Net verhuist

Falcon liep ook op geur af, daardoor liep hij een kamer in met een vensterbank en daar zat ze! Falcon liep vanaf achteren op haar af en zei ineens tegen haar:"Verassing kittypet! Ik en mijn vriend zijn hier binnen gekomen." Falcon zette een gemene grijns op zijn gezicht en keek de poes aan. Naast het vensterbank stond een stoel, hij sprong op die stoel en van daar op het vensterbank en zei: "Nog wat te zeggen voor we je te pakken nemen jij stinkende poes!" Hij wachtte niet op antwoord maar sprpng gelijk op de poes en gooide haar van de vensterbank. Frost rende erachteraan en sprong op de poes af. "Doe dan iets, poes." Zei hij zacht en dreigend. Hij hief zijn klauw op. "Je hebt nog een kans, poes. Dan maken we je af." Hij grijnsde. "Kom Falcon, help me eens even om dit klusje te klaren." Zei hij terwijl hij even naar de kater keek.

OMG! Flut! Maar Yucka moet weer reageren!

Dus ik ben laf, he? Als ik laf was, zou ik hier niet eens meer zijn, kittypet! En geef maar over, als je mij zo vind stinken haal je je baasje maar. Om me te wassen! Maar dat doe je niet! Nee! Omdat je gewoon een domme ijdeltuit bent! En iemand die echt niet laf is die gaat niet wachten tot die paar wondjes genezen zijn! Jij zit daar binnen en ik kan niet bij je komen! DAT is pas laf! Ik KAN je niet eens aanvallen zo! En over die wonden. Kijk naar mij! Jij hebt mij ook angevallen! Ik heb ook wonden! Maar ik durf tenminste nog! Jij zit laf in dat hok van die tweebenen!" Laat hem maar kletsen. Opeens kwam er een adneren kat uit de bsojes springen, ze kletsten wat maar zo zacht dat yucka het niet kon horen. Ze gaan weg mooi zo. Yucka slopot even haar ogen maar rook al snel kat. Ze dacht dat het van buiten kwam en reageerde er maar niet op. De geur kwam steeds dichterbij en opeen sshoorddeze: "Verassing kittypet! Ik en mijn vriend zijn hier binnen gekomen." De kat sprong meteen op yuckas en yucka krabde hem tijdens zijn sprong op zijn buik. Twee tegen een he! Sukkels..... "Doe dan iets, poes. Je hebt nog een kans, poes. Dan maken we je af. Kom Falcon, help me eens even om dit klusje te klaren." Frost keek naar de anderen kater en terwijl hij dat dee gaf yucka een flinken krab. Ze sprong van de vesnterbank af en bedacht dat haar baasje had gezegt dat er zo bezoek zou komen, dan moesten ze wel weg gaan. Yucka verstopte zich op een plek die onmogelijk vindbaar was en echt alleen zij wist. Ze keek goed omzich heen tot ze frost zag. Ze kroop weg en klom via het gordijn de kast op. Daar sluip ze gehoorloos richting Frost. Yucka had eerder van deze hoogtte gesprongen dus nu zou dat weer lukken maar dan op Frost. Ze sprong en landde op frost. Ze krabte hem beet hem zo als ze al eerdre had gedaan. 'En ik durf niet te vechten, kijk mij nu eens wat ben ik nu aan het doen! Yucka stoptte even met praatten en sprong van frost af zo op falcon, die ze nog 10 keer harder krabte en beet. 'Zomaar mijn huis binnen dringen he! Dits is jullie straf! Precies toen ze dat had gezegd kwam haar baasje de huiskamer in lopen. 'Wat! Zijn jullie aan het vechten! Wat zijn jullie gemeen zeg, jij ook yucka! Waarom vecht je nou weer, je wonden zijn nog niet eens genesen, en jullie! Blijkbaar hadden jullie helemaal niet zo'n honger. Jullie hebben je eten niet eens opgegeten!' Yucka's baasje liep zuchtent weg. Terwijl ze weg liep zij ze: 'Ik ga het aziel bellen jullie zo door gaan vreemden katten!'
Yucka ging even zitten maar hield Frost en de anderen kater wel in de gaten. Ze wachten op het goeie moment en sprong vervogens weer op de katten.

de poes geef hem een flinke krab. Maar toen hij omkeek... was ze weg! opeen svoelde hij iets zwaars op zijn schouders terechtkomen. het was de kittypet. Ze krabte en beet hem. Daarna sprong ze op Falcon. 'Zomaar mijn huis binnen dringen he! Dits is jullie straf!' toen kwam er een tweebeen binnenlopen die wat onverstaanbaars brabbelde. De poes ging zitten. Toen de tweebeen weg was sprong ze weer op ehen af. Hij pakte haar beet en smeet haar weg. Toen sprong hij op haar af en beet haar. Hij rolde haar op haar rug en hield haar stevig tegen de grond gedrukt. Hij voelde iets warms over zijn gezicht sijpelen. Het was bloed. Hij bloedde helemaal. Maar dat kon hem niks schelen. En die tweebeen ook niet. Hij krabte de zachte buik van de rode poes helemaal open. Hij was boos. Hij had niet zomaar even voor de lol zin om iemand te vermoorden. Dit was echte haat.

Fluuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut en Yucka weet niet hoe Falcon en Frost heten!

Frost wasonderhand weer op haar gesprongen en was haarhele buik aan het open krabben. Snel schopte e hem in zijn buik en kroop ze onder hem vandaan. Haar buik bloedde maar ze was te boosom ich daar druk overte maken. Yucka ging zitten keerdde zich om en liep weg. Alsof ze het had opgegeven. Ze liep rustig weg, maar toen ze uit het zicht was ging ze rechts een kamer in. Ze likte even haar wonden schoon en ging toen veder de kamer in. Aan de anderen kant van de kamer was een deur die weer naar de woonkamer leidde.Ze renden de woonkamer in en sprong op Falcon. Ze was woedend, zomaar haar huis binnendringen, en haar dan ook nog aanvallen!

(UUhh, stom einde maar okey. Oja, ik weet jullie namen niet begrepen!)

De poes schopte hem in zijn buik en loop onder hem vandaan. Ze keerde zich om en liep weg. Hij bleef alert. Hij wist dat dit een trucje was en dat ze zometeen ergens vandaan zou springen. Opeens kwam de poes inderdaad tevoorschijn. Ze sprong op Falcon. Hij wachtte even tot hij iets zou doen maar stortte zich toen op de poes en rukte haar van hem af. Hij zette zijn nagels in haar ogen. Hij hoopte dat ze blind zou worden. Dat zou hem niks schelen. Hij zou het zelfs leuk vinden. Daarna rukte hij ze er weer uit en zette ijn tanden in haar keel, hopend haar leven hier te laten beindigen.

Shit! Moet nu echt weg! Sorry voor flutje!

De witte kater rukte haar van de anderen kater af. Hij krabte in haar oog en beet in haar keel. Ze voelde hoe zijn tnden in haar keel werden geboord. Ze probeerde los te komen en begon zich los te wurmen uit de greep van de kater. Na veel gewoel kwam ze los. er zat wel een gapendfe wond in haar keel die ontzettend pijn deed. Kom op Yucka, nu niet opgeven! Dacht ze. Ze Keerde zich om nar de witte kater. de grijze was er ook. Ze keek hen met een blik vol haat en afschuw aan. Ze haatte deze katten echt. Ze stortte zich op de witte kater en haalde uit over zijn flank. Ze stond woest tegenover in en keek hem met een woedende blik aan. Niet meer dan ratten waren het. Die vieze BloodClanners! Ze sprong op de kater en beet hem. Ze proefde de bittere smaak van bloed die die BloodClanners vast heerlijk vonden. ze rukte haar tanden weer uit zijn zij en zette haar nagelks in zijn rug. Die hield ze stevig vast. Wacht maar, BloodClannertje. Dacht ze.

De poes begon te woelen. Uiteindelijk kwam ze los. Er zat een gapende wond in haar keel. Hij grijnsde. Ze keerde zich om naar hem. Ze keek hen met een blik vol haat en afschuw aan. Daarna stortte ze zich op hem en haalde uit over zijn flank. Ze stond woest tegenover in en keek hem met een woedende blik aan. Hij keek uitdrukkingsloos terug. Ze sprong weer op hem en beet hem. Ze rukte haar tanden weer uit zijn zij en zette haar nagelks in zijn rug. Die hield ze stevig vast. Hij rolde om om haar kwijt te raken. Hijgend stond hij tegenover haar, met zijn poten wijd uit elkaar. De plekken waar haar nagels zich in zijn rug hadden gepoord branden. Hij sloeg er geen acht op. "Falcon!" Riep hij naar de grijze kater. "Ga je nog iets doen of zit je daar lekker in je eentje te theeleuten!?" Daarna keek hij de poes met een kille blik aan.

De poes begon te woelen. Uiteindelijk kwam ze los. Er zat een gapende wond in haar keel. Hij grijnsde. Ze keerde zich om naar hem. Ze keek hen met een blik vol haat en afschuw aan. Daarna stortte ze zich op hem en haalde uit over zijn flank. Ze stond woest tegenover in en keek hem met een woedende blik aan. Hij keek uitdrukkingsloos terug. Ze sprong weer op hem en beet hem. Ze rukte haar tanden weer uit zijn zij en zette haar nagelks in zijn rug. Die hield ze stevig vast. Hij rolde om om haar kwijt te raken. Hijgend stond hij tegenover haar, met zijn poten wijd uit elkaar. De plekken waar haar nagels zich in zijn rug hadden gepoord branden. Hij sloeg er geen acht op. "Falcon!" Riep hij naar de grijze kater. "Ga je nog iets doen of zit je daar lekker in je eentje te theeleuten!?" Daarna keek hij de poes met een kille blik aan. Falcon keek geschrokken op en keek naar de poes dei hem en zijn vriend helemaal aan het afmaken was."Kittypet denk je dat ik dit zomaar pik!" zei hij. Hij sprong op haar rug en gooide haar op de grond. Zijn poot kwam omhoog en de nagels scheurde langs haar huid. "Je kan krabben wat je wil, maar daar krijg je tweekeer zoharde krabben voor terug! Ik vind het allemaal best hoor!"zei hij hard. Opeens hoorde hij het geluid van een opengaande deur en welkomswoorden. Iets van vier tweebeen stappen die zich langzaam verwijderden van de kamer. De tweebeen was hun helemaal vergeten!

"Falcon!" Riep hij naar de grijze kater. "Ga je nog iets doen of zit je daar lekker in je eentje te theeleuten!?" daarna zei de grijze kater: "Kittypet denk je dat ik dit zomaar pik. Je kan krabben wat je wil, maar daar krijg je tweekeer zoharde krabben voor terug! Ik vind het allemaal best hoor! Yucka negeerde voledig wat ze zeiden. Hoe konden ze zo vol met haat zitten?De twee enen kwamen thuis, maarja wat boeide haar dat nu nog. Het liefst kon yucka wel van woede in huilen uitbarsten. "Jullie vieze dikke stinkende ratten! Hoe deugen jullie eigelijk? Weetjewat het heeft niet eens nut om het te vragen. Het enigen wat ik wil is gewoon dat jullie vieze stinkkoppen uit mijn huis en zicht verdwijnen! En jiji grijze kater..... Jij viel alleen maar aan omdat die witte iets tegen jou zij! En jij witte......met je zogenaamd stoeren roden oogjes! Wat bezielt jou? Een asiel is de plek waar je thuis hoord! Maarja, ga maar weer lekker stoer doen. Zo van, ja die woorden doen me helemaal niks. Nee hoor, echt niet hoor. Poesiepoesen zijn dom. Ik ben beter. Zo iets! Weetje ga gewoon mijn huis uit! O wacht jullie luisteren toch niet naar me! Ga gewoon weg, asjeblieft zeg! Lekker naar dat verlaten stinkhol van je! Yucka keek op dit moment bozer dan ooit. Ze wou uithalen maar hield zich in. Nee, ik hoef niet net zo te zijn als die kleuters daar......

(k, verkeerde acc! afentoe een beetje flut maar.... Komt er ooit een einde aan hè gevecht. Ik bedoel ze kunnen niet eiwit door gaan!)

"Jullie vieze dikke stinkende ratten! Hoe deugen jullie eigelijk? Weetjewat het heeft niet eens nut om het te vragen. Het enigen wat ik wil is gewoon dat jullie vieze stinkkoppen uit mijn huis en zicht verdwijnen! En jiji grijze kater..... Jij viel alleen maar aan omdat die witte iets tegen jou zij! En jij witte......met je zogenaamd stoeren roden oogjes! Wat bezielt jou? Een asiel is de plek waar je thuis hoord! Maarja, ga maar weer lekker stoer doen. Zo van, ja die woorden doen me helemaal niks. Nee hoor, echt niet hoor. Poesiepoesen zijn dom. Ik ben beter. Zo iets! Weetje ga gewoon mijn huis uit! O wacht jullie luisteren toch niet naar me! Ga gewoon weg, asjeblieft zeg! Lekker naar dat verlaten stinkhol van je! Yucka keek op dit moment bozer dan ooit. Ze wou uithalen maar hield zich in. Nee, ik hoef niet net zo te zijn als die kleuters daar. Falcon kwam boos op Yucka aangelopen. "Ohh wat ben ik bang van een paar woordjes." zei hij terwijl hij deed alsof hij doodsbang was. Maar snel verbetterde hij zichtzelf en kwam rechtop haar af. "Denk je dat ik alleen ging vechten doordat hij wat zei! Nou dan had je het mis, ik haat mijn hele leven lang al kittypets daarom dus!" riep hij hard. Falcon duwde haar op de grond en liet zijn klauw ruw over haar vel gaan. En hij sperde zijn mond wijdopen en beet haar hard in haar nek. Ruw trok hij zijn tanden uit haar nek en zette ze in haar oor. "Dat is je verdiende loon!" riep hij hard.

Sorry voor de Typfouten zit in de auto opweg naar Amsterdam. Ben verhuist!

"Ohh wat ben ik bang van een paar woordjes. Denk je dat ik alleen ging vechten doordat hij wat zei! Nou dan had je het mis, ik haat mijn hele leven lang al kittypets daarom dus!" Yucka kreeg een krab over haar nek en hij beet ook nog in haar oor en nek. "Dat is je verdiende loon!" Yucka wou net wat terug zeggen toen er een tweebeen de maker in kwam lopen en het service van schrik uit haar handen liet vallen. Toevalig was het ook nog eens haar baasje en niet een van haar vriedinnen. "Ohhh, wat krijgen we nou! Kom yucka ik veeg eerst je wonden schoon en dan ga je het huis uit voorlopig! En jullie twee, vertoon je hier nooit meer!" De twee katers werden letterlijk en figurlijk het huis uitgeschopt. Yucka werd snel behandeld en naar buiten gegooid. "We kunnen ook gewoon, nee het is een raar idee.... Ik dacht, dat we meschien vreden konden sluiten? Ik weet niet maar..... Yucka keek de twee aan. "hoe heten jullie eigelijk?"

"Kittypet denk je dat ik dit zomaar pik!" zei hij. Hij sprong op haar rug en gooide haar op de grond. Zijn poot kwam omhoog en de nagels scheurde langs haar huid. "Je kan krabben wat je wil, maar daar krijg je tweekeer zoharde krabben voor terug! Ik vind het allemaal best hoor!" Zei Falcon hard. "Jullie vieze dikke stinkende ratten! Hoe deugen jullie eigelijk? Weetjewat het heeft niet eens nut om het te vragen. Het enigen wat ik wil is gewoon dat jullie vieze stinkkoppen uit mijn huis en zicht verdwijnen! En jiji grijze kater..... Jij viel alleen maar aan omdat die witte iets tegen jou zij! En jij witte......met je zogenaamd stoeren roden oogjes! Wat bezielt jou? Een asiel is de plek waar je thuis hoord! Maarja, ga maar weer lekker stoer doen. Zo van, ja die woorden doen me helemaal niks. Nee hoor, echt niet hoor. Poesiepoesen zijn dom. Ik ben beter. Zo iets! Weetje ga gewoon mijn huis uit! O wacht jullie luisteren toch niet naar me! Ga gewoon weg, asjeblieft zeg! Lekker naar dat verlaten stinkhol van je." Falcon kwam boos op de poes aangelopen. "Ohh wat ben ik bang van een paar woordjes." zei hij terwijl hij deed alsof hij doodsbang was. Maar snel verbetterde hij zichtzelf en kwam rechtop haar af. "Denk je dat ik alleen ging vechten doordat hij wat zei! Nou dan had je het mis, ik haat mijn hele leven lang al kittypets daarom dus!" riep hij hard. Falcon duwde haar op de grond en liet zijn klauw ruw over haar vel gaan. En hij sperde zijn mond wijdopen en beet haar hard in haar nek. Ruw trok hij zijn tanden uit haar nek en zette ze in haar oor. "Dat is je verdiende loon!" riep hij hard. Opeens kwam er een tweebeen de kamer binnen. Van schrik liet ze iets uit haar handen vallen wat op de grond uiteen spatte. De tweebeen brabbelde iets, maar hij kon het niet verstaan. Daarna werden hij en Falcon uit het tweebeennest gesmeten. De poes werd er uiteindelijk ook achteraan gegooid. Frost ging voor het raam zitten waar de tweeben zat. Hij zette een hoge rug op en blies. Daarna kraste hoj langzaam met zijn nagels over het glas. Hij stak zijn neus in de lucht en liep weg. "We kunnen ook gewoon, nee het is een raar idee.... Ik dacht, dat we meschien vreden konden sluiten? Ik weet niet maar....." De poes keek de twee aan. "hoe heten jullie eigelijk?" Er stond een kwade uitdrukking op zijn gezicht. "Wat gaat jou dat nou aan." Zei hij nors. Hij ijsbeerde heen en weer. Hij zou zijn energie nu even niet verspillen aan vechten, nu even niet.

"Wat gaat jou dat nou aan." Zei hij. "Aangezien je een kleuter bendt wil je het dus niet vertellen. Logisch bloodclanners zijn daar zeker gewoon te goed voor.
Yucka liep netjes en tegelijker tijd een beetje arrogant langs hem heen. "Ze haten de wereld en hun leventje. Denken dat kittypetten lui zijn. En natuurlijk niet te vergeten ze haten de clans. Yucka ging een eindje vederop zitten en keek ze zelfverzekerd en asociaal aan. Alsof ze altijd gelijk had. Ondertussen ook een beetje ondeugend. Yucka tilde haar poot op en begon hem te likken. Uiteindelijk sprong ze op het hek van de voortuin. "Ik ga denk ik maar ergens anders heen waar de sfeer niet word verpest door sukkels. Die niet eens vrede kunnen sluiten terwijl ze onder de wonden zitten en op straat staan. Maarja dta is jullie leventje. Ik heb honger en had aan de rand van het bos nog een konijn gevangen. Dus als jullie het niet erg vinden ga ik dei nu even halen en op eten. Jullie mogen ook wel wat, maar ik denk dat jullie liever zelf wat vangen." Yucka keerde zich rustig om en begon te rennen richting de rand van het bos. Yucka wist nog precies waar ze hem had begraven en ging er snel heen. Ze groef hem op en nam een paar happen. Zouden de twee katers ook komen? Yucka keek op of ze ze zach.

(FFLLUUTT, maarja. Kunnen we meschine doen dat Ze toch naar yucka komen niet percee om te eten maar over dat voorstel van vrede. Of komt dat later?)

"Ik ga denk ik maar ergens anders heen waar de sfeer niet word verpest door sukkels. Die niet eens vrede kunnen sluiten terwijl ze onder de wonden zitten en op straat staan. Maarja dta is jullie leventje. Ik heb honger en had aan de rand van het bos nog een konijn gevangen. Dus als jullie het niet erg vinden ga ik dei nu even halen en op eten. Jullie mogen ook wel wat, maar ik denk dat jullie liever zelf wat vangen." Yucka keerde zich rustig om en begon te rennen richting de rand van het bos. Yucka wist nog precies waar ze hem had begraven en ging er snel heen. Ze groef hem op en nam een paar happen. Zouden de twee katers ook komen? Yucka keek op of ze ze zach. Falcon sprong vlug de struiken in en keek haar diep in de ogen. Jij kittypet jij wil wat van ons dat zie ik, jij wil vrede maar dat gaan Frost en ik nooit doen snauwde hij haar zachtjes toe. De zwarte kat bleef doodstil zitten in de bosjes om te kijken wat Yucka zou doen als ze zag dat ze helemaal niet aankwamen.

Meeste van jo gekopieerd maar ja.

De twee katers kwamen maar neit dus besloot Yucka het hele konijn zelf op te eten. Hoewel..... Ze liet een stukje over en begoref het bij de boom waar ze op kraste. Daarna liep ze met haar staart opgeven in de lucht weg. Ze keek afentoe achterom of ze Falcon en Frost zag maar dat was niet het geval. Of ze had gewoon niet goed gekeken. Hier was haar huis maar voorlopig mocht ze niet naar binnen. In de verte hoorde Yucka een hond blaffen en het kwam steeds dichter bij. Het was niet zomaar een hond, het was de waak hond van de boederij daar ginds. En die kon bijten! Hij had al twee keer ofzo een kat gedood! En Yucka kon zich niet verdedigen want die was gewond. Snel sprong ze op haar tuinhek en bleef daar zitten kijken hoe de hond dichterbij kwam. Toen hij bij haar was sprong hij blaffend tegen het hek aan en steeds hoger omhoog. Tot hij haar bij een pluk vacht naar benden trok en beet. Yucka sprong op en blaasde. Ware die rot bloodclanners hier nu maar. Hoopte ze in wanhoop. Ze renden het bos in waar zij in het voordeel was aangezien zij veel beter kon springen en zichzaggen. En..... In bomen klimmen. Ze nam een aanloop op een boom af en klom erin. Daar zat ze op een hoge tak te kijken hoe een hijgende man na een tijdje zijn blaffende hond pakte en naar boven keek. "Sorry katje.... De riem brak, ik hoop niet dat ie je heeft verwond." Zei de man aardig. Die boer gaf haar altijd vis als ze daar toevallig was dus ze nam het hem niet kwalijk. Hoewel die hond haar wel degelijk had verwond. Haar hele zijvlank zat vol me bloed. Ze klom naar benden en keek in het rond of ze Falcon en Frost nog zag.

(WOW, lang neit meer geantwoord. Sorry had geen inspi maar er moest weer geantwoord worden dus ik heb effe snel een heel erge FLUT geschreven!)