She said spread your wings, my little butterfly

Zijn ijskoude blauw gekleurde ogen stonden strak gericht op een raaf, zijn zwarte lijf verstopt tussen de takken. Het was een behoorlijke grote vogel en de massieve tom wist dat als hij met dit het kamp binnenkwam dat zeker katten blij zouden zijn met z'n feestmaal. De tom sloeg zijn klauwen dieper in de stam, zachtjes naar voren sluipend over de brede tak. Hij moest en zou deze vogel vangen, het was een punt er boven op bij zijn reputatie awel hij deze niet bepaald had in een positieve zin. Katten zagen hem als een geboren duivel. Geen geschenk van starclan als er een nieuwe kitten geboren werd, nee hij was een vloek uit de dark forest. Een demon zoals zijn naam beschreef. Demonslayer stak zijn nagels veder uit zijn hulzen en zette zich af met zijn sterke achterpoten terwijl hij met gestrekte voorpoten op de raaf afstoof. Hij klemde zijn grote klauwen om het beest heen en plaatste zijn sterke kaken direct om de nek van het dier heen. Het had niet eens tijd om zijn angst uit te schreeuwen toen de laatste adem van de raaf zijn snavel verliet, en met bloed op zijn lippen hief Demon zijn brede kop op. Zijn lijf stond nog steeds op de takken van de boom toen er plots een plons klonk en met een dodelijke blik keek hij naar het stromende beekje die in de afgelopen dagen weer bijgevuld was door de regen. Een andere kat was in het water gevallen en grauwen kneep hij zijn ogen tot spleetjes terwijl hij toekeek hoe de warrior voor de tweede keer uitgleed. "Idioot" Gromde hij tegen zichzelf toen de massieve tom zich uit de boom werkte met de raaf tussen zijn tanden. Pas toen hij netjes op de grond belanden en zijn dikke vacht uitschudde liep hij naar de andere tom toe die hij herkende als Grasseye. "Het is niet bepaald het weer om een zwemles te nemen" Bromde hij, zijn ogen koud als ijs op de ton gericht.

Zijn ogen waren als twee blauwen vlammen toen deze over de doorweekte vacht van Grasseye heen gleden terwijl hij zelf zijn raaf liet vallen en een stap voorwaarts zette. Demonslayer stond bekend om zijn massieve brede lijf, angstig groot als hij naast een kleine kat stond. Dit was dan ook een mooie voorbeeld. Zijn kop torende boven de ander uit en met samen geknepen ogen snoof hij toen Grasseye vroeg hoelang hij er al was. "Lang genoeg" Beantwoorde hij dan ook, trekkend aan zijn puntige oor. "Ik hoop dat je begrijpt dat zwemmen voor Riverclan is en niet voor Shadowclan warriors?" Mauwde hij toen met het gebruikelijke bromende klank in zijn stem. "Anders geef ik je een persoonlijke training om te laten inzien wat het betekend om een Shadowclanner te zijn. Een geloof dat word geen eitje."

Dat deze tom een warrior was snapte Demon niet helemaal. Was hij eigenlijk wel een warrior? Want volgens hem kon deze tom niet eens goed kijken door beide ogen. Maakte Tallshadow nu ook half blinde katten warriors? Hij zou het maar eens gaan vragen aan de zogenaamde leader want volgens hem klopte dit niet helemaal. De tom voor hem hoorde in de elders den net als elke kat waar iets mee was, einde discussie. "Een persoonlijke training? Hoe bedoel je?" Zijn vraag liet Demon een frustrerende gegrom opborrelen en de massieve tom deed een stap naar voren, zijn oren plat in zijn nek. "Een training met mij tot je waardig genoeg bent om jezelf een Shadowclan warrior te noemen, of vergis ik mij nu en hoor jij thuis bij die groep laffe konijnenvreters die zichzelf Windclan noemt?" Spuugde de tom uit. Hij was niet makkelijk en dat was te merken ook.