We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 13:40
De wind waaide hard door haar korte vacht maar dat weerhield de slanke apprentice er niet van om door te stampen. Haar groene ogen waren toegeknepen tegen de wind en de harde regen en haar lichtbruine vacht was donker van de regen en opgezet tegen de kou. Brrr, het was fris en haar vacht was doorweekt - maar dat deed er niet zo toe. Ze had er genoeg van om opgescheept te moeten zitten met alle andere clans, ze haatte hun stank en hun lawaai en hun drukte en ze had even een moment alleen nodig. Starclan, Amberpaw kon echt niet wachten tot ze weer een eigen gebied hadden. Dan was ze tenminste van de rest vanaf, ugh. En dan moest ze niet 'illegaal' naar buiten gaan; ze was starclanverdomme bijna warrior, waarom werd ze hetzelfde behandelt als apprentices die net geen kits meer waren?!
+Bronzemask eerst (dit is voor ever afgetreden is btw)
Bronzemask
StarClan
Inge 1991 Actief "Big results require big ambitions."
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 13:52
Bronzemask had heel erg de behoefte om met Brindleleaf te spreken. Zoals ze vroeger ook altijd deden. Haar kittens werden even opgevangen door een andere Windclan Queen zodat ze de kans kreeg om er even uit te zijn. Misschien kwam ze Brin wel tegen. Het territorium stonk naar Tribe katten. Ook Brindleleaf stonk naar Tribe katten. Maar dat is altijd beter dan dat ze op het oude territorium was achtergebleven en verdronken was of zoiets naars. Door de bevalling had ze nog niet de kans gekregen het hele territorium te verkennen. Zo wist ze dus ook niet waar het Tribe camp was. De beste manier om Brin te zoeken was dan maar rondlopen en proberen haar laatste vleugje Windclangeur op te sporen. Ze rook inderdaad Windclan, door de geur van regen en Tribe door. Maar het was niet haar zus. Het was de dochter van haar zus: Amberpaw. Het was een ongemakkelijke situatie tussen hen maar ze kon niet weglopen. Amber had haar al opgemerkt. Ze knikte formeel naar de poes, hopend dat er niet opnieuw een ruzie kwam.
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 13:58
Tussen de regen en de wind door kwam een bekende geur haar tegemoet. Oh, geweldig. Kon ze nu nooit eens met rust gelaten worden? Ze zag eruit als een verzopen kat, haar ribben duidelijk zichtbaar onder haar doorweekte donkere vacht - niet omdat ze uithongerde, maar omdat ze een Windclanner was en die waren nu eenmaal mager. Haar groene ogen keken boos naar haar tante toen die in zicht kwam en haar begroette met een beleefd, formeel knikje. Alsof ze gewoon een clangenoot was. Amberpaw legde haar oortjes in haar nek. In haar hoofd stormde het zoals het stormde hier in dit onbekende gebied, zo vlak naast het stormende water en met de stormwind die in hun oren woei. Maar storm was geen onbekende voor de jonge poes. Nee, ze had geen rust meer gehad in dat hoofd van haar sinds haar moeder besloten had om weg te gaan. "Wat doe je hier?!", schreeuwde ze naar haar tante; niet per se omdat ze kwaad was op haar, al was dat wel zo, maar eerder ook gewoon om boven de wind en de regen uit te komen. Waarom kon Bronzemask haar niet gewoon alleen laten? Waarom achtervolgde ze haar steeds weer? Moest ze niet in de grot liggen, naast die mormels van haar?!
Bronzemask
StarClan
Inge 1991 Actief "Big results require big ambitions."
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 14:15
Amberpaw legde haar oren in haar nek toen ze haar zo formeel begroette. Het was ook nooit goed hé? Eerst probeerde ze aardig te doen, als een soort moeder/mentor. Maar dat vond ze niet goed. Nu pakte ze het anders aan, ze behandelde haar niet meer als leerling maar als medekrijger. Maar ook die aanpak werkte dus blijkbaar niet. "Wat doe je hier?!" Klonk de verwachtte, boze en luide stem van Amberpaw. De kattin was doorweekt, zijzelf ook. Bronzemask wiebelde haar oortjes en stapte dichterbij. "Ik zoek Brindleleaf!" Riep ze, over het kabaal van de wind en stromend water. Ze kon maar beter niet gaan liegen. Amberpaw was een slimme meid, zij had het zo door als je loog. "Ik wil met haar proberen te praten." Vervolgde ze nu ze dichterbij stond en ze niet meer zo hoefde te schreeuwen.
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 14:27
Met haar praten? Hmpf. Dat had ze zelf ook al geprobeerd. Niet express, ze was haar gewoon tegengekomen en dat had ook weer allerlei emoties losgewrikt. Amberpaw sprak er niet graag over. Ze was sterk, ze huilde niet. Ze was bijna warrior nu, geen kleine kitten meer. "Waarom zou je die verraadster nu willen spreken?", antwoordde ze, zachtjes grommend, al was de blik in haar groene ogen geen pure haat meer. Ze begon meer te twijfelen maar ze was ook koppig.. En Brindleleaf was een verraadster. Ze had Windclan verlaten, haar kittens achtergelaten, en dan de tribe gejoind - alsof er niets gebeurt was. Alsof ze daar thuishoorde. Hmpf. Ze snapte niet dat die domme bergkatten haar hadden geaccepteerd - dat zouden de clans nooit doen. De clans heetten problemen niet welkom met een grote glimlach en een welkomstpakket erbovenop, zoals de tribe wel leek te doen.
Bronzemask
StarClan
Inge 1991 Actief "Big results require big ambitions."
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 14:38
"Waarom zou je die verraadster nu willen spreken?" Gromde ze zacht. De blik in haar ogen was hard, maar toch was er meer dan alleen dat. "Omdat ze mijn zus is." Miauwde Bronzemask. "En ik kan niet zonder haar." Gaf ze zachtjes maar eerlijk toe, haar ogen stonden afwezig. Ze snapte Amberpaw gewoonweg niet meer. Het is heel begrijpelijk dat ze verdrietig en boos werd. Maar om nou je hele leven boos te blijven. En dan alle woede op haar af te reageren. Haar blik werd plots een beete strak. "Jij kan ook niet zonder haar." Meteen had ze spijt dat ze dit had gezegd en ze beet op haar tong. Bang voor wat er nu ging komen. Bronzemask was bang, bang voor haar eigen nichtje.
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 28 jun 2017 - 14:53
Tuurlijk, dat Bronzemask niet zonder haar zuster kon, dat begreep ze wel - het waren allebei laffe, domme poesjes die de warrior rang amper waardig waren. Ze zei amper, omdat Bronzemask nu eenmaal wel nog een warrior was en ze niet echt een reden had om haar dat niet te geven. Maar toen haar tante zei dat Amberpaw zelf ook niet zonder haar kon; wel, dat schoot in het verkeerde keelgat. Haar ogen bliksemden en als blikken konden doden, lag Bronzemask nu dood op de grond. "Ik heb haar niét nodig!", siste ze terug. "Ik leef al 7 manen zonder haar. Dat is langer dan de helft van mijn leven en mijn hele apprentice tijd!" Even tonen hoe lang ze al zonder haar moeder leefde. En ze leefde toch nog? Kijk naar Mousewish, die haar moeder haar hele leven had gehad en het niet eens meer aankon toen ze wegging. Of naar Quietstep, die ook nog maar een zielige schim was van wat hij misschien ooit geweest was. En kijk dan weer naar Amberpaw. Het vertrek van haar moeder had haar sterk gemaakt en het had haar getoond dat ze niemand nodig had. Ze was alleen sterker dan met de hele clan rond haar - al betekende dat niet dat ze rogue zou worden. Nee, Amberpaw was geen verraadster, niet zoals haar moeder. En ze zou bewijzen aan de clan ook dat ze in niets was zoals haar en dat ze haar ook niet nodig had. Ze kon heus wel zonder Brindleleaf! Ze was starclanverdomme bijna warrior en ze had haar nog niet nodig gehad hoor!
Bronzemask
StarClan
Inge 1991 Actief "Big results require big ambitions."
Zoals verwacht spuwden de ogen van Amberpaw vuur. "Ik heb haar niét nodig!" Siste de oudere apprentice op een akelige manier. "Ik leef al 7 manen zonder haar. Dat is langer dan de helft van mijn leven en mijn hele apprentice tijd." Wat je leven kon noemen.. Ze was meer dood dan levend op het moment. Amberpaw zou bijna warrior worden. Ze zou volwassen worden. Het was tijd om al het gezeur en gesis niet meer toe te staan. Ze was geen kitten meer en ze zou niet behandelt worden als een kitten. "Wanneer stop je nou eindelijk met al je pogingen tot aandacht." Miauwde Bronzemask kalm, maar met een harde stem. "Als je straks warrior word moet je je ook als een warrior gedragen."
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea vr 30 jun 2017 - 22:48
Tag:
Bronzemask
Words:
168
Notes:
//
Where there is anger
there's always pain underneath
Pogingen tot aandacht? Was Bronzemask blind en doof en dom tegelijk?! Ze was hier gewoon alleen, even een luchtje scheppen, toen mis bemoeial hier zich er weer mee kwam bemoeien hoor! Zij had toch niet gevraagd voor haar aanwezigheid? Ze wou gewoon even alleen zijn maar dat werd haar starclanverdomme ook al niet gegund! "Als je vind dat ik om aandacht zoek, waarom laat je me dan niet gewoon met rust?!", vroeg Amberpaw dan ook, haar stem schel. Kom op zeg, dat was gewoon haar woorden verdraaien in dingen die ze niet gezegd en niet gewild had! Had zij heir zelf om gevraagd? Nee, nooit. Ze had niet gevraagd om een tante die haar neus niet bij haar eigen zaken kon houden, ze had niet gevraagd om een broer die dom genoeg was om hun moeder weg te wensen, ze had niet gevraagd om een moeder die laf genoeg was om dat echt te doen. En dan zou het nog aan haar liggen. Begreep het maar eens hoor.
Onderwerp: Re: Storm at sea di 25 jul 2017 - 14:51
"Als je vind dat ik om aandacht zoek, waarom laat je me dan niet gewoon met rust?" Daar wist Bronzemask even niks op te zeggen. Ze beet op haar lip en keek naar beneden. "Ik wil geen ruzie Amber." Zuchtte ze. "Het spijt me dat ik dat zei." En toen wist ze niet meer wat ze moest zeggen en viel er een ongemakkelijke stilte. Wat moest ze zeggen? Als ze medelijden toonde was het niet goed. Als ze boos werd was het niet goed. Als ze zei dat ze haar volkomen snapte kreeg ze een reactie terug van: jij snapt me helemaal niet! En dat klopte waarschijnlijk ook.
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea di 1 aug 2017 - 17:31
Tag:
Bronzemask
Words:
141
Notes:
//
Where there is anger
there's always pain underneath
Oh, en nu had ze weer spijt. tuurlijk, dat geloofde ze meteen. In momenten van woede zeiden katten altijd hardop wat ze écht bedoelden, om dan daarna met hangende staarten terug te keren naar het slachtoffer, iets mompelend over hoe ze het niet meenden, hoe ze dat niet hadden moeten zeggen, hoe het puur uit woede was. Twee van die drie dingen waren waar, de derde was simpelweg een leugentje om bestwil. Amberpaw was er zeker van. Ze zwaaide geïrriteerd met haar staart. "Je zegt steeds dat je geen ruzie wil maar je weet dat het daar op uitdraait als je me aanspreekt, dus waarom blijf je dan proberen?", vroeg ze, boos, maar ook met zachtere stem. Ze wist niet of Bronzemask haar zou verstaan door het geluid van de wind en de regen heen, maar dat deed er niet toe.
Onderwerp: Re: Storm at sea wo 20 sep 2017 - 18:09
"Je zegt steeds dat je geen ruzie wil maar je weet dat het daar op uitdraait als je me aanspreekt, dus waarom blijf je dan proberen." Dit kon Bronzemask niet helemaal goed verstaan, dat was maar goed ook eigenlijk. De wind raasde nog steeds door hun vachten. Het waren twee kleine stipjes in een ruig berglandschap vanuit de ogen van de grote vogels die hier rondvlogen. Op dit moment zou ze best zo'n beest willen zijn en wegvliegen. Weg van alle ellende. Maar dat was niet haar manier om met ellende om te gaan. Bronzemask rilde van een harde en koude windvlaag, en kuchte even ongemakkelijk. "Ik laat je wel even alleen om af te koelen." Riep ze op neutrale toon waarna ze zich omdraaide en wegliep.
-Bronze is het topic uitgewandelt-
Indra
Member
Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
CAT'S PROFILE Age: 50 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Storm at sea za 23 sep 2017 - 12:42
Tag:
Bronzemask
Words:
226
Notes:
topic uit
Where there is anger
there's always pain underneath
Nee! Ze wou roepen dat Bronzemask niet weg moest gaan, maar ze kon geen reden bedenken waarom niet. Ze wou toch zo graag dat ze wegging? Waarom voelde ze zich dan zo alleen als haar tante éindelijk wegging, als ze eindelijk alleen gelaten werd? Misschien wou ze niet alleen zijn. Ze schreeuwde eens in frustratie, omdat de storm in haar binnenste haar uiteen scheurde, omdat ze niet meer wist wat ze wou. Ze had zin om te roepen en te tieren, om haar klauwen ergens in te slaan - en liefst een kat. Tegelijkertijd wist ze ook dat ze een kat alleen in een echt gevecht zou kunnen pijn doen, dat ze nooit een Windclanner zou aanvallen, en dat ze veel zachter was dan dit harde uiterlijk dat ze aan iedereen liet zien. Waarom was het leven zo frustrerend. Waarom kon het niet gewoon duidelijk zijn. Amberpaw rende, zo snel als ze kon, in de hoop haar hormonen onder controle te krijgen. Bij de eerste boom die ze tegenkwam ging ze op haar achterste poten staan en ging ze te keer met haar klauwen in de schors, keer op keer, tot ze afgekoeld was en ze bevend, nat tot op het bot, tegen de boom ging zitten. Ze wou dat haar moeder hier was, maar dat zou ze nooit luidop zeggen. Haar moeder was een verrader.