[A Path Unwalked] We'll settle for now

In dit topic komen de ThunderClanners aan bij Sunningrocks in de buurt. Ze zullen hier een tijdelijk kamp opzetten om te verblijven, terwijl de twolegs etc. bezig zijn in de rest van het woud. Ondertussen is het begonnen met regenen, waardoor niet het complete woud zal opgaan in de vlammen en het beperkt blijft tot het oostelijk deel van het territorium.

What do we say to the god of death? Not today.

Een lichte opluchting was in haar ogen te zien toen Sunningrocks in haar blikveld verscheen. Vanaf hier zouden ze iedereen zo de rivier over kunnen loodsen als het echt nodig was, maar wellicht waren ze hier al veilig. Ze hoopte het. Het liefst hoefde ze niets van RiverClan te vragen. Ze mocht hen dan niet meer zo intens haten als dat ze ooit had gedaan voor BloodClan, de jonge kattin wilde liever van geen enkele andere Clan afhankelijk zijn in deze periode. ThunderClan was niet zwak, maar had simpelweg zijn kamp tijdelijk moeten verlaten. Dat herhaalde ze telkens weer in haar hoofd. Terwijl de katten zich langzaam begonnen te verzamelen in de open plek tussen de rotsen en de bomen van het woud, begonnen er regendruppels uit de lucht te vallen. Firedance hief haar kop op en keek omhoog. De donkere wolken die de blikseem en het vuur ter leven gebracht hadden lieten nu hun druppels water los. Ze was te verdwaasd door wat er allemaal gebeurd was om beschutting te zoeken en liet de koude druppels op haar vacht uiteen spatten, waardoor er binnen no time weinig van haar over leek te zijn. Ze hield niet van water, maar dit was regen gestuurd door StarClan. Regen die het vuur zou doven. Waardoor ze misschien niet hun kamp kwijt zouden zijn.

Tag: None

F I R E D A N C E

Alles leek zo snel te gaan. Ze stonden klaar en terwijl de kater de achterhoede nam keek hij met grote gouden ogen toe. De wolken rook vormde al in de eens helderblauwe lucht. Zouden ze alles verliezen hier? Was hun leven in Thunderclan over.. Nu het leek alsof ze hun thuis nooit meer terug zouden krijgen.. Hoe zou Silverstar zich voelen.. Dit was het tweede huis dat hij moest verlaten.. En al wat Rowan kon wensen was dat hij niet meer geliefden zou verliezen in dit vuur...
Bij die gedachte schoten zijn ogen direct over de groep. "Mistgaze?" Riep hij nog even onzeker. Zijn poten trilde bij de gedachten dat ze haar mogelijk hadden achtergelaten en draaide zich naar de eerste kat die hij zag. "Heb jij Mistgaze nog gezien?"

-Tag: Mistgaze (bij naam) en random kat die wil

Terwijl Rowanflight haar waarschijnlijk niet bij hem in de gevarenzone had willen hebben in de achterhoede, maar ze had er toch op gestaan. Ondanks de gevaren die het met zich mee bracht. In haar ogen was het belangrijk geweest de iets oudere kater waarmee ze praktisch was opgegroeid in de gaten te houden. Hoewel Jewelgleam soms op een kitten kon lijken, betekende het niet dat ze geen serieuze en intelligente kant had. De wolken rook die vormden om hun heen deed de sierlijke witte kattin opkijken. Starclan, zouden ze hun kamp nog bewaren? Of zou dit de laatste dag zijn dat hun katten zich op deze plek bevonden?! Haar blauwe ogen stonden gepijnigd terwijl ze naast Rowanflight te trek richting de Sunningrocks maakte. Zodra ze veilig waren aangekomen leek Rowanflight in paniek te raken. Ongemakkelijk stapte de sierlijke witte kattin op hem af en keek ze hem vragend aan. Zijn ogen stonden niet al te vrolijk. "Heb je Mistgaze nog gezien? Vroeg de grijs gevlekte kater waarna ze haar kop even twijfelend schuin hield. "Rowanflight, ik kan niet direct zeggen dat ik haar heb gezien. Maar aangezien we pas net aan zijn gekomen kan het zijn dat ze nog niet in zicht is. Kom dan gaan we haar zoeken." Mauwde ze zacht haar stem zo rustig mogelijk houdende. Ze tikte hem met haar witte staart aan terwijl ze dr Sunning Rocks af tuurde.

-Tag Rowanflight (Mistgaze)

Sorry voor de late reactie. Ik heb niet meer in de vorige gereageerd maar hier even alles in verwerkt.

Branchtrove had pijn aan zijn rug. Sunningrocks was toch net iets te ver. Daarbij was hij bezorgd over zijn vriend. De hele weg dat hij Hazel had gesleept was de kater niet wakker geworden. Hij had een paar keer moeten stoppen, want heel zijn kont zou open liggen als ze bij de Sunningrocks aan kwamen. De rotsen kwamen al in zicht. Hij wou bijna traantjes wegpinken van geluk. Het leek donkerder te zijn. Eerst had hij gedacht dat het te maken had met de rook, maar nu hij even een blik naar boven wierp zag hij dikke zwarte wolken. Zijn geluk kon niet meer stuk. De eerste regendruppels begonnen te vallen. Hij legde zijn ogen plat en ademde diep in. Voordat hij iets anders ging doen legde hij eerst Hazelfray onder de schuine helling van één van de grote stenen. Hij likte nog eens zijn vacht. Oké, het leek erop dat Firedance samen met Mistgaze, Silverstar en Zealspark de leiding had. Vermits dat niet iedereen er al was ging hij naar Firedance toe. "Zal ik takken en bladeren halen? Dan kan ik dat al gebruiken voor de Nursery." Zijn stem klonk een beetje aarzelend. Hij wist niet zeker of hij eerst de Nursery zou maken, of de elders den.

Tag: (Hazelfray), Firedance

Ze had haar naam wel gehoord in de verte, maar ze was in haar hoofd te druk met het bekijken van de andere katten. Mistgaze baalde, want er waren twee kittens dood gegaan onder haar supervisie. Het was schrijnend voor haar omdat ze niks had kunnen doen, die arme zielen waren zo jong geweest. Te jong voor Starclan, in haar ogen.
"Heb jij Mistgaze nog gezien?" hoorde ze een stem. Haar kop draaide en in de verte zag ze Rowanflight staan. Ze keek even scheef toen Jewelgleam er bij kwam staan en vertelde dat ze haar niet had gezien. Ze liep de hele tijd al rond te dartelen, ze had toch iets moeten zien? Maar goed, ze had zelf vier gezonde pootjes waarmee ze naar Rowan liep. "Ik ben hier!" zei ze kalm terwijl ze haar kop tegen de grijze kater aandrukte. "Heb je iedereen veilig hier gekregen?" vroeg ze toen zachtjes aan hem. Haar stem klonk verdrietig, wat ook niet anders kon als ze weer dacht aan de kits die gestorven waren.

Tag: Rowanflight

Uiteindelijk kwamen ze aan bij de sunningrocks. Redpetal liep naar de pleegmoeder van de twee kittens die ze in haar bek hield en wenkte ook Snowkit met zich mee. Bij de pleegmoeder zette ze de twee af, en ze vertelde haar ook dat Snowkit volgde. Met een laatste vriendelijke glimlach op de queen gericht keek de rosse poes om zich heen. Het was beginnen te druppelen, en het regende steeds harder. Haar vacht werd donkerrood en plakte aan haar magere lichaam. Ze spotte Branchtrove bij Firedance en ging bij hem staan. Hij stelde voor om aan de nursery te beginnen. "I-ik zal ook wel helpen.", zei ze ook, lichtjes aarzelend. Ze wist niet zeker of Firedance hier de leiding had, het was haar allemaal zo onduidelijk. Dit was een situatie die ze nog nooit eerder hadden meegemaakt, en dat alleen al maakte haar ongemakkelijk.. Maar het was dan ook zo'n ongemakkelijke situatie. Ze moesten hier een tijdelijk camp opbouwen, omdat de rest in vlammen opgegaan was. Hoewel het eruit zag dat toch een deel gered zou kunnen zijn, dankzij de regen nu.

Tag: Branchtrove & Firedance (Ribkit, Dustkit, Snowkit & queen)
(sorry, beetje flut xD)

Met lege ogen staarde ze naar wat ooit haar zoontje was geweest. De warrior had hem neergelegd toen ze aankwamen bij Sunningrocks, en Snow was nog steeds in shock. Toen Branchtrove en Redpetal begonnen met een nursery, ontwaakte ze even. Ze legde Bloomkit bij de queen die waakte over Ribkit, Dustkit en Snowkit, miauwde even een bedankje en likte Bloom over d'r kopje. Daarna wendde ze zich tot het paar. "K-k-kan ik ook meehelpen?" Waarom stotterde ze ineens? Waarom trilde ze van top tot teen? Dit was zo raar, en Snowdance had dit nog nooit meegemaakt. Het zou waarschijnlijk door haar dode zoon komen. Ze wist het niet, maar het voelde niet fijn aan. Waarom was ze zo dom en naïef geweest om Twigkit te laten lopen? Hij was nota bene blind geweest!
tag: Bloomkit, Branchtrove, Redpetal, Firedance (overige katten)

Twirldance had de jonge Jinglekit bij zijn moeder neergelegd. De kattin was echter versteend toen ze het levenloze lichaam van Twigkit zag. De Maine Coon probeerde de brok in haar keel door te slikken, maar het wilde niet werken. Ze keek toe hoe Snowdance een blik wierp op de overleden kitten, en vervolgens haar hulp aanbood aan de rest van de Clan. Dát was kracht. Dát was onzelfzuchtigheid. Er trok een rilling over haar ruggengraat, en ze wendde haar gezicht af. Hoe ongevoelig ze soms ook mocht lijken, het tegenovergestelde was waar. Ze voelde alles, en alles voelde ze zo intens. Ze snoof even, realiseerde zich dat er een nieuw kamp moest komen. Hier en daar boden katten aan om verschillende dingen te zoeken. Ze wilde niet met de rest mee, ze wilde alleen zijn. "Ik zal wel mos gaan zoeken om nesten van te maken," miauwde ze tegen Firedance, die voor nu de leiding leek te hebben. Ze merkte nu pas dat het keihard regende. Als ze geluk zouden hebben, zou deze hoosbui een einde maken aan het vuur dat hun gebied vernielde. Zonder verder iets te zeggen zonderde ze zich af van de rest van de groep.

Tag; (Jinglekit), Firedance

_{De kitten voelde opeens weer de grond onder haar pootjes en ze keek nieuwsgierig om haar heen. Deze plek kende ze nog niet, tijd voor avontuur dus! Ze zette een paar stapjes weg van de poes die haar had gedragen. Waarom konden ze niet terug gaan naar het kamp? Daar was het lekker warm! Jinglekit nieste van de schrik toen er een regendruppel recht tussen haar tweekleurige oogjes op haar neusje viel. Aah! Met wijd opengesperde ogen keek het poesje naar boven. Niet het slimste idee, het begon namelijk harder te regenen. Toen Jingle een regendruppel in een van haar oogjes kreeg slaakte ze een luide piep, terwijl ze naar achteren deinsde tegen een kat aan die kennelijk haar moeder was. Ze rook mama wel maar zag haar niet...? Ze spotte wel vuurpoes, tante Red en ome Branch bij elkaar staan, maar ze zag de vacht van haar oh zo geliefde mama niet. "Maaaamaaaa?" Piepte ze angstig, terwijl ze nog een keer nieste maar dit keer van de kou. "Bloee? Twiee?" Dit vond ze niet meer leuk! Waar was mama? Waar waren de warme lichaampjes van haar siblings?

tag: vooral mama snow}

_{Snowdance wilde wel meehelpen, maar één klein ding knalde tegen haar op, waardoor ze afgeleid werd. Het bleek Jingle te zijn, en Snow zuchtte even. Waarom moest Jinglekit altijd weer op avontuur gaan? "Maaaamaaaa?" Haar dochtertje piepte angstig, en met haar witte, fluffy staart probeerde ze Jingle tegen zich aan te drukken. Praten kon de witte queen voor nu even niet, maar ze kon Jingle wel weer opwarmen. "Bloee? Twiee?" Als ze had kunnen praten had ze 'Rustig maar kleintje' kunnen zeggen, ofzo. Maar inplaats van praten kuchte ze luid. Bah. De regen maakte haar vacht nat, hoewel e daar niet echt aandacht aan besteedde. De poes had het nooit erg gevonden om vies of nat te worden. Kalm drukte ze haar dochter tegen zich aan, en likte troostend over haar kopje. Vervolgens pakte ze de tabby kitten op, keek Redpetal en Branchtrove aan, en liep vervolgens weer naar de queen die Bloom bewaakte. Ze moest er zijn voor haar kittens.}

Ze had een vreselijk gevoel over de hele situatie. Alles leek op het moment mis te gaan. Eerste de droogte, waardoor ze weinig kruiden hadden. Daarna kwam het vuur waaraan ze twee kittens hadden verloren, zo ver Rousepaw wist tenminste. Het kon prima meer zijn in het geval dat ze er niet van gehoord had. Inmiddels was het begonnen te regenen. Goed voor het vuur maar de jongste kittens maakte door de natte vachten een grotere kans om ziek te worden. Ook mochten de kruiden niet doorweekt raken. Dat waren allemaal zorgen voor later. De zilvertabby had ergens achteraan de groep gelopen om het goed te kunnen zien als er iets mis ging met een kat. Inmiddels kwamen ze aan bij de Sunningrocks. Hier zouden ze hun tijdelijke kamp gaan opzetten. Rousepaw liet haar ogen over de groep katten gaan. In een snel drafje liep ze op Mistgaze af zodra de kattin in haar gezichtsveld was verschenen. "Mistgaze!" Het leek haar het slimst om eerst alles met haar mentor te bespreken voor ze wat zou gaan doen. Mistgaze had immers overal veel meer kennis en ervaring mee. "Hoe gaan we het aanpakken met de katten die mogelijk wat hebben opgelopen?" De katten met brandwonden had ze recht vertelt dat ze wilde dat die naar Mistgaze of haar zouden komen als ze hier waren aangekomen. Alle katten die rook hadden ingeademd moesten eigenlijk ook bekeken worden en er was een kas dat er nog meer problemen waren.

Tag: Mistgaze (Rowanflight)

What do we say to the god of death? Not today.

De achterhoedde moest nog aankomen bij Sunningrocks en dus kwamen er al een aantal katten op haar af om haar te vragen wat ze konden doen. Het idee van Branchtrove om gelijk aan de belangrijkste dens te beginnen was een goed plan. "Dat lijkt me slim. Begin maar met de nursery, we hebben genoeg kleine kittens die het nodig zullen hebben. Als er ondertussen ook alvast wordt gezocht naar materiaal om de elders den te maken. Misschien kunnen we enkele inkepingen in de rotsen gebruiken en daar wat tegenaan zetten tegen de wind," sprak ze de katten toe die bij haar stonden. Ze had geen ervaring met leiding nemen, maar het leek haar redelijk goed af te gaan. Alles wat ze voorstelde was gebaseerd op logische redenaties. Wanneer de zwakste van de Clan beschut waren, dan konden ze verder denken over hun situatie.

Tag: Branchtrove, Redpetal, Snowdance etc.

F I R E D A N C E

Intussen liep Snowkit zelf weer. Hij bleef dichtbij Redpetal, wie Dustkit en Ribkit bij zich hield. Hij bleef kort staan en keek verwilderd om zich heen, tot hij weer mee gewenkt werd. Zo kwamen ze bij de rest, die tot stilstand waren gekomen. Hier zouden ze vast blijven. Snowkit werd bij hun Queen afgezet samen met Dustkit en Ribkit. Hij ging zitten en bestudeerde wat er gebeurde. Er zou een nursery gebouwd worden, pikte hij op. Dus dan werd dit hun nieuwe kamp? Snowkit bleef stil, maar de vragen bleven door zijn hoofd heen dwalen.

TAG: Ribkit & Dustkit

Ze liep dichtbij Glazepaw. Echt niet dat ze die nu nog uit het oog ging verliezen. Ze had haar portie stress van die dag wel weer gehad. Ze vormden een beetje de achterhoede van de groep katten die zich richting Sunningrocks begaf. Aangezien Glaze pas laat voor haar neus was verschenen en ze had geweigerd zonder hem te vertrekken. Dus trippelde ze naast hem terwijl de regen op hun uitgestort werd. Dikke druppels water die de kurkdroge grond weer nat maakten. Ironisch eigenlijk… Hoe de natuur zo verwoestend kon zijn, maar het vervolgens ook weer oploste. Ze keek even naar Glazepaw, maar daarna richtte haar blik in haar felgele ogen zich op Sunningrocks die voor hun opdoemde. Meerdere katten hadden zich er al verzameld. Ook zij voegde zich bij hen en spitste haar oren. Ze was benieuwd wat de volgende stap ging zijn.

Tag: Open (Glazepaw)

Glaze en Evening liepen ergens achteraan de grote rij van katten. De regen kwam met bakken uit de lucht en maakte hun vacht nat. De Sunningrocks kwamen langzaamaan in zicht. Firedance miauwde wat dingen over een kamp opzetten. "Zullen we wat materiaal zoeken waarmee we een nest kunnen bouwen?" Stelde de slanke bengaal aan zijn vriendin voor. Hij wilde niet in de regen slapen vannacht. En de kittens en elders hadden natuurlijk ook beschutting nodig.

Tag: Eveningpaw (Firedance)

Hij keek nog even naar Hazelfray. Zijn plan was goedgekeurd. De groen gespikkelde ogen van de brede kater ontmoette die van Firedance. Hij goot en ergens vond hij dat niet leuk. Zijn oren hingen naar beneden, toch greens hij eventjes. "Aye aye!" Hij draaide op zijn hakken en liep het bos in. De stank van rook prikte in zijn neus. Zachtjes niesde de kater. Branchtrove keek het gebied rond. Aan een boom groeide wat klimop. Met zijn tanden trok hij het eraf. Daarna begon hij zoveel mogelijk takken te verzamelen. Toen hij met mondvol terug kwam begon hij te zoeken naar iets. Een gleuf of spleet zoals Firedance had gezegd. Zijn oog viel op een rots die erg ver naar voren stak. Hij trippelde er naar toe en liet zijn lading vallen. Als hij daar nu nog een kuil onder kon graven zou het een perfecte nursery kunnen zijn. Beschut tegen de wind en regen. Alleen de zijkanten moesten gemaakt worden en een ingang. Hij keek om zich heen. De achterhoede moest nog komen. Hmmmm. Toen zag hij de perfecte kat. "Red!" Hij wenkte haar met een poot. Staart was nogal moeilijk. Toen ze bij hem stond wees hij naar de steen. "Zullen we samen een kuil graven?" Lekker romantisch harig eekhoorntje!

Tag: Redpetal

Firedance leek het een goed idee te vinden en Branchtrove ging meteen daarop weg; zonder haar mee te wenken. Redpetal keek daarom maar om haar heen, en haar blik gleed naar haar zusje die ook bij hen stond. Ze zag er zo.. Verloren uit. Wat was het probleem? De kleine poes wou op haar af gaan maar werd gewenkt door haar partner. Ze wierp nog even een blik op Snowdance, maar ze werd verblind door haar eigen gedachten, haar eigen wereldje. Het zal wel de situatie zijn, dacht ze. En dus liep de kleine rosse poes naar Branchtrove, die voorstelde om een kuil te graven. "Hoe wil je een kuil graven in de stenen?", vroeg ze, naar hem opkijkend en daarna een blik werpend op de steen. Het was een wonder dat ze dat durfde vragen, want aan iemand anders - zelfs misschien aan haar eigen vader - zou ze dat niet durven, omdat ze bang zou zijn wat ze zouden denken.. Maar bij hem was ze helemaal op haar gemak, kon ze helemaal zichzelf zijn.

_{Een grote, extreem zachte witte staart krulde om Jingle's natte lijfje heen, waardoor het poesje meteen in relax-modus zakte. Daar was mama! Ze knorde in voldoening, terwijl ze in haar mama's staart-omhelzing wegzakte. Ze voelde een lik over haar kopje voordat ze werd opgetild, waardoor ze eerst even tegenstribbelde maar toch uiteindelijk haar protesten liet vallen toen ze haar zusje in haar beeld zag opdoemen. "Bloeeh!!" Kraaide ze blij, terwijl haar oogjes zochten naar degene die ook zoveel op haar leek. Waar was haar broertje?

tag: snow (en bloom?)}

Hij was te laat geweest om te helpen in het kamp. Thornface was in de buurt van de Sunningrocks aan het jagen toen de brand uitbrak en hij had het vuur later opgemerkt, waardoor hij niet meer op tijd bij het kamp was om de anderen te helpen. In alle chaos was hij zelfs niet meer in het kamp geweest en liep hij nu achter zijn clangenoten aan, nog van slag van de hele gebeurtenis. Hoe was het vuur begonnen? Hoe ver zal het zich uitbreiden? Waren er katten gewond geraakt, of nog erger? Zo spookten er nog tientallen vragen door zijn hoofd, waardoor hij pas besefte dat de clan bij de Sunningrocks was aangekomen toen hij zelf bijna tegen één van de rotsen aanbotste. De bruine kater keek gedesoriënteerd om zich heen en hoorde dat een aantal katten voorstelden om op zoek te gaan naar materiaal om dens voor de kittens en de elders te maken. Toen ook Firedance bevestigde dat het een goed plan was, besloot Thornface dat het inderdaad beter was om bezig te zijn. Bezig zijn om maar niet aan de onzekere toekomst te denken. “Ik zal ook op zoek gaan naar mos.” Dat was het eerste wat in hem opkwam. Hij draaide zich om en ging het bos in, de regen negerend. Mos. Hij moest mos zoeken.

Tag: Niemand in het bijzonder (Firedance?)

Voor de jonge kitten was dit één en al chaos. Ze maakte vaag mee dat ze weggedragen werd, samen met de stroom van katten naar de Snningrocks ging, neergezet bij een queen die ze niet echt kende. Ze herinnerde zich vaag de schreeuw van haar moeder, hoe haar broertje verdwenen was, haar zusje zielig haar moeder zocht. Bloomkit was bang. Ze krulde zich op, stilletjes als altijd - ze kon ook moeilijk anders - en sloot haar tweekleurige ogen. Ze wou dit niet meer zien. Het was makkelijker om te doen alsof alles normaal was wanneer ze de veranderingen niet zag. Haar witte vacht raakte die van de andere queen niet, want haar geur was niet zo bekend als die van haar moeder en het was mama ook gewoon niet. Ze wou mama. Ze wou niet deze andere queen. Ze keek op toen Jinglekit enthousiast haar naam hoorde roepen. De blik in haar tweekleurige oogjes was hoopvol. Ze wou haar zusje roepen, vragen om naar hier te komen, om bij haar te blijven; maar alles wat ze kon doen was zwaaien met haar pootje, in de hoop dat Jinglekit het zag en zou begrijpen.

Tag; Jinglekit

Onderwerp: Re: [A Path Unwalked] We'll settle for now