I have a long, long way to go

Het was de eerste keer dat Brindlekit echt op avontuur ging. Ze wilde altijd liever bij haar mama blijven, want daar was het warm en zo gezellig. Maar de kitten vond dat ze nu wel eens de leeftijd had bereikt om eens wat zelf te gaan doen. Daarom trippelde ze nu met kleine pasjes over een scherp en koud ding. Dat koude ding was erg groot en Brindle wilde het einde vinden. Als een volleerde avonturier hield ze haar neus dicht bij de grond, op zoek naar het einde. Want als ze het vond, kon ze het aan haar mama vertellen en die was vast super trots op haar. Wowie, ze stond opeens op wat zachts en ze was een stukje lager! Even was ze bang, maar daarna niet meer want ze was al een grote kitten. Ze snuffelde aan de ondergrond. Het was groen, dus mos. Ze had het einde gevonden! Ze sprong in de mos kuil. Mama was vast super trots op haar!

Eerste post voor Jinglekit

_{Jullie zien het goed kids, Jingle gedroeg zich vandaag eens een keer niet als een deprimerende zak maar als haar irritante en heethoofdige zelf van nog voordat haar moeder weg was. Ze lag een eindje van de uitgang van de grot in een zonnig plekje, bezig met worstelen tegen haar vacht die in pieken omhoog stond terwijl haar uitdrukking steeds meer een bozere emotie liet zien. De tabby had nooit kunnen weten dat dit zo'n verschrikkelijke ergernis kon zijn als je niet iemand had om je te kunnen helpen. Met een boze grom gaf ze het op en spuugde een paar losse haren die in haar mond waren bleven hangen weg. Haar tweekleurige ogen vielen op een kitten die de grootte van een keutel had in haar ogen en ze keek toe hoe het poesje zich langzaam als een slak naar de uitgang van de grot bewoog. Oh dat idee gaan we dus bijvallen. Jingle stond haastig op en trippelde snel in de richting van het witte poesje, toen ze voor haar neus opeens verdween. Fronsend keek het poesje naar beneden, en toen zag ze haar weer. "Hee kleintje, waar gaan we naartoe?" Miauwde Jingle met een grijns terwijl ze met haar oortjes wiebelde.}

Ze trippelde uitgelaten rondjes in de kuil, toen een onbekend hoofd boven haar hing. Uhm, wat kwam die kat hier doen? Het was een gestreepte kat, maar dat was niet zo bijzonder. Wat wel super cool was waren haar ogen, want die hadden wel twee kleuren. Wow, de rode kitten wilde ook zulk soort ogen. Dat was echt vet gaaf. Maar dat maakte niet weg dat dit haar kuil was, want zij had hem gevonden. Ze zakte uitdagend door haar pootjes en wiebelde met haar staartje. "Hee kleintje, waar gaan we naartoe?" vroeg de kat. Waar ze naar toe ging? Nergens, ze had het einde al gevonden. En nu had ze haar kuil. Ze ging haar kuil beschermen. Met een brutaal glimlachje keek ze naar het bewegende ding boven haar - dat uitsteeksel met vacht erop, je weet wel, de staart - en volgde het ding met haar ogen. 'Dit is mijn kuil!' piepte ze heel uitdagend. Ze veerde door haar pootjes en sprong. Rawhrr.

Onderwerp: Re: I have a long, long way to go