So much has changed

Crowfur zuchtte zachtjes. Hoewel hij blij was dat hij het eindelijk verteld had aan zijn dochter en dat ze nu geen geheimen meer hadden voor elkaar, vond hij het nog altijd lastig om zich te beseffen dat zijn dochter nu alles wist en wel eens goed toenadering kon zoeken tot haar eigen moeder. En hij zou haar niet mogen tegenhouden, want dan zou hij slecht zijn. Crowcall had hem ook duidelijk aangegeven dat het misschien juist een goed ding was als Leopardpaw haar eigen moeder nog eens een kans zou geven, hoewel Crowfur daar alleen maar ellende in kon zien. De Clans zouden niet voor eeuwig bij elkaar blijven en Crowfur zag zijn ex er nog echt wel voor aan om de verkeerde dingen tegen Leopardpaw te zeggen. Hij wist niet in hoeverre zijn dochter beïnvloedbaar zou zijn door de woorden van haar moeder. Hij moest er immers rekening mee houden dat het hier wel om haar eigen moeder ging en niet zomaar een vreemde van een andere Clan. Zijn dochter had zichzelf tot nu toe nog niet al te veel aangetrokken van andere Clans – op dat vlak leek ze behoorlijk veel op hem – maar dat kon natuurlijk nog altijd gebeuren en hoewel ze meestal een muur opzette als het ging om haar gevoelens, had hij geen idee hoe erg ze daadwerkelijk naar haar moeder hunkerde. Als hij mocht gokken, zat de nieuwsgierigheid waarschijnlijk wel ergens diep in haar binnenste geworteld, maar had ze te veel respect voor hem om dat duidelijk te uiten. En hij wist niet of hij dat moest tegengaan of dat hij het zo moest laten. Hij richtte zijn ijsblauwe ogen naar voren en liep wat afwezig door het territory terwijl zijn gedachten constant afdwaalden naar wat er zou kunnen gebeuren als Leopardpaw en haar moeder daadwerkelijk contact zouden hebben. Na de reis zou dit contact sowieso verbroken worden en hij had Butterstar ook duidelijk horen aangeven bij haar warriors dat ze vooral niet te gehecht mochten raken aan elkaar omdat de reis binnenkort snel over zou zijn. En hij hoopte maar dat dit ook het geval zou zijn, want hij wilde geen moment langer dat Leopardpaw in de buurt was van haar moeder, ook al was dat misschien een egoïstische gedachte van hem en eentje die Crowcall niet ging appreciëren. Crowfur’s aandacht werd voor een moment getrokken door een geur die hij kende en hij zette zich met zijn krachtige achterpoten af zodat hij richting the Highlands ging en niet veel later Icecloud tegenkwam. Een steek ging door zijn binnenste heen toen hij zich besefte dat de she-cat weer verouderd was sinds hun laatste ontmoeten en hij had geen idee wat hij daarvan moest vinden. Hij mocht haar graag. “Icecloud,” zei hij rustig tegen haar. Eigenlijk wilde hij tegen haar zeggen dat ze voorzichtig moest doen, maar dat zou ze waarschijnlijk wel niet appreciëren. “Aan het genieten van de berglucht?” vroeg hij dus maar.