We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Riverclan Ceremony 29-06-2017 do 29 jun 2017 - 9:57
Met een uitgebreide zucht rekte de Riverclan leader zichzelf uit en schudde de stof uit haar vacht. Het was weer tijd voor een ceremonie. Haar ogen stonden rustig en helder. Het was alweer als normaal voor de Flame point leader om zich niet nachten wakker te houden over haar fouten en problemen. En inplaats daarvan stond ze een stuk sterker op haar eigen vier poten en had ze nieuwe doelen voor zichzelf vastgesteld. Ze zou niet opgeven en ze zou doorgaan, zoals ze altijd al deed.
Met een soepele sprong landde de ervaren leader op de verhoging en riep haar clan tot zich met de welbekende woorden. Rustig wachtte ze af tot iedereen zich bij haar had gevoegd voor ze ging zitten en haar staart rond haar poten sloeg. "We hebben vandaag twee apprentices die klaar zijn met hun training." Begon ze een warme glimlach op haar lippen. "Shadowpaw en Cobrapaw kom maar naar voren." Ze knikte de twee rustig toe en rechtte haar rug even terwijl haar ogen een voor een naar diens mentoren gleed."Jullie beiden hebben in deze moeilijke tijd jullie training afgerond en daarom vraag ik Starclan neer te kijken op ons en de keuze voor jullie namen goed te keuren. "Shadowpaw, vanaf vandaag zal jij bekend staan als Shadowfray. Cobrapaw. Vanaf deze dag zal jij door het leven gaan als Cobradusk. Twee volwaardig Riverclan warriors. Moge Starclan met elke stap van jullie leven meelopen." Ze knikte eerbiedig naar de twee gloednieuwe warriors. "Zoals traditie zullen jullie vanacht in stilte wacht houden over het kamp en dienen jullie niet te spreken tot de zon weer opkomt." Ze knikte de twee warriors toe en draaide zich naar de rest van de clan.
"Thistlepaw heeft een nieuwe mentor nodig om zijn training af te ronden. Smokegaze, ik verwacht van jou dat jij hem de laatste lessen bij zal leren en hem een volwaardig Riverclan warrior zal maken." Rustig knikte ze naar haar oudste zoon en een glimlach kroop over haar lippen klaar voor wat er nu ging komen.
Kittens apprentice maken was misschien wel het leukste wat ze kon doen. Het was heerlijk om de blijheid op de jonge gezichtjes te zien. En daarnaast was dit een mogelijkheid om haar twee zoons misschien dichter bij elkaar te brengen en één van die twee zoons haar minder te laten haten.. Zou dat nog eens leuk zijn. "Crimsonkit en Goldenkit. Jullie hebben de leeftijd van zes manen behaald en het is tijd voor jullie om apprentice te worden. Goldenpaw." Ze knikte naar de eerste kitten. "Vanaf vandaag, tot jouw training compleet is zal jij Goldenpaw heten. Sacredfire zal jouw mentor zijn in deze periode. Zij zal jou alle wijsheid en kracht van een Riverclanner meebrengen." Glimlachend knikte ze voor ze zich op de tweede kitten richtte. "Crimsonkit ook jij zal vanaf vandaag Crimsonpaw heten. Jij zal twee mentoren hebben. Outrage en Butterpact zullen jou samen trainen. Deze twee formidabele warriors zullen je begleiden tot een prima Warrior. Ik verwacht niets anders dan goed resultaat van jullie beide." Ze wist dat beide katten het niet zo op elkaar hadden. Ze hoopte maar dat dit iets van een bond zou kunnen scheppen tussen de twee. Outrage had het nodig.
Onderwerp: Re: Riverclan Ceremony 29-06-2017 do 29 jun 2017 - 16:54
Vandaag was de dag dat Crimson eindelijk niet meer vast zou zitten aan de cave. De dag dat ze niet meer dagen vol verveling in de grot te zitten. Ze was zes manen. Ze was oud genoeg om apprentice te worden! En ze kon niet wachten. Ze spurtte dan ook meteen weg van haar moeder toen ze Butterstar hoorde. Tijd om apprentice te worden! Ze kon echt, echt niet wachten tot ze haar nieuwe naam zou horen en te weten zou komen wie haar mentor zou worden! Nee, echt, ze kon niet wachten om te beginnen. Ze was er klaar voor. En zo niet dan zou ze ervoor zorgen dat ze er klaar voor was! Eerst werden de nieuwe warriors benoemd, maar Crimson stond gewoon een beetje nerveus haar poten te heffen. Daarna was er een apprentice die een nieuwe mentor kreeg. En nu zou het komen. Het was tijd. Het was haar beurt! Ze glimlachte breed en sloeg enthousiast met haar staart. ”Crimsonkit en Goldenkit. Jullie hebben de leeftijd van zes manen behaald en het is tijd voor jullie om apprentice te worden. Goldenpaw.” Dat was oneerlijk! Zij wilde als eerst! Ze keek naar Goldenkit, dit benoemd werd tot Goldenpaw. Ze was jaloers. Zij wilde ook! Nu! ”Crimsonkit ook jij zal vanag vandaag Crimsonpaw heten. Jij zal twee mentoren hebben. Outrage en Butterpact zullen jou samen trainen. Deze twee formidabele warriors zullen je begeleiden tot een prima Warrior. Ik verwacht niets anders dan goed resultaat van jullie beide.” klonk er, waardoor Crimson breed begon te glimlachen. Ze was nu een apprentice! Het was gelukt! Ze glimlachte breed en keek naar de katers. Twee mentoren. Ze was zo speciaal dat ze zelfs twéé mentoren had! Hehehe! Ze wist het wel. Ze was gewoon speciaal. Take that!
Een ceremony. Hij glimlachte bitter bij het feit dat hij dat vroeger helemaal geweldig had gevonden, maar dat het hem nu alleen maar neerslachtig liet voelen bij het feit dat hij evenuteel nog meer verantwoordelijkheid op zijn schouders zou krijgen en dat hij het weer zou verpesten. Want wat als hij weer een apprentice kreeg en deze weer zou sterven? Hij dacht aan Ravenpaw en Shadowpaw. Beiden had hij niet kunnen trainen omdat de één zijn dood tegemoet was gevallen en de ander schijnbaar niet meer door hem getraind mocht of wilde worden; ze dacht dat hij meer tijd nodig had gehad. Of misschien had Butterstar haar wel een andere mentor gegeven omdat ze dacht dat hij meer tijd nodig had. Welke van de twee het dan ook was, Shadowpaw had een andere mentor gekregen en nu was ze een warrior geworden. Zonder zijn hulp. En natuurlijk was hij ergens wel trots op haar dat ze dit bereikt had, maar hij had het zelf willen doen. Hij had haar zelf op willen leiden als warrior, maar misschien was het gewoon niet voorbestemd voor hem om een apprentice groot te brengen. Misschien wilde StarClan hem gewoon straffen telkens als er iets gebeurde in zijn leven waar hij ook maar een sprankje geluk door voelde. Hij keek op naar Shadowpaw die nu de naam Shadowfray had gekregen. Hij wendde zijn blik weer af en keek naar twee nieuwe kittens die benoemd werden als apprentice. Zijn naam schalde niet veel later door de grot en Butterpact keek zijn leader voor een moment ongelovig aan. Meende ze dit nu? Wilde ze weer een apprentice naar de verdoemenis helpen? Maar nee, ze had Outrage als tweede mentor opgegeven. Waarschijnlijk om te voorkomen dat hij stommiteiten zou begaan en zijn apprentice de dood in zou jagen. Begrijpelijk. En ze noemde hem misschien wel formidabel, maar dat waarschijnlijk ook maar om zijn nieuwe apprentice gerust te stellen, om haar het idee te geven dat ze veilig was en dat ze Butterpact kon vertrouwen. Wat een grap. Hij vertrouwde zichzelf niet eens, laat staan dat hij verwachtte van iemand dat deze hem zou vertrouwen. Maar toch verbeet hij zijn gedachten en liep naar haar toe. Hij wilde niet samen met Outrage trainen, dus ging hij de tom er ook niet in betrekken. Het laatste waar hij zin in had, was dat Outrage weer dom ging doen omdat hij toevallig ouder was en zogenaamd meer ervaring had. “Morgenvroeg kom ik je halen voor training,” mompelde hij tegen Crimsonpaw. “Zorg ervoor dat je op tijd bent.” En na nog even haar neus te hebben aangetikt met het zijne, draaide hij zich om en passeerde Shadowfray. “Gefeliciteerd,” fluisterde hij. Hij glimlachte waterig naar haar en stapte langs haar. En nadat hij Butterstar een onbegrijpende blik had toegeworpen, ging hij aan de zijkant van de grot zitten om daar na te denken over zijn nieuwe verantwoordelijkheid: Crimsonpaw.
OOC: Trainingtopic wordt dadelijk gemaakt en direct naar je doorgestuurd (:
Cobradusk
Member
Lianne 108 Actief Every wound will shape me
Every scar will build my throne!
Een donker rode kater trippelde met zijn jachtbuit door de Cavern. Het was niet veel, maar meer als toen ze nog ongeorganiseerd hier kwamen. Anders dan andere katten vond hij het prima dat ze samen leefden. Het boeide hem letterlijk ook geen snorhaar. Als hij maar eten kreeg en hij vrij mocht zijn. Die interessante houding had er ook voor gezorgd dat hij nog geen warrior was. Katten vergeleken hem met Warhound, maar Cobra leek er in het niets op. Vond hij zelf. Die domme kat kon niet eens kittens maken met zijn abnormale vacht. Het zou een poes moeten zijn. Het lot had echter anders gekozen. Zijn oortje trok even toen hij de bekende stem hoorde. Hij had zijn final assasment afgerond met Galewish en dus wist hij dat hij warrior ging worden. De andere optie was dat hij een preek kreeg en nog niet goed genoeg was. Ach, het zij zo. "We hebben vandaag twee apprentices die klaar zijn met hun training. Shadowpaw en Cobrapaw kom maar naar voren." Daar was het. Een glimlachje kwam op zijn lippen. Het leek gemaakt, maar zo was hij. Gemaakt. De rode apprentice stapte naar voren. Hij stak naast Shadowpaw zijn borst vooruit. Daarop was een klein vlekje, licht rood. "Cobrapaw. Vanaf deze dag zal jij door het leven gaan als Cobradusk." Hmmm, mooi gekozen. Hoewel hij ook wel Cobraspirit had willen noemen, of nee Cobrafang was deze naam eigenlijk nog beter. Het paste bij hem. Hij knikte en draaide zich om, om bij de warriors te zitten. Nog een avondje stilte en dan kon hij lekker doen wat hij wou.
Hij had geen interesse in de ceremonie. Hij wist toch dat hij geen apprentice waardig was of iets in die trant. Met een giftige blik keek hij dan ook naar de dame die leven aan hem had gegeven toen hij nog maar een kind was geweest. hoe dan ook leek zij andere plannen te hebben. Hij zou een kind moeten delen... Geen sprake van. Hij gromde even binnensmonds, zeggende dat hij het wel zelf zou fixen. Die Butterpact was toch vast een idioot, hij kende hem niet en interesse had hij ook niet.. Maar het feit dat hij ook Butter had dear god no. Hij keek dan ook even naar de grijze tabby die het jong aansprak en wandelde daarna op de gouden apprentice af. "Crimsonpaw," sprak hij met zijn lage stem. "We vertrekken zo, maak je alvast klaar, we gaan gevechtstraining doen," zonder overleg met de andere mentor zwiepte hij even met zijn staart om haar mee te vragen. Hij had geen interesse in teamwork, hij werkte op zichzelf.
De leader van Riverclan was iemand op trots op te zijn. Zij was niet iemand die opgaf, zij was iemand die doorging. Iemand die keer op keer nieuwe krachten wist te vinden om toch weer sterk en zeker naar voren te stappen. Zoals nu, tijdens de ceremonie, stond daar de leader van Riverclan met een geheven kop en heldere ogen. Zijn moeder. Zijn trots. De ceremonie begon en twee apprentices werden benoemd tot warriors. Smokegaze riep de namen, samen met zijn andere clan genoten om de twee welkom te heten als volwaardige warriors van Riverclan. Toen ging Butterstar verder met de apprentices en begon met Thistlepaw. Smokegaze was niet geheel verbaasd toen hij deze kater toegewezen kreeg als zijn apprentice. Wat grappig, een Thistlepaw. De zelfde voorvoegsel als die van zijn broeder, Thistleclaw. "Ik beloof u hem goed te trainen," sprak Smokegaze op de woorden van Butterstar en stapte op de jonge kater af. De massieve kater boog zijn kop om plechtig het neusje van de apprentice aan te raken volgens traditie. Vanaf vandaag zou hij deze jonge man trainen met al zijn kunnen. De ceremonie ging verder en er werden kittens tot apprentices benoemd en kregen mentoren toegewezen. Elke nieuwe naam werd als een soort lied uitgeroepen om te laten weten dat de clan trots en blij was. Dat ze welkom waren en dat er vertrouwen in hun zat. De toekomst van de clan. Smokegaze keek echter even verbaasd op toen Crimsonkit, die de naam Crimsonpaw had gekregen, twee mentoren kreeg toegewezen. Outrage en Butterpact. Zijn blik ging van zijn halfbroer naar zijn nieuwe vriend. Het had vast een doel, dat wist Smokegaze zeker. Outrage ontfermde zich vrijwel meteen over de apprentice, terwijl Butterpact zich afzonderde. Smokegaze besloot er niks mee te doen en wende zich tot Thistlepaw. "Laten we maar vertrekken en deze dag nuttig maken," sprak de warrior tegen zijn apprentice.
Thistlepaw zuchtte. Soms wilde hij dat hij even stil kon staan in de tijd, verder kon spoelen naar het deel dat echt interessant voor hem was en dan weer verder kon luisteren. Want wat interesseerde hem dat nu dat andere apprentices een mentor toegewezen kreeg? Er was zelfs een apprentice die twee mentors toegewezen kreeg. Thistlepaw rilde al bij het idee dat dat hem zou overkomen. Twee mentors. Twee verschillende karakters. Hoewel het natuurlijk leuk was als de één een brombeer was en je van de ander alles mocht. Dan kreeg je zo’n situatie waarbij je de twee tegen elkaar op kon zetten en een grappige situatie kon creëren. En nee, Thistlepaw was geen tom die op ruzie uit was of iets in die trant, maar hij vond het gewoon grappig om anderen een klein beetje te treiteren. Toen Butterstar bij zijn naam kwam – eindelijk! – keek Thistlepaw haar verwachtingsvol aan. Smokegaze. Hm, niet slecht. Hij had al een paar dingen over de tom gehoord en die waren positief geweest. Alleen één ding… Smokegaze volgde de warrior code echt heel trouw en Thistlepaw… niet. Thistlepaw draaide zijn kop een kwartslag en zag zijn vorige mentor met samengeknepen ogen naar hem kijken, alsof hij een idee had wat zijn voormalige apprentice dacht. Nu ben ik eindelijk van jou verlost probeerde Thistlepaw in zijn gedachten tegen de tom te zeggen, maar de tom ging liggen en sloot zijn ogen. Tsk. Hij moest zich vast heel blij voelen nu hij Thistlepaw niet meer als last had. Thistlepaw draaide zijn kopje een kwartslag en keek zijn mentor aan toen deze zich naar hem boog. “Hallo daar, Smoke!” riep hij hard over het veld heen zodat een paar hem verstoord aankeken. Hij kreeg vervolgens een brede grijns om zijn lippen toen Smokegaze zei dat ze nu konden vertrekken om de dag toch nog nuttig te maken. “Ik kan het niet meer met je eens zijn!” sprak hij luid terwijl hij achter zijn mentor ging. Hij keek nog één keer over zijn schouder naar zijn vorige mentor en toen ze oogcontact maakten, gaf Thistlepaw een knipoogje. Zijn voormalige mentor rolde met zijn ogen en draaide zijn lichaam een halve draai zodat Thistlepaw nu naar zijn gat keek. Pftt. Dan niet, hè! Chagrijn!
Tag: Smokegaze OOC: Ik reageer later dit weekend op het trainingstopic (: + Thistlepaw en Butterpact topic uit