We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
JUS DREIN JUS DAUN StarClan haalde een grapje met hen uit. Eerst de eindeloze droogte, daarna de eindeloze regen en nu het eindeloze wandelen. Waarom moest alles zo onmogelijk lang duren? Zelfs hij, die tot nu toe niet veel last had gehad van de reis, kreeg het moeilijker. Hij raakte niet meer volledig uitgerust. Misschien kwam dat deels ook omdat hij de taak op zich had genomen catnip te gaan zoeken. Het was zijn plicht om zoveel mogelijk ShadowClanners op hun uiteindelijke eindbestemming te krijgen. Waar dat ook mocht wezen.
In die filosofie volgde hij nu het spoor van een bekende tomcat uit zijn Clan. Hij was een stukje ouder dan hem, maar nog niet zo heel erg oud. Toch was hij al elder, om de bekende reden dat hij blind was. Het spoor was moeilijk te volgen, maar gelukkig zag hij de zwart witte pels van uit zijn ooghoeken. Hij liep, zoals verwacht, wat verloren tussen katten van andere Clans. Blackbear ging naast de tom lopen en duwde hem zachtjes met zijn schouder weer de goeie kant op. ”Morning, Finestheart”, Begroette hij hem, waarbij er uitzonderlijk eens een vriendelijke toon in zijn stem te vinden was.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
Het was, netjes gezegd, terror hier. Hij kende het kamp helemaal uit zijn hoofd en een klein stukje van het territorium, maar nu was het voor niks geweest. Dat bleek maar weer. Hij gromde even binnensmonds, hij haatt het. Het enige waar hij op kon bouwen was zijn gevoel, oren en reukvermogen. Maar helaas deden die het niet goed als er bijvoorbeeld een boom in de buurt stond. Toen ze hun kamp dan ook hadden verlaten kwam het regelmatig voor dat hij tegen een boom op botste, of ergens in viel. Nu hadden ze wel veel vlakke delen gehad zonder bomen, waarvan hij had gehoord dat dit weilanden waren, maar daar waren nog wel gaten. En daar was hij met alle liefde in gevallen... not. En nu had hij gehoord dat ze in de buurt van thunderpaths waren gekomen, wat hem niet echt geruststelde moest hij zeggen... Want he... Hij kon dan alleen maar op zijn hoor reageren. Hij kon niks zien aan komen. En al die geuren hier, die waren gewoon teveel voor hem om te reageren op alles. Dat was echt vreselijk. De geuren binnen ShadowClan waren oke geweest, maar al die verschillende geuren van de clans en de nieuwe geuren van de omgeving waren teveel voor hem om precies uit te maken wat wat was. "Morning, Finestheart," klonk er, waardoor hij zijn oren draaide naar het geluid en daarna ook rustig zijn kop. "Morgen, Blackbear." sprak hij rustig tegen de kater, terwijl hij even knipperde. "Hoe staat de clan ervoor?" vroeg hij even rustig aan de kater.
JUS DREIN JUS DAUN Het was ongelooflijk dat er gewoon katten waren die het lef hadden om tegen Finestheart op te lopen en niet eens de moeite namen om hem vervolgens terug de juiste richting op te sturen. Hoe brutaal konden ze zijn? Zelfs hij zou een elder of een hulp behoevende van een andere Clan wel even helpen, al was het maar iemand van zijn of haar eigen Clan verwittigen. Nu liep de oudere tom hier alleen, zonder steun van wie dan ook. Gelukkig was het in hem op gekomen om het even te checken. Wie weet wat er kon gebeuren in een omgeving als deze.
Nu was hij er om de oudere tom een handje te helpen. Over het algemeen hadden ze wel een redelijke band met elkaar, vandaar zijn toch vriendelijke begroeting. "Morgen, Blackbear." Reageerde Finestheart rustig. "Hoe staat de clan ervoor?" Vroeg hij vervolgens. Dat was een zeer goeie vraag. Zijn twijfels over Tallshadow en Acorndust zou hij natuurlijk niet openlijk uiten, maar naar zijn mening stond de Clan er niet zo goed voor. ”Hier en daar een kleine doorbraak van greencough, maar voorlopig is het redelijk onder controle”, Gaf hij antwoord. Daar was Finestheart waarschijnlijk meer in geïnteresseerd dan zijn mening over het beleid van ShadowClan.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
De clan was altijd op de eerste plek, ondanks zijn... rebelse jeugd. Daar had StarClan hem al voor gestraft en dat wist hij zelf ook wel. Als hij niet zo rebels was geweest dan was alles nu nog oké geweest. Maar het lag in het verleden, hij kon het niet meer veranderen. Hij kon de middag niet terug draaien waarop het was gebeurt.. Helaas. ”Hier en daar een kleine doorbraak van greencough, maar voorlopig is het redelijk onder controle” Finest knikte even langzaam op de woorden van de kater en zuchtte even. "En hoe zit het met Tallshadow en Acorndust?" vroeg hij even rustig aan de kater, terwijl hij voor zich bleef kijken. "Checken ze de meeste katten goed nu we op weg zijn of zijn ze vriendjes met alle clans?" sprak hij even rustig. Niet dat hij echt iets persé tegen de andere clans had, maar het was niet de bedoeling dat iedereen zo comfortabel met elkaar werden. Dan konden ze beter het idee van clans ineen laten vallen, niet waar?
JUS DREIN JUS DAUN Zolang geen kitten of elder de greencough betrapte van iemand anders, dan waren ze safe. Zwakkere katten konden overlijden door de infectie, en dat wilde hij niet zien gebeuren. Niet in zijn Clan. De gevaren waren echt zo uitgebreid momenteel. Ziektes, de Thunderpaths, het feit dat ze tussen drie vijandige Clans liepen. Want hoewel iedereen zo optimistisch deed over de relaties tussen de Clans, vond hij het nogal naïef om te geloven dat ze 100% veilig waren. Het voelde zo fake, zo geforceerd. Persoonlijk zou hij er nooit aan kunnen wennen. Blackbear was alles behalve ouderwets, maar een samenwerking als deze was op dit moment niet meer nodig, dus waarom zouden ze die dan in stand moeten houden?
Er was letterlijk geen enkel voordeel aan het reizen in deze gigantische groep. Toch geen die hij kon bedenken. "En hoe zit het met Tallshadow en Acorndust? Checken ze de meeste katten goed nu we op weg zijn of zijn ze vriendjes met alle clans?" Vroeg Finestheart, nog altijd heel rustig. Bear hield een zucht tegen. ”Tallshadow zal altijd Tallshadow blijven, zeker met een deputy als Acorndust. Naar mijn mening heeft hij iemand nodig die hem een beetje tegengas geeft”, Zei hij eerlijk. ”Ze zijn beide uitstekende warriors, maar ik zag liever Shrewstar of Innerstar als onze leader”, Vervolgde hij schouderophalend. Hij was benieuwd hoe Finestheart er over dacht, maar die zou zijn mening wel met hem delen als hij daar zelf zin in had.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
Hij had al onder best veel leader geleefd, veel mee gemaakt, maar hij wist nog steeds niet wat hij van deze leaders vond. Alhoewel hij er niet veel meer mee te maken had als elder. ”Tallshadow zal altijd Tallshadow blijven, zeker met een deputy als Acorndust. Naar mijn mening heeft hij iemand nodig die hem een beetje tegengas geeft”, klonk er eerlijk van de kater af, waarop Finestheart even begrijpend knikte op de woorden van de kater. ”Ze zijn beide uitstekende warriors, maar ik zag liever Shrewstar of Innerstar als onze leader” Hm... Dat was altijd een moeilijke kwestie moest hij zeggen. "Ze zijn allebei nog redelijk jong, ze moeten nog gewoon in hun rol komen." sprak hij even tegen de ander, waarna hij even zachtjes zuchtte. "Tallshadow is gewoon een totaal ander soort leader... Dus daar moeten wij ook aan gaan wennen." vervolgde hij rustig tegen de kater, waarna hij even zijn ogen sloot. Niet dat het veel uit maakte voor hem maar hey. Het idee was genoeg voor hem.
JUS DREIN JUS DAUN Bear had zijn hart al vast gehouden. Straks was Finestheart een fanatieke voorstander voor het beleid van Tallshadow en zijn deputy, en ging hij gaan klikken. Zou het eigenlijk Clanverraad zijn? Nee, dat was wel heel extreem. Niemand kon hem verbieden om een eigen mening te hebben. Misschien moest hij wel beter gaan oppassen aan wie hij die mening zoal verkondigde. Bij Finestheart was het ook maar een gok geweest, al had hij nu geluk gehad. De oudere tom had ook zijn twijfels over het duo. "Ze zijn allebei nog redelijk jong, ze moeten nog gewoon in hun rol komen." Verdedigde hij hen echter lichtelijk. Zachtjes knikte hij. Instemmend? Misschien. Naar zijn idee hadden de twee al redelijk wat kansen gehad om zichzelf te bewijzen goeie leiders te zijn, of toch die potentie te hebben. En ze hadden telkens gefaald.
"Tallshadow is gewoon een totaal ander soort leader... Dus daar moeten wij ook aan gaan wennen." Ging Finestheart rustig verder. ”Ik weet niet, het moet ergens wel zo zijn dat Innerstar vertrouwen in hem had, anders had ze hem niet als deputy gekozen”, Zei hij, volgde nu de pure logische weg die hij anders altijd volgde als hij er over na dacht. ”Hij is inderdaad anders, maar ik denk niet dat ShadowClan klaar is voor iets anders”, Vervolgde hij. Hij alleszins niet. Shrewstar had de weg naar de top open gelegd voor ShadowClan, Innerstar had haar best gedaan om die weg te volgen. Tallshadow leek nu de totale andere richting uit te willen.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
De twee nieuwelingen waren gewoon iets totaal anders voor de clan en dat moest iedereen in zien, ook hij zelf. Maar naja... Het was niet dat hij echte bevelen van hen zouden krijgen. Want hij kon gewoon niks. Alleen dat hij nu mee moest ja, maar hij kon niet jagen, niet iemand zomaar aanvallen, of überhaupt de grenzen controleren. Dat lag allemaal in het verleden nu voor hem. ”Ik weet niet, het moet ergens wel zo zijn dat Innerstar vertrouwen in hem had, anders had ze hem niet als deputy gekozen” klonk er van de kater af, waarop hij even rustig knikte. Innerstar had iets in hem gezien, iets wat Finest ook wel herkende bij de kleine kater moest hij zeggen. Al vanaf zijn jeugd. ”Hij is inderdaad anders, maar ik denk niet dat ShadowClan klaar is voor iets anders” Hij draaide zijn oren iets en knikte even begrijpend, hij snapte de mening van de kater. Een deel zou zich waarschijnlijk zo voelen. "Innerstar dacht van wel." sprak hij rustig tegen de kater, waarna hij even zachtjes zuchtte. "En we moeten achter onze leiders staan. Natuurlijk mag er sprake zijn van twijfel, hij is immers nog best jong, maar we moeten vertrouwen op Innerstar's keuze." sprak hij even rustig tegen de jongere kater, waarna hij weer zijn wazige ogen opende. "Hoe is Tallshadow opgegroeid, eigenlijk?" vroeg hij even rustig aan de kater. "Ik heb hem gesproken toen hij nog een kitten was, maar toen was ik ook al een elder." vervolgde hij rustig tegen de kater. Hij had geen idee hoe groot de kater nu was geworden, hoe sterk... Hij wist alleen maar dingen die hij hoorde. Hij wist alleen maar de kleine dingen, want verder sprak hij niet met veel katten moest hij eerlijk zeggen.
JUS DREIN JUS DAUN Ergens klampte hij zich vast aan de wijsheid van Innerstar, dat haar beslissing niet zomaar een impulsieve was geweest. Maar zo zat de ex ShadowClan leader niet in elkaar. Ze was slim, leek ook altijd voorbereid op onverwachte situaties. Als zij geloofde dat Tallshadow de Clan naar een volgend niveau kon tillen, dan moest hij daar inderdaad maar op vertrouwen. Iets wat Finestheart ook aanhaalde. "Innerstar dacht van wel." Een zachte zucht weerklonk. "En we moeten achter onze leiders staan. Natuurlijk mag er sprake zijn van twijfel, hij is immers nog best jong, maar we moeten vertrouwen op Innerstar's keuze." Vervolgde hij rustig. Bear maakte een instemmend brommend geluidje in zijn keel. ”We zullen hem maar een kans geven dan”, Greens hij nuchter, al nam dat natuurlijk de twijfel niet volledig weg.
"Hoe is Tallshadow opgegroeid, eigenlijk?" Vroeg Finestheart hem plots. "Ik heb hem gesproken toen hij nog een kitten was, maar toen was ik ook al een elder." Vervolgde hij. Er klonk geen spijt in zijn stem, geen teleurstelling. Geen schaamte. Maar als ShadowClanners stonden ze er voor bekend hun emoties voor zichzelf te houden. ”Well, Innerstar heeft hem hard getraind. Hij is een goeie warrior, zijn vechttechnieken zijn bijna perfect”, Zei hij, niet om Tallshadow op te hemelen, het was gewoon de waarheid. ”Verder heeft hij binnen de Clan zijn zaakjes wel op orde, denk ik. Het is gewoon onze reputatie naar de andere Clans toe die een beetje aan een zijden draadje hangt”, Vervolgde hij. Acefray hielp daar ook lustig aan mee, maar hij wist niet in hoeverre Finestheart daar over op de hoogte was.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
De kater maakte een instemmend, brommend geluid op zijn woorden. Het was niet dat ze er nu veel aan konden veranderen niet waar? ”We zullen hem maar een kans geven dan” klonk er van de kater af, waarop hij even rustig knikte. Ze hadden niet echt een andere keuze op dit moment. En ze moesten iedereen een kans geven niet waar? ”Well, Innerstar heeft hem hard getraind. Hij is een goeie warrior, zijn vechttechnieken zijn bijna perfect” klonk er van hem af. Ah... ja dat was waar ook, Innerstar was de mentor geweest van de jonge kater. ”Verder heeft hij binnen de Clan zijn zaakjes wel op orde, denk ik. Het is gewoon onze reputatie naar de andere Clans toe die een beetje aan een zijden draadje hangt” Hij knikte even rustig en zuchtte zachtjes, waarna hij zijn kop wat naar de grond richtte. "Hij was als kitten al zeer sociaal.." sprak hij even zachtjes zuchtend tegen de kater, waarna hij zijn ogen weer rustig sloot. Het was gewoon een zeer lastige kwestie maar... tja... Wat had hij eigenlijk voor inbreng? "De moons zijn echt voorbij gevlogen..." sprak hij even zacht zuchtend tegen de kater terwijl hij zijn oren even iets naar achteren vouwde. "Het lijkt wel de dag van gisteren dat Shrewstar nog de leader was.."
JUS DREIN JUS DAUN Door de vraag van Finestheart begon hij onbewust weer na te denken. Het leek alsof zijn hersens echt nooit stil stonden. Telkens maar weer situaties analyseren. Zou Innerstar Tallshadow ergens ook hebben getraind in het leader-zijn? Als hij het zich goed herinnerde was zij al deputy toen ze Tallshadow trainde. Zou ze dan al besloten hebben om Tallshadow haar deputy te maken? Had ze hem misschien in het geheim voorbereid op die rol? Of had ze hem gewoon gekozen omdat hij haar oude apprentice was.. Nee, dat zou vast haar motief niet geweest zijn. Ze was altijd goed geweest als leader, wilde ook alleen maar het beste voor ShadowClan.
"De moons zijn echt voorbij gevlogen..." Zei Finestheart met een zachte zucht. "Het lijkt wel de dag van gisteren dat Shrewstar nog de leader was.." Vervolgde hij. Ook Bear voelde de heimwee naar die tijd opkomen. Toch gaf hij de tom een bemoedigende tik met het puntje van zijn staart. ”Kop op hé, Shrewstar heeft ons niet geleerd om negatief te denken over de toekomst van ShadowClan”, Zei hij vastberaden. Natuurlijk miste hij Shrewstar. Wie miste haar niet? Maar ze mochten zich niet laten kennen, niet op zo’n cruciaal punt als dit. Als er maar één iemand was die hun Clan zwak vond, dan ging de bal pas echt aan het rollen.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
De tijd was zo snel gegaan... De moons waren voorbij gevlogen sinds hij blind was geworden. Al voelden de dagen zo lang, de moons gingen snel voorbij. Ook de tijd dat Brokensong nog bij hem was geweest was al snel voorbij gegaan. Alles ging snel weg.. En ergens was het wel beangstigend. En het feit dat hij nu nog steeds alleen was. Toen hij de staartpunt van Blackbear tegen zich aan voelde knipperde hij even. ”Kop op hé, Shrewstar heeft ons niet geleerd om negatief te denken over de toekomst van ShadowClan” Hij grinnikte even zachtjes. Bij de komst van Shrewstar was hij al blind... of net niet blind. Ergens in die richting. Het was wel waar, wat de kater zei, maar hij kon er niks anders aan doen dan heimwee hebben naar die tijd. Het was niet echt Shrewstar, waar hij naar verlangde, het was meer de tijd dat zij leader was. Toen hij nog... redelijk genoot van alles om zich heen. Toen hij nog een vriend had die hem overal mee hielp en hem niet als een gehandicapt iemand beschouwde. Die hem nog alles vertelde en hem niet... oud liet voelen. Want zo oud was hij niet, maar soms had hij het gevoel dat hij als een oud vod werd behandeld. Iemand die met tegenzin werd verzorgd, omdat hij toch niks meer kon. "I know..." sprak hij even met een zachte glimlach tegen de kater, waarna hij weer op keek. "Tijden zijn zeker wel veranderd sinds toen, niet waar?" sprak hij even zacht lachend terwijl hij zijn zwart-witte kopje rustig schudde.
JUS DREIN JUS DAUN Normaal gezien sprak hij nooit zo vrijuit zijn mening. Simpelweg omdat die nooit gevraagd werd, zeker niet vroeger. Het had een hele lange tijd geduurd voor hij een beetje van zijn rogue reputatie was afgeraakt. Ook al was hij technisch gezien maar een halve. Hij was ook half ShadowClan, maar de mening van een halfbloed werd vaak niet gewaardeerd. Dat hij nu ook nog eens de leidinggevenden van de Clan zat te bekritiseren, was er nog een schepje bovenop doen. Gelukkig leek Finestheart verder te kijken dan zijn bloedlijn, en kreeg hij niet op zijn kop. Want zelfs als senior warrior werd hij vaak nog het zwijgen op gelegd, zeker door oudere katten. Katten die zijn afkomst nog maar al te goed herinnerden.
Maar praten met Finestheart ging soepel. Bear moest toegeven dat hij van het gesprek genoot. "I know..." Glimlachte hij op zijn woorden. "Tijden zijn zeker wel veranderd sinds toen, niet waar?" Lachte hij toen zachtjes. De zwarte tom lachte met hem mee, een diep trillend geluid uit zijn keel. Een geluid dat hij niet vaak produceerde. Omdat hij er nooit echt een reden toe had. Maar nu, op dit moment, hij voelde zich meer geaccepteerd dan ooit. ”Je zegt het alsof we bijna naar StarClan moeten vertrekken”, Zei hij lichtjes plagend. Finestheart was dan wel een elder, maar zo oud was hij nu ook weer niet.
To be blind is not miserable; not to be able to bear blindness, that is miserable.
Finestheart
56 moons - ShadowClan Elder - completely blind
Het was gewoon.. Redelijk comfortabel op dit moment. Niet veel katten verachtten hem, alleen maar omdat ze nooit het volle verhaal hadden gehoord. Ze kwamen nooit verder dan 'Hij is verblind door een BloodClan member.' Meer wist men niet. En dat misschien ook wel beter ook... Want het was niet zo'n goed verhaal. Dat was dan ook één van de redenen waarom hij katten niet op hun afkomst kon bekritiseren. Het was een kat, die minder fout had gedaan dan dat hij zelf had gedaan. De kater begon met hem mee te lachen, tja... het was best snel gegaan opeens. ”Je zegt het alsof we bijna naar StarClan moeten vertrekken” Hij grinnikte even en glimlachte zachtjes in de richting van de kater. Nou... wie wist. Als voor hem de reis zo door zou gaan.. en StarClan wist wat ze nog allemaal tegen zouden komen, dan was hij misschien wel een van de eersten die deze reis niet zou gaan overleven. En dat was gewoon als hij even heel eerlijk was. "Daar reken ik niet op." sprak hij even lachend tegen de kater, waarna hij zijn ogen even genietend sloot. Hij genoot van hoe ze hier met elkaar om gingen, iets wat hij niet zo vaak had met katten. De afgelopen moons alleen maar minder en minder. "Maar dan nog.. Ik bedoel maar.. De tijden veranderen zo snel om ons heen." sprak hij even met een zachte glimlach tegen de kater. "In een mum van tijd zal de nieuwe generatie komen en zal het oude territorium geen gemis meer zijn.."
JUS DREIN JUS DAUN Het gesprek maakte deze etappe van de reis zeker aangenamer. Hij voelde zich voor een keer niet de hele tijd bekeken. Hij had niet de neiging om zich af te zonderen of alle contact te vermijden. Voor even voelde hij zich gewoon een ShadowClanner die zijn Clangenoot hielp bij de reis. Een gevoel waar hij vaak naar verlangde, maar niet vaak werd gegund. Hij had nog nooit zo’n gesprek gehad met Finestheart, en het verraste hem aangenaam. De tom was oprecht een goeie kerel. Hij slaagde er zelfs in om hem te doen lachen, iets wat niet veel katten konden zeggen. "Daar reken ik niet op." Reageerde hij lachend op zijn opmerking.
"Maar dan nog.. Ik bedoel maar.. De tijden veranderen zo snel om ons heen." Zei hij met een kleine glimlach. "In een mum van tijd zal de nieuwe generatie komen en zal het oude territorium geen gemis meer zijn.." Vervolgde hij. Blackbear knikte instemmend, met een spijtige blik in zijn ambere ogen. ”Ze zullen het inderdaad niet missen, maar ze zullen het niet vergeten Finestheart”, Zei hij zelfzeker. ”De verhalen zullen de herinneringen levend houden, dat weet ik zeker”, Besloot hij zacht snorrend.
Onderwerp: Traffic 
zo 16 apr 2017 - 18:50
