I May Be On The Side Of The Angels.. [OPEN]

But Don't Think For One Second That I Am One Of Them

1... 2... 3... En go! Zo snel ze kon op haar pootjes rende ze langs iedereen heen. Ze had heus wel gemerkt dat haar poten de laatste tijd waren gegroeid, maar dat ondanks dat ze nog steeds wat molliger was dan de andere kittens van Windclan. Misschien kwam het door al dat haar, maar ook als ze rende merkte ze het. Ze was nog niet zo snel als de andere windclan kittens, en dat moest ze trainen! En dus deed Silverkit dat ook. Elke dag weer, soms meerdere keren per dag, deed ze een wedstrijdje met zichzelf, in de hoop dat ze een dag magisch de snelste kat van Windclan was. Dat was een ver streven, maar het zou op zijn minst mogelijk moeten zijn de rest bij te kunnen houden.. toch? Als alleen maar haar bouw er een beetje naartoe zou groeien.. Verzonken in die gedachte bonkte ze plots tegen iets aan. Gestoord keek de zilveren kitten op. Had die kat niet kunnen zien dat ze bezig was ofzo, en kunnen uitwijken? "Kijk eens uit waar je staat" riep ze fel uit. Goed, het was misschien niet heel beleefd maar de kitten was gefrustreerd dat ze uit haar tempo was gehaald. Hoe kon ze ooit even snel zijn als de rest vóór haar apprenticetijd als iedereen haar maar in de weg liep?

- Open.