You won't see me fly

Onderwerp: You won't see me fly za 24 jun 2017 - 22:49

Langzaam kwam er weer wat bloei in de verbitterde kattin. Maar toch kwam deze zelden naar boven. Ze voelde zich niet goed, ze voelde zich niet opper best. Nee, totaal niet. Ze miste thuis en ze miste haar moeder. Ze miste haar oude leven zo erg en zou er alles aan doen om terug te keren naar dat leventje die ze zo erg miste. Ze wilde Innerstar in het kamp zien, hoe zij een ceremonie bijeen riep. Tallshadow aan haar zijde als deputy, want dat had hij zo slecht nog niet gedaan. Hij was nog lerende geweest, dat wel, maar hij had meer, veel meer tijd nodig gehad. Want nu, nu viel Shadowclan langzaam in duigen. Alles waar Shrewstar en Innerstar voor hadden gewerkt was bijna helemaal verdwenen. Er waren nog maar een paar échte Shadowclanners die de titel waard waren. Een zucht rolde over haar lippen terwijl ze op de Vulture's drop zat. Ze genoot van het uitzicht, ook al waren hier meerdere katten vanaf gesprongen. Het uitzicht mocht dan mooi zijn, dit was niet thuis en thuis was eigenlijk alles wat ze wilde. De grenzen die hun tot Shadowclan had gehouden.

Brokenhowl eerst

Onderwerp: Re: You won't see me fly za 24 jun 2017 - 23:03

Est-ce que ça à l'air de me préoccuper

Zijn pootstappen werden slomer op het moment dat hij al snel merkte dat hij best hoog zat. Als hij het goed had was dit de Vulture's Drop. Zoals één of andere Tribe kat uitgelegd had. Het was niet dat hij niet had geluisterd. Hij was gewoon erg goed in doen alsof het hem niet boeide, en toch zou hij luisteren. Of andersom, hij kon ook doen dat het hem boeide, maar ergens binnen in zijn hoofd zou hij dan denken over de meest random dingen. Zo was hij eenmaal. Stil, maar onvoorspelbaar. Zijn blauwe ogen werden wat groter toen hij de bekende rode vacht opmerkte, geen vossenlengte van hem af. En al meteen versnelde hij zijn stappen. Swiftclaw. Zijn zusje, jongere zusje. Éen van de katten waar hij al zijn tijd mee zou willen besteden. Wat al best veel zei. Hij had niet veel met de kattin gesproken na de reis, maar hij voelde zich het meeste thuis bij familieleden. Dus wat bijpraten kon geen kwaad. "Niet vallen, hè." Zei hij met een plagende tik met zijn staart tegen haar schouder aan. "Je bent niet écht een vogel." Voegde hij toe, op een sarcastische manier. Maar het was de sarcasme die hij alleen gebruikte bij katten die hij echt mocht, het was zo'n sarcasme dat je eerder kon opvatten als een grapje. Alsof hij echt zo dom was. Bij andere katten was het een ander soort geval. Dan was het eerder op een gemene manier bedoeld. Maar nu was het niet zo. Nu wou hij even zijn gedachten verzetten en een gesprekje aangaan met zijn zusje.

+tagSwiftclaw
+notes x

Onderwerp: Re: You won't see me fly za 24 jun 2017 - 23:13

Ze sloot haar ogen terwijl de wind door haar rode vacht heen streek. Alsof ze zo één was met de katten in het hiernamaals, haar moeder, haar geweldige, sterke moeder. Een voorbeeld voor iedereen. Innerstar was haar grote voorbeeld en nog steeds wilde Swiftclaw zijn zoals haar. Maar hoe kon ze iets na streven van iemand die dood was? Want dat was het laatste wat zij wilde, Swiftclaw was nog lang niet klaar met het leven. De rode kattin opende haar ogen toen ze een bekende stem hoorde, gevolgd door een tik tegen haar schouder, niet hard genoeg om haar uit balans te halen. Een zachte glimlach ontstond op haar gelaat. Brokenhowl. Hij zei tegen haar dat ze niet écht een vogel was. Nee, nee, dat was niet. "Nog even onvoorspelbaar," grinnikte het jongere zusje. "Je hebt geluk dat ik niet zo makkelijk schrik, anders was ik er zo vanaf gesprongen," vervolgde ze en keek hem met grote ogen aan.

Onderwerp: Re: You won't see me fly za 24 jun 2017 - 23:34

Est-ce que ça à l'air de me préoccuper

De rode kattin keek meteen op nadat hij haar een tik gegeven had. Gelukkig zachtjes genoeg, aangezien hij soms zijn eigen sterkte niet precies wist. En hij wou niet zijn zusje per ongeluk er vanaf gooien. "Nog even onvoorspelbaar," grinnikte ze vervolgens. "Je hebt geluk dat ik niet zo makkelijk schrik, anders was ik er zo vanaf gesprongen," voege ze toe terwijl ze hem met grote ogen aankeek. Ze had dezelfde ogen van haar moeder, net zoals Broken ze zelf ook had. "Ja, dat is maar de vraag." Zei hij vervolgens plagerig terwijl hij maar besloot te zitten en naar de lucht keek. Goh, wat mistte hij het toen hij nog een jonge warrior was en altijd naar de sterren wou kijken. En nu zag hij ze wel... Als gewoon sterren dan. Vooraf zag hij ze eerder als een soort constellatie van herinneringen. En nu waren ze zoals ze echt waren... Sterren. "Wat vind jij van deze reis?" Vroeg hij uiteindelijk. De typische vraag dat letterlijk elke kat hier vroeg om het gesprekje voort te zetten.

+tagSwiftclaw
+notes x

Onderwerp: Re: You won't see me fly za 24 jun 2017 - 23:47

Het wilde nog wel eens pijnlijk zijn om in de ogen van zijn siblings te kijken. De blauwe ogen van hun moeder kwam er namelijk vaak in terug. Vooral bij Fawnstep was het lastig, aangezien ze ook nog eens de zelfde nacht zwarte vacht had. Echter had Fawnstep weer een totaal andere uitstraling dan haar moeder en was er naast haar uiterlijk, niks van Innerstar meer in terug te vinden. "Dat je mijn leven zo op het spel durft te zetten," grinnikte Swiftclaw plagerig. "Of je kent mij gewoon te goed," vervolgde ze. De volgende vraag had Swiftclaw liever niet gehad, omdat ze eigenlijk wel gewoon klaar was met de hele reis en het hele Shadowclan gebeuren. Het was gewoon bijna aantrekkelijker om rogue te worden. "De reis komt bij mij m'n strot uit," sprak ze direct en naar waarheid. "Hoe zit dat met jou, met je geweldige cliché vraag," miauwde ze vervolgens. Haar blik ging terug naar het overweldigende uitzicht. Ja, het hat zo zijn charmes, maar ze was er oprecht wel weer klaar mee.

Onderwerp: Re: You won't see me fly zo 25 jun 2017 - 0:23

Est-ce que ça à l'air de me préoccuper

Hij richtte zijn blik terug op zijn kleine zusje terwijl hij naar haar luisterde. Zijn staart netjes rond zijn voorpoten gekruld. "Dat je mijn leven zo op het spel durft te zetten," Zei ze met een plagerige grinnik. "Of je kent mij gewoon te goed," Brokenhowl trok een wenkbrauw op, zijn houding eindelijk ontspannen voor het eerst in al deze manen. Hij kon het niet begrijpen waarom hij zo afstandelijk tegenover zijn familie gedaan had. Sure, Clangenoten en andere katten vertrouwde hij lang niet zo erg als hij zijn eigen siblings vertrouwde. En toch kon hij zichzelf niet overtuigen, nog niet tenminste. Waarschijnlijk was dat het feit dat hij amper tijd met hun besteden had. "Helaas wel," antwoordde hij plagerig terug. En hij spitste zijn oren toen ze zijn vraag ging beantwoorden. "De reis komt bij mij m'n strot uit," en daar moest Broken echter in lachen uitbarsten. Maar al snel stopte hij met lachen en kwam er niets anders dan een kleine grinnik uit voordat hij haar verder liet praten. "Hoe zit dat met jou, met je geweldige cliché vraag," kaatste ze terug. En even leek het alsof Broken al het antwoord voor had. Maar al snel keek hij verward voor zich uit. Tja, hoe vond hij van al dit gebeuren? "Wat is dat lastig zeg.' Zei hij vervolgens. "Ik vind het nogal... Zwaar irritant." Gaf hij al meteen toe. "Ik bedoel, meer fysiek en mentaal contact met andere Clankatten. En ik heb al moeite met het uitstaan van mijn eigen Clangenoten."

+tagSwiftclaw
+notes x

Onderwerp: Re: You won't see me fly zo 25 jun 2017 - 18:48

Swiftclaw trok nu zelf haar 'wenkbrauwen' op toen hij haar plagerig beantwoordde. Wat was er mis met het goed kennen van haar? "Ben ik zo vreselijk?" Antwoordde ze met een duidelijke hint van uitdaging in haar stem. Owee als hij daar met een 'ja' op durfde te reageren. Toen haar minst favoriete onderwerp aangesneden werd en Swiftclaw daar op reageerde in alle glorie barstte Brokenhowl in een lachen uit. Was het zo grappig? Toen Swiftclaw de vraag terug kaatste, waarvoor er nog een kleine grinnik uit de bek van Brokenhowl kwam, hoopte ze ook snel een einde aan het onderwerp te brijen. Brokenhowl reageerde echter melodramatisch, prachtig geacteerd. "Oh, ik snap helemaal dat jij moeite hebt met alleen onze clangenoten al," bracht Swiftclaw uit. "Wie is jouw minst favoriete?" Durfde ze te vragen, want ze was oprecht benieuwd. Swiftclaw zou het nogal moeilijk krijgen met die vraag, want er waren verschillende katten die ze nauwelijks kon uitstaan. Waaronder haar eigen zus, die een kitten had vermoord. Maar ze wist niet of ze haar op het moment het vreselijkste vond, al hielp ze wel mooi mee met het behouden van de prachtige reputatie die Shadowclan al had.

Onderwerp: Re: You won't see me fly