We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Hij was rustig naast zijn moeder aan het slapen. Opgerold in het nestje, zijn kop zachtjes gedrukt tegen Hawkkit's flank terwijl hij zijn oortjes langzaamaan begon te spitsen en eventuaal tilde hij zijn slaperige kopje op, zijn ogen langzaam knipperend. Het was nog donker in de grot. Maar hij kon wel horen en zien, dat er sommige katten wakker waren. Vooral jonge katten. Alleen hij was nu nog de enige in zijn nestje dat wakker was. En nu hij eenmaal zijn ogen open had kon hij niet meer in slaap vallen. Hij bewoog nog niet. Bleef voor even tegen zijn broer aangedrukt voordat hij langzaamaan wat verder weg van zijn nestgenoten kroop. Gewoon om de tijd te nemen en wat meer wakker te worden.
Onderwerp: Re: it's something di 18 jul 2017 - 19:15
Als het iets was waar je Under voor wakker kon maken dan was het wel eten. Maar had je geen eten dan kon je hem beter maar laten liggen. Underkit was zwaar gebrand op zijn slaapuurtjes en wou nooit een minuut te kort slapen, het was te beter maar dan dat je hem liet slapen anders had je de hele dag een chagrijnige kat om je heen en een aartsvijand voor het leven. De rossige tom spreidde zijn kaken toen hij langzaam wakker werd door de warme zonnestralen die om zijn pels brandde. Zijn mama, Bronzemask was nu deputy en de kitten vond het allemaal wel prima. Het was haar droom geweest, en nu zijn mama veel weg was kon hij meer slapen, dus het was een soort win win. Underkit had enkel een ander probleem. Zijn nieuwe nestgenoten. De rotkinderen van Oceanbreeze. Ze jankte de hele dag maar door en schreeuwde de oren van zijn kop af. Gelukkig was hij nu wel oud genoeg om ergens heen te kruipen en in stilte veder te dutten. Dat was nu ook het plan van het kleine kereltje. Zijn vacht was gepiekt toen hij zich langzaam omhoog hees, zijn slaapdronken lichaam het nest verlatend om sneaky de nursury te verlaten. Adios amigo's.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Onderwerp: Re: it's something di 18 jul 2017 - 19:46
Langzaamaan werd zijn brein wat minder slaperig en voordat hij het wist was hij op zijn zij zijn poten aan het uitstrekken. Tijd om weer niks te doen, wat was zijn dagelijke routine zwaar zeg. Alleen anderen kleineren, nestgenoten uitdagen, drinken en slapen. Hard leven. Het was even voordat hij de roodharige kitten opmerkte. Zijn vacht tintelde even voordat hij maar besloot om een gesprek aan te gaan. Aangezien hij de onbekende kitten daarvoor interessant genoeg vond. "Hai." Wauw, geweldige first impression. Hij had geprobeerd 'hoi' te zeggen maar blijkbaar was zijn spreekvaardigheid nog niet voluit ontwikkeld. Hij moest daar echt zijn best voor gaan doen als hij zijn respect wou verdienen.
Een gaap glipte over zijn lippen toen de rossige kitten zijn weg volgde opzoek naar een plekje waar hij in alle stilte kon chillen. Enkel werd zijn weg geblokkeerd door een bruine kitten. Een beetje verbaasd omdat hij niet had verwacht dat iemand een gesprek met hem wou voeren keek hij met zijn groene ogen in de zijne. Vreemd. Hij had hem eigenlijk helemaal niet opgemerkt in de nursury, zou hij misschien een van de nieuwe kittens zijn? Underkit hield in zijn gedachten zijn schouders op. Whatever. Hij was te druk met zin schoonheid slaapjes. "Hai." begroette de ander kitten hem. Underkit glimlachte scheef. Zijn oortjes wiebelend. Dit was spannend zeg.. hij had echt nooit met iemand gesproken daar was die te awkward "Hehe.. hoi!" Mauwde hij enthousiast zijn onzekerheid proberen te verbergen.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Zijn grote, bruine ogen keken meteen in de lichtgroene van de ander. Alsof hij hem probeerde te lezen. "Hehe.. hoi!" Miauwde hij terug. Oké, dit betekende dus dat hij hem had opgemerkt. Owlkit maakte zich meteen al thuis en zat neer naast de rode kitten. En daar bleef hij dus ook. Nou ja, tenzij de ander besloot te gaan lopen. Maar dat zou niet gebeuren. Hoopte hij. "Je naam?" Vroeg hij na een tijdje. Alsof het een soort hint was om de ander zijn naam te zeggen. Hij moest natuurlijk weten wat zijn naam was. Nogal erg geïnteresseerd spitste de kitten zijn oren naar voren. Zijn aandacht alleen op de rode kat gericht.
Kijk dit was nou precies de reden waarom Underkit graag alleen was. Wanneer hij tegenover een leeftijdsgenootje kwam te staan leek de wereld even te duizelen. Wat moest hij zeggen? Moest hij stoer doen? Zou de ander hem wel mogen of kwam die hem juist pesten omdat die geen vrienden had en social awkward was? Urr.. Hij was het liefste gewoon aan het slapen right now dat was tenminste de gene wat hij goed kon en waar hij nooit in zal gaan falen. Toen de bruine kitten was gaan zitten en naar zijn naam vroeg keek Underkit op. Zijn reactie's net zo sloom als die van een schildpad. Hij leefde letterlijk in zijn eigen wereldje en toen deze kit hem er uit trok raakte hij verward.. "Uhm, mijn naam is Underkit" Mauwde hij, zijn oren beschamend wiebelend. Raap jezelf bij elkaar Under! "Wat is jou naam?"
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
De kater leek nogal wat langzamer te reageren dan Owlkit had verwacht. Maar waarschijnlijk omdat de bruine kitten gewend was aan snelle reacties. "Uhm, mijn naam is Underkit" Stelde hij zich voor. Underkit. Nooit van gehoord. Maar het leek wel interessanter te worden. Ondanks het feit dat hij duidelijk ouder was dan Owlkit zelf. "Wat is jou naam?" Nu was het tijd om te shinen. De kitten zwiepte even met zijn staart en keek trots op naar de andere kitten. Verwaand was hij op dit moment niet. Nee, eerder trots? Enthousiast? "Owlkit," Yes. Hij zei het dit keer goed. High five, brein. Oké, toch maar niet. "En ik kan heel veel, geloof me maar." Wat was dat nou voor suf feitje? Hij moest de ander een goede indruk geven. Wat kon hij nou doen met dat? Snel, iets anders verzinnen. "Zin om een spelletje te spelen? Staarwedstrijd? Je wint nooit van mij!"
Owlkit, was dat niet z'n vogel? Mama had wel eens verhaaltjes verteld over bepaalde soorten vogels en daar kwam ook de uilen soort in voor. Hij werd bijna nieuwsgierig om te vragen waarom precies 'Owl' maar daar was hij bang voor. Straks beledigde jij hem en dat wou die niet! Owlkit leek namelijk een hele aardige kitten te zijn waar die misschien vriendjes meekon worden dus dan moest die wel lief zijn tegen hem. Underkit slikte toen de bruine tom vroeg als die een spelletje wou spelen. Urr.. spelletjes? Wat voorn? Hij wist niet zo veel spelletjes.. gelukkig stelde Owlkit er eentje voor. Staarwedstrijd heette het. Underkit knikte. Een nerveus verlegen glimlach om zijn rode snoet geplakt. "Okay..! Laten we dat maar doen dan" Mauwde hij met bijna zweet druppend langs zijn hoofd. Het was moeilijk om social te zijn tegen vreemde maar hij probeerde het right?! Pluspunt voor dat. "Hoe-.. ur hoe speel je het?" Tja, hij had namelijk nooit gedaan..
Hij keek met vol verwachting naar de rode kitten. Wacht, was een spelletje niet meer 'in' zodra je ouder was? Owlkit wist wel dat hij sommige spellen echt volkomen saai vond. Maar een staarwedstrijd? "Okay..! laten we dat maar doen dan" Miauwde hij. Waardoor Owlkit blij en enthousiast met zijn staart zwiepte. StarClan, Owl, chill een beetje. "Hoe-.. ur hoe speel je het?" Meteen al begon de bruine kitten aan de praat. "Erg makkelijk." Zei hij, in een soort toon alsof het inderdaad makkelijk was. "We kijken elkaar aan, en de eerste die knippert of wegkijkt verliest." Legde hij uit. Zo, nu wist hij ook hoe het werkte. En kon Owlkit gelijk een excuus vinden om in die groene ogen te kijken. Die veel mooier waren dan de zijne. Hij had een mintgroene, originele kleur. Terwijl Owlkit gewoon... Bruin had. Dezelfde als zijn vacht.
Onderwerp: Re: it's something za 29 jul 2017 - 10:44
Let's pretend that didn't happen okay?
pandone
with you
TAG HERE
WORDS HERE
NOTES! keep em short or they may cut off
Owlkit legde het spel uit en Underkit knikte. Allright dat kon die wel, heel moeilijk klonk het namelijk niet. Met trillende snorhaartjes ging de rossige tom voor de bruine kitten zitten en richten zijn felle mintgroene ogen op die van Owlkit. Het leek alsof hij in een seconde al versmolten was met de zijne. Geen ontkomen aan zijn doordringende blik die hij op zijn leeftijdsgenootje richtte. Het was een leuk spelletje maar Underkit was een moeilijke tegenstander want wanneer hij eenmaal ergens op concentreerde raakte hii diep weg in zijn eigen wereld en kon uren lang staren naar het zelfde plekje, zo nu dus ook naar Owl's bruine best mooie ogen.
Onderwerp: Re: it's something za 29 jul 2017 - 11:00
Het duurde niet lang voordat de twee elkaar recht aan het aankijken waren. Als hij won zou hij vast veel meer indruk op hem maken, wat dus de reden achter dit hele gedoe was. Owlkit had zijn aandacht dus alleen gericht op de ogen van de ander en de triomf. Maar de ander leek zich niet veel van aan te trekken. Het leek meer alsof hij ergens anders was. Of alsof hij door hem heen keek. Owlkit had bijna de neiging achter zich te kijken om zeker te weten dat Underkit naar hem keek. En niet naar een andere kat achter hem. Dat zou het niet eerlijk maken. Maar dan had Owlkit al kunnen winnen. Het leek een eeuwigheid te duren. Zijn staart was nog zachtjes heen en weer aan het zwiepen terwijl hij nog steeds strak naar de paar groene ogen keek. Hij voelde al zijn ogen prikken, maar hij kon dit. Het duurde vast niet lang voordat Underkit het opgaf. Oké, Owlkit werd langzaamaan slaperig. Al dat staren en niets doen. Bovendien waren zijn ogen toe aan rust. Maar het lukte vast wel, het duurde maar- knipper. Shit. "Nee!" Zei hij meteen. Had hij zonet verloren? "Nee! Nee, dat was niet eerlijk!" Tuurlijk was het wel eerlijk. Al kon Owl zelf niet zo goed tegen zijn verlies, hij voelde geen haat tegenover Under. Zoals hij bij de andere kittens voelde.
Onderwerp: Re: it's something wo 2 aug 2017 - 17:45
Let's pretend that didn't happen okay?
pandone
with you
TAG HERE
WORDS HERE
NOTES! keep em short or they may cut off
Het begon. Owlkit had net als hem zijn ogen op de zijne gericht en nu stonden ze hier als twee standbeelden naar elkaar te staren. Dit was echt een typisch spelletje voor Underkit om te spelen. Het koste hem geen energie en staren was iets wat hij 11 op schaal van 1 tot 10 kon. Het diurde dan ook een tijdje. De meeste kitten hadden hier geen geduld voor maar de rode tom kon uren lang zo zitten, net als Owl blijkbaar. De tijd tikte dus ook voorbij -of naja zo voelde het- en Underkit leek nog net zo verdwaald in Owl's bruine ogen als toen ze begonnen. Hij had nog nooit deze kleur gezien. Het was zo fascinerend. Het was prachtig, speciaal. Gewoon wowie. Hij werd bijna jaloers, zulke mooie ogen wou jij namelijk ook wel! -knipper- Owlkit ogen sloten voor een seconde en meteen sprong de rossige kleine tom overeind. Zijn staart blij zwiepend. Ohh! Hij had gewonnen! Gewonnen gewonnen gewonnen!! Yaay! Een vreugdedansje volgde maar toen zijn leeftijdsgenootje het uitschreeuwde kromp hij angstig ineen. Oh nee.. hij had eindelijk een vriendje gemaakt was die boos op hem.. hoe moest die dit nou oplossen? "S-sorry.. ikke.. ur-.." de kleine tom liet zijn oren naast zijn kop hangen. Oeps
Onderwerp: Re: it's something wo 2 aug 2017 - 18:21
Hij was nog om zijn verlies aan het rouwen. Woedend zijn voorpoot tegen de grond stompend terwijl hij met een hoge stem het uitschreeuwde. Het leek even alsof er net een soort aanzoek was gekomen maar Underkit hem zonet afgewezen had. En zo voelde het ook. Hij had verloren tegen iemand. Hij had zich waardig kunnen bewijzen en laten zien wat hij wel niet kon maar hij had zelfs van hem verloren. "S-sorry.. ikke.. ur-.." Begon de rode kitten. Maar Owlkit kalmeerde al best gauw. Nou ja - liet hij alleen zien - Hij was op het punt om gewoon weg te lopen. Want dit was al vernederend genoeg. Konden ze dit opnieuw doen? "Is al oké." Mompelde hij. Alsof er zonet niks gebeurd was. "Laten we iets anders do-" Terwijl hij dat aan het zeggen was was zijn doel gericht op dichter bij Under te komen. Maar helaas leek het universum tegen hem te zijn en struikelde hij over een mosbal dat een andere kitten zonet hun kant geschopt had. En- BAM. Plat op zijn snuit. Bye bye, waardigheid.
Onderwerp: Re: it's something wo 2 aug 2017 - 19:17
Let's pretend that didn't happen okay?
pandone
with you
TAG HERE
WORDS HERE
NOTES! keep em short or they may cut off
De ander leek erg van streek te zijn waardoor de jonge tom ongemakkelijk heen en weer schuifelde. Had hij eindelijk een speelkameraadje gevonden verpeste hij het al binnen enkele minuten. Underkit wiebelde met zijn oren die verdrietig langs zijn kopje hingen. Hij zocht naar woorden zodat hij Owlkit beter kon laten voelen maar er kwam niet meer uit dan was zachte gemompelde woordjes dat niemand zou kunnen verstaan. Gelukkig klaarde de tabby kitten weer op nadat hij sorry had gezegd, poef, dat was meer net op het nippertje. Owlkit herstelde zich en zei dat ze wat anders konden doen maar voor hij zijn woorden kon afronden viel hij over een mosballetje heen die een paar kittens verderop perongeluk naar hen toe had gerold en botste zo tegen Under aan. "OEF!" Pufte hij geschrokken toen Owlkit's gewicht op hem belande en hij met zijn rug op de grond viel met de andere tom boven op zich, een klein lachje ontsnappend uit zijn mond nadat hij er bewust van was dat hij op de grond lag.
Onderwerp: Re: it's something wo 2 aug 2017 - 19:34
Het was allemaal nogal... Traumatiserend. Het feit dat Owlkit precies op Underkit moest belandde en het eindigde met de twee katers dat samen op de grond vielen. Het was even stil. Aangezien de twee het moesten verwerken. Een lach kwam uit Underkit en Owlkit moest even beschaamd weg kijken. Hij heeft zichzelf al drie keer voor schut gezet vandaag. Was het al niet genoeg? Maar nadat Owlkit weer terugkeek liet hij ook maar een kleine lach horen voordat hij weer opstond en zijn vacht uitschudde. Boos verscheurde hij de mosbal met zijn kleine klauwen. Waar hij al snel een zeurende kitten achter zich hoorde. Maar dat negeerde hij gewoon. Dit was hun schuld. Alsof er niks gebeurd was keek hij weer terug naar de rode kitten. "Gaan we ontsnappen?" Fluisterde hij tegen hem. Om zich heen kijkend alsof een warrior ooit de zin zou krijgen het af te luisteren. Langzaam wees hij met zijn kleine, pluizige staart naar de ingang van de grot. Om het wat de verduidelijken.
Onderwerp: Re: it's something do 3 aug 2017 - 11:51
Underkit sheet
Let's pretend that didn't happen okay?
pandone
with you
TAG HERE
WORDS HERE
NOTES! keep em short or they may cut off
De rossige tom gniffelde. Gelukkig kon Owlkit ma zijn broze blik er ook nog een beetje om lachen maar na een tijdje begon het gewicht van de tabby hem te zwaar te worden. Underkit krabbelde overeind en schudde zijn stoffige vacht uit. Zijn rode pels overal heen piekend alsof die door de modder had gerold zonder vies te worden. Een scheven ongemakkelijke glimlach krulde zijn snoet. Nu zag hij er helemaal niet meer zo charmant uit zoals Owlkit. Hij snapte wel dat hij zich zo trots gedroeg, kijk hoe die er uit zag! Zo wou elke kitten er wel uit zien. Toen de bruine kitten zijn pluizige staart naar de uitgang wees en fluisterde dat ze moesten ontsnappen twijfelde Underkit een beetje. Hij schuifelde met zijn voorpoot over het klein zand dat op de stenen ondergrond lag. "u-uhm.." Underkit kom op! Pak jezelf bij elkaar. Als je vriendjes wil maken moet je ook dingen doen wat hun leuk vinden sprak hij zichzelf bemoedigend toe. Hij liet zijn mintgroene ogen op Owl's bruine richten. "okay!" Piepte hij. Zijn vacht prikkelend van de adrenaline terwijl hij zijn weg maakte naar de cave uitgang.
Onderwerp: Re: it's something vr 4 aug 2017 - 16:12
Met een opgetilde wenkbrauw keek Owlkit Underkit toen hij begon te twijfelen. Wat, wou hij het niet doen? Hij liet hem toch niet alleen met deze belangrijke missie? "U-uhm.." Om wat meer opdringerig te kijken deed hij een step naar voren om hem wat te intimideren. Om Underkit duidelijk te maken dat met hem gewoon niet afwijzen stond. "Okay!" Piepte hij. That's the spirit. Voor even was er stille oogcontact. Voordat de bruine kater zich omdraaien. "Laten we gaaan!" Zei hij iets te luid. Waardoor hij snel om zich heen keek. Niemand mocht het weten natuurlijk. Hij was al drie keer tegengehouden. De twee maakten hun weg al naar de uitgang van de grot. Nog even en ze hadden hun bestemming bereikt. Owlkit greens breed en nam de frisse lucht op dat van buiten kwam. De geur van vrijheid. Hij nam niet eens de tijd om te zien wie hun al doorhad. Want zijn lange, onhandige poten brachten hem al snel naar buiten. Waardoor de kitten al snel verblind werd door het plotselinge licht. Hij deed meteen een stap naar achteren om in de schaduw te staan. Oké, dan.
Onderwerp: it's something 
za 15 jul 2017 - 16:48
