[New Camp] New place to stay and rule the forest {{Activity check}}

$[New Camp] New place to stay and rule the forest {{Activity check}} BloodClan_icon_by_starsightsw2007$
New Camp

Ze konden zonder problemen doorlopen. Nou ja, zonder problemen van andere katten. De soppige grond was nog niet echt aangenaam, maar Claw wist zeker dat er betere tijden aan gingen komen. Het kon niet lang meer duren dat het zou herstellen. Hij kon ruiken dat er prooidieren terug kwamen en dat was een goed teken. De grote gitzwarte kater baande zich een weg door het nog goede gedeelte van het bos naar die gekke bomen van de boskatjes. Het was toch heerlijk om juist daar hun kamp te gaan maken. Hij wist dat ze vanuit daar overal heen zouden kunnen en het maakte het alleen maar leuker dat de boskatjes altijd zoveel waarde hadden gehecht aan die plek. Het was jammer dat het robbetje vechten niet doorging, maar er had zich een voldaan gevoel van hem meester gemaakt. Hij kreeg het gevoel dat ze eindelijk vertrokken waren en ze het bos voor zich alleen hadden. Hij was er van overtuigd dat ze die paar zwerfkatten wel buiten konden houden. De ondergang van die domme boskatjes liet een triomfantelijke blik in zijn groengele ogen ontstaan. Fourtrees kwam in zicht en hij hield even halt, maar nog steeds was er in geen velden of wegen een andere kat te bekennen. Hij grijnsde breed voordat hij doorliep naar de rots. Daar sprong hij bovenop en ging zitten. Zijn borst vooruit terwijl hij wachtte totdat iedereen er was.

“Ik krijg het idee dat de boskatjes vertrokken zijn, maar daar moeten we zeker van zijn.” Begon hij. “We maken hier ons kamp. Dezelfde manier als in het park. Ik wil vier overkappingen, eentje voor de moederkatten en kittens, eentje voor de members met 5 of meer hondentanden, eentje voor de members met 10 of meer hondentanden, eentje voor mij en eentje voor de young one’s. De rest van de nesten komen in een cirkel hieromheen.” Hij wees wat katten aan die dit moesten gaan doen. “Dan wil ik nog twee groepen die rond gaan kijken. Eentje die de omgeving gaat checken en wanneer je katten tegenkomt vermoord deze dan. Daarnaast eentje die gaat kijken of er te jagen valt hier.” Toen hield hij even zijn bek. “Later gaan we kijken wat de twolegs nu eigenlijk van plan zijn in het park, maar eerst dit.” Hij stond weer op, op de rots. Voordat hij eraf sprong. “Ik ga mee om de omgeving te checken.” Zei hij nog. Hij wilde wel eens weten of ze echt geen Clan meer tegenkwamen. Dan moesten ze ook maar eens uit gaan zoeken waar ze dan wel heen waren gegaan.

Voor de hele Elite!

Let op:

Nooit zou hij het erg vinden om een strijd uit de weg te gaan, immers vocht hij liever met woorden dan klauwen. Alleen deze keer was het anders, want het feit dat alle clankaten verdwenen waren betekende dat er vandaag geen oorlog gevochten zou worden. Dit haalde hun hele plan door de hoop, hoe kon hij nu zijn dochters hier veilig wegkrijgen? Vragen, twijfels en gruwelijke vooruitzichten spookten door zijn kop terwijl hij het nieuwe gebied in stapte. Hier was de ruimte waar vele katten naar verlangden, maar Jinx was een straatrat; daar geboren en getogen. Hij zou hier nooit aan kunnen wennen, hier hoorde hij niet. De grote bomen leken dreigend op hem neer te bukken, een onwelkom gevoel. De zwarte kater kwam met een zucht tot stilstand toen ze Fourtrees hadden bereikt. Hij kende het gebied enkel uit verhalen maar de vier immens grote eiken voldeden aan de eisen. Met een frons keek hij omhoog, terwijl Claw vanalles schreeuwde over regelingen. Hij probeerde oogcontact te maken met zowel Muta als Ophelia, maar kon hen zo snel niet vinden. Nu was niet de tijd, nog niet. Vervolgens stapte hij op Claw af. "Hey grote vriend, ik bied me om mee de omgeving te checken," sprak hij met droogjes met zijn lage, barse stem.

Wat een gedoe, wat een gedoe. Op het moment zou de rosse kater het liefst door de grond zakken en daar dan de komende moons slapen. Als alles weer terug naar normaal was zou hij wel weer eens komen kijken hoe het er aan toe ging. Hellhound richtte zijn ogen op de grote steen waar Claw op was gaan zitten. Hij kon het nog prima herinneren hoe het er uit zag toen de clanleaders daar zaten en de opening gevuld was met clankatten. “Ik krijg het idee dat de boskatjes vertrokken zijn, maar daar moeten we zeker van zijn.” De woorden waarmee de zwarte kater begon ware pure logica. “We maken hier ons kamp. Dezelfde manier als in het park. Ik wil vier overkappingen, eentje voor de moederkatten en kittens, eentje voor de members met 5 of meer hondentanden, eentje voor de members met 10 of meer hondentanden, eentje voor mij en eentje voor de young one’s. De rest van de nesten komen in een cirkel hieromheen.” Een groep katten werd aangewezen en kreeg daarbij die taak op zich. Was hij eens even blij dat hij daar niet bij hoorde. “Dan wil ik nog twee groepen die rond gaan kijken. Eentje die de omgeving gaat checken en wanneer je katten tegenkomt vermoord deze dan. Daarnaast eentje die gaat kijken of er te jagen valt hier.” Bij die woorden had de rosse kater zijn plannetje al weer uitgestippeld. Het was tijd om weer eens wat herinneringen op te gaan halen in het Shadowclan gebied. “Later gaan we kijken wat de twolegs nu eigenlijk van plan zijn in het park, maar eerst dit.” Meteen kwam Hellhound overeind en wandelde richting Claw die aankondigde dat hij zelf ook mee zou gaan met de patrouilles. "Claw, ik ga het Shadowclan gebied bekijken. Je mag katten er ook heen sturen maar ik loop in ieder geval alleen." De Leader wist dat hij Shadowclan wortels had en dat hij er de weg zonder gevaren zou kunnen vinden. Ook wist Claw dat hij nooit zo veel behoefte had aan andere katten tijdens zijn patrouilles.

Shark opende zijn bek en probeerde de geuren te controleren terwijl hij naast Claw liep. Hij merkte dat er geen enkele Clan cat geweest was de laatste tijd. De geuren die hij rook, waren vaagjes. Hij vroeg zich af waar de katten waren, maar in elk geval zou dit een mogelijkheid voor hun kunnen zijn. Een mogelijkheid om eindelijk heel het woud over te nemen. Het enige wat hun nog restte, was het vermoorden van de rogues die zich met hun zaken zouden bemoeien. Hij verlangde wel even weer terug naar het oude camp. Het was immers het camp waar hij zijn tijd als member had gespendeerd en uiteindelijk deputy was geworden. Het zou bovendien echt wennen zijn om hier een thuis van te maken. Het zou natuurlijk wel leuk zijn als de Clan cats opeens toch ergens in het territory leken te zitten en hun zouden proberen te verslaan. Hopelijk waren ze zodanig verzwakt dat ze uitgeroeid konden worden. En dan zou hij Eveningpaw opnemen in de Elite zodat zij dicht bij hem zou blijven. Hij kon zich nog steeds het vreemde, pijnlijke gevoel herinneren toen hij aan haar pluk vacht had geroken en zich had beseft dat zijn dochter weg was. Misschien niet voor altijd, maar toch wel voor even. Hij vroeg zich af waar ze in godsnaam naar toe waren gegaan. Shark keek op toen Claw begon te spreken en opdrachten begon te verdelen. Meteen besloot hij om het ThunderClan territory uit te gaan kammen, hoewel het misschien ook wel goed zou zijn om op hunt patrol te gaan. Ze moesten immers zorgen dat ze genoeg voedsel konden vinden voor hun nieuwe territory en bovendien was hij een goede jager. Maar hij wilde ThunderClan eerst verkennen. Hij zou tijdens zijn tocht daar wel opzoek gaan naar prooi. Hij liep naar Claw toe en fronste toen hij de toon van Jinx hoorde. “Je spreekt tegen je leader,” snauwde hij naar de tom. “Een beetje respect is zeker in jouw geval wel op zijn plaats.” Hij had aan Claw verteld hoe Jinx zich had gedragen jegens hem toen hij Ophelia een opdracht wilde geven. Hij kon niet bepaald iets positiefs over de tom zeggen. Hij liet Claw de vraag van Hellhound afhandelen en draaide zich vervolgens naar zijn leader toe. “Ik ga naar het ThunderClan territory,” sprak hij zacht. “Ik check daar ook meteen of er prooi is. Ik maak er dus een soort van omgevingsonderzoek en een hunt patrol tegelijkertijd van. Ga je mee of ga jij één van de andere territories checken?"

Tag: Jinx en Claw

Het was dus echt waar. De clankatten waren uit het niets verdwenen. Het leek haast alsof ze er nooit geweest waren. O slikte en keek aarzelend rond. Het voelde slecht om op hun heilige gebied te lopen, alsof ze een indringer was. Het vertrek van de clans maakte haar verdrietig. Het was nog een extra bevestiging dat ze hier echt niets meer te zoeken had, dat ze hier simpelweg niet thuishoorde. Het object van haar fascinatie was er vandoor gegaan. Haar ogen scanden de omgeving. De grond was niet meer dan blubber, maar de vier eiken torenden nog steeds boven alles uit. Een teken voor de vier clans dat haar liet weten dat de katten daar nog net zo sterk waren als altijd. Haar aandacht werd getrokken door het onaangename gebulder van Claw. De kater beval dat er hier kamp gemaakt zou worden en dat de vier clanterritoria vervolgens gecheckt zouden worden. De Elite zou verspreid zijn over een groot gebied. Het perfecte moment. Hier en daar hoorde ze wat geroezemoes en haar ogen vielen op Jinx, die op Claw afliep. Zelf nam ze meer dan genoeg afstand van zowel Claw als Shark. Ze keek even rond of ze Muta zag. Ze zou niet weggaan zonder haar zus.

KYLO REN

and i will finish what you started

Erg veel weerstand ondervonden ze toch niet. Het was gek om te weten dat hier nog geen week geleden vier grote Clans hadden rondgelopen. Waar waren ze nu heen dan? Een volksverhuizing als deze had hij nog nooit meegemaakt. Het leek er op dat hij op net het goeie moment dit gebied in gekomen was. Eindelijk was er eens een beetje actie in zijn leven. En niemand die hem kon vertellen dat het niet mocht. Ook al volgde hij nog altijd de bevelen van Claw en Shark, voor de rest had hij zoveel meer vrijheid en hij genoot er zichtbaar van.

Kylo Ren werd aangeduid om te helpen met het bouwen van het nieuwe kamp. Liever was hij meegegaan met de jagers, maar nu kon hij zich ook wel nuttig maken. ”Alright, dan gaan we maar een hoop takken zoeken, of wat?” Vroeg hij aan de oudere katten die aangeduid waren voor deze job. Hij had niet echt verstand van het bouwen van een kamp, dus dat liet hij maar aan de meer ervaren katten over.

Hij keek zijn ogen uit. Hij was nog nooit in dit gebied geweest. Wel eens aan de rand om te jagen, maar nooit echt zo ver in het gebied. Dus zat hij enthousiast om zich heen te kijken. Natuurlijk het was twoleg place niet, maar het was een nieuwe uitdaging. Het maakte hem nieuwsgierig. Het duurde een tijdje voordat Claw hun gebood halt te houden. Moesten ze hier hun nieuwe kamp maken? Hij keek om zich heen. Er stonden wat bomen en een grote rots. Voor de rest was de open vlakte leeg, maar leek niet echt aangetast zoals de rest van het gebied. Het zou inderdaad een goede plek zijn om het kamp te bouwen. Zijn vader wees ook hem aan toen hij zijn verhaal deed en aangaf wie het kamp moesten maken. Dus stond hij op en liep naar Kylo Ren toe. “Ik help wel takken zoeken.” Miauwde hij toen hij bij de andere young one stil stond. “Zullen we meteen gaan?” Dan konden ze ondertussen ook een beetje de omgeving verkennen.

Tag: Kylo Ren

Hij staarde Jinx doodkalm aan terwijl de kater naar hem toestapte. Hij had het geaccepteerd wat Jinx met het lichaam van Zira had gedaan. Net als dat hij het geaccepteerd had dat Jinx een tijdje kapot was geweest van haar dood. Dat omdat hij respect had gehad voor Zira en omdat hij wist dat hoewel ze zo afstandelijk naar Jinx was geweest. Ze van hem had gehouden. Maar er was een limiet. Hij zou wangedrag nu niet meer accepteren. Jinx moest zich weer gedragen zoals een waardig member betaamd. Dus toen de andere zwarte kater op hem afstapte, wachtte hij rustig af. Na de woorden van Jinx deed hij nog een stap naar hem toe. Zodat zijn neus bijna die van de member raakte. Hij negeerde even de opmerkingen van Shark, dit moest hij zelf afhandelen. “Let op je toon Jinx.” Zijn stem klonk ijzig kalm terwijl hij hem diep in zijn ogen keek. “Jij gaat met mij mee.” Toen pas draaide hij zich om naar Hellhound. “Dat is prima Hellhound. Vertel me wat je gezien hebt.” Gaf hij hem toestemming om alleen naar ShadowClan gebied te gaan. Voordat hij Shark pas aankeek. Net op het moment dat de commander het woord ook tot hem richtte. “Dat klinkt als een plan. Dan gaan wij met zijn drieën richting het ThunderClan gebied. Kunnen we dat meteen eigen gaan maken. Dat is wel een goed begin voor ons territorium.” Met een zwiep van zijn staart gebood hij Shark en Jinx hem te volgen.

Tag: (Hellhound) Shark & Jinx

@Edit topic: https://www.warriorcatsnl.com/t32996-territory-check-hunt-patrol-make-it-mine#751200

Wennen aan iets was voor Shallow altijd een makkie geweest, gezien ze vroeger als Rogue steeds van plaats veranderde. Toch kon ze zich een plek hier niet echt precies voorstellen. Ze hadden nu inderdaad een veel grotere kans op prooi aangezien ze het bos zowat al geclaimd hadden. En het leek haar wel leuk om echt te leren klimmen op bomen. Ze wist niet precies wat ze hier kon verwachten. Ze zal wel het oude kamp missen. Maar zoals er al eerder vernoemd was, verandering was prima voor haar. Het zou manen kunnen duren voordat er een echt kamp hier ontstaan was. Maar misschien dat ze ergens mee kon helpen?
In al die dagen met de Elite was ze zowel slimmer als volwassener geworden. Ze was geen enthousiaste, go with the flow type. Totaal onbenul van alles. Nee. Shallow was nu niet meer wie ze was. Maar ze was nogsteeds Shallow. Nogsteeds behulpzaam en vriendelijk. Nog niet in de precieze staat om iemand te vermoorden, zoals ze al van haar verwachten. En misschien was ze wel bang voor veranderingen. Niet van iets. Maar van zichzelf.
Al snel begon haar nieuwsgierigheid aan de gang. Hier was ze zeker éen of twee keer geweest. Ze begon rondjes om de plek te trippelen. Haar aandacht op de rest vervaagde al snel. Misschien was ze meer volwassen. Maar haar kinderachtige kant bleef er nog.

Het was een grote verhuizing maar misschien was deze plek beter dan hun oude plek. Alle slechte herinneringen kon ze hier vergeten, vervangen door betere. Een nieuwe start, een nieuw leven beginnen. Alles had ze uitgeveegd. Geen herinnering die ze wou onthouden. Ze wou met een schone lei beginnen en dat zou alleen slagen als ze alle andere vergat. De zwarte she-cat had zich ergens op de achterhoede geplakt en luisterde naar de bevelen van Claw. De robuurste tom stond op de grote rots, vertelend dat deze plek nu hun nieuwe kamp was. Fortuna keek met samen geknepen ogen rond, het was erg wennen om in een bos te leven als je gewend was om al je hele leven te overleven in de Twoleg place maar het kon er mee door. Jagen was hier gemakkelijker dat was wel weer een voordeel. Nadat Claw klaar was met spreken had de zwarte Elite member zichzelf opgehesen en liep nu door de massa katten heen, haar grijze emotieloze ogen glijdend over de katten om te kijken als ze ergens mee moest helpen toen haar blik op een wat kleinere figuur vestigde. Fortuna trok haar neus op. Het was die grijze naïeve haarbal met de naam Shallie ofzo. De grote zwarte she-cat zwiepte even met haar staart toen de young one maar wat aan het rond huppelen was. Was haar mentor er niet? God zeg, kreeg dat beest nou geen draai aan haar oor? Als haar leerlingen zo hadden gedragen had ze hen meteen voor een monster gegooid. Vandaar dat de stevig gebouwde member op de kleine she-cat stapte en zonder pardon voor haar neus ging staan. Haar kleurloze ogen keken diep in die kinderachtige blik van de young one. "Heb jij niks beters te doen dan uit je neus te peuteren?".

- Shallow

Het jonge poesje had de zwarte, veel grotere kattin nog niet opgemerkt totdat ze een paar zwarte poten voor haar neus zag. Ze knipperde even van verwarring tot ze omhoog keek en in grijze ogen keek. Net voordat Shallow haar een vriendelijk 'hallo' wou geven begon de poes al meteen te praten. "Heb jij niks beters te doen dan uit je neus te peuteren?" Vroeg ze. Aan haar stem te horen leek ze niet geamuseerd met het feit dat de Young One niet veel nuttigs deed voor de Clan. Maar dat deed ze wel! Ze zat de boel te bekijken. Misschien was er een... een... Geheime ingang ergens? "Eigenlijk niet, nee," zei ze uit volle eerlijkheid. Liegen was niet bepaald haar beste vak. Hey, misschien kon deze kattin haar wat extra's bijleren? "Kan jij klimmen?" Vroeg Shallow uit het niets. Steeds meer enthousiast wordend ondanks dat ze nog geen antwoord had gegeven. "Wat onbeleefd van me. Ik ben Shallow, aangenaam." Glimlachte ze. "En wat is uw naam?" Ze mocht misschien erg naïef en een kinderachtige personaliteit bezitten, maar respectvol tegen anderen was ze zeker. Vooral met katten met zoveel hondentanden. Hoeveel zou ze hebben? Shallow schatte rond de acht. Maar ze wist het al wel zeker; zo zou ze ook willen worden.
+tag Fortuna

Hij was er niet veel van bewust dat ze nu echt hun thuis hadden verlaten, dat ze gingen innestelen in het bos en dat er vele veranderingen zouden komen. De fluffy tom likte uitgebreid zijn dikke vacht toen hij ergens veder op lag, zijn aandacht al weer afdwalend van de preek van zijn mentor Claw. Hij had enorm veel respect voor de grote zwarte tom maar zijn gedachtens waren eventjes te ver weg om alles te kunnen horen. Katten kwamen in beweging en een beetje verbaasd stond hij met hun op. De best al grote young one sloot zich maad bij de eerste beste groepje aan en volgde de katten die opzoek ging naar wat eetbaars. Oh yay! Dat kon hij wel gebruiken een hapje eten, zijn maag rommelde al.

Tag: Een groep members die gaan jagen

De blonde kater was in stilte de groep Bloodclanners gevolgd. Zijn vuur kleurige ogen schoten heen en weer langs de omgeving op zoek naar wat er gaande kon zijn. Hij was wel eens eerder buiten geweest, maar niet genoeg om zich hier comfortabel te voelen. Eigenlijk vond hij het idee van een nieuw kamp helemaal niks. Maar tja... als Claw het zei zou het wel goed zijn toch? Wat als hij het verkeerd heeft. Satsui probeerde de stem in zijn kop te negeren, zelfs al wist hij enorm goed dat dit een onmogelijke taak was. Hij zou ze nooit kunnen negeren, nooit kunnen wegduwen. Dat was de realiteit. Hij was bang voor het onbekende en hielt zich ook stil bij de woorden van de zwarte kater. Iedereen leek nu wat te gaan doen en wat hulpeloos bleef hij staan, zijn pluizige staart onrustig heen en weer zwiepend. "...ehem... kan ik iemand....helpen?" Zijn was iets verheft geweest maar was hierna meteen al afgezwakt om in het niks te verdwijnen. Hij had geen flauw idee waar te beginnen. Hij kende niemand goed genoeg om deze te vertrouwen en de stemmen in zijn kop die de overhand probeerde te krijgen helpen niet.

[Tag] No one, please drag this floof with you.

Respect for ourselves guides our morals

Met grote groene ogen keek de slanke poes om zich heen. Haar poten jeukten om de boel te gaan verkennen, maar ze bleef de groep braafjes volgen. Eenmaal aangekomen op het rare vierboom-gebied van de clans begon Claw een speech en Ara luisterde. Daarna keek ze wat aarzelend om zich heen. Hm, wat moest zij eens gaan doen? Haar oog viel op haar mentor, Shark, samen met de Leader en een andere Member die ze wel kende als Jinx. Het leek erop dat ze op patrouille gingen. Even aarzelde ze, wat genoeg was voor het drietal om uit haar zicht te verdwijnen. Ara besloot om toch maar achter hen aan te gaan - als ze het goed had gingen ze naar Thunderclan gebied, en dat wou ze niet missen. Dat was haar geboorteplaats. De grijze poes zette een sprintje in en volgde de drie katers. Als ze haar er niet bij wouden, zouden ze het wel zeggen - en dan zou ze weggaan en zorgen dat ze zich hier nuttig kon maken.

~~Kort, sorry :')~~

For real, dit was alles? Jackdaw kon zijn ogen niet geloven toen ze steeds verder het clangebied in gingen. Dit was de definitie van een anticlimax, ze waren op oorlogspad en hun vijand was er gewoon niet. Telkens verwachtte hij dat vanuit het niets de clanpoesjes aan zouden vallen, maar er gebeurde helemaal niets. Uiteindelijk leidde zijn vader de groep katten naar een of andere plek in het bos waar vier enorme eiken groeide. Ook hier was de grond nog sompig en nat, maar minder dan eerst. Jackdaw snoof en trok met zijn staart. Claw bevestigde het idee dat de katten met een gezond verstand al hadden bedacht; De clans waren weg. Gewoon poef, foetsie. Lekker was dat. Vervolgens ging de zwarte kater verder met bevelen rondstrooien, as usual. Hij verlangde eigenlijk naar wat quality dad-son time, maar dat kwam er eigenlijk nooit van. Zijn moeder en broer leken allebei al bezig te zijn, zelfde gold voor Shallow. Dus yeah, dan besloot hij maar zijn eigen boontjes te gaan doppen. Het katertje bewoog zich richting de nesten, waar hij langs een crème kleurige kater liep. "...ehem... kan ik iemand....helpen?" Bij diens woorden grinnikte hij even. "Even als advies van Young one to Young one, ik zou eerst een nest gaan claimen, als ik jou was, dude." Hij greens en knipoogde naar de kater. Keek hem nu eens aardig zijn. "Straks zijn alle goede plekken weg, come on!"

Tag: Satsui

Runa probeerde de pijn in haar kleine poten zo goed mogelijk te negeren. Hoewel ze ouder werd en ze dit ook wel merkte omdat haar spierontwikkeling er op vooruit ging, was het nu ook weer niet zo dat ze deze afstand helemaal kon lopen. Maar ze had zelf steeds koppig geweigerd om gedragen te worden door de she-cats in haar barn. Haar vader was er niet om haar te dragen, dus wilde ze ook niet door hun gedragen worden. Nou ja. Haar vader was er wel, maar hij liep een eindje voorop en Runa kon hem niet meer inhalen. Nou ja. Dan niet, hè. Dan zou ze zelf wel zorgen dat ze tot daar zou geraken! Maar nu had ze dus spijt om haar koppige houding, want haar poten deden echt wel veel zeer en dat zou voorkomen zijn als ze zich gewoon had laten dragen. Maar over een moon zou ze young one worden en dan zou ze waarschijnlijk ook lange afstanden af moeten leggen. Ze rilde bij het idee dat ze een mentor kreeg die haar genadeloos ging aanvallen als ze ergens niet mee akkoord ging. Ze ging haar final assesment in elk geval proberen te omzeilen. En ze ging een plan voorbereiden om weg te komen uit de Elite. Ze had het haar vader nog niet eens verteld. Hoewel hij ontzettend lief leek en begripvol en ze van Ophelia – ze was per ongeluk achter de naam van de she-cat gekomen – had begrepen dat hij wel te vertrouwen was nog voordat ze er achter gekomen was dat hij haar vader was, wilde ze niet het risico lopen dat hij zich tegen haar zou keren. Hij had immers twaalf hondentanden en dat wilde al best wel wat zeggen. Hij had meer hondentanden dan de deputy zelf en dus een betrouwbare member van de Elite. No way dat ze haar problemen aan hem kwijt kon. Ze onderdrukte een zucht terwijl ze half naar Jackdaw luisterde die tegen een andere young one bezig was. Plotseling kwam er een idee in haar hoofd en rustig stak ze haar pootje uit naar de young one. Ze haakte haar poot om zijn achterpoot, maar net niet dicht genoeg om hun pootjes contact te laten maken. Als hij nu een stap naar voren zou doen, zou hij hopelijk op zijn bek gaan. Dat zou hem leren om zo irritant te zijn.

OOC: Was ik toch bijna vergeten dat ik nog een BC-acc had xD

Tag: Jackdaw

Niet? Fortuna snoof, er was altijd wel iets te doen. Geen smoesjes die daar aan konden ontsnappen ze zaten midden in een verhuizing dus er was genoeg om te doen. "Niks te doen?" Siste ze, haar kleurloze ogen vurig. "Er is genoeg te doen juffie, we hebben geen tijd om laks op onze reet te zitten." Fortuna hief haar kin wat op en keek om der heen om te zien als ze de young one ergens kon dumpen zodat ze wat te doen had. "Kan jij klimmen?" Vroeg ze plots. De zwarte she-cat keek terug en trok geïrriteerd met haar oor. "Klimmen doen wij niet" Snoof ze, "Je bent toch geen Thunderclanner of wel soms?" God, deze kleuter had nog veel te leren maar op antwoord hoefde ze niet te wachten want weer begon de grijzige ukkie te praten. "Wat onbeleefd van me. Ik ben Shallow, aangenaam. En wat is uw naam?" Fortuna keek der met samengeknepen ogen aan, de irritatie was zeker in haar ogen te zien maar ze moest zeggen dat die 'Shallow' wel respectvol en netjes was. Jammer genoeg was ze in de Elite en werd deze glimlach op haar lippen niet bepaald gewaardeerd. Bloodclanners waren niet vriendelijk, en glimlachte zeker niet. Door zulke katten werd hun reputatie naar beneden gebracht. "Als je die grijns van je gezicht haalt en met me mee komt zou ik je het vertellen" De stevig gebouwde zwarte she-cat draaide zich om en liep weg. Duidelijk dat ze die young one ergens heen bracht waar ze iets kon doen want van die luie gedrag van andere werd ze zat van.

Tag: Shallow
Note: Zullen we maar een topicje openen? c:

KYLO REN

and i will finish what you started

Vlak nadat Claw zijn orders gegeven had, barste er een activiteit los die er van ver misschien chaotisch uit zag. Maar iedereen wist precies wat ze moesten doen. In grote lijnen dan. Als er iets was waar hij absoluut geen verstand van had, was het wel een kamp bouwen. Takken zoeken leek de meest logische eerste stap. Daarom liep Kylo Ren naar de groep kampbouwers, om te kijken of zijn diensten gebruikt konden worden. De eerste die naar voor stapte, was Chawl, de young one waar hij indertijd mee had gevochten om zijn Elite-waardigheid te bewijzen. “Ik help wel takken zoeken.” Miauwde die, en Kylo knikte hem even begroetend toe. “Zullen we meteen gaan?” Stelde de jongen tom voor. Een grijnsje kwam om zijn lippen. Hij hield er wel van als er initiatief werd genomen. ”Yeah, sure”, Zei hij instemmend, waarna hij samen met de zwarte kater het ‘kamp’ uit liep, om takken te gaan zoeken.

Tag: Chawl

Hij grijnsde breed terug naar Kylo Ren. “Mooi.” Hij ging de andere Young one voor de kant op waar ze eerst ook vandaan waren gekomen. “Daar gaan we dan.” Grinnikte hij. Eigenlijk vond hij dit best wel leuk allemaal. Het was beter dan een saaie dag. Er gebeurde nu tenminste van alles. Al vroeg hij zich wel af of hij de barns niet ging missen. Het was misschien wat vervallen geweest, maar het voelde wel als thuis. Dit alles moest nog hun thuis worden en hij was benieuwd of het dat voor iedereen wel ging worden.

Topic: https://www.warriorcatsnl.com/t33230-kampje-bouwen#755518