij niet had verwacht aangezien hij het echt niet zo erg vond. Het kwam er vooral op neer dat de kater een watje was wat betreft dit gebied. Ze zette een stapje achteruit en verschuldigde haar zelf nog een keer. Als reactie schudde Night zijn kop. "Geen probleem Lion. Ik ben hier de angsthaas." Nightpool gaf haar een knipoog en keek naar de eekhoorn die aan hun poten lag. "Hm, stomme beesten zijn dat ook, je bent niet de eerste die ruzie heeft met een eekhoord." Hij lachte en schudde nogmaals zijn kop toen ze vroeg wat hij hier deed. "Ik belande hier per ongeluk." De kater lachte schaapachtig en richtte zijn groene ogen op de wit zwarte kattin. "Het is niet mijn favoriete plek." Gaf hij toe.