Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| Onderwerp: Don't let your brain melt di 13 jun 2017 - 13:09 | |
| De grote witte tom had zijn ogen strak op het bewegende pluizen bolletje gericht die door de paarse bloemen heen huppelde. Hij had al sinds de oneindige regen in hun oude gebied geen konijn meer gezien en de robuuste Windclanner was best verrast geweest toen hij het pluizige staartje tussen de lavendel zag. Gelukkig had hij de skills om op open vlakte te jagen en zou dit appeltje eitje voor hem worden. Whitenight sloop naar voren, zijn witte pels verscholen tussen de bloemen terwijl zijn buik zachtjes de grond streelde. Nog een vossenlengte en dan zou hij zijn klauwen in de dikke konijn kunnen slaan. Weer een stap naar voren en weer, poot voor poot sluipend over de heuvel. De tom strekte zijn achterpoten en sprong naar voren tot zijn kaken op elkaar klapte rondom de nek van het konijn die niet eens had opgemerkt dat hij zo dichtbij was. Het diertje bewoog nog tussen zijn tanden maar al snel waren de stuiptrekking verdwenen en bungelde er een levenloze lichaam uit zijn bek. Zo, nu kon hij zijn maag weer vullen met het heerlijke vlees die hij al moons niet meer op zijn tong had geproefd, schijt aan de rest hij verdiende dit.
- Badland
|
|
your special someone 106 Actief My ghost,
where'd you go?
what happened to the soul
that you used to be?
| |
| Onderwerp: Re: Don't let your brain melt wo 14 jun 2017 - 18:14 | |
|
Ze was een rustige wandeling aan het maken door het landschap. Haar staart hoog boven de bloemen uittorend terwijl ze haar weggetje maakte door het territorium. Deze plek was éen van de plekken dat haar meer thuis liet voelen. Aangezien ze door open velden en bloemen opgegroeid was. De wind was niet zo hard als de vorige dag dat ze hier was. Maar het was wel een beetje irritant aan het worden. Sinds het steeds van richting veranderde en ze dus geen enkele kans kreeg om te ruiken wat voor prooi hier rond liep. Ze had eventjes een WindClangeur ontvangen, maar kreeg geen genoeg tijd om erover na te denken totdat ze iets hoorde bewegen niet zo ver van haar vandaan. Ze versnelde haar passen en sprong op een rots dat een beetje heet onder haar kussens aanvoelde. "Mooie vangst, Whitenight." Zei ze toen ze de witte kater had herkend. Ze keek neer op zijn verschillende gekleurde ogen voordat ze van de rots af sprong richting de warrior.
|
|