Sometimes the world is a hard truth (Shatteredice)

Het zwakke ochtendlicht scheen de Cave binnen. Oceanbreeze rekte zich uit en keek met een liefdevolle blik naar de kittens die bij haar Deputy lagen te slapen. Haar vijftal kittens, die ze zelf niet meer kon zogen samen met nog een tweetal kittens van Bronzemask zelf. Het nest was vol, maar dat was Oceanbreeze inmiddels wel gewend. Aangezien haar Deputy zelf nog sliep en ze haar niet wou wekken, stond ze voorzichtig op waarna ze haar nest verliet. In het ochtendlicht zag alles en kalmer en vrediger uit. Weer een dag overleefd. Het was nog apart om te bedenkend dat Evergreen, geen Everstar meer heette. Spottedwish wou haar het liefste de Clan uit hebben maar dat kon Oceanbreeze niet toelaten. Elke kat maakte fouten, dat een kat een Leader was maakte de fouten misschien belangrijker maar geen kat was perfect. Iedereen trainde om de perfecte Warrior te worden, maar er was er geen. Op het moment van zwakte moest een goede Warrior de juiste beslissing maken, soms was het een gok en op andere moment was het duidelijk. Hoe dan ook, leven in een Clan had vele voordelen maar het kon lastig zijn om een grote groep in goede banen te leiden. Ze was er vrijwel zeker van dat Spottedwish niet blij zou zijn met haar beslissing maar dat was niet aan haar om af te kraken. Evergreen had een groot deel van haar leven opgegeven, iets dat Lionroar ook had moeten doen. Ze had zelfs met de Shadowclanner gesproken en hij leek behoorlijk gelukkig al zou het verleden altijd aan hem klagen. Het verleden en de keuzes maakte een kat. Oceanbreeze schudde haar kop om wakker te worden en likte een van haar poten terwijl ze bedenkelijk voor zich uit keek. Duidelijk in haar gedachten verzonken hoorde ze de andere Windclanner niet aankomen totdat die voor haar stond. Verbaasd keek ze op waarna ze zachtjes snorde. "Shatteredice," mauwde ze vrolijk op de vroege ochtend.

Het was al vroeg in de ochtend toen Shaterredice haar spieren rekte en de slaap uit haar blauwe ogen knipperde. De kleine she-cat was s'avonds altijd op pad maar s'ochtends wanneer de eerste vogeltjes al hun stembanden lieten horen klom Shattered weer fris en fruitig uit haar nest. Slaap was iets wat ze niet bepaald nodig had, waarom al die uren wegdromen als je ook gebruik kon maken van daglicht? Hoe vroeger je opstond hoe meer je aan je dag had had haar moeder haar altijd verteld om haar daarna aan haar pluizige staart naar buiten te trekken. Vroeger als kitten was ze wel erg dol geweest op dutjes maar daar was ze wel overheen gekomen -mededank aan haar moeder natuurlijk- nu barste de kleine she-cat met energie en kon ze niet wachten om buiten iets te gaan doen tot haar licht blauwe glinsterende ogen op een kat vielen die ook kwam genieten van de vroege ochtend. Oceanbreeze, of nou ja, Oceanstar. De grijs gestreepte queen was tot leader benoemd nadat Evers-green afgestapt was van haar rank. Een behoorlijke verandering voor Windclan maar na wat tijd zou het weer als oude worden. Shatteredice likte een plukje vacht recht op haar borst voor ze naar naar haar nieuwe leadster liep. "Shatteredice" Snorde de gloednieuwe Windclan leadster vrolijk waarop Shattered netjes haar kopje neeg. "Een goedemorgen Oceanstar" Mauwde ze warm terug. Haar blauwe ogen een vriendelijke gloed met zich meegebracht terwijl de lichte zonnestralen die de cave binnen schenen haar pels verwarmde. "Heb je misschien zin om mee te genieten van een ochtendwandeling?" Vroeg ze met een klein glimlachje op haar lippen gekruld.

De witte kattin neeg haar kopje naar de jonge Leader. Vrolijk snorrend begroette Oceanbreeze de ander waarna ze de witte Warrior groette. "Een goedemorgen Oceanstar." Mauwde de ander op een warme stem terug. De blauwe ogen van de ander stonden vriendelijk en warm. Net zoals de blik op Oceanbreeze' gezicht bijna altijd was. De zonnestralen verwarmde haar pels en waarschijnlijk ook die van de andere Warrior sinds ze in het lichte ochtendzonnetje zaten. Het was merkbaar en goed voelbaar dat het Greenleaf was. Met de zachte temperaturen en de zonnige dagen. Hoewel het niet te droog was, niet zoals de rampen destijds. Niemand zou die rampen vergeten, al wisten haar jongste kittens er niets van af. Het pasgeboren nestje wist enkel van de vrede die in de Clan Cavern heerste. "Heb je misschien zin om mee te genieten van een ochtendwandeling?" Vroeg de witte kattin met een glimlachje op haar lippen. Oceanbreeze knikte waarna ze met een laatste lik over haar borstkas opstond en rustig naar voren stapte. "Natuurlijk, maar ik kan niet te ver weg. Heb nog enkele taken te voltooien." Mauwde ze met een rustige stem. Warm en kalm, zoals altijd. Ondanks dat ze druk op haar schouders had, ze liet zo iets niet snel naar haar kop stijgen. Met rustige passen stapte ze voor de ander uit richting de Redwood. Daar in de schaduw van de bomen konden ze misschien rustig converseren en wat jagen als het nodig was.

"Natuurlijk, maar ik kan niet te ver weg. Heb nog enkele taken te voltooien." Mauwde haar Leadster kalm waarop Shatteredice zachtjes op knikte. Haar plan was ook niet om al te ver te gaan omdat ze graag mee wou op een van de patrouilles en ze wou liever niet te laat komen wanneer Bronzemask de groepen zou indelen. De kleine she-cat begon Oceanstar te volgen met een rustige tempo. Haar lijf was klein gebouwd en dat kon je gemakkelijk zien wanneer ze zoals nu naast een grotere kat liep. Oceanstar was sowieso al een stevig gebouwde kat waardoor Shattered helemaal klein uitzag. De twee waren de cave uitgelopen en liepen nu rustig richting de Redwoods. De lange vele bomen die daar stonden gaven veel schaduw en dat was wel gunstig met dit soort warme weer. Windclanners hadden vaak een korte vacht maar Ocean en zij hadden weer het geluk op een dikke pak te krijgen. De zon voelde dan ook drie keer zo warm aan zoals nu, gelukkig stond er wel een klein briesje die zachtjes met haar pluizige redpoint vacht speelde. "Bevalt het een beetje om Leadster te zijn?" Vroeg de kleine she-cat, haar staart zachtjes zwiepend terwijl ze veder liepen.

Shattedice knikte, waarschijnlijk wou die kattin ook nog niet al te ver weg zijn, want het zou niet zo lang meer duren voordat de nieuwe Deputy de patrols er op uit zou sturen. Nu zouden het vooral Huntpatrols en enkele Drills zijn sinds ze niet echt hoefden te patrouilleren nu er geen directe vijanden waren en ze niet ieder hun eigen territorium hadden. Op een even rustig tempo als Oceanbreeze zelf aan hield volgde Shatteredice haar ook. Ze hadden geen haast en hoefden sowieso niet al te ver weg te gaan. Hoewel het niet op zou vallen in Windclan was Shatterdice duidelijk kleiner en slanker dan Oceanbreeze, waarschijnlijk kwam het ook door de lange vacht dat ze er niet al te klein uit zag, al had Shatteredice die ook geërfd van iemand. Over het algemeen stonden Windclanners bekend om hun korte vacht, lange poten en kleine, slanke bouw. Al waren er voldoende katten in Windclan die het waarschijnlijk niet geheel hadden. "Bevalt het een beetje om Leadster te zijn?" Vroeg de kleinere kattin. Haar witte staart zwiepte zacht heen en weer terwijl ze verder liepen. "Het is een drukke verantwoordelijke taak, maar ik kan mij draai er wel in vinden," antwoorde ze zacht. Haar stem zoals altijd rustig terwijl ze de omgeving in de gaten hield. Het enige nadeel wat ze kon benoemen was dat ze af en toe de kittens moest missen. Maar aan de andere kant was het ook wel prettig om niet de hele dag rond de kleintjes te hoeven zitten. Iedere Queen had nood aan een klein beetje vrije tijd.

"Het is een drukke verantwoordelijke taak, maar ik kan mij draai er wel in vinden," Antwoorde Oceanstar, Shatteredice knikte op haar woorden. Het was inderdaad een grote verantwoordelijkheid iets waar Shattered beter maar uit de buurt kon blijven. Niet dat ze geen verantwoordelijkheid had maar als leadster moest je toch alles beslissen en dat kon veel invloed hebben op alles en daar was de kleine she-cat wel bang voor. Straks maakte ze een verkeerde beslissing of iets in die richting. Nee, ze zou nooit meer een oog dicht kunnen doen als ze een grote fout had gemaakt met koste van haar clan. Deputy zijn dat zou ze wel kunnen maar om Shatteredstar te worden gaf haar kippenvel. "Das mooi" Mauwde ze terug met een zachte glimlach voordat ze samen met Ocean de Redwoods binnenliep. Haar pootkussentjes kietelde zachtjes met de aanraking van gras, het was goed om weer wat anders te voelen onder haar poten dan steen.

Shatteredice leek haar mening over de taak wel te begrijpen. Een kat moest niet bang zijn om beslissingen te nemen want dan zou die rang totaal niet met hem of haar overeen komen. Oceanbreeze keek de ander aan voordat ze zachtjes snoof. De lucht proberende te proeven voor geuren van prooi. Ze konden net zo goed even jagen, er was hier voldoende om te vinden, ondanks het feit dat dit dus totaal niet op hun territorium leek. "Das mooi," mauwde de andere terug met een zachte glimlach voordat ze de Redwood echt binnen drongen. Het gras was een welkome afwisseling van het steen en Oceanbreeze stapte rustig en zelfverzekerd verder. Haar blauwe ogen stonden alert maar kalm. "Laten we kijken of we ondertussen nog wat kunnen vangen." Mauwde ze zacht en vriendelijk.
-sorry kort