Sunlight is good, clouds are better

Met enige moeite sjokte Honey naar buiten. Ze was nou eenmaal een nachtdier, de zon deed pijn aan haar ogen en ze kon niets zien. En het was ontzettend heet om in de zon te lopen met zo'n dikke vacht. Met haar ogen knijpend probeerde ze naar de schaduw te lopen. Waarom waren er geen wolken om haar te redden van deze marteling? Oke, dat was misschien wat overdreven. Plots struikelde ze over een steen die ze, omdat ze nog steeds haar ogen dicht had, totaal niet had opgemerkt. Oef, nu had ze een hele hap aarde in haar bekje. En waarschijnlijk ook nog andere dingen waarover ze liever niet wilde nadenken. Zuchtend krabbelde ze overeind en vond uiteindelijk een struikje waar ze enigszins beschut kon gaan zitten. Voorzichtig opende ze haar ogen, zo, dat was alweer een stuk beter. Wat nu? Ze had eigenlijk nog niet nagedacht over haar plannen voor vandaag. Haar belangrijkste taak als Prey Hunter was dan wel voedsel vinden, maar daar had ze de hele dag nog voor. Stiekem was ze ook gewoon een beetje lui. Nee, uitstelgedrag mocht ze niet vertonen, hup, ze moest aan het werk. Ze sprong op, zette een paar stappen, en liep snel weer terug naar haar plekje. Ze kon best nog even wachten. Ze zakte door haar pootjes en keek om zich heen. Misschien kon ze nog met iemand een praatje maken, een beetje netwerken weet je wel. Weer sprong ze overeind en liep op een random kat af. "Hoi, lekker weertje is het vandaag he?" zei ze enthousiast. Dit was totaal niet weird, nee.

+ Eerste post Wind