Believer

Onderwerp: Believer vr 28 apr 2017 - 18:50

Zijn gestreepte kop werd even gekantelde toen hij iets kon horen. Zijn goudgele ogen gloeiden in het zwakke maanlicht. Hij was die nacht van de groep afgedwaald en was wat verder gelopen dan dat mocht. Hij kantelde zijn hoofd wat bij de gedachte aan straf. Hij was immers nog steeds een apprentice. Maar goed, er was niemand, buiten zijn... Vader? Die hier in de groep iets om hem gaf. Forlornpaw leek ook al lang weg te zijn gegaan naar ergens en dat gaf hem deels een gevoel van rust als chaos. Hij had altijd aan zijn zusje gehangen voor dit soort dingen en had altijd als een van de positieve geleken. Maar nu? HIj wist alle geheimen van de gevlekte poes die nu in starclan was... Bij die gedachte gleed een brede grijns over zijn gelaat. En niemand kon hem stoppen om haar reputatie naar de zak te helpen.

-Sandpaw

Onderwerp: Re: Believer vr 28 apr 2017 - 19:01

Sandpaw was een eindje van de groep katten afgedwaald. Het was nacht en het had haar een goed moment geleken om wat meer te trainen met haar andere oog. Immers was haar zicht nu beperkt, het was gehalveerd om precies te zijn. Wat ze wel merkte was dat al heel snel na haar ongeluk haar gehoor en reukvermogen beter leek te zijn dan ooit. Misschien kwam het omdat ze er meer op kon letten. Wie weet.. wie weet was er nog wel een kans dat ze haar zouden accepteren als warrior. Daar zou ze alles voor geven. "Iemand daar?" mauwde ze vragend toen ze iets dacht te zien, maar de wind stond de andere kant op, verdorie.

Onderwerp: Re: Believer vr 28 apr 2017 - 19:17

Hij keek even op toen hij woorden hoorde en zag al snel met zijn goudgele kijkers dat de apprentice Sandpaw er nog rond ging. HIj zwiepte even met zijn staart waarna de lange kater op haar afwandelde en even met zijn neus tegen haar rug duwde. "boe," zei hij kalm met zijn iets zwaardere stem. Hij kreeg een kalme glimlach op het gezicht terwijl hij rustig even langs haar wandelde. Ze zag er echt niet uit met dat oog, maar goed, daar moest niks op gezegd worden uiteraard. Hij keek even om en ging zitten. "Je ziet er goed uit, Sandpaw," zei hij met een charmante glimlach tegen haar.

Onderwerp: Re: Believer ma 1 mei 2017 - 18:45

Ze was niet alleen hier, dat kon ze voelen. Opeens voelde ze hoe iemand haar aanraakte. "Niet grappig!" siste ze meteen nadat ze de droge 'boe' van de kater hoorde. Nu kon ze het wel ruiken, hij was van ThunderClan. Toen ze haar kop draaide zag ze dat het Risingpaw was, heel grappig allemaal. Sandpaw kneep haar ogen een beetje samen bij zijn woorden. "Lieg niet, ik weet dat het niet zo is." Koppig draaide ze haar hoofd vervolgens weg, terwijl ze verder wandelde.

Onderwerp: Re: Believer di 2 mei 2017 - 7:07

"Niet grappig!" Klonk er van de poes af en even gleed een glimlach langs zijn lippen heen, ookal voelde hij niks. Het was inderdaad niet grappig; niet dat hij wist wat het 'grappig' was in haar woordenboek, maar het was niet dat. Nog steeds had hij dezelfde mainstream leegheid die hij op een dagelijkse basis binnen kreeg. Maar dat betekende niet dat hij zichzelf mocht laten opleven? Of was dat verboden? "Lieg niet, ik weet dat het niet zo is." Nounou, die was snel op der teentjes getrapt; niet dat deze ook als grap was bedoelt maar als ze het toch zo had opgevat, so be it. "Ik meen het!" zei hij terwijl ie achter der aan wandelde. Nee, hij meende het niet. "Toen ik nog trainde onder Snowdrop heeft ze me geleerd dat schoonheid niet alleen vanbuiten zit," hm... "Het zit vooral vanbinnen en well, ik hoorde van je daden en dat maakt je een mooie poes, Sandpaw," zei hij met een knikje naar der. Als je naast haar lelijke deel kon je wel zien waar ze zogezegd 'mooi' was geweest. Niet dat Rising de ander zo had gevonden, maar whatever.

Onderwerp: Re: Believer wo 3 mei 2017 - 10:45

Sandpaw beet de ander toe dat hij niet moest liegen, immers was er geen haarbal waar van dat ze er goed uitzag. Ze zag er alles behalve goed uit en dat wist ze zelf ook wel, daar had ze geen ander voor nodig om de feiten in haar gezicht te drukken. De zandkleurige kattin stopte met lopen toen ze hoorde hoe de ander achter haar aan kwam zetten. Hij zei dat hij van Snowdrop had geleerd dat schoonheid niet alleen van buiten zat, maar ook van binnen. Mooie woorden, maar het was een kater, en ze geloofde hem simpelweg niet. Hij deed het alleen om aardig te zijn, of wie weet had hij wel andere bedoelingen en probeerde hij haar uit de tent te lokken. "Ik geloof er niets van." De kattin zuchtte, schudde haar hoofd en keek de kater toen aan. "Maar bedankt, voor het proberen." Ze keek de ander scherp aan, ze hield er niet van als anderen zich 'fake' gedroegen.

Onderwerp: Re: Believer wo 3 mei 2017 - 15:35

Hij keek de poes kalm aan en wachtte geduldig op een antwoord. Alhoewel de eenogige poes niet zo happig leek op dit sorrt dingen kon hij het uiteraard wel proberen. Rustig had de tabby een kalme houding aangenomen waarbij zijn schouders wat losjes werden gebracht door ze te schudden. Het was niet dat hij anders dacht van dit figuur het was eerder dat hij graag met de emoties solden. Sweet joy. "Ik geloof er niets van." Natuurlijk, want het was vast omdat hij een kater was en alleen dacht aan de buitenkant. Jammer genoeg voor haar carede hij voor beide niet. "Maar bedankt, voor het proberen." Hm? Hij zuchtte even zachtjes en zwiepte met zijn staart, daarbij zijn kop wat laag houdende brengen. "Het is gewoon dat je niet jezelf moet neerhalen over je uiterlijk," zei hij met een bezorgde frons. "Je uiterlijk blijft niet voor altijd, dat weet je toch?" yeah, het vervaagde en veranderde en uiteindelijk werd je oud en lelijk. in haar geval was ze gewoon lelijk geworden.

Onderwerp: Re: Believer