Who hath bitter in his mounth, spits not all sweet

Met een dode blik gooide ze het levenloze lijf van een haas neer waarnaar ze vervolgens zelf bij neer plofte. De avond begon langzaam te vallen en het werd tijd dat ze aan haar maaltijd begon. Een stevige haas zou haar maag wel goed doen. Schaduwen gleden over haar vacht heen en lieten haar grotendeels in de duisternis achter. Ze was niet zo op het bij elkaar liggen tijdens het eten. Dit was haar rustmoment waar ze in alle vrede kon genieten van een mals stuk vlees ze had echt geen behoefte aan om met een groep katten te gaan lopen kletsen over onzinnige dingen zoals het 'weer' etcetera. Ze had wel wat beters te doen. Lethalglance likte haar lippen maar voor ze haar tanden kom begraven in de grote haas zag ze een klein lichaampje tevoorschijn komen. Haar ogen richte zich om die van de kitten voor ze kort met haar oor trok. "Hallo daar" Mauwde ze. Was dit niet de dochter van de oh zo geweldige Oceanbreeze?

- Alleen Lionkit

L I O N K I T

_{Only in art will the lion lie down with the lamb
and the rose grow without a thorn}

Afwezig stapte de kleine kitten door de cave heen. Er lagen zoveel katten bij elkaar op het moment en het gerommel van gesprekken om haar heen was zo luidruchtig dat ze het liefst de cave verliet om even buiten wat frisse lucht te gaan halen. Wanneer er veel katten in de cave rondliepen, kreeg de kleine Lion altijd zo'n benauwd gevoel. Alsof ze naar buiten moest, want hierbinnen was het veel te druk. Ze keek even om haar heen, wat met haar oortjes trekkend toen een kat haar bijna omver liep terwijl hij langsstapte. Oké, ze moest een rustigere plek vinden. Rustig trippelde ze naar een van de delen van de cave waarvan ze gehoopt had hier rust te vinden. Er waren niet zo heel veel katten hier, maar toen ze opeens een 'hallo daar' hoorde, merkte ze toch dat ze niet helemaal alleen was. Haar helderblauwe ogen, die overigens steeds lichterblauw werden, richtten zich op naar de kat die daar zat. Oh. "Hoi" Piepte ze terug, waarna ze ging zitten en haar blik op de drukte verderop richtte. "Waarom doen ze dit? Dit samen eten?" Ze wiebelde wat met haar oren en keek de poes vragend aan. Niet dat ze het niet gezellig vond ofzo, ze zou later vast veel plezier hebben om samen te eten met anderen. Maar het was zo crowded nu.

88