It treats the day as new

Onderwerp: It treats the day as new di 31 okt 2017 - 14:51

And from the dark, into the light

Make for me...

A soft universe

Hoewel het een koude nacht was gisteren werd de grond door de zon snel weer opgewarmd. Dat had je zonder wolken. Hoewel het van korte duur zou zijn, omdat een bergachtig gebied veel wolken vingen. Hihi wolken vingen. Misschien moest ze ooit ook eens een echte wolk vangen. Nieuwsgierig veranderde ze haar koers naar het hoogland. Ze was een beetje bang dat haar dikke vacht er zou af waaien, maar daar in de heide kon ze mooi uitkijken naar wolken.

+ Darkpaw

willowpaw

a young shadowclan apprentice

Het was niet persee dat hij dit wou. Zomaar vroeg de cave uitgaan om wat te vangen voor zijn Clan. Daar had hij geen enkel probleem, als hij eerlijk genoeg was. Ondanks zijn gebrek aan aandacht was hij zeer loyaal aan zijn Clan. RiverClan was altijd zijn nummer één prioriteit geweest. Zelfs als hij soms een keer zijn naam kon horen in een groepje katten. Of als iemand zich verveelde en het op hem had gemunt. Ja, dat was vragen om problemen. Gelukkig dat het nog niet volledig geëscaleerd was.
Dus hier was hij dan. Onderweg naar de Highlands om hopelijk wat te kunnen vangen. Zijn poten brachten hem naar de plek waar hij werd verwacht wat te vinden. Echter, in plaats van een muis of konijn te vinden zat er voor hem niets anders dan een kat een vossenlengte van hem vandaan. Maar wat kon hij verwachten, het stikte hier van de katten. Vooral nu dit eigenlijk niet eens hun territorium was. Zoveel Clankatten op elkaar gepropt maakten hem al te licht gefrustreerd. Hij was bijna vergeten hoe het was om ze van zijn territorium weg te jagen. Nu was de trots van hun Clan soort van verdwenen. Net zoals de trots van de andere Clans. Darkpaw vroeg zich af hoe lang dit zou moeten doorgaan. Hoe lang zou het duren voor de Tribe klaar met hun was? Moesten ze door de moeilijke Leafbare gaan reizen?
De aanwezigheid van de ShadowClanner trok snel zijn aandacht van zijn kop weg en al snel keek hij haar recht aan. Niet echt zeker wat hij moest doen. Hij was nooit het type dat beste vrienden was met de andere Clans. Dus geen wonder dat hij nu ook verward leek.

And from the dark, into the light

Make for me...

A soft universe

In gedachten verzonken, dromend over wolken sprong ze op een steen. Ze moest wolkjes vinden want dat was haar doel voor vandaag. Haar prooi kwam later wel, want sinds ze nu een Oneclan waren was de warrior code haar een beetje ontglipt. Starend naar de koude hemel op zoek naar prooi in de vorm van de witte regen sprong er plots een kat voor haar neus. Haar al dikke vacht rees nog eens overeind van schrik. Haar onbewuste humor nam het van haar over. Dat betekende dat ze half stikkend van de steen deed en dan heel overdreven ging acteren alsof ze dood ging. Na een korte gil stopte ze met bewegen. Haar acteerkunsten waren niet de besten want haar flanken gingen hard op en neer. Daarna schokte haar lichaam en liet ze haar poten van haar snoetje zakken. Die onthulde een brede glimlach. "Sorry, ik ben Willowpaw en jij?", mauwde ze terwijl ze rechtstond.

willowpaw

a young shadowclan apprentice

Onderwerp: Re: It treats the day as new