We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Hij wíst dat het niet slim was om hier te staan. Niet in zijn staat, niet hoe hij zich momenteel voelde. Maar het was juist op zo'n moment dat het bevrijdend zou zijn, dat hij er helemaal door heen zat. De laatste paar nachten, voordat ze hier waren aangekomen waren de beelden weer erger geworden, zag hij alles weer glashelder voor zich. Zijn kop had pijn gedaan toen hij uiteindelijk wakker werd en later kwam hij erachter dat hij een bult op zijn kop had, wat de koppijn had verklaard. Nu keken zijn helder blauwe ogen uit over het uitkijk punt. Het was gevaarlijk hier, dat was tenminste wat hem de hele tijd was verteld. Hij vroeg zich af of hij hier meer een gevaar voor zichzelf was, dan voor andere. Een vraag waar hij niet snel een antwoord op zou gaan krijgen. De wind deed een poging om zijn half lange vacht mee te nemen en hem over de rand heen te krijgen, maar zijn poten weigerde om te bewegen. Misschien wel het enige geluk dat hij had. Dat hij, dat zijn lichaam, niet wilde dat hij opgaf. Hij had niet eens door dat er tegen hem gesproken werd. Vaak als er tegen hem gesproken was, was het niet eens echt. Dus omkijken zat er vaak niet eens in.
+Runeshade
Runeshade
Member
ワゾウラ 141 Actief "I prefer to have my nightmares with open eyes."
De afgrond. Het trok zowel aan als dat het katten afstootte. Gevaarlijk zou je het kunnen noemen, maar tevens bood de enorm hoge afgrond ook een geweldig uitzicht. Zelfs Rune moest toegeven dat het er wel gaaf uit zag van hierboven, ook al had hij niet evenveel zicht als de meeste warriors. Inmiddels was hij er wel aan gewend en bovendien had hij de reis hierheen ook gewoon overleefd. Nu hij zo langs de rand liep viel hem een andere gedaante op. Hoewel hij vaak verkoos om alleen rond te lopen, waren hem wel manieren aangeleerd om een ander te begroetten wanneer je iemand tegenkwam. "Hallo," sprak hij op redelijk monotone toon, terwijl hij iets dichter naar de kat toe liep. Deze reageerde echter niet op zijn woorden, wat hem iets deed fronzen. Zo goed kende hij Roughsand ook weer niet, maar genegeerd worden pikte de jonge kater niet. "Er praat iemand tegen je, ik weet niet of je het door hebt," vervolgde hij.
Roughsand
Member
»Quinty« 118 Actief "It wasn't my fault. We had no choice"
De stem bleef aanhangen en het duurde iets langer dan normaal voordat hij door had dat er daadwerkelijk iemand tegen hem aan het spreken was. Zijn oren draaide zich naar achter toe, terwijl hij langzaam zijn kop draaide naar een zilveren tabby met een verblind oog. Zijn eigen blauwe ogen leken leeg en dof te zijn, maar klaarde op toen hij weer een beetje bij zinnen kwam. "Oh, sorry Runeshade," mompelde hij zachtjes. Hij kende de oudere kater niet zo heel erg goed. Maar daar naast kon hij überhaupt maar weinig katten. "Ik had niet door dat je tegen me sprak," vervolgde hij daarna. "Immers spreekt er standaard altijd iemand tegen me," dacht hij erachter aan, waarna een zacht gegrinnik achter in zijn hoofd klonk. Hij besloot het niet hard op te zeggen, geen zin hebbend om vragen te beantwoorden. "Wat denk jij dat beneden is," vroeg hij daarna, compleet uit 't niets, terwijl hij zijn blik weer op de klif focuste.