I know the doubts{Open}

Er waren alweer enkele weken voorbij sinds de grote reis had plaatsgevonden, nadat hun camp was overgelopen met het water uit de River waar ze ooit zo op hadden vertrouwd voor hun eten. Hij wist dat een volwassene en verstandige kater als hij in staat had moeten zijn om de tegenslagen te kunnen verdragen, maar toch, het viel hem elke dag nog steeds zwaar. Het feit dat ze uit hun eigen thuis verdreven zijn door de natuur zelf en dat ze nu de gebieden moesten delen met de andere clans. Lynxfang was geen haatdragende kat, maar hij was wel trots op zijn clan en de gedachte dat alle clans nu samen waren gevoegd tot een grote brij in het zelfde Camp was niet iets waar hij graag bij stil stond. Het klopte niet volgens zijn gevoel en stiekem hoopte hij dan ook dat de clans vlug in staat waren om weer te kunnen scheiden, zoals het hoorde.Lynxfang wist echter prima dat iedereen wel door hetzelfde heen ging, dus, als het een goede Warrior, hield hij rekening met iedereen en kon momenteel iedereen wel op zijn steun rekenen. Van welke clan ze ook kwamen, want, hoe erg hij het ook vond, ze waren nu samen en ze moesten dus samenwerken en strijden tegen alle gevaren die nog konden komen.

Maar omdat hij zijn thuis bleef missen en voornamelijk de River, was er al een gebied waar hij graag kwam om terug te denken aan de tijd toen alles nog een beetje goed was. Natuurlijk, hij wist dat de sterk stromende rivieren te gevaarlijk waren om in te vissen en dat je goed moest uitkijken, maar hij deed niks gevaarlijks.Eigenlijk zat hij gewoon naar het water te kijken, er in te kijken en rustig weg te dromen. Het was een manier voor hem om even weer tot rust te komen, iets wat hij hard nodig kon hebben soms. Bovendien kon hij een goed oog houden op andere, vooral nog jonge Warriors en Apprentices die hier ook mochten komen soms. Het voelde nog altijd goed om van nut te zijn, ook al was het nu misschien voor alle clans. Ah, wel. Dingen veranderen,
niet waar soms? De dood van Firestar droeg hij nog steeds bij zich, nog steeds denkend dat het zijn fout was en de twijfels over Panthergrowl bleven erin hangen. Maar dat waren gedachtes van vroeger, die hij nu niet meer kon gebruiken. Het werd tijd om ze kwijt te maken en te concentreren op het nu en wat de toekomst inhield, voor alle clans.