Why here? [T1]

Naar het Thunderclan territorium? Dan was ze daar eindelijk weg, moest ze er heen om te gaan trainen. Maar het was wel een prima locatie, het was niet doorweekt en er kon prima getraind worden. Thora verliet de fourtree's, wat nu het kamp van de Bloodclan was en ging door naar haar oude thuis. Of was het nog steeds haar thuis omdat Bloodclan hier nu leefde? Het boeide haar niet zo zeer, haar oude clangenoten waren er in ieder geval niet meer, voor zover Thora dat wist. Thora stapte op haar nieuwe mentor, Hellhound af en neeg haar kop. "Gegroet, mentor," sprak Thora vervolgens en keek op naar de kater, benieuwd wat ze zal gaan doen.

- Hellhound

Eigenlijk was het wel goed dat hij direct na het verdwijnen van zijn Young Ones een nieuwe aangewezen kreeg. Het zorgde voor afleiding en dat was iets wat hij op het moment wel kon gebruiken. Ook zou dit een vrij interessante Young One worden gezien het een voormalig Thunderclan apprentice was. Geduldig wachtte hij tot Thora kwam opdagen in het Thunderclan gebied, waar hun eerste training zou plaatsvinden. Al snel verscheen de flame point kattin in zijn gezichtsveld. "Gegroet, mentor," sprak de kattin. Hellhound draaide geamuseerd een keer met zijn oren. Dit kon nog best leuk worden. ”Goedemorgen Thora.” De hele training had hij al uitgeplant, zoals gewoonlijk. Al zou deze anders lopen dan de meeste eerste trainingen die hij had gegeven. De basis waar hij normaal mee begon zat er namelijk al in bij de kattin. ”Omdat je al enkele moons apprentice geweest bent ga ik deze training wat anders aanpakken. Normaal begin ik met kennis over de clans en de basis over jagen.” Thora was een clankat geweest dus kennis over de clans was overbodig, die had ze toch al. Misschien zou hij daar later wel wat dieper op in gaan maar dat was geen zorg voor nu. Clans hadden prooi nodig dus jagen stond net als bij de Elite op een hoog belang. ”Er is een reden dat ik je hier naar toe heb gebracht. Jij kent dit gebied beter dan ik. Ik wil dat je het naar je voordeel gebruikt tijdens een gevecht. Je opdracht is dus om mij aan te vallen en gebruik te maken van alles wat je van je clanmentor hebt geleerd.” Hij wilde weten wat het niveau van de kattin op alle verschillende dingen was. Wat hij er niet bij vertelde was dat hij ook wilde weten hoe gedreven ze was. Je clan verraden was een ding maar een kat aanvallen iets heel anders.

Thora was ook maar een jonge kattin en puur slecht was ze nou ook weer niet. Een clankat was ze gewoon niet en ze had gekozen voor Bloodclan omdat Thora er van overtuigd was dat dát het beste was. Of dat zo was, dat maakte eigenlijk niet meer uit, want de overtuiging was er. Hellhound leek geamuseerd te zijn met de manier waarop Thora hem begroet had en daarbij vroeg de Young-One zich af of er dan een andere manier was voor Bloodclanners. De kater begon aan zijn uitleg, die ze ietwat langdradig vond. Hij vertelde namelijk het gene wat zijzelf ook wel wist, dus kwam het opstandige en ongeduldige wat bij haar naar boven, wat te zien was aan haar staart. In tegenstelling tot naar Rowanflight toe, had ze nu wél respect, want dit was een Bloodclanner en voor haar zat daar een groot verschil. En toen begon Hellhound met de nuttige informatie. De training werd een gevecht en Whifflepaw moest gebruik maken met de voor haar bekende omgeving. Ze knikte toen hij had gesproken en al snel volgde er een grijns rond haar lippen. Ze moest gebruik maken van het gene wat ze van Rowanflight geleerd had, dat ging leuk worden, want dat was niet veel. De kater was groter en Thora ging de trainingen langs die wel enige nut hadden gehad. Leap-and-hold it is. Want Hellhound was groter.
Zonder enige aarzeling zette Thora direct af met haar poten. Ze sloeg haar nagels uit, want dit was Bloodclan, niet Thunderclan, daarbij had Rowanflight bij één training haar zo behandeld, dat kon ze in de strijd gooien als Hellhound het niet met haar eens was. Toen Thora had afgezet met haar achterpoten en naar de kater toe was gesprongen, hoopte ze op zijn rug te belanden en van dat moment gebruik te maken door proberen zoveel mogelijk schade te brengen aan de schouders van de kater en te bijten in de huid van zijn achter-kop.

Hij was wel nieuwsgierig hoe ze dit zou gaan aanpakken. Hij was redelijk bekend met de manier van vechten van de meeste clans. De meest voorkomende manier in ieder geval. In een normaal gevecht zou Thora weinig kans maken. Ze was jonger en dus minder ervaren, kleiner en zwakker dan hem. Misschien was ze sneller, hij was immers niet extreem snel en met een klein lichaam was het vaak makkelijker om snel te zijn. Zorgvuldig bekeek hij de houding van de kattin, elk klein detail er aan. De kattin zette vrijwel meteen af en kwam met uitgeslagen klauwen zijn kant op gevlogen. Hellhound bleef vrij onbewogen staan. Zijn vacht was lang en dik, zijn huid was niet al te makkelijk bereikbaar zonder een flinke hoeveelheid kracht. Kracht die een jonge kattin vrij moeilijk uit en sprong kon halen. Wat hij wel deed was zich klaar maken om meteen op zijn zij te rollen en een keer heel snel over zijn rug. ”Leuke poging maar niet snel genoeg. Ik kan je pletten met mijn gewicht als ik boven op je was blijven liggen.” Hij zou haar nog een tweede keer laten proberen voor hij de beste strategie zou vertellen. Als ze die de tweede keer niet zou gebruiken in ieder geval.

En toen Thora op zijn rug terecht kwam, rolde Hellhound direct om, waardoor Thora onder hem terecht kwam. Ze kon zich moeilijk bewegen en de lucht werd uit haar longen geperst. Hellhound noemde haar poging leuk, maar het was niet snel genoeg. Hij kon haar pletten met zijn gewicht als hij op haar was blijven liggen, waar de kater gelijk in had. Thora kwam overeind en ademde diep in waarna ze naar de kater keek. Het leek er op dat ze het nog een keer moest proberen en ditmaal spande ze al haar spieren, maar wachtte met springen, omdat ze verwachte dat hij daar weer op zou rekenen. In plaats daarvan begon ze om hem heen te draaien. Rechtsom, maar teon ze sprong, ging ze links om, dit keer wilde ze weer op zijn rug landen en met al haar kracht probeerde ze weer uit te halen naar zijn schouderbladen, in de hoop deze te kunnen verwonden.

Een echte reactie kwam er niet van de kattin. Ze moest een keer diep ademhalen voor ze haar tweede poging begon. Ze leek zich klaar te maken om te springen dus de kater zette zichzelf ook schrap. Hij liet de spanning op zijn spieren weer verdwijnen toen ze langs hem af rende. Mooi, een verassing op die manier. Bij rennen zou het waarschijnlijk niet blijven dus spande de rosse kater zijn spieren ook op de juiste manier aan en zakte een beetje door zijn poten. Ze rende rechts om hem heen maar sprong richting links. Dit was iets om heel tevreden over te zijn. Over haar acties leek ze na te denken en te gaan voor het beste plan van aanpak. Zodra hij haar sprong door kreeg zette hij af om van haar vandaan te sprinten. Haar klauwen raakte zijn rug echter dus kwam de kater in een keer tot stilstand en maakte een stevige draai. De centrifugale krachten zouden Thora van zijn rug af katapulteren tenzij ze met haar klauwen achter zijn vacht bleef hangen. Dat zou dan nogal onhandig zijn voor beide gezien geen van twee dan een kant op zou kunnen.

De sprong lukte en ze wist met haar klauwen over zijn rug heen te schrapen. Maar toen ze was gesprongen, had Hellhound een stevige draai, die Whifflepaw bijna van zijn rug af wierp. Ze wist echter met al haar kracht vast te blijven aan Hellhounds vacht, wat pijn deed aan haar poten, omdat de draai haar van zijn rug af had willen werpen. Ze hoopte wat schade aan te richten en liet vervolgens los, om hijgend op de grond terecht te komen. Ze zwaaide haar pijnlijke poot eens heen en weer, maar besefte dat het niets meer was dan wat pijn in de spieren, dus mocht ze het negeren. "Beter?" Besloot ze te vragen. "Ik heb aardig wat dingen geleerd van mijn vorige mentor," miauwde ze. "Maar ik ben hier niet om mijn Thunderclan bende te herhalen, aangezien dat toch niet veel is. Ik wil nieuwe dingen leren, beter worden," sprak ze en keek haar nieuwe mentor recht aan. Wat voor nut had het om al die bullshit te herhalen. Ze had het één en ander geleerd, maar zo succesvol waren haar trainingen als Thunderclanner niet geweest. Het meeste dat ze kon, had ze geleerd van Claw, of van zichzelf.

Er werd flink hard aan zijn vacht getrokken doordat de kattin niet compleet van hem af werd gekatapulteerd. Thora nam zelf het initiatief om van hem af te springen. Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe de kattin met haar poot schudde. Waarschijnlijk had het bij haar niet veel minder pijn gedaan dan bij hem. "Beter?" vroeg de kattin hem. Rustig knikte hij een keer. Het was nog niet perfect maar kon er mee door. "Ik heb aardig wat dingen geleerd van mijn vorige mentor," sprak de kattin vervolgens. "Maar ik ben hier niet om mijn Thunderclan bende te herhalen, aangezien dat toch niet veel is. Ik wil nieuwe dingen leren, beter worden," vervolgde Thora, duidelijk zeker van haar zaak. De rosse kater zuchtte een keer, ging zitten en sloeg zijn staart om zijn poten. Een paar seconde keek hij haar in stilte aan. "Thora, wat verwacht jij precies van mij te leren?" vroeg de kater haar op een rustige maar serieuze toon. Met alleen nieuwe dingen kwam je nergens, herhaling was de kracht achter veel. Beter een perfecte basis dan imperfecte extra's. Bovendien gaf deze vraag hem nog wat meer informatie over de kattin. Haar doelen met name.

Dit was haar eerste training en ze wist nog niet precies of ze fel moest zijn of juist terughoudend. Ze wist nog geen houding aan te nemen en kende haar plek nog niet. Ze moest overduidelijk nog veel leren, al had ze al een prima basis doordat Rowanflight haar dingen had geleerd en omdat ze vanaf haar negende moon als rogue had moeten leven tot nu, haar elfde moon. Ze hijgde nog wat na en probeerde de pijn van haar poot te negeren. Ze sprak tegen haar mentor waarop Hellhound haar een vraag gaf. Thora zweeg even, wierp haar blik op de grond waarbij ze haar kaken op elkaar drukte. "Ik wil een goede Elite worden, zoals jij, Shark en Claw, zoals iedereen hier. Ik wil leren één van jullie te zijn, van het gevoel dat ik een nieuweling ben af komen en een plek hebben, hier," sprak ze. Haar stem haperde hier en daar. Ze voelde zich een zwakkeling tussen de anderen, waardeloos, ook al had ze enige ervaring en dingen geleerd. In verhouding met zelfs de andere Elite Young Ones voelde ze zich waardeloos en dan was ze zelfs al niet de aller jonge Young One meer. Nog even en ze droeg de leeftijd van een Member, al bleef je een Young One tot je het had verdiend om een Member te zijn.

De blik van de kattin verplaatste zich naar de grond nadat Hellhound zijn vraag had gesteld. Door de stilte die even heerste kon hij merken dat ze zorgvuldig over haar antwoord nadacht. "Ik wil een goede Elite worden, zoals jij, Shark en Claw, zoals iedereen hier. Ik wil leren één van jullie te zijn, van het gevoel dat ik een nieuweling ben af komen en een plek hebben, hier," sprak de flame-point kattin uiteindelijk. De rosse kater knikte bevestigend. Van wat hij tot dus ver van de kattin had gezien kwam dat aardig met elkaar overeen. Hellhound zwaaide een keer met zijn staart en liet zijn ogen even dwalen. Eens zien hoor... De twee groene ogen richtten zich weer op de Young One voor hem. "Een plek in de Elite zul je zelf moeten vinden. Toen ik hier voor het eerst kwam dacht ik ook dat ik precies zoals de rest moest zijn. Maar uiteindelijk ben ik toch heel anders dan de meeste Members. Ik kan je trainen maar leren moorden moet je zelf doen. Je moet zelf bepalen waar je moralen liggen." Het was waarschijnlijk niet het antwoord waar Thora op had gehoopt. Sterker nog, er was een grote kans dat het, het tegenovergestelde was. Al was hij dus nu wel nieuwsgierig hoe ze daar op zou gaan reageren.

Had ze wat verkeerd gezegd? Was het zwak wat ze had uitgesproken? Ging ze nu in de verkeerde richting? Het was stil, Hellhound leek na te denken. Daarna begon hij te spreken en Thora luisterde aandachtig naar de woorden die Hellhound uitsprak. Ze had er eigenlijk niks aan, maar ergens ook weer wel, dus knikte ze."Dus... in principe doe ik nog niet echt iets verkeerds?" Vroeg ze voorzichtig. Ja, die onzekerheid moest er uitgewerkt worden en hoogstwaarschijnlijk had Hellhound dat zelf ook al gezien. Leren vechten ging wel goed komen, maar die onzekerheid moest er uit. Thora moest zich zekerder gaan voelen en inzien dat wie ze was, prima was en zo zou haar pad naar het worden van een echte Elite steeds makkelijker te bewandelen worden.

Na zijn woorden knikte de flame-point. "Dus... in principe doe ik nog niet echt iets verkeerds?" vroeg ze hem vervolgens, duidelijk voorzichtig. Zachtjes schudde de rosse kater een keer met zijn kop. Aan jagen zou hij geen aandacht hoeven besteden en vechten stond ook al op een zeker punt. Voor Thora was het waarschijnlijk beter om eerst een beetje aan haar houding te werken en aan haar kennis over de Elite zelf. Clankennis zat er namelijk ook allemaal wel in. Thora was al wat ouder dus zou waarschijnlijk zo snel mogelijk volledig Member willen worden. Haar dingen leren die leuk maar niet echt nuttig waren zat er dus ook niet in. "Ik denk dat we het best eerst aan jouw houding en kennis over de Elite kunnen werken. Zo lang jij je hier niet op je plaats voelt kunnen we niet verder," sprak de kater rustig. Was het een ding geworden dat hij Young Ones kreeg die zich allemaal (nog) niet op hun plek voelde in de Elite ofzo? "Daarna zullen we verder gaan met het vechten en je voorbereiden op je Final assessment."

Thora wilde direct in verdediging schieten toen Hellhound zei dat ze zich niet op haar plaats voelde. Ze voelde zich wel op haar plaats, of wist in ieder geval dat haar plaats hier was, maar wist nog zo weinig. "Mijn plaats is hier en die wil ik inderdaad vinden," sprak ze dan ook, om hem wel duidelijk te maken dat ze daar in ieder geval wél zeker van was. Waarom was ze hier anders? Zijn stappen plan klonk goed dus knikte ze. "Klinkt goed," ging ze verder. Vragen stellen, dan maar, initiatief tonen. "Hoe is de Elite ontstaan?" Besloot Thora te vragen. Dat leerde je in de clans tenminste als eerste. De geschiedenis, waar de basis lag, hoe alles was ontstaan. Want je leerde van het verleden en zo kon je de toekomst beteren. Dat wilde Thora ook. En door te leren over het verleden, leerde je over het heden, over het nu. Dat was iets wat Thora toch wel belangrijk vond. Ondertussen kon zijzelf ook wel aan haar vechten en jagen werken. Dat jagen zat wel goed, aangezien ze ook nog een periode zelfstandig als Rogue heeft moeten leven.

"Mijn plaats is hier en die wil ik inderdaad vinden," reageerde de kattin op zijn woorden. Hij had het dus gelukkig goed aangevoeld. Het zou een beetje ongemakkelijk zijn geweest als hij de situatie verkeerd had ingeschat. "Klinkt goed," was Thora's reactie op zijn voorstel. Er viel enorm veel te vertellen over de Elite omdat ze nou eenmaal iets beweeglijker waren dan de clans. Bovendien hing er een heel andere sfeer en had vrijwel alles een reden. Op de paar idiote katten die er ook deel van uitmaakte na dan. "Hoe is de Elite ontstaan?" vroeg de flame-point voor Hellhound aan zijn verhaal kon beginnen. Het was goed dat ze zelf wat initiatief toonde, dat maakte het iets minder een lang verhaal. "De Elite is niet op een spectaculaire manier ontstaan. Een groep Rogues en een paar Kittypets met het zelfde doel en meer was het eigenlijk niet. Het typische is dat de meeste Elite katten nu Kittypets minachten terwijl het toch deels hun voorgangers waren," vertelde de rosse kater rustig nadat hij een knikje had gegeven.

Met interesse luisterde Thora naar wat Hellhound haar te vertellen had. Er was dus niet echt een voorgeschiedenis. "Dat is wel... ironisch," besloot Thora bedenkelijk te zeggen. Maar ergens begreep ze wel dat ze toch kittypets minachten, want het leven van een kittypet was zo oz makkelijk en ook voor de Elite zelf was het leven niet bepaald relaxt. "En het exacte doel was... is?" Besloot ze toch te vragen, want dat wilde ze ook wel weten. Ze ging er gewoon op los vragen, want dat was wel zo handig. "En om full-member te worden van de Elite.. wat moet ik daar allemaal voor doen? Behalen?" Vroeg Thora vervolgens. Ze kon jagen, het vechten mocht nog wel beter, vooral op het gebied van sterker worden en meer technieken leren. Want wie wist kwam ze ooit oog in oog te staan met haar zus en dan wilde ze daar helemaal klaar voor zijn.

"Dat is wel... ironisch," kwam er bedenkelijk van de Young One. Hellhound knikte instemmend, dat was ook precies wat het was. Hij kon Kittypets zelf ook niet helemaal begrijpen maar had tenminste nog het fatsoen om ze als katten te behandelen in plaats van stukken vuil. Zo nu en dan zat er namelijk best een interessante tussen. "En het exacte doel was... is?" Ahja hun doel, de vraag die door iedereen anders werd beantwoord. "En om full-member te worden van de Elite.. wat moet ik daar allemaal voor doen? Behalen?" vervolgde Thora. Het viel hem wel op dat ze deze vraag stelde. Het was namelijk iets dat niet echt geheim was en zelfs enkelen Rogues wisten. Hij had eigenlijk wel verwacht dat de kattin dit gewoon zou weten. "Om sterker te worden, de sterkste te zijn, de clans uitroeien, al het gebied toe eigenen. Er worden verschillende redenen gegeven en ik denk dat alle wel een kern van waarheid hebben," vertelde de rosse kater. Hellhound ging even verzitten en richtte zijn ogen weer op de flame-point voor hem. "Net als bij de clans wordt er een assessment afgelegd. Bij de Elite is de bedoeling dat je een Kittypet of kleine hond vermoord en diens halsband afneemt. Verder wordt er van je verwacht dat je luistert tijdens je Young One periode."

Het doel was duidelijk. Sterker worden, de sterkste te zijn en de clans uit te roeien, al het gebied te claimen, wat ze nu eigenlijk al gedaan hadden. En de redenen waren voor ieder verschillend maar in alles zat wel een kern van waarheid. Shadowclan, Riverclan en Windclan had Thora eigenlijk niet veel op tegen, vooral Thunderclan. Maar dat maakte niet uit, alle clans waren nu gewoon haar vijanden en dat vond ze helemaal prima. Maar ja, dan waren de clans nu verdwenen en wie wist kwamen ze nooit meer terug. En om een member te worden werd nu bevestigd door Hellhound. Ze moest een kleine hond of een kittypet vermoorden en daarvan de halsband jatten om member te worden. Verder moest ze als young one zijnde luisteren naar de members en hogere rangen, duidelijk. "Dan is het dus toch zo, oké, dat moet, wanneer het zo ver is, wel goed komen," miauwde Thora zo zeker mogelijk. Natuurlijk joeg het idee haar ergens angst aan, maar ze wilde het, dus ging het lukken. "Hellhound, kan jij mij helpen om sterker te worden en dan niet alleen fysiek, maar ook mentaal, vooral harder?" Besloot ze te vragen.

"Dan is het dus toch zo, oké, dat moet, wanneer het zo ver is, wel goed komen," sprak de kattin. Haar stem klonk zeker maar op een bepaalde manier leek het toch gemaakt zeker. Dat waren van die dingen die je enkel kon horen als je er veel op geoefend had en er dan ook echt op lette. In de Elite vielen er weinig katten echt te vertrouwen en uit zijn Shadowclan tijd wist hij ook nooit wat hij wel en niet moest geloven. In al die tijd had hij er mee geoefend en de laatste moons leek het zo nu en dan toch wel een beetje te lukken. "Hellhound, kan jij mij helpen om sterker te worden en dan niet alleen fysiek, maar ook mentaal, vooral harder?" Er verscheen een lichte frons op de kop van de rosse kater. Er waren meerdere manieren om het op te vatten. "Hoe bedoel je precies Thora?" Hij kon nergens mee instemmen als hij niet precies wist wat er bedoeld werd.

Hellhound vroeg naar hoe ze dit bedoelde. Thora zweeg even en dacht na over hoe ze dit het beste uit kon leggen. "Ik wil dat mijn emoties gedoofd worden. Ik wil in staat zijn, mentaal, om een kat te vermoorden en ik wil mijn zus in de ogen kunnen kijken zonder dat ik daar iets bij voel," sprak ze. "Verder wil ik een sterkere houding hebben, ik wil niet meer dat zielige Thunderclan poesje zijn, ik wil een poes van de Elite zijn, iemand waarvoor een buitenstaander bang zou worden," sprak ze. "Ik ben klein en zal niet meer groter worden, dus ik wil aan mijn uitstraling werken," ging ze verder. "Ook wil ik beter tegen klappen kunnen en zelf ook fysiek sterker worden," voegde ze er aan toe en ze hoopte dat Hellhound nu wel begreep wat ze bedoelde.

Thora leek even na te denken over haar antwoord voor ze sprak. "Ik wil dat mijn emoties gedoofd worden. Ik wil in staat zijn, mentaal, om een kat te vermoorden en ik wil mijn zus in de ogen kunnen kijken zonder dat ik daar iets bij voel," begon ze. Hellhound draaide een keer met zijn oren en gaf een klein knikje. "Verder wil ik een sterkere houding hebben, ik wil niet meer dat zielige Thunderclan poesje zijn, ik wil een poes van de Elite zijn, iemand waarvoor een buitenstaander bang zou worden," vervolgde Thora haar uitleg. Dat deel kon hij begrijpen, dat was immers iets heel normaals voor een Elite kat dus het was vreemd als je dat niet had. "Ik ben klein en zal niet meer groter worden, dus ik wil aan mijn uitstraling werken," vulde de flame-point kattin nog aan. Uitstraling kon veel betekenen. De Elite Leader die voor Claw kwam, Lìtill, was ook niet zo groot geweest. Hij had wel een sterke uitstraling gehad en dat had veel voor hem gedaan. "Ook wil ik beter tegen klappen kunnen en zelf ook fysiek sterker worden," sloot Thora haar uitleg. De rosse kater gaf nogmaals een knikje. Hij zwaaide een keer met zijn pluizige staart voor hij haar een antwoord gaf. "Emoties compleet doven is niet mogelijk Thora, maar onderdrukken wel. Het complete verhaal is alleen mogelijk voor zij die zichzelf verliezen," vertelde hij rustig. Er zaten er wel een paar in de Elite. Katten zonder persoonlijkheid die enkel aan moorden konden denken. Die hadden meer weg van Twoleg Monsters dan van katten. Hij zou het niet toestaan dat ook maar één van zijn Young Ones zo zou worden. "Aan je uitstraling zullen we natuurlijk gaan werken en het klappen opvangen moet voor het grootste deel wel met techniek lukken."