Now I just sit in silence

Hoelang zat hou nou hier al? Een paar dagen, weken, moons? De zwarte tom kon de tijd niet meer bijhouden zo teruggetrokken was hij geworden sinds Aurorapaw er niet meer was. Ravenfall was nog een jonge tom maar hij wist precies hoe liefde voelde. Aurorapaw was de kat die hem liet glimlachen, die de licht in zijn donkere wereld bracht en nu was ze verdwenen. Ver weg van deze wereld ergens in die zogenaamde 'Starclan'. De jonge elder snapte maar niet dat katten zo de weg kwijt waren hun leven werd gebaseerd op een goddahm sprookje. Ravenfall snoof, zijn oren naar achteren gedraaid terwijk hij geïrriteerd met het puntje van zijn zwarte staart tikte. Het was dikke onzin allemaal! De zwarte tom gromde binnensmonds en schoof wat nog meer tegen de koude stenen wand aan waar hij al vanaf het begin dat ze hier waren tegen aanlag.

- Shadowpaw

Haar gele ogen keken rond terwijl ze rond het territorium liep. Een kleine muis tussen haar kaken geklemd. Ze durfde nog niet een echte vis te vangen, zoals ze geleerd had. En als RiverClanner was ze nog niet de beste met het vangen van knaagdieren. Vandaar dat ze nogsteeds boos op haarzelf was dat ze het konijn niet kon vangen. Aangezien ze een wat andere bouw had dan WindClanners, en ze kon dus niet snel rennen. En toch was haar lichaam nog fit. Klein en slank, maar haar conditie was prima getrained. Shadowpaw keek op toen ze een RiverClangeur dichtbij rook. Gefocust op de geur, liep ze richting een grot. Waar ze al gauw het figuur van Ravenkit- eh... Fall zag. "Hey," zei ze op een vriendelijke toon. Natuurlijk medelijdend hebben met de jonge kat die al zo vroeg een Elder moest worden. Het leek haar oprecht oneerlijk, niet kunnen zien zou echt verschrikkelijk moeten zijn. "Het is Shadowpaw," zei ze voor de zekerheid. Als haar geur het al niet weggaf.

Het leek erop dat katten maar niet begrepen dat je alleen wou zijn als je jezelf afzonderde van de rest. Een verse geur van een van zijn clangenoten genaamd Shadowpaw kwam op hem af en begroette hem. "Hey, het is Shadowpaw" Neeh joh echt? Ravenfall snoof en richtte zijn blinde ogen op de grond. "Ik weet heus wel wie je bent," Snauwde hij gefrustreerd. Elke kat kon bepalen wie het was door enkel zijns of haar's geur te ruiken maar blijkbaar dacht iedereen dat hij niet enkel blind was maar ook zijn ruik verloren was. "Wat moet je?" Vroeg hij vervolgens, duidelijk dat de zwarte elder niet bepaald blij was met gezelschap.