[Territory check & hunt patrol] Make it mine

Shark trok kort met zijn oortje toen Jinx op zijn plaats werd gezet door Claw. Hij hoopte dat de member de volgende keer een klauw over zijn gezicht zou krijgen, want hij was het gedrag van de member kotsbeu. Hij wist waar hij aan begon toen hij de Elite joinde en hij wist dat medelijden niet lang bleef duren. Hij was zijn dochter opeens verloren, maar van hem werd ook verwacht dat hij zich er overheen zou zetten. Je mocht voor heel even medelijden met jezelf hebben en dat op je omgeving afreageren, maar op een gegeven moment werd er wel weer van je verwacht dat je gewoon verderging met je leven en dat je de rest ook weer normaal behandelde. En om eerlijk te zijn wist hij niet of Jinx dat in zich ging hebben. Ze zouden het nog wel zien, maar hij zou de tom in elk geval strak in de gaten hebben. Shark gaf een knikje toen Claw het een goed idee leek te vinden om het ThunderClan territory uit te kammen. Om eerlijk te zijn was hij liever alleen gegaan met zijn vriend, maar hij snapte wel dat Claw Jinx graag in de gaten wilde houden en hem daarom dwong om mee te gaan. Shark draaide zich met een ruk om na een strakke blik op Jinx te hebben geworpen en volgde Claw mee naar het gedeelte van ThunderClan territory. Hij opende zijn bek en dronk de verschillende geuren in, eigenlijk opzoek zijnde naar die van Eveningpaw. “Goed idee,” sprak hij met een knikje tegen zijn leader toen deze zijn idee voorstelde en algauw hield hij wat afstand van de tom terwijl hij richting de border liep die ThunderClan met ShadowClan verbond. Hij merkte dat hier zich niet heel veel prooi bevond en snoof toen hij de geur rook van het Thunderpath. Bah. Hij draaide zich met een ruk om draaide zijn kop toen hij pootstappen hoorde. Met een snelle beweging schoot hij naar rechts en sprong vervolgens op wie daar dan ook was.

Shark had zichzelf aangeleerd om zijn tegenstanders nooit in te schatten, hoe zeer hij zelf dan ook in het voordeel was. Want hij wist dat als je tegenstanders begon te onderschatten dat je alleen maar zelf op een nadelige manier verrast kon worden. En ook nu was het goed dat hij zijn tegenstander niet onderschat had: de rogue die hij aanviel, was net iets groter dan hem. Of misschien leek dat maar zo door zijn pels, want die dikte was te vergelijken met die van Hellhound. Alleen had deze tom een grijze pels en een andere kleur ogen. Shark verloor zijn grip toen de tom wild heen en weer begon te rollen en voor de veiligheid liet hij de tom los, maar mikte wel nog met zijn klauw naar het gezicht van de tom. Toen stond zijn leader opeens al bij hem en ook al wilde Shark het niet toegeven, toch voelde hij iets van opluchting dat ze nu met hun tweeën waren. De kans op doodgaan in een gevecht was een stuk minder als hij zijn vriend aan zijn zijde had. De tom trok met zijn oortje toen hij merkte dat Claw de tom voor hem kende en hem aansprak als Tank. Hij knipperde kort met zijn ogen toen hij zich inbeeldde hoe het moest voelen om Claw’s nagels over je lijf te krijgen. Het was één van de redenen geweest waarom hij de zwarte tom altijd te vriend had willen houden. Claw had ook een soort van houding waardoor je automatisch respect voor hem kreeg; een houding die hij helaas niet bleek te hebben. Veel katten hadden namelijk niet het respect voor hem die hij verwachtte. “Vitani,” mompelde hij zacht toen ook hij de Elite geur herkende die van Tank af leek te komen. “En nog een recente geur ook.” Hij wierp een snelle blik op zijn leader. Wat had dit te betekenen? Spande Vitani soms tegen de Elite met de rogues? Deze rogue zag er namelijk niet vriendelijk uit en het kon goed zijn dat hij, samen met een paar andere rogues, het gebied van ThunderClan had geclaimd. Maar als dat zo was, zou hij niet meer lang mogen genieten van zijn stukje grond. De Elite zou het hem toch wel afpakken. Bij die gedachte ontspande Shark wat en grijnsde terwijl hij zijn blik strak naar Tank richtte.

Shark was bezig met zich op Tank’s reactie te concentreren toen hij aangevallen werd door Claw. In tegenstelling tot bij zijn aanval deed de rogue deze keer geen moeite om de aanval te ontwijken waardoor de klauwen van Claw hem moeiteloos raakten. Shark trok heel even zijn oortje, maar alleen dat toonde aan dat hij wel een beetje onder de indruk was van de moed van de tom. Voor de rest liet hij niets merken en keek over zijn schouder toen hij een bekende stem hoorde. Hij vernauwde zijn ogen toen hij zag dat Ara daar stond. Hij zwiepte met zijn staart en zijn bewegende oortje toonde aan dat hij geïrriteerd was door deze actie, maar Jinx leek het al af te handelen en bovendien had Claw hem hier nodig. Toch was hij niet blij met zijn young one en dat was duidelijk in zijn afkeurende blik te merken. Ara leek echter niet in de gaten te hebben dat hij naar haar keek en concentreerde zich op Jinx. Toen hij haar onderdanige toon hoorde, draaide hij zijn kop weer naar voren en werd zijn aandacht weer getrokken door Tank toen deze begon te spreken. Net zoals Claw merkte Shark de leugen ook op en ontblootte hij zijn tanden lichtelijk zodat de scherpte ervan waar te nemen was. Hij had al veel katten bijna vermoord met die tanden en Tank zou geen uitzondering zijn als hij zo door bleef gaan. Zijn klauwen gingen weer uit zijn hulzen en hij keek toe hoe Claw een stap dichterbij zette en begon te spreken tegen Tank. Een tevreden uitdrukking was te zien op Shark’s gezicht en hij draaide zijn kop weer naar Ara en Jinx. Ara leek terug te gaan naar het camp en even moest Shark de neiging onderdrukken om zich om te draaien en haar te volgen. Hij had nog een patrol uit te voeren en dat kon hij niet laten dwarsbomen door een nieuwsgierige young one, maar een straf hiervoor kon ze zeker verwachten. “Ik kan van je woorden afleiden dat jij en Vitani vrienden zijn.” Hij spuugde het zowat naar de tom toe. “Hoe close zijn jij en Vitani eigenlijk? Zijn jullie echt alleen vrienden of…?” Een onheilspellende blik was waar te nemen in zijn ogen en nu deed Shark ook een stap naar voren zodat hij dichterbij Tank stond, maar nog niet zo dicht als Claw.

Shark klemde direct zijn kaken op elkaar toen hij het seintje van Claw zag. Hij wist wel beter dan nu tegen de orders van zijn leader in te gaan. Dat hij deputy was, wilde nog niet zeggen dat hij Claw’s orders zomaar mocht negeren en dat was ook zeker iets wat hij in zijn achterhoofd hield. Hij keek over zijn schouder en zag dat Ara ondertussen al weggerend was en geen poging had gedaan om terug te komen. Mooi zo. Hij zou binnenkort wel eens na gaan denken over een passende straf. Ze mocht niet denken dat ze hun zomaar overal mocht volgen waar ze maar wilde omdat ze één training achter de rug had gehad. Dit was nog altijd een patrol en Claw had van te voren duidelijk aangegeven wie mee zou gaan en wie op een andere patrol mee zou gaan. Als Ara haar naam niet had gehoord, wilde dat zeggen dat ze ook niet mee hoefde te gaan. Hij moest ervoor zorgen dat hij haar nieuwsgierigheid de kop in kon drukken. De tom richtte zijn blik weer naar voren toen Tank begon over Vitani en trok kort met zijn oortje. Hij geloofde iets van dit verhaal niet en hij wist dat Claw er ook zo over dacht. Hij zei er echter niks meer van en kon een grijns maar amper onderdrukken toen Tank aangaf dat hij en zijn schamele groep rogues niks tegen hun zouden doen. Mooi zo. Tank wist duidelijk wat goed voor hem was. Vervolgens moest hij oprotten van Claw en Shark keek naar zijn leader. Hij ging weer wat dichter staan, maar deze keer zakte zijn agressieve houding wat weg. “ThunderClan is voor ons,” mompelde hij zacht tegen zijn leader zodat als Tank er zelfs nog gestaan zou hebben hij het niet zou kunnen horen. “En wie weet de andere Clan territories ook wel. De achtergebleven katten kunnen we makkelijk aan met onze Elite.” Zijn hart klopte sneller bij het idee dat ze vier territories tegelijkertijd over zouden nemen en dat iedereen in de omgeving zou moeten vrezen voor hun.