Fault Lines

Met haar poot schraapte ze de frambozenbladeren die ze had verzameld bij elkaar. Het waren er niet ontzettend veel, maar desondanks wel genoeg voor nu. Ze moest zich opnieuw orïenteren op waar alle planten en kruiden groeiden in dit nieuwe gebied, een proces dat toch wel even duurde. Daarbij kwam een nieuw gebied met nieuwe, onbekende planten die ze ook nog eens allemaal moest onderzoeken. Het was eentonig werk en kostte allemaal veel tijd en zo nu en dan vroeg ze zich nog af waarom ze het deed. Starclan was ontzettend vaag, weigerde met haar te spreken en zelfs Acefray zag het ook allemaal niet meer zitten. Ze wenste dat ze gewoon Warrior had kunnen worden, net zoals alle andere katten. Misschien was het nog niet helemaal te laat, al kon ze het op dit moment niet over haar hart verkrijgen om tegen Acefray te zeggen dat ze ermee wilde kappen. De kater had al genoeg aan zijn hoofd.

Note; Eerste post voor Wolfdance. 

Toen ze haar bladeren bij elkaar had gebracht en op een stapeltje had gelegd, stond ze op. Een pijnlijke steek in haar voetkussentje trok haar aandacht en ze keek er even naar. Een doorn had zich in haar poot weten te nestelen. Niet iets ongewoons als je de hele tijd in struiken en bossen zat te zoeken. Met haar tanden probeerde ze het ding uit haar poot te wurmen, waarna er wat bloed vrijkwam. Ze spuugde het ding uit en niet lang daarna hoorde ze een stem. Ze draaide zich om, keek op tegen een kleine, donkerbruine kattin die ze herkende als Wolfdance. Waarschijnlijk was de poes hier ergens aan het jagen. Bitter was al lang blij dat zij het niet hoefde te doen, met de roofvogels die hier rondvlogen en de nieuwe prooi die niet bepaald makkelijk te vangen scheen te zijn. Misschien waren haar taken als Medicine Cat Apprentice zo slecht nog niet. Wolfdance vroeg of ze ergens mee kon helpen, waarop Bitterpaw even loom knikte. "Ik heb nogal wat stapels kruiden verzameld, ik kan ze denk ik niet allemaal dragen," begon ze. Haar zoektocht had iets meer opgeleverd dan ze dacht. Iets waar ze blij mee was, hun voorraad was flink geslonken tijdens de reis. "Als je me daarmee zou willen helpen?"

De kruiden gingen er drie keer zo snel aan, voornamelijk vanwege het gigantische aantal extra patiënten dat ze had. Tallshadow had haar aangemoedigd om katten uit andere clans te helpen en om de andere Medicine Cats te vertellen over de zieke katten in Shadowclan. Het was niet zozeer dat ze de andere Med. Cats niet vertrouwde, maar ze deed liever gewoon haar eigen werk, op haar eigen manier. Wolfdance zag er niet bijzonder enthousiast uit over de taak die haar aangeboden werd, maar dat deerde Bitterpaw niet zo veel. Ze waardeerde iedere vrijwilliger die ze kon krijgen. Nu hoefde ze in ieder geval niet twee keer op en neer te lopen. Voordat ze één van de pakketjes op kon pakken, vroeg Wolfdance haar mening naar de fusie van de vier clans. Bitterpaw zag er geen nut in om tegen de andere poes te liegen, dus deed ze dat ook niet. "Verschrikkelijk," luidde haar antwoord. Kort maar krachtig. "Iedereen lijkt te vergeten dat er ooit vier clans waren." Er verscheen een frons op haar gezicht. "Ik heb nog nooit zo veel halfclanners op de wereld helpen zetten." Innerstar zou zich omdraaien in haar graf als ze de huidige staat van de clan zou zien.

Wolfdance leek te grijnzen, wat Bitterpaw al genoeg vertelde. De kattin dacht er net zo over als zij. Zelfs als dat niet zo was, had ze haar mening alsnog niet voor zich gehouden. Iedereen mocht weten dat ze het niet eens was met hoe Tallshadow dingen regelede in de clan. Ze waren hun oude reputatie kwijt, de reputatie die ze onder Innerstar hadden gehad. De andere katten hadden hen gevreesd en nu werden ze gezien als één grote grap. Ze had geen zin om deel uit te maken van de circusshow die Tallshadow op leek te zetten. Wolfdance kwam na een korte stilte met een suggestie, één waar Bitterpaw haar oren naar opstak. Er moest nieuw leven geblazen worden in de aloude rivaliteit die de clans met elkaar hadden gehad. Vroeger hadden ze gevochten om gebied, maar nu deelden ze die met elkaar. Dat moest ophouden. Maar hoe? "Het klinkt alsof je er al redelijk wat over na hebt gedacht," merkte Bitterpaw op. Zelf was ze nogal druk bezig met haar eigen gedoe. Met Acefray en Starclan. Misschien werd het tijd dat ze haar energie in iets nuttigers ging steken. "Heb je een plan?" vroeg de Medicine Cat Apprentice vervolgens. Er waren vast meer katten die dachten zoals zij. Hier kon nog weleens iets uitkomen. Wolfdance vroeg of het uitmaakte welk pakketje ze meenam, waarop Bitter haar kop even schudde. "Maar de frambozenbladeren ruiken het minst," adviseerde ze de andere kat toen. Ze had wel gezien hoe Wolfdance haar neus had opgetrokken bij de kruiden. Zelf was ze toch al lang en breed aan het spul gewend.

Nooit had ze gedacht dat ze de enige was die hun huidige leiderschap niet echt zag zitten. Er waren genoeg katten geweest die hun mening over Tallshadow duidelijk hadden uitgesproken, al had ze daar zelf nooit actief in meegedaan. Toch begon ze langzaam maar zeker te twijfelen of haar passieve houding wel goed was. Hoe langer dit allemaal duurde, hoe minder het erop leek dat de clans ooit weer uit elkaar zouden groeien. Banden tussen katten uit verschillende clans begonnen te ontstaan en nesten vol halfclanners werden op de wereld gezet. Als deze situatie nog veel langer zou duren, was er op den duur geen eens verschil meer tussen de clans. Wolfdance grapte over het vermoorden van Tallshadow, waarop Bitterpaw even geamuseerd haar wenkbrauw optrok. Natuurlijk meende ze het niet. Tallshadow was een vriendelijke kater en een goed Warrior. Het enige probleem was dat hij niet de juiste leider voor Shadowclan was. "Als Tallshadow het enige probleem was, waren we snel klaar geweest," antwoordde ze terug. Er waren genoeg andere katten die het lang niet zo erg vonden om met katten uit de andere clans te socialiseren. Haar mentor was er een voorbeeld van. Bitterpaw knikte bedenkelijk op het plan van Wolfdance. "Er zijn vast meerdere katten die er zo over denken als wij. Als we ons verenigen, moeten ze ons wel aanhoren. En als Starclan onze kant kiest, kan de rest er moeilijk iets tegenin brengen," stemde ze met Wolfdance in. Bitter grinnikte toen Wolf toegaf niks met kruiden te hebben. "Toch bedankt voor je hulp," liet de grijze poes haar alsnog weten. Ook Bitter pakte haar pakketje op en begon in de richting van de Clan Cavern te lopen.

Haar mentor maakte ook deel uit van het probleem, zoveel wist ze. Acefray leek amper verschil te zien tussen zijn eigen clan en de rest. Zelfs Starclan had op hem proberen in te praten, maar niets leek zin te hebben. De kater was altijd al koppig geweest, maar dit was de eerste keer dat Bitterpaw aan de loyaliteit van haar mentor durfde te twijfelen. En hij zou zeker weten niet de enige zijn. Ze vroeg zich af wie er nog meer zo over dachten. Het idee dat volbloed Shadowclanners zich begonnen te mengen met andere clans maakte haar bijzonder pissig. Wolfdance sprak haar twijfels uit over Starclan en Bitterpaw keek haar even in stilte aan, niet zeker wetend of ze moest zeggen wat ze wilde gaan zeggen. Ze schraapte haar keel en week haar blik weer even af. "Ze zijn er nog. Vannacht zag ik een van hen in mijn droom," vertelde ze. Ze kon de rood-witte kattin nog goed voor zich zien. Het aura van licht dat om haar heen had gelegen, de sterren in haar vacht. Bitter grinnikte weer toen Wolfdance zei dat ze kruiden verkoos boven Windclanners. "Daar ben ik het met je eens." Die rotbeesten konden de reden weleens geweest zijn dat Innerstar was gestorven. Iets dat iedereen vergeten leek te zijn.  

Een bijna onhoorbare 'oh' kwam van Wolfdance af en Bitterpaw begreep wel dat niet iedereen even veel vertrouwen had in Starclan. Er waren zelfs clankatten die er helemaal niet meer in geloofden. Hoewel ze eerst ook haar twijfels had gehad, kon ze er nu maar moeilijk omheen. Ze had de plek immers met eigen ogen gezien, dus er was weinig ontkennen aan. Eerst had ze gedacht dat het een droom was, maar ze was klaar wakker geweest. En wat er met Acefray was gebeurd, was niet te verklaren zonder enige tussenkomst van Starclan. Of de Dark Forest. Het was iets dat ze moest uitzoeken, en snel ook, als ze de tekenen moest geloven. Op Wolfdance's opmerking grinnikte ze even. "Misschien hebben we zelfs al wat halfclanner-nestjes," merkte Bitter toen op. Er waren hier en daar al wat nestjes verschenen die een onbekende vader hadden en Bitter werd er behoorlijk achterdochtig van. Wist zij veel dat ze zelf ook een halfclanner was. Ze moest opnieuw lachen door Wolf's zichtbare walging. "Sommige katten lijken volledig vergeten te zijn wat de andere clans ons allemaal aan hebben gedaan," miauwde ze, met een frons op haar gezicht. Alsof er al die tijd niks was gebeurd.

Ergens vond ze het wel fijn om te praten met iemand die het met haar eens leek te zijn. Het gaf haar het gevoel dat er toch nog een kans was dat Shadowclan terug zou kunnen keren naar haar oude glorie, met behulp van katten zoals Wolfdance. Om een of andere reden leek die groep alsmaar kleiner en kleiner geworden te zijn sinds Tallshadow tot leider werd benoemd. Nu wilde ze hem niet direct de schuld geven van alles, maar het was moeilijk te ontkennen dat de clan flink veranderd was onder zijn leiding. Bitterpaw grinnikte even op de opmerking van Wolfdance, wetend dat ze nog best wel eens serieus kon zijn over het feit dat ze een revolutie wilde starten. Er waren ambitieuze katten in de clan die achter haar zouden staan als ze zoiets zou doen, zoveel wist Bitter. "Laat het me weten als je zover bent," zei Bitter terug. Een revolutie klonk zo slecht nog niet. Beter dan dat ze nog maanden opgescheept zou moeten zitten met de andere clans. "Ik denk dat er iets drastisch moet gebeuren voor ze zich realiseren dat dit niet is zoals het hoort," reageerde ze vervolgens op Wolf's opmerking. Er waren genoeg katten die het prima vonden zo. Er moest iets goed misgaan voor ze zich zouden bedenken.