Dark lord of Middle-Earth 1429 Afwezig And all the kids cried out,
"Please stop, you're scaring me."
I can't help this awful energy
Goddamn right, you should be scared of me
| CAT'S PROFILEAge: I've been hitting children for 89 moonsGender: She-cat ♀Rank: Member |
| Onderwerp: I have a thunder hidden inside do 27 jul 2017 - 17:46 | |
|
Verdriet was omgekeerd naar woede en als Lethal kwaad was dan moest ze dat uiten. Haar gespierde lijf stond tegen over een enorme wand van rotsen terwijl ze haar scherpe klauwen schrapend over het gesteente liet glijden waardoor er witte strepen over de rotsen ontstonden. "Waarom" Grauwde ze. Haar nagels nubuitslaand naar de dichtstbijzijnde boomstam voor ze haar lip opkrulde zodat haar tanden zichtbaar werden. "Waarom heb je me in de steek gelaten jij wandelde dassen karkas!" Haar woorden luid en pijnlijk, bijna jammerend voor ze weer woedend haar nagels in de schors sloeg. Even leek ze hem vergeten te zijn maar toen ze tijdens de jacht verdwaalde en bij de plek terecht kwam waar Runningtime gestorven was leek haar lichaam zich weer vol te borrelen met verdriet. Ze wou geen verdriet. Verdriet was zwakte. En als Lethalglance zich zwak voelde ging ze trainen, awel je dit geen training kon noemen maar eerder alles vernietigen wat in de buurt was. De massieve Windclan warrior drukte haar ogen dicht voor ze haar klauw terug trok, een stuk schors van de boomstam meetrekkend waardoor er een kale plek op de boom ontstond. Waarom. Waarom? Het bleef een vraag waar ze maar geen antwoord op kon vinden. Waarom. Waarom moest hij nu dood? Waarom moest Starclan hem straffen terwijl alles haar fout was? Lethalglance klauwde haar nagels in de aarde en drukte haar brede kop tegen de rotswand aan. Totaal niet opmerkend dat er een kat haar kant opkwam.
- Stallionheart
|
|
Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| Onderwerp: Re: I have a thunder hidden inside wo 2 aug 2017 - 17:08 | |
|
Zijn poten voerden hem nu bijna elke keer terug naar buiten als hij ook maar even in de Clan Cavern was gekomen. De kater was het langzamerhand zat om vast te zitten op deze tijdelijke plek en vele andere katten met hem. Hij onderdrukte een gefrustreerde grom en voerde zijn tempo op om zo even te vergeten dat hij hier vast zat. Naarmate hij meer vaart maakte ontspande zijn kop en hijzelf daarbij. In de verte zag hij een mede WindClanner en toen hij wat dichterbij was gekomen rook hij dat het Sweetheart was. Hij ging nu wat rustiger lopen en zag toen hij haar goed in het vizier had ze haar kop tegen een steen aandrukte. "Alles okay Sweetheart?" miauwde hij zacht om haar niet te laten schrikken. Wat deed ze hier? En waarom stond ze er zo bij? raasde het door zijn kop.
The heart of a Stallion |
|