We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Zijn ogen waren gericht op de uitgang van de grot. Hij was ongeveer al vijf minuten lang aan het staren, compleet zonder beweging of spraak. Tot uiteindelijk het tot hem kwam en hij al op stond om rustig richting de uitgang te lopen. Hij had het lopen al ondertussen onder de hand. Alleen rennen kon nog wel is moeilijk voor hem zijn. De kleur blauw in zijn ogen werd al steeds minder zichtbaar nu de rand dikker en wat bruiner was geworden, het zou niet lang duren voordat hij een amber/bruin achtige kleur zou krijgen. Alleen had hij het nooit gezien, aangezien hij zijn spiegelbeeld nog niet kende, maar misschien dat hij een kat kon vragen? Nee. Hij wou niet doodleuk op een wildvreemde kat afstappen om zijn ogen wijd open te sperren en duidelijk streng vragen van 'kijk is naar mijn ogen, perfect vind je niet? Welke kleur hebben ze? Zeg dat ze mooi zijn.' En blah blah blah, helemaal niet nodig. Hij keek snel weer rond voordat hij het weer op een lopen nam. Hij kwam steeds dichter bij de uitgang. Niemand die hem kon tegenhouden.
Thornface zat vanaf een kleine afstand van de opening van de grot het clanleven te bekijken. Katten kwamen af en aan, aten wat van de verse prooi, bezochten de nursery… Het was een normale dag. Het was zó normaal dat een kleine afwijking al snel opviel, wat in dit geval wel een erg jong katje was dat richting de uitgang liep. Thornface stond op en liep kalmpjes op de kleine tabby af, die zich op grote snelheid naar de uitgang begaf. Die kitten had een missie. Hij was zo snel dat de ThunderClan deputy hem met een aantal grote passen had bereikt, waarna hij vlak voor het kleintje ging staan. "Waar gaan we naartoe?" vroeg hij op zachtaardige toon. Ergens was het wel grappig om te zien hoe vastberaden de kitten was en het was dan ook moeilijk voor Thornface om zijn lach in te houden, maar buiten de grot was het natuurlijk veel te gevaarlijk voor zo’n jonkie.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Bijna, bijna... Hij hoefde maar een paar stappen en dan was hij vrij. Totdat, natuurlijk, één of andere kattenversie van Gandalf in de weg besloot te gaan staan. "Waar gaan we naartoe?" Vroeg hij vervolgens op een zachte toon. Waardoor Owlkit zijn kop kantelde. "Ehm... Naar buiten?" Vroeg hij met een frons. Was het zó onduidelijk? "Duh." De kitten rolde met zijn ogen voordat hij doodleuk wat naar links liep om verder te gaan met zijn reis naar het licht. Deze grot leek op de duisternis zelf. Hij wou de zon in zijn gezicht.
Voor de kitten leek het de normaalste zaak van de wereld te zijn om gewoon even naar buiten te wandelen. Dat was ook wel zo, maar alleen voor apprentices en warriors. Kittens hadden er niets te zoeken. Thornface zette dan ook een stap opzij toen de kleine tabby om hem heen probeerde te lopen, zodat de ThunderClanner het pad bleef blokkeren. "Dat snap ik, maar het is gevaarlijk daar buiten," zei hij, nog steeds met een zachtere stem dan normaal. "Je mag niet in je eentje gaan."
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Verdomme. De kat leek elke keer punten te krijgen voor het blokkeren van een pad. Alsof het haast zijn werk was. Wow. Zou Owlkit ook willen. Er bestond een Warrior, en tussen Deputy en Leader had je 'pad-blokkeerder' om kittens wanhopig te maken. Goh, Owlkit hoopte dat hij een keer zo'n geweldige rang mocht bezitten. En dan stiekem de kittens gewoon doorlaten. Niet zijn probleem als ze opgegeten werden door een zeker uil. Oeps? "Dat snap ik, maar het is gevaarlijk daar buiten. Je mag niet in je eentje gaan." De bruine kitten snoof in verontwaardiging. "Is dit wat je in je vrije tijd doet?" Miauwde hij uiterst droog terwijl hij de andere kat strak aankeek.
De kitten vroeg hem of dit was wat hij in zijn vrije tijd deed. Thornface kon het niet laten om even te grinniken door deze opmerking en hij schudde licht zijn hoofd. "Vanaf nu wel," grapte hij, waarna hij met zijn hoofd richting de katten verderop gebaarde. "Ga maar terug naar je familie. Er is vast wel iemand die met je wil spelen." De bruine kater kon zich wel herinneren dat er een vrij groot nest rondliep in WindClan, dus daar zou de kleine tabby vast wel iemand vinden om mee te spelen – als hij zelf al niet bij dat nest hoorde.
Onderwerp: rebellious 
ma 17 jul 2017 - 9:39
