Hunting

Onderwerp: Hunting zo 16 jul 2017 - 15:03

Chillybreath

Hoewel Chilly met katers meestal wel goed lag, was ze met het andere geslacht toch wel moeilijker. Ze kon moeilijk 'vriendinnen' maken. Katers waren makkelijk, maar om poezen te beïnvloeden was het toch wel iets anders. Daar kon ze haar charmes niet in de strijd gooien en een beetje complimenten geven. Nee, dit was veel moeilijker. Dit was de terror zelve. Poezen vielen niet voor dat soort gedrag. Totaal niet. En dat ergerde haar toch zo erg. Want hoe makkelijk was het anders? Al was het misschien wel handig als ze wat vriendinnen kreeg. Anders viel het ook weer zo erg op dat ze alleen maar met katers om ging, niet waar? Dus het was tijd om te proberen om wat vriendinnen te maken. Het moest wel een beetje tactisch zijn. Ze moest die lieve, zorgzame, maar wel ietwat verlegen vriendin worden. Dat kon ze wel, toch? Zolang ze maar niet 24/7 door die kat gestoord werd zou ze er best wat aan kunnen doen. Dan zou ze het best wel vol kunnen houden. En dan zag het er ook weer beter voor haar uit hm? Hoe je het ook wendde of keerde, een kat met vele vrienden stond sterk. Voor haar was dat dus alleen maar beter. Ze kon opschieten met iedereen maar er waren niet een paar waarmee ze echt close was in RiverClan. Buiten Smokegaze. Dus iemand anders erbij was wel fijn. Of het nou een poes of een kater was, maakte haar eigenlijk niet eens meer zoveel uit. Zolang het maar een extra vriend of vriendin was die haar meer kon helpen. Daarom stond ze op en liep ze naar de eerste de beste kat toe met een zachte glimlach op haar gezicht. "Hey..." sprak ze met een zachte glimlach om de aandacht te trekken van de kat. En het zou ook een beetje onbeschoft zijn om meteen met de deur in huis te vallen niet waar? "Heb je toevallig zin om mee te jagen?" vroeg ze met dezelfde zachte maar nu ook nog wel lieve glimlach. Kijk, ze was lief. Ze was toch zo zachtaardig, daar wilde iedereen toch wel bevriend mee zijn?

Ɓσ

Eerste post voor Warhound~!

Onderwerp: Re: Hunting do 31 aug 2017 - 21:42

De vreemde kater lag rustig in het midden van de enorme groep katten. Hij hielt ervan, omringt zijn door andere. Zo veel katten allemaal voor zijn eigen entertainment. Misschien dat hij zichzelf ook nuttig zou moeten maken in plaats van alleen de plaatselijke bevolking lastig te vallen, maar waarom zou hij ook? Hij stond erom bekend dat hij vrij laid back was, altijd relaxed en heel erg op eigen termen werkte. Alles aan hem was vreemd. Vanaf zijn pelskleur tot aan zijn gedrag. Hij was ook eeuwen apprentice gebleven enkel en alleen omdat er geen haartje in zijn lichaam was die gehoorzaam of respectvol reageerde. Niet eens met kwade bedoelingen, gewoon omdat het hem allemaal niet zo uitkwam. Hij deelde graag de bosjes met alles en iedereen, jammer genoeg vonden de meeste dit niet zo goed en kreeg hij weer op zijn kop. Blah blah, wie maakte het ook uit? Genoeg te doen hier hoor. Zeker. Maar nog voor hij de mentale motivatie had gevonden zijn kont in beweging te zetten liep er een clankat op hem af, Chillybreath wist hij zonder twijfel te zeggen. Haar aanbod en manier van doen zorgde ervoor dat hij zijn typische, flirtende grijns op zijn gelaat kreeg. Hij was een en al zelf vertrouwen, wist wat hij deed en voelde er geen seconde aan schaamte naar. "Ach Chilly, met jou zou ik wel meer willen doen dan alleen maar wat jagen" Hij knipoogde en strekte zijn lichaam hierna uit, duidelijk de mix van clans in zijn bouw te zien. Hierna drukte hij zich overeind en ging soepeltjes naast de ander staan, zeer doelbewust zijn pels tegen die van haar aan te laten komen. "Maar voor nu zal jagen een goed begin zijn schoonheid, wie weet wat de dag ons nog brengt" Nou, in ieder geval was hij zeer duidelijk of niet soms? Geen twijfel aan waar hij op doelde en de zelfverzekerde manier waarop hij haar in de ogen keek maakte duidelijk dat 'nee' niet in zijn opvoeding had gezeten. Misschien nu niet, maar ooit zou iedereen wel tot hem komen. Zijn ego was er zeker van.

Onderwerp: Re: Hunting wo 27 sep 2017 - 16:50

Chillybreath

De kat waar ze naar toe was gekomen was Warhound, een kater die echt wel bekend was binnen de clan. En niet op een goede manier. De kater flirtte met iedere poes die hij zag, deed eigenlijk niks en luisteren? Dat woord stond niet in zijn woordenboek als ze hem zo had gehoord. Dat was dan ook de reden dat de kater voor een lange tijd nog apprentice was gebleven. Het was überhaupt nog een wonder dat de kater ooit nog warrior was geworden, want dat was bijna onmogelijk geweest. Het was nog knap dat de kater in de clan zat met alle regels die hij aan zijn laars lapte alsof het niks was. Het was tijd dat hij iets ging doen. En ze wist precies hoe. Ze was een poes, ze kon hem best wel mee krijgen. De kater zou zo achter haar aanlopen als een hondje als ze dat wilde. Dus ze vroeg of de kater toevallig zin had om mee te gaan jagen, een zachte en lieve glimlach op haar gelaat. Daar kon de kater toch geen nee tegen zeggen? En ja hoor, daar kwam een flirtende grijns op de kop van de ander. Ze had hem in de pocket. Oh, als alle katten nou zo makkelijk waren om mee te krijgen en dingen voor haar te kunnen doen. ”Ach Chilly, met jou zou ik wel meer willen doen dan alleen maar wat jagen” klonk er met een knipoogje van de kater af, waarop Chilly even haar kopje afwendde. Alsof het wat beschamend was. Dat vond ze natuurlijk niet, maar ze gunde de kater wel wat. Dit zou haar alleen maar helpen later, niet meer, niet minder. De kater strekte zijn lichaam, waarna de kater overeind kwam. De kater ging naast haar staan, zijn gevlekte vacht tegen haar point vacht waardoor ze even naar hem keek, ietwat ‘geschokt’ door het fysieke contact van de ander. Natuurlijk had ze het verwacht. ”Maar voor nu zal jagen een goed begin zijn schoonheid, wie weet wat de dag ons nog brengt” klonk er van de ander af, waarop ze even naar de ander keek en haar mond wat opende, waarna ze wat weg keek. ”Het is gewoon wat jagen..” sprak ze zachtjes tegen de kater. Oh, zo onschuldig speelde ze toch ook. Hoe mooi was het dat ze zo onschuldig speelde. ”L-laten we gaan.” oh zelfs dat bracht ze zo perfect uit. Alsof ze zich echt schaamde. Ze zou hiervoor een award moeten krijgen, wat jammer dat katten niet inzagen dat dit allemaal fake was.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Hunting