Wavepaw likte zijn vacht. Het was al aan het schemeren, een vermoeiende dag vol lopen was bijna voltooid. Hij zuchtte. Hoe zou het nu in het oude woud zijn? Hij had alleen herinneringen aan het kamp, het woud had hij maar heel eventjes gezien. Zo erg was de reis nou ook weer niet voor hem, maar hij kon zich wel voorstellen hoe het voor oudere katten was. Zij waren geboren en getogen in het oude bos, ze waren eraan gehecht. Hij slikte. Misschien was het ook maar goed dat de clans verder gingen. Er was niks mis met een nieuw avontuur aan gaan. Zijn grote blauwe ogen keken omhoog, naar de donkere hemel vol sterren. Daar ergens waren zijn vader en moeder. Zijn vader was overleden aan een ziekte, en zijn moeder daarna van verdriet. Wave had ervan geleerd dat je nooit stil moest staan, altijd door moest lopen om iets te bereiken. Peinzend keek hij nogmaals om zich heen. De kleine kater wist het nu zeker, het was goed om door te gaan. En het was goed om jezelf uit te dagen, om aan nieuwe dingen te beginnen. Zijn kittentijd had hij nu voorgoed achter zich gelaten, nu was hij een apprentice en zou hij zich storten in het bruisende clan leven. Hij was er klaar voor. Hij glimlachte.
~ Eerste post voor Amberpaw