Smelling the familiarity.. (Tigergaze)

Oceanbreeze voelde zich behoorlijk ongemakkelijk,hier in het gras en de met lavendel begroeide heuvels was Neverland overleden. Ze vond dat ze tenminste respect naar hem uit moest spreken naar alles wat er was gebeurd. Deze heuvels deden haar ook denken aan hun territorium, die ze moesten verlaten. De geur van bloemen,het gras onder haar poten en de heldere lucht deden haar goed. Hoewel ze wel moest bekennen dat ze Neverland miste. Hij was vermoord, had zich niet kunnen verweren tegen de roofvogels en ergens voelde ze zich schuldig. Ze had haar partner moeten beschermen. Hij had haar nodig gehad, net zoals alle andere leden en de kittens onder haar hoede. Meer dan ooit had ze Tigergaze nodig om op te steunen wanneer het nodig was. Hij was haar steunpilaar geworden,kwam vaak langs voor zijn kittens, jonge katten die pas geboren waren. Net voordat ze de grot bereikten. Kittens die ergens ook familie van haar waren, ze waren gedragen door haar nichtje,de dochter van Whitelion. Ze wist niet hoe ze zich voelde, alsof Tigergaze had gelogen.Voelde ze meer dan vriendschap voor hem, kon ze Neverland zomaar vergeten. De pijn die opgekropt zat in haar lichaam kwam met een zachte snik naar buiten toe terwijl ze haar mooie zilveren kop naar de lucht hief. Waarom? Ze hadden kracht nodig, hoop en was het nu verloren,nu onschuldige wezens werden gestraft? Everstar leek ook niet meer zozeer sterk op haar poten te staan en dat baarde de jonge Deputy zorgen. Ze hoopte met heel haar hart dat ze niet de leiding zou krijgen op dit cruciale punt van de reis. Ze hadden nog geen nieuw kamp en ze was jong, jonger dan vele andere Warriors. Kon ze de extra druk aan, was er nog hoop voor de toekomst? Er moest hoop zijn, want anders waren de kittens verloren en ze groeiden elke dag zoals het hoorde. Nee, het kwam vast allemaal goed, echter wel met een hoge prijs.Een prijs die vele katten al hadden betaald. Starclan, oh Starclan... Ze kon niet nog een kat verliezen die zo dicht bij haar hart stond.

De grote kater tilde zijn kop op toen hij dacht dat hij het geurspoor van de kattin verloren was. Hij zocht haar, omdat hij zich lichte zorgen maakte door alles wat er was gebeurd. Toen hij in de grot was gekomen om zijn kittens te bezoeken was ze daar niet geweest en lette een andere queen op hen. Immers kon de kater niet de hele dag bij zijn pasgeboren kittens blijven, hij had taken om te voldoen voor de clan. Hij moest mee om te jagen, om ervoor te zorgen dat de grot veilig bleef voor de zwakkere katten. Het was voor hem ook als een verassing gekomen dat Tigerspots zwanger was geworden, het was niet de bedoeling geweest en daarom had ze de kittens ook voor dood achtergelaten. Als Oceanbreeze ze niet had gevonden.. dan.. dan was hij weer kittens verloren en waarschijnlijk had hij niet eens van hun bestaan af geweten. Nu had hij ze tenminste namen gegeven. Het waren twee poesjes en een katertje. Spottedkit, Wishkit en Palekit. De kleintjes hadden hun oogjes nog amper open, zo jong waren ze nog. Maar ze waren niet de bedoeling geweest. Tussen hem en Tigerspots was er niets, geen enkel sprankje van affectie. Met Mousewish was het anders geweest, hij had van haar gehouden tot op de dag dat ze gestorven was. En misschien, ergens diep in zijn hart, was er altijd nog een klein plekje voor zijn eerste liefde. Maar hij kon het niet ontkennen, zijn hart was gaan kloppen voor een ander door de tijd heen. Een ander die hem hoogstwaarschijnlijk niet zag staan. Logisch ook, hij had zichzelf een beetje een reputatie gegeven. Niet dat het hem boeide wat anderen van hem vonden, zo was hij dan ook wel weer. Tigergaze vond het spoor weer. De bengaal volgde het door de lange, paarse planten heen die hem aan thuis deden denken. De open velden, het gevoel van vrijheid, dat was WindClan. En toen hoorde hij een zachte snik. Hij spitste zijn oren wat naar voren, bleef eventjes staan maar kwam al snel weer in beweging, op het geluid afgaand. "Oceanbreeze?" mauwde hij met zijn zware stem terwijl hij vlak bij de deputy bleef staan. De kater kwam vervolgens wat dichterbij, ging naast haar zitten en keek op haar neer. Had ze hem nodig? Of wilde ze liever alleen zijn en rouwen om haar verloren partner, Neverland, de broer van Everstar.

Pootstappen waren hoorbaar door het gras en de weidebloemen. Oceanbreeze hief haar zilveren kop waarna ze een grote kater aan zag komen, een bekende grote kater. Tigergaze, de vader van enkele kittens en Apprentice's. Beide had ze verzorgd; zijn oudste nest en zijn jongste nestje. De kittens hadden bij haar gedronken of dronken nog steeds bij haar, wat ervoor zorgde dat ze nog steeds melk produceerde. Hoewel, ze was wel wat gewend, haar lichaam kon wel tegen een stootje. Haar blauwe betraande ogen keken recht naar de bengaal toen hij haar aan sprak. "Oceanbreeze?" Mauwde hij vragend waardoor ze meteen alert op keek. Eens een Queen, altijd een Queen. Misschien gold dat ook wel voor Deputy, ze was nu eenmaal verantwoordelijk en kon het niet laten meteen rechter op te gaan zitten en de andere kat naar haar toe te wenken. Hoewel het duidelijk was dat ze nog steeds in de rouw was, vond ze zijn gezelschap niet erg. Immers had de kater al vaker bewezen een ware steun te zijn aan haar. De jonge kattin drukte even haar neus in zijn vacht waarna ze diep in ademde. Haar staart krulde ze ongemakkelijk om haar voorpoten heen voordat ze tegen haar vriend aanleunde."Had je me nodig Tigergaze?" Mauwde ze vriendelijk en zacht naar een korte lichte zucht. Haar oren wiebelde even voordat ze haar blik op de grond wierp. De vrijheid die ze hier hadden hadden ze al lang niet meer in hun oude territorium gehad. En hoeveel dingen ze ook waren verloren, er was ook veel bij gekomen. Ze had gemerkt dat ze meer prooi konden vangen, dat ze niet meer angstig hoefden te zijn voor het water, dat hun thuis had weg gevaagd. Maar vredig was het niet geheel, niet voor de katten die wisten wat er was gebeurd.

I was afraid of losing her before she was even mine to lose
De grote kater was op een klein afstandje blijven staan, hij wist niet of hij hier op dit moment gewenst was en hij wilde zich niet opdringen tegenover haar. Immers bleef ze zijn deputy, vriendin van hem of niet. Hij had dat te respecteren, maar ze wenkte hem. Langzaam kwam hij dichterbij, om zichzelf naast haar neer te zetten. Hij zag hoe Oceanbreeze meteen wat rechter ging zitten en voelde haar neus kort in zijn vacht. De grote kater keek op haar neer, zijn kop een klein beetje gekanteld. "Niet iedereen heeft altijd iets van je nodig wanneer ze je op komen zoeken, Ocean." Hij was hier om haar te steunen, niet omdat hij iets nodig had. "Je zou er niet alleen op uit moeten gaan, wie weet wat voor verassingen dit gebied nog voor ons in petto heeft." Ja, hij was bezorgd geweest toen hij de kattin niet in de cave had getroffen en na wat navragen was hij te weten gekomen dat ze niet met een patrouille mee was gegaan. Tigergaze die zich zorgen maakte om iemand, het zou zelfs StarClan nog versteld doen staan.

What's lost is never seen before..

De grote bengaal was op een klein afstandje van de jonge Deputy blijven staan. De respectvolle manier waarop hij haar begroette was aan de ene kant aandoenlijk maar aan de andere kant ook niet nodig. Oceanbreeze was geen kattin doe bezwaar maakte tegen een gesprek. Als Queen zijnde had ze veel geduld opgebouwd en als Deputy had ze zelfverzekerd keuzes leren maken. Katten hadden haar nodig en dus was ze er, zo simpel kon het zijn. Echter was haar taak alles behalve simpel. Queen en Deputy zijn was zwaar, zeker voor een jonge kattin en in de tijden van nood. Nadat ze verloor waarvan ze gehouden had. Natuurlijk was ze er van uit gegaan dat hij eerder zou overlijden dan zij, echter dat zijn leven zo vroeg van hem af genomen was had ze nooit kunnen zien aankomen. Ze had de kater gewenkt en begroet met een neusje voordat ze rechter was gaan zitten en hem had gevraagd naar zijn bezoek. Vaak bezochten katten haar voornamelijk als ze haar nodig hadden. "Niet iedereen heeft altijd iets van je nodig wanneer ze je op komen zoeken, Ocean." Verklaarde de kater enkel waardoor Oceanbreeze even een waterig glimlachje opzette. Nee, echter hadden ze haar vaker wel dan niet nodig. "Je zou er niet alleen op uit moeten gaan, wie weet wat voor verrassingen dit gebied nog voor ons in petto heeft." Mauwde de bengaal. De kater die zich nooit aan veel katten probeerde te hechtten. Hoorde ze nu iets van bezorgdheid in zijn stem?! Even schudde ze haar zilveren kop waarna ze tegen de grote kater leunde. Haar vriend, voor nu haar steunpilaar. Ze sloot haar ogen terwijl stille tranen over haar wangen drupten, de zorgen en pijn wegspoelend uit haar hart. Ze slikte moeizaam waarna ze haar kop in de zachte maar korte vacht van haar clangenoot drukte. Huilen was geen zwakte, niet als het de energie gaf om verder te gaan.

A king is not complete without his queen
Hij, Tigergaze, ooit de zogenaamd slimme helft van het terror-duo wat hij had gevormd met een kater die hij ooit had beschouwd als zijn beste vriend, een vroegere pestkop die haat had aan zowat iedereen, een wees, was bezorgd. Bezorgd om een kattin die hij ooit als vuil had behandeld, maar waar hij door de tijd heen steeds meer was om gaan geven. Ze accepteerde hem, ze wist hoe hij kon zijn, ze moest vast nog wel weten hoe hij was geweest tegen haar, en nog altijd accepteerde ze hem. Hij voelde zich goed wanneer hij bij haar was, maar ondertussen had hij ook altijd geweten dat ze nooit van hem zou zijn. Omdat ze een ander had, een partner die leefde terwijl die van hem zichzelf manen geleden van het leven had beroofd. Nu was Mousewish niet echt meer zijn partner geweest, maar ze hadden wel iets gehad samen. Ze waren van plan geweest om samen iets op te bouwen, de eerste stenen ervoor hadden ze gelegd. En toen had hij alles verpest. Zijn troost had hij deels gezocht bij Tigerspots, een fout, een ongeluk. Daardoor had hij er weer drie kinderen bij, bijna weesjes te noemen omdat hun moeder er al niet meer was. Maar ze hadden hem, en Oceanbreeze.
Hij voelde hoe de kattin tegen hem aanleunde en haar kop deels in zijn vacht drukte. Tigergaze was niet enorm fluffy, maar hij was wel zacht. Een grote teddybear. Met een schuine blik keek hij naar haar, en liet haar huilen. De kattin waarvan hij had gedacht dat hij haar nooit kon hebben, die hij al bijna los had gelaten omdat hij wist dat hij verder moest gaan met zijn leven. Maar nu was haar partner dood. En het was slecht om zo te denken, maar het had ervoor gezorgd dat het vlammetje niet was gedoofd. Niet dat het überhaupt snel zou doven voor haar, want hij voelde iets voor haar wat eerder ook niet weg was gegaan. Tigergaze had zijn staart om de kattin heengeslagen, terwijl hij haar troostend een lik over haar kop had gegeven.
De kater had haar laten huilen, hij zou niet zoals vroeger nare en kleinerende opmerkingen over haar maken. Hij was meelevend en probeerde haar te troosten, want hij gaf om haar. En niet zo'n klein beetje ook. "Ik weet precies wat jij nodig hebt.." mauwde hij na een tijdje waarna hij opstond en zich met zijn rug naar haar toedraaide, alsof hij iets aan het doen was wat ze nog niet moest zien. Handig had hij namelijk een lavendel afgebeten en deze zo geknakt en in elkaar gevouwen dat hij volledig rondliep, als een soort paars kroontje. Vervolgens draaide hij zich om naar Oceanbreeze, stapte dichter naar haar toe en plaatste het zonder excuus op haar hoofd, hij was toch hoger dan haar. "Nu ben je echt een queen." Ze was zo mooi, zelfs als ze verdrietig was.

In tegenstelling dan vroeger, toen ze beide nog relatief jonge Apprentices waren. Niet dat ze zich nu oud kon noemen. Ze was waarschijnlijk de jongste Deputy tegenwoordig. Daarbij hadden ze beide voldoende ervaringen gehad om op te groeien. Echt volwassen te worden en zich in de bekende en onbekende harde wereld sterk te houden. Al hoewel, nu even zat Oceanbreeze er doorheen. Ze hield al dagenlang de stemming er in, zeker sinds Everstar ook behoorlijk geraakt was door het verlies van haar enigste broer. Natuurlijk had het Oceanbreeze ook geraakt, ze was zijn partner geweest. Ze hadden zelfs kittens samen! De wereld was anders nu hij weg was, nu helemaal weg waarschijnlijk niet. Starclan zou hem vast nog huizen, echter wist ze wel dat hij te ver weg was om met haar te communiceren. Om elkaar nog te zien. De rode vacht en het slanke postuur van de kater stonden in haar geheugen gegrift. Of ze hem ooit zou vergeten was niet eens een vraag. Ze zou hem niet vergeten, niet zolang ze nog kittens samen hadden. Niet zolang ze zoveel Moons samen hadden doorgebracht. De jonge Deputy en Queen had haar kop in de zachte korte vacht van de kater gedrukt, die haar troostend een lik over haar kop gaf. Hij was ook een partner kwijt geraakt, als hij en Mousewish dat al waren geweest. Immers leken ze toentertijd nogal wat relatieproblemen te hebben. Tigergaze was geen makkelijke kater, was de pestkop van hun generatie geweest. Samen met Raptorecho, een kater waar Oceanbreeze eigenlijk geen contact mee had. Desondanks hun verleden had ze hem toch geaccepteerd. Zeker toen ze Tigergaze als liefhebbende vader begon te kennen. Ondanks het feit dat zijn kittens zonder moeder opgroeiden of misschien wel door het feit was Oceanbreeze hem in een positiever licht gaan zien. Daarbij was ze er voor zijn kittens, het waren tevens haar pleegkittens. Beide nestjes die hij had gehad, had zij een opvoedende rol in gespeeld. Misschien was het wel dankbaarheid dat hij toonde, door niet zoals vroeger haar de grond in te trappen, of misschien was hij werkelijk veranderd. Wat het ook was, het maakte dat ze bij hem kon ontspannen en hem als haar steunpilaar gebruikte. Hij was geduldig en wist waar ze doorheen ging. Nadat hij haar had laten huilen was hij op gestaan. Tigergaze had geen enkele kleinerende opmerking gemaakt daarentegen probeerde hij haar aandacht te trekken. Oceanbreeze keek op en volgde verward zijn bewegingen, zeker nadat hij sprak. "Ik weet precies wat jij nodig hebt.." De warmte van zijn staart was verloren gegaan, maar toch bewoog de kattin niet en volgde ze hem enkel verward en rustig met haar ogen. Haar tranen drupten nog wat na, maar ze leek al enigszins gekalmeerd. De kater was opgestaan en had zich met zijn rug naar haar toe gedraaid. Hierna leek hij wat uit het gras te plukken, waarna hij zich weer omdraaide en naar haar toe stapte. In zijn mond hield hij een geknakte lavendel die gerond was, zodat het net een bloemenkroontje was. Zonder wat te zeggen legde hij de bloemen op haar kop, en sprak. "Nu ben je echt een queen." Oceanbreeze probeerde haar kop niet te bewegen terwijl ze opstond en een vage glimlach op haar lippen onstond. "Een echte Queen? Laat dat de kittens maar niet horen.." Grinnikte ze. Straks zouden ze nog iets in hun kopjes halen, dat ze prinsessen en prinsen waren of iets in die trant. Dan zat ze straks met allemaal verwende kittens opgescheept. Leopardkit, inmidddels Leopardpaw was al genoeg geweest. Daar had Oceanbreeze samen met de andere Queens en katten in de Nursery altijd haar poten aan vol gehad. De dochter van Crowfur was niet bepaald makkelijk te noemen. Ach, kittens hadden altijd verschillende karakters, de een was van nature lastiger dan de andere maar ze waren allemaal nog wel te vormen in goede Warriors. Later zou wel blijken wat er van ze terecht zou komen. In ieder geval wist Oceanbreeze dat ze alles zou hebben gedaan om tot een goede uitkomst te komen.

Ja, nu was ze pas echt een queen. Eentje met een krans gemaakt van lavendel bloemetjes en die recht voor hem stond. Zou hij op een dag haar koning kunnen zijn? Dat ze samen de wereld aankonden? Wie weet zou die dag ooit komen, maar hij wist dat ze er nog niet klaar voor was. Niet zo snel na het verlies van haar partner. "Een beetje fantasie kan geen kwaad, hmn?" mauwde hij met een kleine grijns terwijl hij haar helderblauwe ogen opzocht met zijn goudkleurige. Waarom had ze zijn hart veroverd? Van alle katten uit WindClan, van alle katten die in de cave leefde, was hij precies gevallen voor deze poes. Mousewish zou altijd een plaats in zijn hart hebben. Ze was zijn eerste liefde geweest, en die vergat je nooit. Maar er was een verschil tussen je eerste liefde en je ware liefde. Misschien was Oceanbreeze wel zijn ware liefde, hij wist het niet.

Onderwerp: Re: Smelling the familiarity.. (Tigergaze)