On your side

Met snelle passen wandelde hij verder. Hm. Met zijn blauwe ogen zocht hij het gebied af. Het was niet makkelijk om een kat te zoeken die steeds bezig was met moven. Het was niet vreemd, hij had maar drie poten en kon niks voor zichzelf houden. Rustig stopte hij even, tot hij de bekende geur van Lítill vastnam en even opkeek en zijn pas versnelde. ZIjn tred verhoogde wat waarna hij even opkeek toen hij de rug van de ander zag. "Vader," zei hij kalm met een blik van opluchting.

-Daddy only

Natuurlijk had hij gehoord wat er bezig was met de omgeving, alles ging neer om het zo maar te zeggen. Hij zuchtte even, hij had gehoord via via dat de clans gingen verplaatsen. Niet dat hij daar problemen mee had maar... wel met één kat. Hij gromde even en keek naar de grond, schrapende over de grond om maar iets van afleiding te vinden voor zichzelf. Toen hij echter een bekende geur op nam keek hij even op. Oh... "Vader," klonk er kalm van de ander af, waarop Lítill naar de ander keek. "Nevermind," sprak hij even rustig tegen de kater, stiekem nog wel blij zijnde om zijn zoon in een goede conditie te zien.

Zijn vader keek op en trots haalde de kater zijn kop op zodat hij de ander kon aantonen dat hij dit wel in zich droeg... Hm... "Nevermind," Klonk er even... Hij knikte naar hem en benaderde de kater even wat. "Ik breng u nieuws, vader, en een voorstel," sprak de zwarte, massieve kater even terwijl hij naast de vele kleinere kater ging zitten. Geen idee waar hij zijn grote vandaan had gehaald...

De kater kwam naar hem toe en ging naast hem zitten, waardoor Lítill even knipperde. Hij vond het wel fijn dat de kater hem zo nu en dan kwam opzoeken, hij was immers al zo oud och.. "Ik breng u nieuws, vader, en een voorstel," Hij fronste even en keek naar hem. "Wat is er?" sprak hij even tegen de ander, terwijl hij zijn staart rond zijn eigen lichaam sloeg en zijn olijfgroene ogen op de kater gericht had

De vraag van wat er was volgde al snel en hij kn het niet laten even te grijnzen. "Ik heb Shadowclan verlaten om bij u te komen, vader, u te helpen met wat u maar wilt," zei hij rustig. "De clans zijn gek, ze willen ervandoor gaan. Ja, alles ging echt naar de shit maar dan nog... Zo ver reizen? Pfft, ze zijn gek," zei hij even terwijl ie met zijn ogen rolde. "Ik had er geen zin in,
so... Here I am... Als het goed is voor u that is... Ik zal alles doen wat u van me vraagt, dat beloof ik!" derp.

De kater begon te grijnzen, waarom wist hij niet though.. "Ik heb Shadowclan verlaten om bij u te komen, vader, u te helpen met wat u maar wilt," Lítill fronste even.. euh? Zijn zoon had de clan verlaten? "De clans zijn gek, ze willen ervandoor gaan. Ja, alles ging echt naar de shit maar dan nog... Zo ver reizen? Pfft, ze zijn gek," klonk er terwijl de kater met zijn ogen rolde. heh.. "Ik had er geen zin in, so... Here I am... Als het goed is voor u that is... Ik zal alles doen wat u van me vraagt, dat beloof ik!" Hij keek even neutraaltjes naar de kater. "Sure.." sprak hij neutraal tegen de kater, niet laten blijken dat hij zo trots was op zijn zoon. "Je kan me wel beschermen... ofzo..." sprak hij even rustig

"Sure.." Klonk er van de kleine kat af. Hij knipperde even en knikte naar hem. Hm... "Je kan me wel beschermen... ofzo..." Hij knikte nogmaals. "Natuurlijk," zei hij kalm terwijl hij even diep adem haalde. "Als u wilt kan ik ook wat katten voor u neerhalen, in de clan werd ik namelijk wat onderdrukt... Echt jammer," zei hij zachtjes met een zucht. Yeah, hoe hard hij ook probeerde... Eens je de smaak van bloed in je mond had was het moeilijk weg te wassen.

"Natuurlijk," klonk er kalm van de kater af, waarna hij diep adem haalde. "Als u wilt kan ik ook wat katten voor u neerhalen, in de clan werd ik namelijk wat onderdrukt... Echt jammer," Hij keek even naar hem en zuchtte. "Natuurlijk wordt je dat daar, je had veel eerder moeten vertrekken." sprak hij kalm tegen de ander, waarna hij even strak naar de kater keek. "En je kits?" sprak hij even rustig tegen de kater.

"Natuurlijk wordt je dat daar, je had veel eerder moeten vertrekken." Klonk er en hij knikte even naar hem. Hij had gelijk, zijn vader had altijd gelijk. "Als hij er niet was geweest had ik dat waarschijnlijk gedaan..." zei hij even met een zacht gelach terwijl hij aan hem moest denken.. Oh Tall... Well... Hun goede dagen waren over... Time to move on. "Maar nu is hij leader... Hij heeft geen tijd meer voor mij..." yeah... "En je kits?" Heh? "Die zijn al warriors en ze hebben elk wel hun moeder... Daarbij hebben ze Darkclaw wel als ze een vader nodig..." Huh? Waarom... oelde hij zicgh plots zo... ugh... Waarom had hij ooit dit laten gebeuren?

De kater knikte even rustig op zijn woorden. "Als hij er niet was geweest had ik dat waarschijnlijk gedaan..." klonk er met een zachte glimlach van de kater af. "Maar nu is hij leader... Hij heeft geen tijd meer voor mij..." Hij voelde zich verstoten dus..? Hij wist wel hoe dat voelde.. Dat was niet een fijn gevoel. "Die zijn al warriors en ze hebben elk wel hun moeder... Daarbij hebben ze Darkclaw wel als ze een vader nodig..." Hij keek even naar de ander en knipperde even. "Weet je zeker dat je daar ok mee bent?" sprak hij rustig tegen de kater. "En ik weet het, het is moeilijk om zo'n dichte vriend te verliezen zodra hij iets heeft bereikt." sprak hij rustig tegen hem.

"Weet je zeker dat je daar ok mee bent?" Klonk er en de zwarte kater knikte even naar zijn gevlekte vader. Ja, daar was hij wel ok mee. Het feit dat hij gewoon opnieuw kon beginnen... Hij grijnsde even. "Ik heb wat shit verkeerd gedaan in het verleden en well... Het is beter als ik gewoon opnieuw begin. Het is nogal een heel lang verhaal," jup, eigenlijk gewoon een asshole van een vader geweest. "En ik weet het, het is moeilijk om zo'n dichte vriend te verliezen zodra hij iets heeft bereikt." Hij slikte even. "Hebt u dat ook al meegemaakt?" derp.

De kater knikte even naar hem, oke dan. Zolang hij er oke mee was weet je.. De kater begon ook te grijnzen. "Ik heb wat shit verkeerd gedaan in het verleden en well... Het is beter als ik gewoon opnieuw begin. Het is nogal een heel lang verhaal," Hij knikte even rustig, okay dan. "Hebt u dat ook al meegemaakt?" Hij knikte even rustig en zuchtte even. "Met mijn beste vriend." sprak hij rustig tegen de kater. "Van jongs af aan waren we samen, hij heeft ook je moeder gekend." sprak hij tegen hem, waarna hij weer zuchtte. "Nadat we samen de macht hadden overgenomen.. Tja... Hij leek wel niet meer te caren." sprak hij rustig tegen hem. "En toen ik van de troon werd verstoten, toen is hij daar gebleven. Mij achtergelaten toen ik op m'n zwakst was."

Er volgde een verhaal en even knikte de jongere kat naar de oudere voor zich en slikte even. Dat was een verhaal die hem o zo bekend voorkwam ergens... maar goed. Hij zuchtte even zachtjes... Hm... "En wilt u wraak op hem nu... Of niet?" zei hij kalm. "Mijn vriend, ik kende hem al van toen hij een kitten was... Ik was wel 10 moons ouder maar goed... Ik... WIlde hem zo graag helpen met alles... Maar uiteindelijk groei je uit elkaar I guess," hmpf. "En nu hij leader is van Shadowclan zal hij nooit meer tijd hebben voor me, dat kan ik je verzekeren," yeah, de goede oude never... DE ander was nu te goed voor hem eh.

Hij luisterde rustig naar de kater en knikte even rustig. "Geruchten zeggen dat hij al dood is." sprak hij rustig tegen de zwarte kater toen hij vroeg of hij wraak wilde. Hij luisterde naar de rest van de woorden en knikte even begrijpend. "Tja..." sprak hij even tegen de kater. "Helaas gebeurt dat, met veel katten." sprak hij rustig. Helaas voor hem, had hij maar één vriend over het algemeen gehad, dus voor hem was er niet veel meer over dan eenzaamheid. Tot de kater hier voor hem bij hem bleef natuurlijk.

Hij knikte even op de woorden van de ander. Als hij al dood was dan was het goed... Zeker? HEt was lastig in te schatten met zijn vader. het bleef een mysterieuze kat voor hem als hij eerlijk was... Hij knikte nogmaals bij zijn laatste woorden. "Ik heb mijn clanleven geleefd dus het werd tijd te gaan. Daarbij kan ik me hier nog nuttig maken bij u hm?" zei hij even met een zachte glimlach tegen zijn vader.

De kater knikte alleen even een paar keer op zijn woorden, maar er kwamen toch nog wat woorden uit zijn mond. "Ik heb mijn clanleven geleefd dus het werd tijd te gaan. Daarbij kan ik me hier nog nuttig maken bij u hm?" Hij keek naar hem en knikte even rustig. "Gebruik 'je', alsjeblieft." sprak hij rustig tegen de zwarte kater, waarna hij even zuchtte. "En yeah, dat zou ik appreciëren." sprak hij tegen de kater, waarna hij rustig op stond en naar hem keek. "Laten we dan maar beginnen met onderdak zoeken voor vanavond."

De ander knikte even rustig op zijn woorden. "Gebruik 'je', alsjeblieft." Oh ja, het was omdat ze nog zo afstandelijk waren dat de zwarte kater het nog niet echt had gevonden hem zo aan te spreken. Hoe moest je het zeggen? Hij was gewoon niet zo erg ingewerkt op dat soort dingen. Hij knikte echter even op zijn woorden. "En yeah, dat zou ik appreciëren." Hij knikte even nogmaals. "Laten we dan maar beginnen met onderdak zoeken voor vanavond." Hij knikte, nogmaals. "Je kan elke barn uitkiezen. Wat voor kat of ding er ook zit, ik denk dat ik het wel aankan," honden waren voor hem alleen misschien een te grote uitdaging, maar niet dat ie dat zou zeggen lmao

De kater knikte weer een paar keer op zijn woorden, mooi dat hij het ermee eens was. "Je kan elke barn uitkiezen. Wat voor kat of ding er ook zit, ik denk dat ik het wel aankan," Oh... dat was fijn. Hij knikte even rustig naar hem en rekte zich even uit, zijn achterpoot lichtjes in de lucht gehouden terwijl hij stond, veel druk kon hij er niet meer op zetten, helaas. "De eerste de beste is goed." sprak hij rustig, waarna hij naar de ander keek. "Barns zijn veel beter dan jullie... kampen." sprak hij tegen de kater terwijl hij rustig begon te lopen, wat met zijn achterpoot meer een soort hinken was.

De ander knikte even op zijn voorstel waarna de kater overeind kwam. Het was nu duidelijk dat zijn vader gewond was, maar dat wist de kater al. "De eerste de beste is goed." Hij knikte even rustig naar Lítill. "Barns zijn veel beter dan jullie... kampen." Hij knikte nogmaals maar snapte niet ged wat daar nu beter aan was... Nja, hij was erfgens anders opgegroeid dan zijn vader dus het was begrijpelijk. "Alle clans hebben hun territorium verlaten, als andere rogues of zelfs bloodclan erachter komt denk ik dat ze snel ingepalmd zullen worden," klonk er nadenkend van de zwarte kater af. "Misschien, als je wilt, moeten we die situatie eens gaan bekijken... Het is namelijk uitstekend voor jagen die gebieden," zei hij even rustig terwijl hij verder wandelde.

De kater was natuurlijk wel gehecht aan het clanleven, dat begreep de oudere kater ook wel, maar hij moest ook begrijpen dat er betere manieren waren om als rogue te leven. "Alle clans hebben hun territorium verlaten, als andere rogues of zelfs bloodclan erachter komt denk ik dat ze snel ingepalmd zullen worden," klonk er nadenkend van zijn zoon af. Hij knipperde even en knikte even langzaam. "Misschien, als je wilt, moeten we die situatie eens gaan bekijken... Het is namelijk uitstekend voor jagen die gebieden," Hij fronste even en keek naar de grond, waarna hij zijn kop schudde. "Te gevaarlijk." sprak hij kort tegen de kater, waarna hij naar hem keek en zuchtte. "Er zijn daar al ongelukken gebeurt toen de clans er leefden, waarom riskeren daar te leven als er vaker ongelukken kunnen gaan gebeuren?" sprak hij even rustig tegen de kater. "Ik ga liever in een gebied zitten waar geen ongelukken zijn gebeurd." Vooral ook met zijn achterpoot, hij was niet meer de snelste op dit moment, dus hij zou ook moeilijker weg komen mocht er iets gebeuren.