I had a dream my life would be

_{Het was erg moeilijk om rond te komen. Nu hij, Nazca en Rowe enkel met zijn drieën waren, viel het pas op hoe weinig prooi hier werkelijk te vangen was. Eerst konden ze nog profiteren van de prooi die binnen gebracht werd door de betere jagers van de clan, maar nu moesten ze alles zelf doen.Dit bleek veel moeilijker dan hij eerst gedacht had. De kater was erg afgevallen, en zijn spiermassa afgenomen. Hij was vermoeid, en ergens begon hij te twijfelen aan zijn beslissing. Echter was er nu geen weg terug meer. Hij was nu al zeker twee weken weg en terugkomen kon niet. Hij zou meteen verstoten worden, zou hij zijn kop weer laten zien. Er verscheen een grimas op zijn gezicht. Hij wilde niet eens terugkomen. Zijn siblings moesten hem niet meer, wist hij. Redpetal en hij waren na het incident dat hij haar geslagen had niet meer wat ze ooit waren. En zijn andere zussen namen hem daar waarschijnlijk kwalijk voor. Echt vrienden had hij, naast Nazca, nooit gehad. En daar leefde hij nu mee. Hij moest blij zijn dat hij hem nog had. Zijn maag rommelde nog eens hard, alsof die dat het afgelopen uur nog niet vaak genoeg gedaan had, bedacht hij zich bitter. Ra wist dat hij opnieuw erop uit moest trekken om te jagen, al wist hij haast zeker dat het verspilde energie zou zijn. Misschien kon hij ergens restjes vinden, zoals hij de laatste tijd bijna altijd deed. Hij was een schooier geworden, een zwerver. Het rogue leven was, om heel eerlijk te zijn, niet voor hem weggelegd.

- Swallowflight}

_{Ze had net haar apprentice vrij gegeven voor de rest van de dag, zodat Swallow lekker even haar gedachten op een rijtje kon zetten tijdens het jagen. Nu ze veel closer was met Sandflower, raakte ze ook veel meer in aanraking met kittens. Dingen, die zij voorheen alleen maar als irritante pluizebollen -die zich overigens ook niet konden gedragen, bah- die onzin uitkraamden. Ze begreep niet waarom er poezen waren die rare 'kittenwens' hadden. Zij had het in ieder geval niet. Absoluut niet. Ze hoefde echt geen irritante pluizebollen om zich heen. Ze had bovendien haar poten al vol met de stuiterbal van een apprentice. Het nichtje van Sandflower, die verschillende karaktertrekjes van haar dode moeder had geërfd. Die snotaap en haar witte zusje die niet praten kon, waren een goed stel voor kattekwaad. Ze snapte dus ook niet hoe Thornface om die twee kon geven. Ja ja, ze hadden hun mammie verloren. En wat dan nog? Ze waren irritant. Punt. Opeens trok een flits haar aandacht, en instinctief dook ze ineen. Ze verwachtte een konijntje, muis of wat dan ook -een prooidier- te zien, maar in plaats daarvan zag ze een ruige vacht die haar kant op kwam. De geur kwam haar bekend voor -er zat een vervaagde thunderclangeur in- maar de rest was voor haar vreemd. Langzaamaan stond ze weer op, en keek naar de kater die enkele meters van haar vandaan stond. Uitgemergeld, nauwelijks verzorgd, maar toch wel herkenbaar als haar jeugdvriend, Hazelfray. "Hazelfray?" miauwde ze nieuwsgierig, zodat de rogue haar kant op zou kijken.}

_{Hoewel hij zeker geprobeerd had om uit het gebied waar de clans zich schuilhielden te blijven, was hij blijkbaar toch te dichtbij gekomen. Hijzelf had de kattin nog niet door, maar zij had hem al wel gezien. Ra stak zijn neus wat de lucht in, om van de lucht te kunnen proeven en hopelijk wat voor prooi dan ook te lokaliseren, maar werd uit zijn jacht getrokken doordat zijn vorige naam uitgesproken werd. Hij, Nazca en Rowe hadden met zijn drieën besloten om hun clanleven volledig achter hen te laten, en hun namen te veranderen. Echter wisten anderen dan hun drie dit niet. Met een ruk draaide de kater zich om, zijn houding meteen verdedigend - klauwen uitgeslagen en tanden ontbloot. Hij was zwak, zag er zwak uit en had amper kracht in zijn lichaam. Als hij nu aangevallen werd, was er een grote kans dat hij het niet zou overleven. Zijn houding verzachtte niet toen hij doorhad wie het was. Swallowflight, een vriendin van hem, al kon hij haar nu niet meer zo noemen. In zijn ogen was hij het gevaar, maar in werkelijkheid, had zij alle redenen om bang te zijn van hem. Hij was, door de honger en uitputting, agressief, snel geprikkeld en bovenal klaar om alles op alles te zetten in een gevecht. Hij had er nooit meer verwilderd uit gezien dan dit moment.}

De reactie van de kater was niet zoals ze het wenste te zien. Bij Cole was het altijd een vriendschappelijke, af en toe wat gesloten, begroeting geweest maar nu had Hazel zich met een ruk omgedraait en zijn tanden naar haar toe ontbloot. Toch deinsde de warrior niet achteruit; het was duidelijk dat de ex-thunderclanner verzwakt was en dus zou het voor haar geen enkel probleem zijn om hem aan te pakken. Althans, dat dacht ze. Natuurlijk wist ze niet hoeveel spiermassa hij nog over had. Ze keek dus ook de rogue koeltjes aan, en boorde haar klauwen in de aarde. "Ik had een andere reactie verwacht, om eerlijk te zijn." sprak ze droogjes, en volgde ondertussen elke beweging die de jongere kater maakte. Wanneer er ook maar één verkeerde beweging bij zat, zou ze hem aanpakken of wegrennen. "Als je nog genoeg verstand in je kop hebt, weet je dat je geen kans maakt. Ik kan altijd om hulp roepen, en dan zal een patrouille mij vast wel horen." Om eerlijk te zijn was dat bluf, maar met bluf kon je ook een heel eind komen.

_{Hij liet een schamper lachje horen om haar opmerking over de patrouille. "Ik ben nog geen moon weg, en je denkt dat ik de manieren van het clanleven al vergeten ben?" De kater versmalde zijn ogen en grinnikte zacht, waarna hij zijn kop ongelovig schudde. "Dan ben je nog dommer dan ik dacht," spuugde hij haar toe en trok zijn lippen uitdagend naar haar op. Zijn hart klopte in zijn keel. Hij vond het spannend om met haar te vechten. Hij wist wel dat ze hem vroeger leuk gevonden had. Ergens hoopte hij dat ze dit nog steeds in hem zag, zodat hij op dit moment haar hart brak. De haat die hij plotseling tegen ThunderClan door zich heen voelde stromen, was bijna angstaanjagend. De katten die hij had gezien als familie waren nu zijn grootste vijand. Dat allemaal voor Nazca, zijn wereld. Hij was ook zo naïef, en bovenal blind van liefde.}

_{Dit was Hazelfray niet. Dit was een omhulsel die vroeger haar beste vriend was, maar nu alleen maar uit leegte en haat bestond. Vol afschuw keek ze naar de tabby kater, terwijl haar haren steeds hoger rezen bij de woorden die de rogue uitspuugde. Het was duidelijk dat de rogue klaar was om Swallowflight aan te vallen, maar de warrior schatte haar kansen om dit gevecht te winnen nog wel hoog in. Gezien zij nog redelijk goed gevoed was, en de kater tegenover haar ernstig vermagerd was. Toch zou zij niet als eerst aanvallen, maar stond ze licht op haar pootjes, klaar om weg te springen wanneer het nodig zou zijn. Desnoods zou ze wegrennen, hopende dat ergens een patrouille in de buurt was. Of eigenlijk, dat zelfs niet. Want dat nogal beschamend zijn. Zij, wegrennende voor een verzwakte rogue. Dan maar liever vechten.}

Onderwerp: Re: I had a dream my life would be