We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
The world is a jungle, you either fight or run forever
Alle katten van de Tribe of Endless Hunting nog aan toe, wat was het vandaag bijzonder saai. Er was niemand om mee te spelen, niemand die zin had om even de Nursery uit de sneaken. En er waren al DRIE katten geweest vandaag die hem terug hadden gestuurd naar zijn pleegmoeder. Not cool. Not cool at all. De kitten lag nu aan de rand van de Nursery naar de uitgang te staren. Zijn kopje lag op zijn pootjes en een diepe zucht rolde over zijn lippen. Hij wilde iets doen. Maar wat? Toen schoot de kitten iets te binnen. Iets wat Pebble, de chief of Cave Guards, tegen hem had gezegd. Hij moest niet hopen om de beste Cave Guard te worden, maar hij moest trainen. Hij moest er iets voor doen. Was dat hoe Pebble zo goed was geworden in waar hij voor was opgeleid? Moest hij dan eigenlijk.. nu ook al beginnen? Hij was nog maar een kleine pluis.. maar je kon niet vroeg genoeg beginnen, of niet soms? De kitten sprong op en keek even sneaky om zich heen. Nee, niemand lette dit keer op hem. Stiekem sloop hij langs de muur van de Nursery richting de uitgang. Bijna daar.. en ja! Hij schoot naar buiten en weg was hij. Tijd om ergens te trainen waar niemand hem kon bekijken en hem na kon doen. Ja, dat was een goed plan.
Hij had een soort van afgelegen plek in de Cave gevonden en enthousiast begon hij met trainen. De kitten had geen flauw idee hoe hij moest trainen, dus eigenlijk deed hij maar wat. Hij rende en sprong op een van de stenen, om vervolgens weer op een andere steen te springen en dat zo behendig mogelijk. Goed. Goed. Gaat allemaal prima. Toen sprong hij weer van de steen af en maakte hij een schijnbeweging, om dan naar de andere kant te bewegen en een soort van koprol te maken. Die helaas voor hem helemaal mis ging. Hij ging iets te hard en met zijn poten uitgestrekt kwam hij terecht op zijn platte buik. "Wah!" Piepte de kitten, geschrokken van de mislukte koprol. Oké, dat moest hij dus niet meer doen..
Met snelle passen en vooral een heel brede grijns om zijn lippen, liep Drizzle door de cave heen. Momenteel had hij geen to-be, maar dat wilde niet zeggen dat hij andere to-be’s zomaar met rust liet. Zijn jachtpatrouille had uitzonderlijk veel prooi weten te bemachtigen en hij stuurde enkele jongere katten richting de terugkerende patrouille om te helpen dragen. Konden ze ook even wennen aan de geuren van de prooien, gezien sommigen onder hen waarschijnlijk nog nooit een grote roofvogel van dichtbij hadden gezien. Zijn vacht zat nog onder de modder, die gebruikt werd ter camouflage. Waarschijnlijk daarom gingen de meeste katten hem uit de weg, zodat ze zelf niet smerig werden.
Net wilde Drizzle nog een to-be aanspreken toen hij een vreemd hoog geluid hoorde uit één van de nissen in de grot. Gealarmeerd en ook een tikje nieuwsgierig liep hij de bijgrot binnen. Daar, naast een redelijk grote steen, lag een kitten die eigenlijk nog niet eens uit de nursery hoorde te zijn. Zijn vaderlijke instinct stak echter de kop op en sussend liep hij op de tom-cat af. ”There there, alles komt goed kleine vriend”, Zei hij geruststellend, waarna hij de kitten optilde bij zijn nekvel en op de rots zette, zodat hij hem goed aan kon kijken. ”Heb je ergens pijn?” Vroeg hij vervolgens bezorgd, zoekend naar eventuele verwondingen op zijn lichaam.
Tiger •
Member
Linn 623 Actief Life begins at the end
of your comfort zone
The world is a jungle, you either fight or run forever
De jonge kitten was een beetje duizelig geworden van de val, samen met een korte verwardheid die omhoog kwam. Wacht, wat was net gebeurd? Damn, die klap had hem best pijn gedaan aan de onderkant van zijn kop, aan zijn kin vooral. Had hij op zijn tong gebeten? Auw. Bloed vulde zijn mond, maar het was niet veel bloed gelukkig. Hij had enkel op het puntje gebeten. Opeens was daar dan iemand anders. Een kater met een vachtkleur die de kitten niet echt kon beschrijven, het leek een beetje op.. rook? De kitten keek even verward op toen hij werd opgepakt en op een rots werd gezet, maar snapte al snel wat de bedoeling was. Zo kon de ander hem makkelijker aankijken en wellicht bekijken. Het kwam vast vaker voor dat een kitten een onhandige val maakte en dus leek de kater te weten wat hij moest doen. Hij reageerde als een echt vaderlijke type, zelfs. De kitten schudde zachtjes met zijn hoofd. "Het.. het gaat wel weer." Zei hij, lichtelijk van de schrik bekomen. "Ik heb alleen een beetje op mijn tong gebeten." Hij stak zijn tong een stukje uit. Het was maar een klein wondje, niks groots en ook niks dat echt veel bloedde. Hij zou het in ieder geval overleven~.
Natuurlijk vroeg hij zich af wat een kitten zo ver van de nursery deed zonder supervision. Langs de andere kant waren er genoeg oudere queens die zich nog helder konden herinneren hoe de jonge Drizzle net hetzelfde deed. Weg sneaken als er niemand keek om op avontuur te gaan. In zijn kittentijd was hij zeker wel een kopzorg bij de queens die op de kittens moesten passen. Sowieso zou hij er dus geen opmerking over maken, noch deze kitten bestraffend toespreken. Eerst moest hij ook even checken of hij wel in orde was, want vallen was voor geen enkele kat een plezierige onderneming.
"Het.. het gaat wel weer." Bracht de kitten aarzelend uit. "Ik heb alleen een beetje op mijn tong gebeten." Vertelde hij toen, waarna hij het puntje van zijn tong uit stak. Drizzle boog zich voorover en inspecteerde het wondje. ”Ik weet zeker dat het snel gaat genezen”, Stelde hij hem toen met een glimlachje gerust. Vervolgens ging hij zitten en keek de kitten vriendelijk aan. ”Maar vertel mij eens je naam, en wat je aan het doen was?” Vroeg hij vervolgens, best nieuwsgierig naar het kattenkwaad dat deze kleine aan het uithalen was. Om de pure nostalgische reden ofcourse.
Tiger •
Member
Linn 623 Actief Life begins at the end
of your comfort zone
The world is a jungle, you either fight or run forever
Hij had zijn tong uitgestoken en de ander leek het even te inspecteren, maar er was niks ergs aan. Het wondje was klein en hij zou er waarschijnlijk over een of twee daagjes niet eens meer iets van voelen, laat staan dat er nog iets van zichtbaar zou zijn. Hij had gelukkig niet heel hard op zijn tong gebeten, of zijn tong heel ver uitgestoken toen hij erop beet. De kitten ging op de rots zitten en keek de ander recht aan. Wie was hij? Maar helaas was de ander hem voor met hetzelfde vragen. Wat was zijn naam en wat hij aan het doen was. Oeps, de ander wilde weten wat hij hier deed. Oké. "Mijn naam is Tiger that Stalks at Night!" Zei hij, nog altijd trots op zijn naam. "En .. uhm .." Hij wiebelde wat met zijn oortjes. "Pebble had mij verteld dat ik niet moest hopen ergens heel goed in te worden, maar ervoor moest werken." Het was de waarheid, daarom was hij hier."En dus dacht ik.. waarom niet alvast oefenen voor later?" Voor als hij een To-Be zou worden. Nee, het zou hem vast geen kwaad doen, of wel? Al wist hij nog niet helemaal wat hij 'later' wilde worden. Beide rangen leken hem leuk.. en hij had geen flauw idee welke kant Skyteller voor hem zou kiezen. "Wie bent u?" Besloot hij dan maar te vragen, omdat hij heel graag wilde weten wie de kater voor hem nou eigenlijk was.
Het leek er op dat de jonge tom enigszins gerustgesteld was nu. Het warmde zijn hart echt, hoe schattig was deze kitten? Natuurlijk was hij nieuwsgierig naar de naam van het kleintje, en wat hij eigenlijk precies aan het doen was. De meeste kittens die stiekem wegliepen uit de nursery gingen heel andere dingen doen dan dit. "Mijn naam is Tiger that Stalks at Night!" Werd er geantwoord. Een naam die hij meteen opsloeg in zijn geheugen. "En .. uhm .." De kitten wiebelde met zijn oortjes. "Pebble had mij verteld dat ik niet moest hopen ergens heel goed in te worden, maar ervoor moest werken." Klonk de verklaring.
Aha. Dat verklaarde een hoop. ”Well aangenaam Tiger that Stalks at Night. Ik ben blij dat je Pebble’s advies zo serieus neemt, je wordt vast een heel aangename to-be voor je toekomstige mentor”, Zei hij zachtjes snorrend. Als hij nu al zo enthousiast was, kon dat alleen maar goed komen. "Wie bent u?" Werd er toen -uiteraard- gevraagd. ”Mijn naam is Drizzle falling Softly. Ik ben Pebble’s collega, Chief of Hunters”, Stelde hij zichzelf met een glimlachje voor.
Tiger •
Member
Linn 623 Actief Life begins at the end
of your comfort zone
The world is a jungle, you either fight or run forever
Zijn glimlach werd breder bij de woorden van de kater die voor hem stond. Hij hoopte inderdaad een aangename To-Be te zijn voor zijn mentor en stiekem vroeg de jonge kater zich zelfs af welke mentor hij zou krijgen. Er waren zoveel goede mentoren in de Tribe dat het hem waarschijnlijk niet eens uitmaakte, hij had immers nog geen enkele kat ontmoet die hij niet mocht of niet kon uitstaan. Bij de naam van de kater werden zijn ogen iets groter. Woahhhh! Had hij nu serieus de andere chief ontmoet? Wow, dit zouden zijn vrienden vast heel vet vinden. "U bent de chief van de hunters?!" Kwam er dan ook best wel heel erg enthousiast uit, waarna de kater even met zijn oortjes wiebelde. Oeps, dat was niet beleefd, of wel soms? "Aangenaam u te ontmoeten," probeerde hij dan wat rustiger te zeggen.
Zoals altijd bij kittens maakte zijn introductie altijd wel indruk. Hij deed het niet eens expres, maar het was ergens ook wel zijn guilty pleasure. Een rank als de zijne was nu eenmaal speciaal, en hoewel hij zichzelf niet als een meerdere beschouwde over de andere Hunters, was hij dat wel. Reacties als die van Tiger herinnerden hem daar dan weer aan, wat dan weer goed was voor zijn ego. Hij was best trots op zijn rang. Hij had er hard voor gewerkt, en hem zeker verdiend. En het was een geweldige job, dat was zeker.
"U bent de chief van de hunters?!" Had Tiger verbaasd uitgebracht, wat hem zachtjes deed lachen. "Aangenaam u te ontmoeten," Corrigeerde hij zichzelf toen. Was hij niet ongelooflijk cute. ”Wil je graag een Cave Guard worden dan, later?” Vroeg hij aan de kleine kater. Hij zag het ergens wel in hem. Het was niet dat hij er zo’n oog voor had als Skyteller, maar hij was inderdaad wel al een breed mannetje. Met de goeie training, zou hij vast uitgroeien tot een prima Guard. Zeker met de ingesteldheid die hij nu al had.
Tiger •
Member
Linn 623 Actief Life begins at the end
of your comfort zone
The world is a jungle, you either fight or run forever
De kitten had zich perfect kunnen herstellen na zijn enthousiaste uitbarsting of de kater de Chief van de Hunters was. Een grote glimlach was verschenen op zijn gelaat, want hij vond deze kater toch wel heel erg geweldig! Elke kat die zon rang kon bereiken was geweldig, niet waar? Hij durfde erom te wedden dat Drizzle er net zo hard voor had getraind als Pebble. De kitten haalde zijn schouders wat op bij de vraag van de kater. "Mij maakt het niets uit welke rang het wordt, Skyteller kiest!" En dat meende hij ook echt; hij zou zowel Prey Hunter als Cave Guard leuk vinden. Het was aan Skyteller om die keuze voor hem te maken. "Al zeggen heel veel katten dat ik waarschijnlijk een Cave Guard zal worden." Hij knikte kort. "Maar mij maakt het niets uit! Beide rangen klinken leuk!" Ja. Jagen voor je clan, voedsel binnen halen, de grote jachtpatrouilles die je dan mocht houden.. de wind die door je vacht bewoog terwijl je achter een prooidier aanrende; ook de Hunter rang leek hem interessant genoeg.
Onderwerp: Freerunner 
ma 3 jul 2017 - 17:57
