De kater had nog altijd straf voor het zogenaamd aanvallen van een ThunderClan apprentice. Het was onterecht geweest. Hij wist het, Routpaw wist het, Oceanbreeze wist het. Maar toch zat hij de straf uit. Om hen waarom hij gaf veilig te houden moest hij offers brengen. Hij herinnerde zich de woorden van Raptorecho nog wel, zo onschuldig als het maar kon natuurlijk. Tigergaze voelde gewoon dat zijn halfbroer dit had gedaan, hij kende de kater door en door en wist waartoe deze in staat was. Hij had al zijn dochters en zoons, Oceanbreeze en Routpaw waar hij door voor het vuur zou gaan. In elk geval was dat vuur nu de medicine cats helpen met het sorteren van sterk ruikende kruiden. Al een paar weken lang was hij nu de sidekick van het WindClan medicine cats team. Zo nu en dan glipte hij er eventjes tussenuit, hij was nu eenmaal een kater die graag van zijn vrijheid genoot en toch stiekem wat taakjes tussendoor deed. Maar verder was hij vaak in de buurt van de cave te vinden, hield een oogje in het zeil wat betreft de trainingen van zijn oudste dochters, lette op wanneer zijn kleine nest met Tigerspots door de cave heen denderde en ging soms langs bij Bronzemask die zijn kinderen met Oceanbreeze zoogde.

Op dit moment was hij echter bezig met het sorteren van bessen. "Lizardpath, wanneer waren ze ook al weer niet goed om te gebruiken?" mauwde hij met zijn diepe stem terwijl hij naar de stapel bessen keek. Sommige zagen er een beetje beurs uit, een andere had hij aan de kant geschoven omdat die volledig verschrompeld was.

De kater bestudeerde de bessen terwijl hij een vraag had gesteld aan de zwart witte kattin. Rustig wachtte hij af tot hij haar stem zou horen, want dan kon hij verder gaan met het uitzoeken van de bessen. Wanneer de bessen hun gewone kleur verloren en verschrompelden. Hij knikte een keer en schoof een bes waarover hij een beetje had getwijfeld aan de kant. Ergens was het misschien wel zonde, die bessen hadden beter besteed kunnen worden dan straks ergens tussen de rotsen gedumpt te worden. Nu zouden er vast wel vogeltjes op af komen, die de bessen zouden eten. En dan zou er later weer een kat komen die de vogel zou vangen en opeten. Zo waren de clans deel geworden van het ecosysteem bij de mountain. Nu was het enkel de vraag, stonden ze bovenaan de voedselketen of zou er hier ook iets zijn wat op katten joeg? Vroeger hadden ze vaak last gehad van dassen, vossen en honden. Maar hier, hier zaten om te beginnen veel roofvogels. Er waren al een aantal katten prooi aan gevallen, zoals Neverland. Een beetje afwezig rolde hij een bes onder zijn poot door, nog niet helemaal wetende op welke staple hij deze zou plaatsen. Lizardpath vroeg hem of hij al klaar was met de bladeren. Oh, de bladeren. "Eehh.." kwam er uit zijn bek terwijl hij snel over zijn schouder keek, maar zag dat de medicine cat er al bij stond. Zijn ogen schoten terug naar zijn poot, waar hij de bes perrongeluk geplet had. Hij bewoog een beetje met zijn neus en schoof zijn poot over de grond heen om het sap er vanaf te krijgen. Ew. "Ik was.. ik was er al aan begonnen, maar nog niet af.." Om eerlijk te zijn had hij alleen één verschrompeld blad naast de stapel gelegd, daarna was hij verzonken geweest in zijn gedachten en was hij verder gegaan aan de bessen. Een onschuldige grijns verscheen op zijn gezicht, misschien kon hij zich er wel uit praten. "Zijn deze bessen eetbaar?" vroeg hij terwijl hij zich voorover boog en aan een andere bes snuffelde.