Honestly

Onderwerp: Honestly do 8 jun 2017 - 20:05

hell is empty, all the devils are here

Het was geen mooi weertje, nee. Grote, donkere wolken hingen zwaar en dreigend aan de lucht. Tempest bleef zijn oren spitsen. Hij was al zijn dag slecht begonnen, meteen al door het opmerken van hoe het weer vandaag zou worden. Hij haatte water. Het was niet alleen zijn angst, het was zijn grootste... walg. Een natte vacht was verschrikkelijk, en al helemaal als je er mee rond moest lopen. Want steeds schuilen in zijn hol was geen leuke belevenis. Het was veel te krap en te donker, daar kon hij echt geen uur in zijn. Zijn ijsblauwe ogen keken rond het landschap, het rook alsof er hier een groep katten geweest was, waarschijnlijk een maantje of twee geleden. Was het niet die Elite groep waar zijn vader hem over verteld had? Meteen keek hij op toen een verse geur zijn neus bereikte. Het rook bekend, maar toch niet. Het droeg een geur dat hem zo'n nostalgie gaf, en evenveel haat. Het vulde zijn kop met vragen. Waar kwam die geur vandaan? "Laat jezelf zien, mietje." Miauwde hij opeens, zijn blik nog steeds uitdrukkingsloos.

Tornado first

Onderwerp: Re: Honestly do 8 jun 2017 - 20:23

I'm afraid to tell you who I adore
won't tell you who I'm singing towards
Metaphorically I'm a whore
and that's denial number four.

T O R N A D O

Hij wist het zelf nog niet eens. Misschien was hij hier gekomen slechts voor de nieuwsgierigheid. Om te zien wat er echt zo erg aan deze plek was, aangezien hij het wel miste, ergens, diep in hem, kwam de pijn van heimwee naar boven. Hetzelfde wat hij had gevoeld bij zijn moeder, zijn zusje, zijn vader. Iedereen die hij lief hield en paden moesten splitsen. Het was dan ook geen verwachting toen hij een zeer bekende grijze tabby in zijn oogveld kreeg. Diezelfde blauwe ogen... En de geur, hij bracht de geur van zijn moeder mee. Zijn moeder. Even wou Tornado op hem afspringen, kaken al op elkaar geklemd. Maar toen de onbekende kater iets miauwde met, "Laat jezelf zien, mietje." Was het plots geen onbekende kat meer. Die stem. Het was onmiskenbaar. "Long time no seen, huh?" Sprak hij terwijl hij uit het struikgewas trippelde. "You see, ik had jouw arrogante koppie bijna gemist, broeder." Zei hij met een glimlach. Ja, Tempest was een asshole. Maar ze waren broers, dat kon hun niet scheiden.

Onderwerp: Re: Honestly do 8 jun 2017 - 20:34

hell is empty, all the devils are here

Zijn oren wiebelden even toen er eindelijk beweging kwam in de andere kat, die schijterig achter een struik aan het schuilen was. "Long time no seen, huh?" Sprak de bruingestreepte kater. Even keek Tempest hem twijfelend aan, ogen tot spleetjes geknepen. "You see, ik had jouw arrogante koppie bijna gemist, broeder." Kwam er als volgt. Waardoor de grijze tabby ook terug moest grijnzen. "God, ik had je bijna niet herkend." Antwoordde hij. Waarna hij vervolgens zijn broer een speelse stoot gaf. "Hoe gaat het?" Vroeg de rogue terwijl hij Tornado's uiterlijk in zich opnam. Gespierd, net zoals hem, halsband met hondentanden. "Oh, Jesus." Miauwde hij met een diepe zucht nadat hij zich realiseerde waarom hij er zo uitzag. "Vader had jou dus wel meegenomen? Zak dat hij is," mompelde hij. Toch, was het grappig bedoeld. Gewoon speelse conversaties met zijn broer. Man, wat had hij dit gemist.

Onderwerp: Re: Honestly do 8 jun 2017 - 20:48

I'm afraid to tell you who I adore
won't tell you who I'm singing towards
Metaphorically I'm a whore
and that's denial number four.

T O R N A D O

Tot zijn verbazing -en geluk-, leek de kater hem nog te herkennen. Tenminste, zo liet het blijken. "God, ik had je bijna niet herkend." Zei hij terug. Waardoor Tornado even moest lachen, niet de gemene, of valse lach, nee. De oprechte lach, de lach die hij voor het laatst gebruikte toen hij nog een kitten had, toen hij nog echt lol had. En dat was nu ook het geval. Hij had zijn broer zo erg gemist toen hij een Young One was, hij was zijn beste vriend geweest. Uiteindelijk, na de dood van zijn vader was hij hem vergeten. Hij had gerealiseerd dat hij zijn familie nooit terug zou vinden. Hurricane wist alles, hij kon het hem gevraagd hebben. "Hoe gaat het?" Kwam de simpele, toch moeilijke vraag. "Ja, dat is de vraag." Antwoordde hij plagerig. "Het gaat prima met mij. Als je de Elite erbij haalt, dan. Je moet echt joinen, bro." Vervolgde hij. Zelfs als hij de jongste was, hij was duidelijk een tikkie groter dan zijn broer. En dat amuseerde hem maar al te graag. "Oh, Jesus." Miauwde Tempest vervolgens, nadat hij hem blijkbaar had gecheckt. Een diepe zucht volgde. "Vader had jou dus wel meegenomen? Zak dat hij is," hoorde hij hem mompelen. "Jep, wees blij dat je bij mam mocht blijven, want spoiler; hij geeft geen living f*ck om ons." Tornado grinnikte en ging zitten. Ja, hier voelde hij zich thuis.

Onderwerp: Re: Honestly do 8 jun 2017 - 21:00

hell is empty, all the devils are here

Tempest glimlachte zachtjes toen hij zijn broer hoorde lachen. Het was zo'n lach waar je echt warm van werd. En bij een kater zoals de grijze tabby betekende het echter wel wat. Sinds hij al zijn emoties ver gelegd had. "Ja, dat is de vraag." Antwoordde hij plagerig. Waardoor hij speels met zijn ogen rolde. "Het gaat prima met mij. Als je de Elite erbij haalt, dan. Je moet echt joinen, bro." Voegde hij toe. De kater trok een wenkbrauw op. "En de bevelen van iemand volgen? Sorry, Tor. Niet mijn ding." Hij schudde zijn kop. Hij was niet bepaald iemand die regels volgde. Hij maakte ze, en brak ze, als dat echt nodig was. "Jep, wees blij dat je bij mam mocht blijven, want spoiler; hij geeft geen living f*ck om ons." Kwam het antwoord nadat hij vroeg of Hurricane hem had gebracht naar de Elite. "Niet verrast," murmelde hij. Hij hoefde niet te weten dat hij erg naar zijn vader opkeek. "Waar is die eikel nu?" Vroeg hij vervolgens. "En hoe gaat het met Ore?"

[/b]

Onderwerp: Re: Honestly