A Path Unwalked - Gathering

Dit was ongehoord. Dit kon niet maar toch stond ze daar. Haar irritaties en woede ebte weg terwijl ze met grote ogen toekeek naar de apprentice die zijn hele hart leek te luchten. Wolfpaw zou hier niet onopgemerkt vandaan komen. Maar de laatste woorden die de kater uitsprak lieten haar echter kil terug staren naar Tallshadow. "Dus zo zit Shadowclan op dit moment in elkaar?" Mompelde ze rustig terwijl er een halve glimlach rond haar lippen gleed die ze wel moest verbergen achter een strakke blik. "Tallshadow. Ik neem aan dat jij hier genoeg zelf op aan te vullen hebt? Of spreekt Wolfpaw tegenwoordig voor Shadowclan in de afwezigheid van een leider. If so. Zou ik jou bijna hier uit willen nodigen." Komisch wenkte ze met haar staart voor haar blik naar Everstar gleed. Hoe zeer ze de leader ook verachtte. Zij twee, nu Silverstar er nog niet was moesten toch maar beslissen wat ze hier mee aan moesten. Een snelle blik omhoog liet de maan nog duidelijk zien tussen het dikke pak met wolken. Starclan was niet boos op Wolfpaw voor zijn hart luchten. Maar echt blij zouden ze ook niet kunnen zijn.. Dus wachtte ze in stilte Everstar de kans gevend om te spreken en Tallshadow de kans geven op een weerwoord terwijl ze in stilte wachtte op Thunderclan en de oudste leider. Diep vanbinnen hoopte Butter dat de wijze zilveren kater iets van een idee had wat ze hier mee aanmoesten. Want Butter stond sprakeloos. Dat zag je ook niet elke dag.

Tag: Everstar, Tallshadow & Wolfpaw

What do we say to the god of death? Not today.

Firedance volgde de groep in stilte. Waarschijnlijk had het nieuws dat ThunderClan zich bij Sunningrocks bevond vanwege de rookwolken boven hun territorium zich al lang verspreid onder de rest van de Clans. Toch hield ze haar hoofd hoog. Ze hadden niet veel katten verloren en zolang ze hun Clan konden voedden stonden ze er niet minder sterk voor dan de rest. Althans, dat was wat ze zichzelf toe bleef spreken. De aanhoudende regen maakte het niet veel makkelijker om geschikte prooi te vinden. Veel van de holen waren onder gelopen.

Eenmaal op de open plek tussen de vier grote eikenbomen, nam ze plaats op een rustig plekje om toe te kijken naar wat er allemaal besproken zou worden op de Gathering. Butterstar en Everstar stonden al bij de High Rock. Innerstar was niet aanwezig en er werd al snel duidelijk gemaakt dat ze zich nu bij de sterren had gevoegd. De uitbarsting van een van de ShadowClan apprentices echter, was iets waar ook zij met grote ogen naar zat te kijken. Hij ging regelrecht in tegen zijn nieuwe leider, die blijkbaar zijn levens nog niet had ontvangen. Misschien stonden ze er toch niet zo slecht voor als Clan, als je het moest vergelijken met de drama die nu voor hun poten werd geworpen.

Tag: None

F I R E D A N C E

Lizardpath was in stilte mee gegaan en had haar apprentice laten gaan. Routpaw was ondertussen oud genoeg om zelf te weten wat wel en niet gezegd mocht worden, net zoals de andere apprentices. Lizardpath zelf was nog nergens bij gaan zitten. Ze stond nog steeds in het midden van het veld en had haar blik even naar de hemel laten gaan. De woorden die Routpaw eerder had uitgesproken tegen haar, waren haar nog niet ontglipt. Toch vond Lizardpath het maar een vreemde gedachte. De zwartwitte poes liet haar blik langs de groepen gaan en besloot uiteindelijk om bij een poes te gaan zitten die, net zoals haar, alleen was. Met dat ze in de richting van de rosse poes liep, hoorde ze een oudere apprentice over de open plek roepen. Wat de jonge kater zei, was voor iedereen hoorbaar en daarmee wist Lizardpath ook ineens waar Innerstar was. Ze vond het al vreemd dat ze de imposante leader niet meteen had gezien. Dat Tallshadow door Starclan was tegengehouden om naar de Moonstone te gaan, bleef haar ook goed bij. Ze had zoiets nog niet eerder meegemaakt. "Deze gathering kan wel eens lang gaan duren." mauwde Lizardpath, als reactie op de luide shadowclan apprentice, tegen de poes waar ze ondertussen naast was gaan zitten. Ze had de poes al vaker gezien tijdens een Gathering, maar nog nooit echt gesproken. Ze knikte even naar haar, om toch een soort begroeting te doen. Lizardpath's vacht plakte tegen haar lichaam aan. De tocht over het open terrein van Windclan had ervoor gezorgd dat ze volledig doordrenkt was met regen, net zoals de meeste katten hier. Niet alleen Riverclan, maar ook de andere clans hadden precies een duik genomen in de rivier. De poes richtte haar oortjes wat naar voor. Ze had van haar apprentice gehoord dat er brand uitgebroken was in het gebied van Thunderclan, dus ze wilde hier zeker en vast eens over polsen. Toch vroeg ze hier nog niet direct achter.

Tag: Firedance

Opeens spitste hij zijn oren, hij hoorde een conflict. Natuurlijk hoorde je dat wel vaker op een gathering want niet alle katten waren zo eensgezind. Maar nu waren het bekende stemmen: Wolfpaw en Butterstar. Die tweede had hij slecht enkele keren gehoord. Dus ze was niet echt een bekende van Amberhunt maar Wolfpaw leek erg overstuur. "Ik kom zo terug" Murmelde hij richting Shads, niet zeker wetend of hij dat waar kon maken. Toen begon de kleine, rode kater richting de vier katten te lopen. Er stonden drie leaders en een apprentice, ja Amber zag Tallshadow as een leader. Helaas had hij maar een deel van het gesprek opgevangen en dus kon Amber niet zeker weten wat er gezegd was, maar de essentie begreep hij wel. Hij richtte zijn ogen op Wolfpaw, na een respectvol knikje te hebben gemaakt naar de leaders "Sorry dat ik jullie gesprek verstoor... Maar mag het niet wat minder met de beschuldigingen? Het is niet zeker dat Tallshadow 'niet waardig is' niet alles wat er gebeurd is een teken van Starclan." Miauwde hij kalmerend, wauw Amber wat goed, je trekt de macht van Starclan in twijfel. Toen wende hij zich naar Butterstar "Goedenavond, nee, Wolfpaw spreekt niet voor Shadowclan en ik ook niet... Maar was het niet duidelijk dat Tallshadow gewoon geen zin had om nu tegen je te spreken." Het werd gezegd op een beleefde en kalme toon maar onder dat masker verschuilde zich een hele kwade, jonge kat.

tag; afscheid: Shadowmask
Gesprek: Butterstar, Tallshadow en Wolfpaw

ooc; sorry, couldn't resist c:

Zijn aandacht voor de gathering was niet heel groot geweest anders dan het gebruikelijke excitement tot hij Amberhunt tussen de menigte had gespot. Hij had zich tussen een groep doorgewerkt zodat hij de kleine Shadowclanner enthousiast kon begroeten, niemand keek naar hun in de menigte die aan het ontstaan was. "Hey Amber," mompelde de siamees terwijl hij zijn neus tegen die van Amber drukte in begroeting. Met een grijns stapte hij weer naar achteren, zijn staart zwiepte langzaam heen en weer achter hem. "Veel te veel regen," antwoordde hij vrolijk. Helaas was hun gesprek maar van korte duur want een conflict klonk er dwars doorheen. Nieuwsgierig keek hij Am na, licht teleurgesteld dat de ander nu al ging.

"Deze gathering kan wel eens lang gaan duren." Hoorde hij de stem van Lizardpath niet ver van hem vandaan en Shadowmask keek nieuwsgierig op. De zwart witte medicine cat zat naast een rosse Thunderclanner. Nieuwsgierig kwam hij overeind na een laatste blik op Amberhunt, de Shadowclanner ging hij toch geen gesprek meer hebben. Het nieuws over alle clans had zich verspreid als een lopend vuur en zo had hij ook gehoord dat het Thunderclankamp was afgebrand. Met een begroetend knikje ging de kletsnatte tom tussen de twee zitten.

Tag; Amberhunt

Tag next; Firedance, Lizardpath

En toen ging het plots allemaal heel erg snel. Het ene moment was hij opgewonden en wilde hij zijn blijdschap voor Crow tonen, en het andere moment begon Wolfpaw plots te spreken. De drie woorden die hij sprak waren genoeg om de hele sfeer te doen omslaan, en de ogen van de kater vernauwden zich. Dit was niet wat hij had verwacht van de jonge apprentice. Sterker nog, na zijn speech van net, en het vertrouwen wat hij de kleine had gegeven door hem mee te vragen voelde dit meer als een dolksteek. Niet dat er tijd was voor enige persoonlijke gevoelens hier, want Everstar - happig als ze was - vroeg haast gretig naar meer informatie. Tall bleef nog even stil, Wolfpaw de kans gevende zich hier zelf uit te redden, een beter pad te kiezen. De hoop bleef echter ijdel, en in plaats van de schade te beperken wijdde de kleine uit over hoe de vorige leider was overleden. Tall ademde even diep in, maar keek enkel wachtend toe terwijl Wolfpaw ook nog vertelde over zijn 'problemen' wat de highstones betrof. De leider, want dat was hij tot het tegendeel bewezen was, verroerde geen vin tot de apprentice uitgesproken was. Zelf het sarcastische antwoord van de Riverclan leidster wachtte hij af, om daarna met een geheven poot Amber na zijn korte betoog even het zwijgen op te leggen. Hij knikte de jonge kater toe, tonende dat hij het gebaar op prijs stelde maar dat het niet nodig was.

"Amberhunt, neem jij Wolfpaw even bij je aangezien deze aangetoond heeft niet te kunnen luisteren, hem is hierbij een spraakverbod opgelegd. Mocht hij toch nog spreken, verkoop je hem een tik. Verder, Wolfpaw, kom ik hier in het kamp weer op terug," Hij keek de apprentice ietwat onaangedaan aan, met een strenge blik. Hierna wendde hij zich tot Butterstar en Everstar. "Mijn reis naar Highstones is verhinderd door de droogte, zodra de weg begaanbaar en veilig is ga ik bij Starclan te rade. Mochten zij willen dat ik aftreed dan doe ik dat, maar tot die tijd ben ik de onbetwiste leider van Shadowclan en is Acorndust mijn deputy." Hij keek de twee leiders aan met een onbewogen blik, niet bang voor wat ze ervan dachten of ervan zouden vinden. Het nieuws was nu toch bekend, en daar viel niets aan te doen.

Tag: Amberhunt, Wolfpaw, Butterstar, Everstar

What do we say to the god of death? Not today.

Firedance draaide haar kop in de richting van de kattin die bij haar was komen zitten. Ze herkende haar direct als Lizardpath, de medicine cat van WindClan. Vooral door haar zus Mistgaze wist ze goed wie de andere medicine cats waren, hoewel iedereen ze bij naam zou moeten kennen. "Ja, het ziet ernaar uit," merkte ze op als antwoord. Ondertussen kwam de rest in actie en liet Tallshadow van zich horen. Ze hield persoonlijk van geen enkele Clan dan haar eigen, maar ze kon zijn manier van antwoorden wel waarderen. Het leek erop dat de nieuwe ShadowClan leider wel stevig genoeg op zijn poten stond om hiermee om te kunnen gaan. Dat zou hij wel nodig gaan hebben nu die roddel over zijn nog niet behaalde naam de hele gathering over was gegaan. Er kwam nog een WindClanner bij hen zitten, tussen hen in en aangezien deze niet gelijk een gesprek begon met zijn medicine cat, vermoedde Firedance dat ze wel wist waarvoor de twee hier waren. "Als jullie een update over ThunderClan willen in het detail waarmee die ShadowClan apprentice net heeft gesproken, moeten jullie niet bij mij zijn. Silverstar zal vertellen wat er verteld moet worden," merkte ze op. Als ze uit waren naar details over de brand in het territorium dan waren ze bij haar aan het verkeerde adres. Ze zou niets loslaten wat haar Clan zou kunnen schaden.

Tag: Lizardpath & Shadowmask

F I R E D A N C E

_{Het moest niet, maar toch voelde ze zich verantwoordelijk. Vandaar dat ook Waspsting meegegaan was naar de Gathering. Hoewel ze nog helemaal niet stabiel was, voelde ze zich ergens verplicht om op Tallshadow te letten. Innerstar had immers haar vertrouwen in de kater gelegd als deputy, en zo ook als leader, maar ze twijfelde toch aan zijn vermogen. Nu had hij natuurlijk Acorndust, maar ze wist uit ervaring dat een taak altijd beter uitgevoerd werd als dit door jezelf gedaan werd, dan door een ander. Bij de Gathering hield ze zich afzijdig; ze voegde zich nooit bij andere clans, maar nu kregen ook clangenoten haar gezelschap niet. Haar gezicht stond nors, terwijl ze alles goed in de gaten hield. Toen Innerstars dood zo respectloos mogelijk uitgeroepen werd, kwam ze overeind. Haar lichaam compleet aan te spannen. Haar blauwe ogen gleden kil richting Wolfpaw, en ze snoof. Wat een dwaas. Amberhunt wilde met zijn charmes - há! - de leaders wat bedaren, maar maakte toen een haast nog respectlozere opmerking richting Butterstar dan Wolfpaw over Innerstar. Dit was de druppel. De gehavende kattin kwam overeind en liep met stevige passen op het drama af. Echter nam Tallshadow de touwtjes zelf weer in handen, en liet blijken dat hij Amberhunt's opmerking goed vond. Een ongelovige grom verliet haar bek, al was deze zacht genoeg zodat hij niet gehoord zou worden. Was ShadowClan omgeslagen van de clan van de schaduwen naar de clan van de dwazen? Ze kon haar ogen en oren haast niet geloven. Wat zou Innerstar wel niet denken als dit gebeurde toen zij hier nog was? Ze liep naar Amberhunt toe en begeleidde hem - en hiermee gelijk Wolfpaw - weg van de leaders zodat ze niet nog meer schade konden aanrichten. Haar strenge blik was op hen gericht, ze duldde nu geen tegenspraak. Ze hield pas halt toen ze bij het deel van ShadowClan waren, zodat geen buitenclanner hen kon overhoren. "Wat zijn jullie, onnozele kittens?" siste ze hen toe, en trok haar lip woedend op. "Jij! Wolfpaw, je zou Innerstar teleur stellen met jouw dwaze gedrag. En Amberhunt! Een warrior zou beter moeten weten dan een beetje lopen te bazelen tegen een clanleader aan, en al helemaal deze te beledigen! Wie denken jullie wel niet dat jullie zijn? Heiligen van StarClan? Ik kan jullie vertellen dat ik jullie er met alle liefde heen stuur!"

Tag: Amberhunt + Wolfpaw (In SC gedeelte van Fourtrees, dus ze kunnen niet overhoord worden door andere clans. Wel gezien tho c:)
Als één van jullie het er niet mee eens is dat jullie char wordt begeleid, zeg het me even en ik pas dit aan.}

Tallshadow liet zien dat hij het gebaar waardeerde en vroeg hem toen om Wolfpaw mee te nemen. Amberhunt liep rustig weg toen een andere warrior op hen afkwam: Waspsting. Ze keek streng en de jonge kater besllot maar mee te lopen. Toen ze na een tijdje halt ging gaf Waspsting een preek, echter had hij een heel andere mening: hij vond dat hij zijn mening mocht geven aan iedereen, hij controversieel die ook was. "Ik wilde ze alleen laten merken dat, ookal begon Tallshadow niet sterk en heeft hij zijn negen levens nog niet, ik achter hem sta. Hij verdiende wat hulp tegen een kat die hem zo kleineerde" legde hij rustig uit. Hij wilde geen vijanden en hij wist heus wel dat zijn acties niet slim waren "Ik weet dat ik te ver ging... maar ik wilde laten zien dat we ons niet gewonnen geven" eindigde hij zijn verhaal mee.

Zijn eerste gathering! En wat was hij enthousiast. Glazepaw had zich nog extra gewassen voordat hij de stoet katten naar fourtrees volgde. Hij had een keer een Windclanner ontmoet, die deed nogal gemeen tegen hem. Maar niet iedereen was zo, toch? Het was al erg druk, twee van de leiders zaten al op de grote steen. Butterstar en Everstar? Hij herkende een typische Windclanner in de kat die waarschijnlijk Everstar was. Klein en mager, ze konden op die manier snel rennen. Hij besloot naast een leeftijdsgenootje te gaan zitten. Een fijngebouwde lichtgrijze tabby kater, die rook naar Riverclan. "Hoi." Miauwde hij beleefd. "Ik ben Glazepaw." Er was geen reden tot agressie naar andere clans. Als zij aardig deden, deed hij dat ook. Als zij gemeen deden, deed hij dat ook. Zo simpel was hij nou eenmaal.

Tag: Pearlypaw

Je kon wel zeggen dat ze niet bepaald blij was met hoe alles op dit moment ging. Het ging snel en disfunctional as Mousedung. Was dit wat Innerstar had achtergelaten? Haar diep blauwe ogen groeide donker van woede starend naar Amberhunt die het LEF had om zo tegen haar te spreken. Als de maan op dit moment zou verduisteren wist Butter het niet zeker of ze zichzelf tegen kon houden van de rode kater aanvliegen. En Tallshadow's besluit dat dit soort gedrag gehandhaafd werd binnen zijn clan liet haar geel zien van irritatie. Een sarcastische blik richting Everstar zei probably al genoeg voor ze haar rug rechtte en Tallshadow koud aankeek. "Het was zeker heel moeilijk om zelf zoiets uit te spreken, vandaar dat je het een apprentice voor je laat doen." Koeltjes knikte ze uiteindelijk toch naar hem. "Starclan keert zich vannacht niet de rug naar jou toe. De maan is nog altijd zichtbaar. Laten we verder gaan. Als jij jouw clan weer in handen hebt?" Met een klein trekje van haar oren vermande ze zichzelf opnieuw en knikte richting Acorndust. Hmm tenminste een goede keuze die Tallshadow had gemaakt dus. Er was nog genoeg te bespreken.. Ze hoopte alleen maar dat Silverstar zich snel bij hen zou voegen..

tag: Everstar, Tallshadow & Acorndust

Ze was wat afzijdig van de rest gaan zitten. Wel zo dat ze vlakbij de leaders zat en zo alles kon horen wat er gezegd werd. Die informatie zoog ze in haar op, om nooit meer te vergeten. Ze was een harde werkster en deed er alles aan om sterker te worden. Ze droomde ervan om ooit daar te staan, daar tussen de andere leaders. Maar voor nu moest ze het doen met haar plekje waar ze zat. Al vond ze dat ze daarin ook niets te klagen had. Haar scherpe gehoor miste geen woord. Ze voelde de spanning tussen de groep katten. Even ging de blik in haar felgele ogen naar boven. De maan verlichte haar zilvergrijze vacht en alle andere vachten van de katten bij fourtrees. Toen keek ze weer voor haar. Naar Glazepaw die een eindje verderop met iemand stond te praten. Ze probeerde de jaloezie die ze even voelde terug te dringen. Niet doen Evening. Ze slikte het weg. Al hield ze haar beste vriend nog steeds in de gaten. Niemand kwam aan Glaze, dan moesten ze eerst langs haar. Ze sloeg haar staart wat ongemakkelijk strakker om haar middel. Terwijl ze snel weer naar het groepje leaders keek.

Tag: Open

Toen Thornface de RiverClan apprentice aansprak leek ze even van hem te schrikken, waarna ze bevestigde dat deze situatie inderdaad nieuw voor haar was. Thornface knikte begrijpend. Hij kon zich heel goed voorstellen dat een Gathering, waar zo veel verschillende katten en geuren waren, verwarrend kon zijn voor een apprentice. De jonge kattin had zich omgedraaid en leek even te aarzelen voordat ze zichzelf voorstelde als Chimepaw. Het was alleen maar vanzelfsprekend dat ze nu naar de naam van de bruine kater vroeg. "Ik ben Thornface – van ThunderClan," antwoordde hij. Dat laatste had hij er nog aan toegevoegd voor het geval dat dit de eerste keer was dat Chimepaw een ThunderClankat tegen was gekomen. Hij bewoog even met zijn oor toen hij wat onrust hoorde die uit de richting van de Great Rock kwam. Hij draaide zijn hoofd in die richting en ook al kon hij niet zien wie er aan het woord was, de stem van een wat oudere apprentice was duidelijk hoorbaar. In stilte luisterde hij naar wat de apprentice te vertellen had – en dat was niet niks. Het kwam erop neer dat Innerstar dood was, Tallshadow de nieuwe leider van ShadowClan was die de -star suffix nog niet had gekregen en dat deze leerling twijfelde aan zijn leiderschap. Thornface vernauwde zijn ogen tot spleetjes. "Normaal gezien gaat het er wel wat rustiger aan toe," mompelde hij nog net hoorbaar voor Chimepaw. Hopelijk zouden de katten snel kalmeren, want de spanningen die hij nu voelde bevielen hem helemaal niet.

Tag: Chimepaw

De kater voor haar knikte begrijpen, wat al een hele opluchting was voor de jonge Apprentice. Ze had geen flauw idee wat er allemaal gaande was op het moment dus alles was nogal verwarrend. "Ik ben Thornface – van ThunderClan," beantwoorde de kater haar vraag. Dan had ze dat dus toch goed geroken. Dit was wel haar kans om de geur nog net iets beter te onderscheiden van die van de andere clans. Haar aandacht werd echter door het zelfde getrokken als wat Thornface's aandacht trok. Wat ze hoorde was vrij moeilijk te bevatten voor een kat van haar leeftijd. Al dacht ze dat ze de hoofdlijnen er wel van begreep. Ging het er altijd zo aan toe op Gatherings? "Normaal gezien gaat het er wel wat rustiger aan toe," hoorde ze de kater mompelen. Het tegendeel was dus waar. Dat was een soort van opluchting... of juist helemaal niet. "Ben jij al vaak naar Gatherings geweest?" vroeg Chimepaw vervolgens maar uit nieuwsgierigheid. Het leek er op dat de drukte van daarnet wat weg begon te zakken.

Tag: Thornface

Blacktear had haar ogen geopend nadat er in haar korte slaap iemand in haar flank porde. Sinds het vuur alles verwoest had had de witte she-cat met van alles geholpen en daarom amper haar ogen gesloten. Het was dus ook een vaag beeld toen de warrior haar groene ogen had geopend, niet precies wetend waar ze was. Toen ze haar blik beter over het gebied liet glijden en weer bij zinnen kwam herinnerde ze zich wat de situatie was. Haar lichaam was opgekruld tussen de grote stenen van de Sunningrocks en de zon was al onder gegaan. Mousedung het was al bijna tijd voor de Gathering. Blacktear rekte haar spieren en sloeg met haar staart terwijl ze zich uit de gleuf van de rotsen dwong en samen met de andere katten verzamelde.

Haar poten leidde zich naar de rand van de Gathering zoekend naar een plekje waar ze in stilte naar de vier leiders kon luisteren. Haar groene ogen hadden een koude gloed toen ze deze over de groepen katten heen liet glijden maar al gauw verzachtte deze toen ze haar leerling Eveningpaw zag zitten. Blacktear was altijd iemand met een harde hand en vooral bij trainingen maar als je haar eenmaal kende kon ze buiten de trainingen en taken om nog wel is lief zijn voor de katten om wie ze gaf. "Eveningpaw" Bromde ze toen ook als begroeting haar leerling voor ze naast de jonge kat ging zitten.
[/font]

Tag: Eveningpaw
~~Moet weer eventjes inkomen met Black uwu~~

Everstar
Het was zeker een ongewone situatie. ShadowClan leek in enige chaos te verkeren en het leek erop dat de nieuwe leider zijn clan niet zo goed in de hand wist te houden als zijn voorganger. Everstar hoefde maar een korte vraag te stellen of de apprentice vertelde hen alles, inclusief het feit dat Tallshadow nog geen Tallstar was. Everstar richtte haar blik op Tallshadow, zich afvragend hoe die zou reagern op het feit dat de apprentice net de grote zwakheid van ShadowClan had aangekaart. Er sprak echter eerst een warrior, die nogal tegen Butterstar tekeer ging, en ook al niet al te hoog van StarClan sprak. Everstar schudde lichtjes haar hoofd. ShadowClan lag compleet overhoop na Innerstars dood, dat was wel duidelijk. Misschien werd het in dat kamp van hen wel voortdurend geruziet. Dat leverde geen stabiele, sterke clan op. Ergens was dat wel mooi. Het betekende dat ze van ShadowClan voorlopig weinig te vrezen hadden, aangezien die eerst maar eens hun interne problemen op zouden moeten lossen voor ze de andere clans weer lastig konden vallen. Met deze chaos verbaasde het Everstar haast dat de maan nog altijd vredig op hen neer scheen.
Tallshadow kon het bericht van Wolfpaw niet ontkennen en werd nu gedwongen om uit te leggen wat er nou precies aan de hand was. Ze hield haar kop even vragen scheef bij het woordje 'onbetwiste'. Na Wolfpaws uitbarsting leek dat haar niet echt de meest geschikte omschrijving van de situatie. Butterstar reageerde er koeltjes op en Everstar zwiepte een keer met haar staart. Was Tallshadow nu ook nog eens van plan om hierheen te komen of wilde hij de rest van de Gathering op zich neer laten praten?
Tag: Butterstar, Wolfpaw, Tallshadow

---

Crowcall
Twijfelend keek ze naar Tallshadow, geschrokken van de woorden van de apprentice, en ook kwaad. Wat maakte het nou uit dat Tallshadow zijn levens nog niet had kunnen halen? Een leider was toch wat meer dan zijn negen levens! Het ging toch om zijn kwaliteiten! Iedereen leek hem onmiddellijk in twijfel te trekken, alleen om dat StarClan hem nog niet officieel had goedgekeurd. Terwijl alleen de weg geblokkeerd was! En de maan scheen toch ook nog? Gefrustreerd sloeg ze haar nagels in de grond. Waarom was StarClans goedkeuring überhaupt zo hard nodig? Het ging hier toch om een clan van levenden, niet van doden! Ze keek geschrokken naar haar vriend toen hij zei dat hij af zou treden als StarClan hem zou weigeren. Zou dat echt kunnen gebeuren? Dat mocht niet! Tall móést leider worden. Als StarClan hem af zou laten treden... het zou alles verpesten! Ze zou het ze nooit vergeven. En ze zou het niemand vergeven die daarnaar luisterde. "Ze mogen je niet laten aftreden, Tall", fluisterde ze angstig. "Negen levens of niet, jij bent ShadowClans leider."
Tag: Tallshadow

Zoals verwacht antwoorde de donkergekleurde Apprentice van Shadowclan op de vraag die Everstar had gesteld. Wat was er gebeurd, dat was inderdaad de vraag. Hoe kwam het dat Shadowclan zich op deze manier had opgesteld, onder Tallshadow's commando. Nu, ergens wist Oceanbreeze natuurlijk wel dat Tallshadow hier niet al te happig mee zou zijn. Immers was het nu zijn verantwoordelijkheid zijn clan zo sterk mogelijk over te laten komen. Iets dat het nu echter niet deed. De Apprentice leek bijzonder emotioneel, iets dat ze natuurlijk van zijn eerste opmerking wel had opgemerkt, maar niet wetende dat het zo diep zat. Een tikkeltje ongemakkelijk keek ze naar de stralende volle maan, die boven hun hoofden hing zodra de Apprentice een opmerking over Starclan maakte die niet bepaald gepast was. Hoewel ze begreep hoe het was om een geliefde kwijt te raken, wist ze ook dat Tallshadow hem beter in het kamp had kunnen laten. Als iemand zo emotioneel betrokken was bij de dood van Innerstar zou die de clan zwakker doen overkomen. Natuurlijk mochten de andere clans een teken van verdriet zien, maar als het er op aankwam zou de clan zijn rug moeten kunnen rechtten en laten blijken dat ze nog niet verslagen waren. Ze luisterde stilletjes verder waarna haar blik naar Everstar en Butterstar schoot. Silverstar was nog steeds niet aanwezig en ergens vroeg ze zich af of de vergadering nog langer zou wachtten. Immers was de halve vergadering al aan de gang, met dit nieuws. Oceanbreeze had Innerstar niet persoonlijk gekend, haar wel een keer tegengekomen aan de Border met Shadowclan; en ze had respect voor haar. Zeker nu ze wist dat de zwarte kattin een kitten onder haar hoede had genomen die niet zozeer alleen Shadowclanbloed droeg. Hetzelfde had Oceanbreeze gedaan met Burnetkit. Haar rosse kitten die zich in een goed tempo ontwikkelde en de pijn van haar verloren kitten Rosekit verzachtte. Natuurlijk zou ze haar kitten altijd missen totdat ze in Starclan was, echter was het nu makkelijker vol te houden. Ze dacht nog vaak aan Rosekit maar was ook verder gegaan met haar leven. Butterstar sprak Tallshadow opnieuw aan. Waardoor haar blauwe blik naar de toekomstige Leader van Shadowclan gleed, dit als alles natuurlijk goed ging en hij zijn negen levens ontving. Immers had een Leader de toestemming van Starclan nodig. "Tallshadow. Ik neem aan dat jij hier genoeg zelf op aan te vullen hebt? Of spreekt Wolfpaw tegenwoordig voor Shadowclan in de afwezigheid van een leider. If so. Zou ik jou bijna hier uit willen nodigen." De flamepoint wenkte de gestreepte kater nadat ze was uitgesproken. Nogmaals gleed Oceanbreeze's blik naar de wolken en maan boven hen. Hoewel er geen maanverduistering was, wist ze wel dat deze onrust waarschijnlijk de aandacht van Shadowclan had getrokken. Een normale Warrior stoorde het gesprek van de Leaders zonder ook enig respect te tonen. Een Shadowclan Warrior en hoewel Oceanbreeze kon begrijpen dat hij niet blij was met Butterstar's opmerking, was het wel gewoon een feit. Immers had Tallshadow de clan niet onder controle en was hij nog steeds in gesprek verwikkeld met Crowcall. Een Warrior van rond haar leeftijd die ook bij Windclan hoorde. Oceanbreeze keek stil en met priemende ogen de kater aan die later Amberhunt bleek te zijn. Konden ze niet gewoon Tallshadow laten spreken, immers moest hij laten zien dat hij de Leader was en zich sterk opstellen. Zeker in dit moment. Hoewel het goed was om te zien dat er nog katten achter hem stonden, maakte ze zich wel zorgen om de opmerkingen die Amberhunt naar Butterstar en Everstar maakte. Tallshadow nam eindelijk de controle, et een geheven poot maande hij de kater, Amberhunt tot stilte. Waarna hij zelf sprak. "Amberhunt, neem jij Wolfpaw even bij je aangezien deze aangetoond heeft niet te kunnen luisteren, hem is hierbij een spraakverbod opgelegd. Mocht hij toch nog spreken, verkoop je hem een tik. Verder, Wolfpaw, kom ik hier in het kamp weer op terug," de kater leek niet al te blij met zijn Apprentice, iets dat Oceanbreeze kon begrijpen. Hij kon moeilijk Everstar en haar clan erop aan spreken dat ze een vraag hadden gesteld aan Wolfpaw. Immers was het aan de clanleden om zich aan de regels te houden en dat had Wolfpaw niet gedaan. Ook Everstar had Windclan aangesproken en uitgelegd dat ze geen informatie vrij mochten geven, ze ging er van uit dat Tallshadow dat zijn clan ook verteld had. Dat was iets standaards. Immers mocht de clan niet té zwak overkomen. Natuurlijk was er aan katten te zien dat het een zware tijd was geweest en nog steeds was. Echter hoefden ze dan nog niet alle details prijs te geven. "Mijn reis naar Highstones is verhinderd door de droogte, zodra de weg begaanbaar en veilig is ga ik bij Starclan te rade. Mochten zij willen dat ik aftreed dan doe ik dat, maar tot die tijd ben ik de onbetwiste leider van Shadowclan en is Acorndust mijn deputy." Sprak Tallshadow verder zonder zijn blik ook af te wenden van de twee Leaders die al klaar stonden voor de vergadering. Oceanbreeze keek naar Acorndust, de kater die bij hun groepje van drie zat. Hij had nog niets gezegd maar leek een goede kat voor de rang, hoewel schijn kon bedriegen natuurlijk. Oceanbreeze draaide haar hoofd weer bij om Butterstar aan te kijken, die duidelijk niet blij was met Amberhunt's opmerkingen. Koud keek de flamepoint Tallshadow aan waarna ze koeltjes sprak. "Het was zeker heel moeilijk om zelf zoiets uit te spreken, vandaar dat je het een apprentice voor je laat doen." Uiteindelijk knikte de Riverclan Leader hem dan toch toe voordat ze verder sprak. "Starclan keert zich vannacht niet de rug naar jou toe. De maan is nog altijd zichtbaar. Laten we verder gaan. Als jij jouw clan weer in handen hebt?" Verklaarde de kattin waarna de Leader ook even Acorndust aankeek. Oceanbreeze had haar blauwe blik inmiddels ergens anders op gericht. Haar ogen gleden langs de Windclan katten die ze mee gebracht hadden, waarna ze haar blik weer terug liet glijden naar Everstar.

Tallshadow was nog steeds niet richting de Leaders gelopen en uiteindelijk besloot Oceanbreeze dat ze hem beter kon gaan halen. Alleen de blikken die de Leaders hadden spraken al genoeg. Ze konden geen ruzie gebruiken, zeker niet tijdens een vergadering. Daarbij moest iemand de rust weer terug brengen en aangezien Silverstar er nog niet was, besloot ze zelf in de benen te komen. Langzaam stond ze op, knikte ze even respectvol naar de Leaders en de twee andere Deputies, waarna ze met rustige passen richting Tallshadow liep. Haar blik stond vriendelijk, zoals gewoonlijk terwijl ze Crowcall aan keek. Ze wist dat het een van hun Warriors was die met Tallshadow bleef praten. Dus betekende het ook dat Butterstar en Everstar wachtte tot Tallshadow bij hen kwam, dankzij haar. Hoewel ze persoonlijk niets tegen Crowcall had vond ze toch echt dat Tallshadow zich nu als een Leader bij de rest diende te voegen. Hoewel het goed was om te zien dat de Shadowclan Leader zich niet vijandig opstelde richting de Windclan Warrior, hoefde ze ook niet onder ieders aandacht te staan. Uiteindelijk stond ze stil voor Tallshadow en Crowcall en zuchtte ze even. "Tallshadow," mauwde ze eerst, zacht genoeg om niet door iedereen gehoord te worden. "Hoewel je misschien niet je negen levens hebt, heb je wel de verantwoordelijkheid om je als Leader op te stellen. Ik weet dat Innerstar je met een goede reden gekozen heeft echter moet je het nog wel waarmaken. Ga alsjeblieft bij de andere Leaders staan. Laat zien dat je Shadowclan's Leader bent." Haar stem klonk warm en rustig waarna ze Crowcall aan keek en even kort zwiepte met haar staart. "Crowcall, kom je?" Vroeg ze daarna, duidelijk van plan zijnde om de Windclan Warrior met haar mee te krijgen. Hoewel normaal gesproken de Deputies voor de steen zaten, wou ze de Windclanner bij zich houden. Immers zou Everstar waarschijnlijk niet nog meer opmerkingen van Butterstar verdragen en leek Butterstar niet al te vrolijk deze nacht.

Tag: Luisterd naar Everstar, Butterstar, Wolfpaw en kijkt naar Acorndust
Gaat Tallshadow & Crowcall halen en spreekt hen aan.

Het was wel duidelijk dat ook nu niemand het echt nog eens was met wat hij deed, zo zag Waspsting eruit alsof ze Amberhunt, en Tall erbij, wel wat kon aandoen, en sneerde Butterstar opnieuw iets naar hem. Tall moest zijn best doen niet met zijn ogen te rollen. Eerlijk waar, ten eerste: Er werd definitely teveel waarde gehecht aan die rots waar de leaders op stonden. Een echt leider mengde zich, deed zich niet beter voor dan de rest. Punt twee was daarnaast dat Thunderclan langzaam aan binnen kwam stromen, maar dat hij Silverstar nog niet had gezien wat betekende dat hoed graag Butter ook 'verder wilde gaan' er niets was om mee verder te gaan. Er dienden vier clans te zijn, met vier representatives op die rots. De laatste was nog niet aanwezig dus de haast was voor de kater compleet onduidelijk.

Erg veel tijd om erover na te denken kreeg hij niet, want na Butter begon Crow te spreken, die meldde dat hij niet mocht aftreden, en dat hij leider moest blijven. Ergens best erg dat de enige kat die zo fervent in hem leek te geloven van een andere clan kwam. Toch glimlachte hij even bij haar woorden, en maakte een 'we zullen zien' gebaar, waarna Oceanbreeze zijn aandacht opeiste.

Tall stond bekend als best veel, zeker op dit moment nu iedereen wel een mening en vooroordeel had, maar als een kat die snel boos werd? Niet dat hij wist. De woorden die de poes sprak maakten echter dat hij al zijn wilskracht nodig had om zijn haren plat te houden. Hij kon tegen alle snerende opmerkingen van Butterstar, alle afkeurende blikken van Ever en alle onzekere van alle clankatten, want eén ding was zeker: Butter en Ever deden dit langer dan hij. Oceanbreeze echter, stond hier voor hem als het loophondje van een ouderwetse orde die zelf niet beter wist dan doen wat haar leider haar vertelde. Alsof de poes zelf niet na kon denken stond ze hier, hem vertellende dat je alleen leider kon zijn als je op die rots stond en deed alsof je beter was. Haar woorden over Innerstar maakten het er nog erger op.

"Beste Oceanbreeze, het spijt me zeer dat iedereen hier van mening is dat een leider op zijn clan hoort neer te kijken, niet mag praten met andere clankatten op een nacht die daarvoor bedoelt is, en dat ik teleur stel in het volgen van die ongeschreven regels," Mauwde hij, rustig en de poes aankijkende. "Ik zal me zodra Silverstar zijn entree heeft gemaakt, voegen bij de clanleiders, tot die tijd doe ik volgens geen enkele regel iets fout door hier te staan," Verklaarde hij nog. Het was niets rebels wat hij per se wilde doen, hij zag gewoon het nut van een beetje boven de anderen uittorenen niet als je ook kon praten met andere katten. Heel eerlijk, er werd hier een big deal gemaakt over dat hij op de verkeerde plek stond. Als je een leider werd door op het goede plekje te staan had inderdaad net zo goed Wolfpaw leider kunnen zijn.

Tag: Ocean, Crow Indirect: Butter en Ever

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Hoewel ThunderClan kamp nu dichter bij Fourtrees lag, had het hen niet minder lang gekost om daar te komen. De nesten die gebouwd waren bij Sunningrocks stonden niet zo stevig als in hun eigen kamp, niet alle kruiden waren gered. Al met al was het een gok om de elders en kittens achter te laten voor een avond, maar toch was hij met zijn Clan afgereisd naar de vergaderplaats. De zilveren kater droeg een serieuze blik, zijn gebruikelijke grappen voor nu achterwegen gelaten. Dit was de tweede maal dat hij uit zijn thuis was verdreven en hoewel het nu niet permanent leek, woog het toch op hem neer. Niet dat hij er verloren uit zag, maar het was ook geen moment om alles weg te wuiven met een charmante glimlach.

De zilveren kater bemoeide zich in eerste instantie niet met wat er aan de gang was tussen Tallshadow en de andere leiders. Hij had wat opgevangen over Innerstar en de smadende woorden van de andere leiders. Zelf sprong hij de rots op zonder een woord te spreken en knikte hij daar naar de anderen ter begroeting. ”Dan lijkt het me nu tijd om je bij ons te voegen, Tallshadow,” sprak hij, zijn stem niet bevelend of met een dwingende intonatie. De jongere kater zou vast wel enig idee hebben van wat hij deed, al waren de oudere Clanleiders onder hen anders gewend. Dit was geen avond om ruzie te maken over zulke dingen. ”Er zijn belangrijker zaken te bespreken dan wat geruzie en geroddel over een enkele Clanleider,” voegde hij eraan toe, terwijl hij zijn blik kort op de anderen wierp. Nee, toegeven dat ThunderClan er niet zo goed voor stond zou hij nooit doen, maar iedereen hier wist dondersgoed dat er vuur was geweest in zijn territorium, dus hij zou het toch ter spraken moeten brengen.

Tag: Alle Clanleiders

Jayflame had zich al een hele tijd afzijdig gehouden. Hij wist niet waarom, maar hij had niet bepaald de behoefte om zich in gesprekken van anderen te gaan voegen. Hij wierp kort een blik op zijn schouder en zag dat de brandwond die zich daar bevond al goed begon te genezen. Rousepaw’s kruiden hadden enorm geholpen, maar hij dacht toch wel dat het een litteken zou worden. Maakte ook niet zo veel uit, want nu kon hij tonen dat hij tenminste iets had gedaan om zijn Clan te helpen. Dus eventuele roddels over het feit dat zijn vader een BloodClanner was, werden nu hopelijk ook wat in toom gehouden. Het waren in principe geen roddels, maar hij wilde graag dat het roddels waren. Hoewel hij niet meer zo gefrustreerd was en een duidelijk teken had gekregen dat Zealspark weldegelijk voor hem op wilde komen, was het nu ook weer niet zo dat daarmee al zijn problemen direct de wereld uit verdwenen. Zo had hij de hele tijd het gevoel dat hij bespioneerd werd vanaf het moment dat hij ook maar even alleen rondliep in het woud en meende hij de laatste keer dat hij er op zijn eentje uit ging een sterke BloodClan geur te ruiken. Hij vermoedde dat hij het zich maar verbeeldde juist omdat zijn vader zo veel door zijn gedachten rondspookte. Ook nu hij tussen zijn Clanmates stond en afgezonderd naar de pratende Clans keek, spookte zijn vader rond in zijn hoofd. Totdat hij zijn blik liet glijden naar Routpaw. Ze leek iets aan het zoeken te zijn, maar had zich al wel bij haar vaste groepje van medicine cats geplaatst. Jayflame wist dat de Gathering zo zou beginnen, maar toch wilde hij haar nog even aanspreken. Op een rustige manier liep hij op haar af en gaf een knikje naar zijn beste vriendin en naar Routpaw. Hij zag echter af van het idee om met haar te spreken toen hij zich bedacht hoe raar het wel niet moest overkomen dat hij opeens naar haar toe zou gaan en week vlak voordat hij haar zou bereiken af van zijn rechte pad naar haar toe. In het voorbijgaan glimlachte hij enkel kort naar haar. Hopelijk hadden ze na de Gathering nog wat tijd om met elkaar te spreken.

Tag: Routpaw en Rousepaw
Note: Ik probeer mijn best te doen actief te reageren met hem op de Gathering, maar verwacht geen wonderen.

Onderwerp: Re: A Path Unwalked - Gathering