Happy Lizard, sad Lizard, mentally disturbed Lizard

Deze ochtend was Lizardpath zo vroeg mogelijk vertrokken, weg van de grot. Quietstep was deze ochtend naar haar toe gestapt, had zijn liefde aan haar verklaard. En wat had zij gedaan? Ze had net hetzelfde gedaan, wetend dat het nog nooit zou mogen. Had ze hem nu hoop gegeven voor iets wat nooit gebeuren ging? De zwart-witte poes trok even met haar oren. Haar blik ging langs de struiken. Ze leek iets te zoeken, kruiden weliswaar. Dit gebied in het berggebied leek het meeste op het Windclan territorium, daarom dat ze hier vaak te vinden was. De kruiden die zij altijd gebruikte, waren hier ook te vinden. Hier kon ze ook haar hoofd op iets anders richten. Als ze zich te veel focuste op één ding, geraakte de rest op de tweede plaats. En dat wilde ze absoluut niet. Ze had momenteel wel wat beters te doen. Met dat ze verder ging, kwam ze er achter dat ze hier niet alleen rond liep. Acefray. Ze richtte haar kopje op en verscheen in zijn blikveld. "Hé Acefray!" mauwde ze opvallend opgewekt. Ze was altijd blij met een mede-medicine cat in haar gezelschap.

Eerste post voor Acefray