We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
"In November, the smell of food is different. It is an orange smell. A squash and pumpkin smell. It tastes like cinnamon and can fill up a house in the morning, can pull everyone from bed in a fog. Food is better in November than any other time of the year."
Het was een kurkdroge dag. Geen wolkje aan de hemel en geen enkele vochtdruppel in de lucht. Cinnamonkit lag verveeld te staren naar de droge lucht, midden in de weg van elke passerende kat. Haar donkerbruine oogjes volgde iedereen die geërgerd of net geamuseerd over haar heen stapte. Ze lag volledig uitgestrekt en keek iedereen die durfde te zuchten uitdagend aan. Haar kleine staartje bewoog heen en weer. Haar pootjes tikten in het stof. Ze sloot maar even haar ogen of. BROEEEMMMM... Met een schok schoot ze overeind. Haren omhoog, rug gekromd en ze liet een lange sis ontsnappen. Waah! Daar was het geluid weer. Weerkaatst door de bergen klonk het nog enger. Haar ogen werden schoteltjes. Regen, veel regen viel met bakken uit de lucht. Een lichtflits vulde de lucht en bijna meteen klonk het gerommel weer. Versterkt door de intensiteit en de bergen. "Beampaw! Beampaw!" gilde Cinnamonkit, wegrennend van de ingang. Bij de apprentices plaats aangekomen kon ze hem niet meteen vinden. Waardoor ze in snikken uitbarstte.
+ Beampaw
tag, words & notes170 words for Beampaw nd open omdat het donderd nu
De rossige kater was op tijd terug van het jagen. Hij was zonet de grot ingestapt met een muis dat tussen sijn kaken geklemd was, toen hij opeens luide donder buiten hoorde. Zijn dikke staart zwiepte even van de lichte schok voordat hij naar buiten keek en een enorm bak regen viel. "Beampaw! Beampaw!" Hoorde hij een bekende stem. De oude apprentice legde zijn prooi bij de hoop voordat hij snel zijn weg maakte naar zijn zusje. Bang dat er iets gebeurd was met het jonge poesje. Hij zuchtte toen hij de kitten hoorde snikken. Zijn dikke staart krulde beschermend rond haar heen. "Niet huilen." Zei hij zachtjes. Wauw, Beam. Wat kon je goed troosten. "Ik ben bij je, Cinnamon. De storm zal je geen pijn doen."
"In November, the smell of food is different. It is an orange smell. A squash and pumpkin smell. It tastes like cinnamon and can fill up a house in the morning, can pull everyone from bed in a fog. Food is better in November than any other time of the year."
Ze huilde luidruchtig en vooral bang. Op haar kontje gezeten en hoofdje omhoog stroomden de tranen over haar kinnetje in de halflange haren van haar borstkas. "Niet huilen." Ze opende haar donkerbruine oogjes en keek in de prachtige ogen van haar broer. Iets waar ze altijd jaloers op was geweest. Het was een breed spectrum van blauw dat paars kleurde bij bepaalde lichtinvallen. De hare waren altijd donkerbruin en in de nacht leken ze gitzwart. "Ik ben bij je, Cinnamon. De storm zal je geen pijn doen." Ze knikte sniffend en duwde haar lichaam in zijn dikke vacht. Met haar roze neusje legde ze zijn staart over haar heen. Rillend luisterde ze naar de klappen. Toen er eentje de grot deed schudde, klemde ze gillend haar kaken op elkaar. Toen het geluid en de trilling weg stierf begon ze nog harder te snikken. "Het gaat me opeten!"
tag, words & notes147 words for Beampaw nd open omdat het donderd nu
Zelfs al had hij zijn staart beschermend over het poesje heen geslagen en probeerde haar wat dichter bij hem te brengen lukte het echter niet om het poesje rustig te krijgen. Maar dat begreep hij ook wel. Toen hij klein was was hij ook al behoorlijk bang voor donder en bliksem geweest. Vooral in Greenleaf werd het nogal wild. "Het gaat me opeten!" Snikte de kitten harder. "Niet als het aan mij ligt." Probeerde hij haar nogmaals gerust te stellen. "Zie het maar zo, bliksem en donder kan alle kanten op. Maar het kan de grot niet in. Het wordt aangetrokken door hoge dingen, zoals bomen, bijvoorbeeld. Jij, aan de andere hand, bent nog niet echt lang. Wat dus in je voordeel valt." Hij glimlachte zachtjes naar haar. "Het daagt je uit, om naar buiten te gaan. Maar ik neem aan dat je ook niet van nattigheid houdt. Dus voorlopig ben je veilig," hij besloot maar te liggen naast Cinnamonkit, om tot haar level van hoogte te komen. Vervolgens gaf hij de kattin een geruststellende lik over haar oor. "Bij mij." Eindigde hij zijn zin. Een kleine snor uit zijn keel ontsnappend.
"In November, the smell of food is different. It is an orange smell. A squash and pumpkin smell. It tastes like cinnamon and can fill up a house in the morning, can pull everyone from bed in a fog. Food is better in November than any other time of the year."
Ze luisterde rillend naar haar broer terwijl haar kaken al een beetje ontspande. Cinnamonkit kroop onder zijn nek en draaide zich op haar rugje. "Oké," mompelde ze. Ze duwde haar babyroze neusje tegen de wang van haar grote broer. Ze wist dat hij haar altijd zou beschermen. En later wou ze dat ook kunnen. "Vertel mij nog is over zusje en mama en papa."
tag, words & notes* words for Beampaw nd open omdat het donderd nu