Sneaky Dreams

Onderwerp: Sneaky Dreams ma 17 apr 2017 - 19:05

Perdi draalde een rondje in de berm langs een Thunderpath. Ze was aan het begin van de twolegsplace sinds haar kamp was overstroomd. Ze moest maar eens gaan jagen. Met haar tong likte ze haar lippen. Ja, ze moest maar eens aan de slag. Het was al schemerig, en Perdi was een stuk afgedwaald van de plek waar ze vorige nacht had geslapen. Ze haalde haar schouders op. Dan ging ze maar ergens anders slapen. Het was eigenlijk wel raar om weer het nomadenbestaan te leven. Eerst zat ze bij een groep, toen zwierf ze een tijdje rond totdat ze een nieuwe plek had gevonden, en nu was ze weer op reis. Op reis naar niets. Maar dat vond Perdi niet zo erg. Ze hechtte geen waarde aan haar woonplaatsen. Ze stond op en proefde de lucht. Muis! Ze hurkte door haar voorpoten en wiebelde met haar achterwerk. Haar ogen flitsten heen en weer, totdat ze het beestje vonden. Snel schatte Perdi de afstand in en sprong. De muis kreeg geen eens de kans om te piepen. Voldaan schokte Perdi de prooi naar binnen. Zij had geen rituelen nodig om lekker te eten. Ze keek nogmaals om zich heen. Gelukkig, er kwamen geen monsters aan. Ze trok een sprintje over het thunderpath, naar de rand van het bos. Hier kon ze vast wel een slaapplekje maken. In ieder geval wist Perdi zeker dat ze niet op de grond ging liggen, bomen sliepen veel lekkerder. Ze bestudeerde de bomen om haar heen. Keus genoeg. Plotseling drong een vreemde geur Perdi's neus binnen. Direct draaide ze zich om en sloeg haar nagels uit. De meeste katten in de twolegsplace waren geen lieverdjes.

~Eerste post voor Razor's Child

Onderwerp: Re: Sneaky Dreams ma 17 apr 2017 - 20:46

^{De Twoleg Place was verschrikkelijk. Overal waren Twolegs -logisch -, overal waren honden, en overal stonk het naar monsters en puin. Vooral het puin irriteerde haar. Het liet haar terugdenken aan de Pile, de vuilnisbelt die een tijd geleden haar huis vormde. Een nutteloze hoop ellende vol met katten die zo idioot waren dat ze dag en nacht hopeloos op elkaar in stonden te hakken. En daarna, tja, planten ze zich weer voort, vormen ze een familie, en rukken hun hersenloze uitspraken deze families weer uit elkaar. Steeds maar weer, steeds weer opnieuw. Razor was blij dat de Pile voorgoed achter zich had gelaten.

Ze was eigenlijk wel tevreden, nu ze het zo bekeek. De Clans waren door overstromingen en andere onzin uit het gebied gewieberd, en eindelijk kregen de kleinere maar sterkere Rogues de kans zich te verspreiden en de bossen te verkennen. Razor had een tijdje geleden nog een bosmuis van een collega-Rogue gejat, en toen ze dat geproefd had - pôh - begreep ze waarom de Clankatten hun woud zo koesterde. Maar dat maakte ze nog niet minder achteloos en zwak, natuurlijk. Het was maar goed dat ze hun biezen hadden gepakt en die fantsiegoden van hen mee hadden genomen.

Ondertussen was Razor ook al op de hoogte van een zekere BloodClan: een groep Rogues die zich samen hadden gevoegd tot een horde. De gestreepte poes had het idee dat die bloeddorstige katten zeker een handige bondgenoot konden vormen, maar ze merkte dat hun groepsverband hen al net zo arrogant had gemaakt als de Clankatten. Zo zag je maar weer dat groepsverbanden nergens goed voor waren.

En nu... had ze even wat tijd voor zichzelf. Met een gaap ontblootte de kleine poes haar tanden, en ze strekte zich uit op het muurtje. Hoe hoger ze zat, hoe minder hard de boel stonk, en ook kon ze hier de zon beter zien. En, uiteraard, wat collega's. Al verwachte ze die niet. De meeste Rogues renden nu vast als dolle honden rond in het verlaten bos van de Clankatten. Ineens ving de poes een geur op. Rogue, vrouwelijk, en ze kwam haar richting op!}

Onderwerp: Re: Sneaky Dreams di 18 apr 2017 - 12:39

Ze zag een gestreepte kattin op een muurtje zitten. Perdi nam de kat goed in haar op. De poes was redelijk mager en ook niet al te groot. In Perdi's hoofd ontsprong het idee dat ze misschien een bloodclanner was, maar dat idee verwierp ze meteen weer. De geur van de kat rook niet zoals die van O. Gelukkig maar, Perdi was niet zo in de stemming voor een gevecht. Ze had er gewoon geen zin in, ze wilde veel liever slapen. Perdi trok haar nagels in, maar liet haar lichaamshouding dreigend. Ze moest in ieder geval laten zien dat ze niet bang was. Ze zwiepte met haar staart en tot haar voldoening stonden haar haren niet overeind. Blijf kalm, blijf kalm. Als Omega in de oude groep had ze dat wel geleerd, altijd rustig blijven totdat je het perfecte plan had. Laat je vijand in ieder geval nooit zien waar je aan denkt. Ze wiebelde met haar hoofd. 'Hallo daar,' mauwde ze, op een rustige toon, 'Jij ook een fijne nachtrust toegewenst.' Het kwam er lekker sarcastisch uit. Duidelijk, Perdi was dan tegen een aantal katten wat vriendelijker geworden, haar scherpe tong was ze nog lang niet verloren.

Onderwerp: Re: Sneaky Dreams