Rust.

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 11:54

'Ach, misschien vind ik mijn broer ooit nog. Hij moet ergens zijn, zijn lichaam is namelijk nog nooit gevonden.' miauwde Ravenpaw. "Dat gaat lekker we zijn hier pas een tijd en ik heb meer deprimerend´s over mijn leven gezegd dan goed is." zei Steelpaw. Ravenpaw grinnikte. 'Laten we over iets leuks gaan praten.' stemde hij miauwend in. De deprimerende gesprekken was hij nu wel zat. 'Steelpaw, hoe wil jij later heten?' vroeg Ravenpaw, Steelpaw was de enige die er nog geen antwoord op had gegeven. Hij keek toe toen de kat Jaykit oppakte en een boom in klom. "Moet je zien wat een mooi uitzicht." hoorde Ravenpaw, Steelpaw zeggen vanuit te boom. Hij nam aan dat Steelpaw later goed met zijn kittens om zou kunnen gaan. Ravenpaw stond op en liep naar het beekje waar hij wat uit dronk. Door de hitte had hij dorst gekregen.

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 12:00

Honeypaw keek omhoog naar Steelpaw die Jaykit mee een boom in had genomen. Ach zolang hij niet viel was er niks aan de hand. Ze keek even naar Ravenpaw, hij ging blijkbaar wat drinken. Zijzelf ging ook maar eens wat nuttigs doen, het geen dat ze vanochtend al van plan was. Ze proefde de lucht naar de geur van prooi en ze sloop in de richting van de bekende geuren van prooi. Misschien kon ze een wat verser spoor vinden want dit spoor was wel erg oud. Honeypaw snuffelde tussen de varens en meed zorgvuldig de brandnetels. Ze was de pijn aan haar poot nog niet vergeten. Het gras maakte zachte geluiden onder haar poten. Uiteindelijk rook ze de geur van een muis. Ze liet zich zakken en zocht beschutting tussen de dichte begroeiing. Ze grijnsde zwakjes toen ze een jong bruin muisje tussen de begroeiing door zag schieten. Haar poten jeukten om erachteraan te gaan maar ze wachtte nog even en ze sloop wat dichterbij. De geur van de muis liet het water in haar mond lopen, ze had al een tijdje niet gegeten. Haar staart hield ze laag bij de grond terwijl ze dichterbij sloop. Haar ogen waren gefixeerd op de muis. Uiteindelijk zette ze zich af en haar tanden zonken in de muis. Snel maakte ze de klus af en strekte ze zich uit. De muis nam ze mee terug naar de rest. Ze schouderde zich een weg tussen de varens door. Ze was toch wel een eindje afgedwaald van de rest besefte ze.

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 12:39

Ravenpaw besloot een stukje te gaan lopen langs de oever van het beekje. In een rustig tempo. Met zijn poot deed hij nog steeds voorzichtig. Hij deed wel minder pijn, maar hij wilde niet dat hij opnieuw pijn zou gaan doen zodat hij een paar dagen lang zou moeten hinken. Hij wenkte iets af naar het water zodat hij nu daar doorheen stapte. Het voelde fijn als verkoeling. In gedachten verzonken liep hij verder tot dat er een vogel tegen hem aan vloog. Hij verloor zijn evenwicht en viel in het water. Als een verzopen kat krabbelde hij overeind en kroop het water uit. 'Tuurlijk heb ik weer.' mokte hij geërgerd. Toch was hij verbaasd over de vogel. Die vlogen meestal niet tegen katten aan. Was er iets mee, of was hij op de vlucht. Hij besloot het maar te laten voor wat het was, misschien was het wel gewoon een domme vogel die niet goed kon uit kijken. Ravenpaw schudde zijn vacht uit, maar hij werd niet droog. Hoeveelste keer was dit dat hij doorweekt was? Hij kon het bijna niet meer op zijn vier poten tellen. Als kitten was hij ook vaak het kamp uit geglipt en doorweekt thuisgekomen. Met een zuur gezicht liep hij naar een steen waar het zonnetje op scheen en ging hier op liggen. Hij sloot zijn ogen en liet zijn vacht opdrogen, niet luisterend naar de wereld om zich heen en al snel viel de zwarte kat in slaap.

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 13:06

Honeypaw stapte tussen de wortels van de uilenboom door. Haar pootkussentjes maakten nauwelijks geluid op de harde grond. Ze had de muis nog steeds in haar mond. Deze begroef ze voorzichtig tussen de wortels van de uilenboom. Haar poten schraapten de aarde weg en ze legde de muis in het gat dat ze gegraven had. Voorzichtig trapte ze er weer aarde overheen. Hier lag het veilig totdat ze het weer op ging halen. Ze keek in het rond, ze zag Ravenpaw en Steelpaw niet meer. Ach ja, misschien waren ze terug naar het kamp of waren ze gaan jagen. In ieder geval, zijzelf ging nog even jagen. Ze zag een vink in de boom zitten. Ze klom kundig omhoog, grip zoekend met haar nagels. Uiteindelijk kon ze haar voorpoten zachtjes om een tak slaan. De tak boog even door maar ze wist zeker dat hij haar kon houden. Ze ging stilletjes op de tak zitten en ze observeerde de vink verderop. Haar staart zwiepte heen en weer en ze fixeerde zich op de vink. Ze zette zich af. Takken sloegen in haar gezicht maar uiteindelijk voelde ze de veren en fladderende vleugels van de vink onder haar poten. Al snel was het beestje dood. Ze klom uit de boom, maar vanuit de boom kon ze Ravenpaw zien. Ze klom naar beneden en sloop naar waar ze hem gezien had, misschien kon ze hem laten schrikken. Maar daarna zag ze pas dat hij sliep. Even bleef ze aarzelend staan, maar uiteindelijk besloot ze dat ze hem beter met rust kon laten. Ze verdween weer tussen de varens.

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 13:15

Steelpaw dook van opzij op met, Jaykit beet en zei"Ga je terug naar het kamp?" Hij liep met Honeypaw mee waar ze ook naar toeging. Steelpaw had gewoon zin om mee te gaan en als hij niet welkom is dan zou Honeypaw het wel tegen hem zeggen. Steelpaw vroeg verder aan Honeypaw "Wil je alsjeblieft even Jaykit overnemen. Ik wil even controleren of me oren nog op me kop zitten." Hij keek lachend naar Jaykit en toen naar Honeypaw. "Jaykit, hoe had je ons eigenlijk gevonden en had je toestemming gekregen om weg te gaan want dat is wel belangrijk. Want als er iets met je gebeurt zouden je ouders zichzelf niet vergeven."

Onderwerp: Re: Rust. ma 19 jul 2010 - 13:19

Ravenpaw schrok wakker van het gekraak in de varens, die aan de andere kant van het beekje stonden, waar hij nog net een kat in zag verdwijnen. Volgens mij was het Honeypaw, hij herkende haar rood witte vacht. Zijn vacht was al aardig droog en hij besloot maar achter haar aan te gaan. Hij sprong van de rots af, sprong niet echt heel soepel over het beekje heen en nam het zelfde pat als Honeypaw tussen de varens door. Hij zag haar lopen samen met Steelpaw die Jaykit vast had. 'Hallo.' miauwde Ravenpaw toen hij ze in haalde en zich naast Steelpaw voegde. "Jaykit, hoe had je ons eigenlijk gevonden en had je toestemming gekregen om weg te gaan want dat is wel belangrijk. Want als er iets met je gebeurt zouden je ouders zichzelf niet vergeven." vroeg Steelpaw aan de jonge kater. Ravenpaw keek Jaykit afwachtend aan.

Onderwerp: Re: Rust.